Ο ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΠΑΝΑΣ ΜΑΣ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΗΝ ‘ΠΟΡΤΑ’ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ZONAR’S

Κάθε μέρος έχει το δικό του ξεχωριστό άστρο. Και το Zonar’s γεννήθηκε μέσα στις πιο δύσκολες συνθήκες: το 1939 ο επιχειρηματίας της διασποράς Κάρολος Ζωναράς που είχε μεσουρανήσει στις ΗΠΑ πήρε την απόφαση να φτιάξει ένα ξεχωριστό στέκι στην Αθήνα. Τα εγκαίνια έγιναν τον Δεκαπενταύγουστο του 1940 και συνέπεσαν με τον τορπιλισμό της ‘Eλλης στο λιμάνι της Τήνου, όμως το εστιατόριο – καφέ, όχι μόνο στέριωσε άλλα έγινε ένα από τα πιο εμβληματικά τοπόσημα της Αθήνας. Το ανακαινισμένο Zonar’s που άνοιξε τις πόρτες του την περασμένη εβδομάδα, πρέπει και αυτό να βαδίσει σε μια δύσκολη συγκυρία, σε μια πόλη που δοκιμάζεται από την οικονομική κρίση για 7η συνεχή χρονιά.

Το WE του News247 συνάντησε τον Χρύσανθο Πανά, που ήταν το πιο πολυσυζητημένο πρόσωπο των ημερών που πέρασαν. Γνωστός από το Island στη Βουλιαγμένη και την προσπάθειά του να μετατρέψει την παραλία σε αθηναϊκή Ριβιέρα, ο αεικίνητος επιχειρηματίας δέχθηκε άπειρα συγχαρητήρια για την κομψή μορφή του Zonar’s αλλά και κριτική – κυρίως στα social media- για θέματα που αφορούσαν τις τιμές ή την «πόρτα». Δίνει τις δικές απαντήσεις αλλά μιλά και για το όραμά του να δημιουργήσει στο κέντρο «ένα υγιές κύτταρο» που θα μπορούσε να εκκινήσει την ανάπτυξη της περιοχής.

Μια πρώτη εντύπωση του χώρου: υπάρχουν τέσσερις νοητές ενότητες με διαφορετικό χαρακτήρα. Οι καπνίζοντες και αυτοί που θέλουν να έχουν άμεση οπτική επαφή με τη ζωή στην Πανεπιστημίου κάθονται έξω, όπου είναι και ο μόνος χώρος που επιτρέπεται το κάπνισμα. Αφού περάσει κανείς το κατώφλι, εισέρχεται σε μια άλλη πιο «ιδιωτική» ζώνη χαλαρή μουσική, σωστό φωτισμό, ξύλινες επενδύσεις στους τοίχους, μωσαϊκό στο δάπεδο, κουρτίνες στην τζαμαρία και όμορφα έπιπλα με έναν τόνο sixties. Αρχικά υπάρχει ένα lounge με αναπαυτικές πολυθρόνες, στο αριστερό μέρος ακολουθεί η μεγάλη μπάρα και στο βάθος είναι τα τραπέζια για το φαγητό. Τα γκαρσόνια στροβιλίζονται με χάρη και όπως είναι φυσιολογικό για ένα ιστορικό μαγαζί που μόλις ξανάνοιξε τις πόρτες του, σφύζει από κόσμο.

Καθόμαστε για έναν γρήγορο εσπρέσο με τον επιχειρηματία που μας εξηγεί πως βρέθηκε στο Κέντρο από τα Νότια προάστια ύστερα από μια πρόταση του Μιχάλη Σάλλα της Τράπεζας Πειραιώς, στην ιδιοκτησία της οποίας περιήλθε το κτίριο του Μετοχικού Ταμείου. «Ήταν μια πρόκληση να αναβιώσουμε ένα τέτοιο στέκι και ανταποκρίθηκα θετικά, έχοντας στο μυαλό μου μια πολύ ξεκάθαρη εικόνα για το τι θα ήθελα να κάνω. Να ξαναφτιάξουμε  το Zonar’s με πραγματική αγάπη και φροντίδα έτσι ώστε να ξαναδώσει στους Αθηναίους, ειδικά αυτούς που κινούνται στο κέντρο, μια νότα αισιοδοξίας. Όλα είναι προσεγμένα μέχρι και την τελευταία τους λεπτομέρεια: από τα κυκλάμινα και τα φυτά που είναι έξω μέχρι τον κατάλογο και την μουσική. Ολη αυτή η προσπάθεια ξεκίνησε με τεράστιο ρίσκο και δυσκολίες καθώς πέσαμε στην περίοδο των capital controls και χρειάστηκε πολύ πείσμα και αγώνας ώστε να μπορέσουν να γίνουν όλα σωστά και γρήγορα» είναι οι πρώτες του κουβέντες.

Το κατάστημα άνοιξε τις πόρτες του την περασμένη Παρασκευή και από το Σάββατο λειτουργεί κανονικά. Ήδη από τις πρώτες ημέρες ακούστηκαν παράπονα για το θέμα της «πόρτας». Τι ακριβώς συνέβη; «Δεν υπάρχει “πόρτα” απλώς χρειάστηκε την πρώτη μας ημέρα να φωνάξουμε έναν άνθρωπο που εργάζεται στην ασφάλεια του κτιρίου του Μετοχικού Ταμείου για να μπορέσουμε να εξυπηρετήσουμε τον κόσμο που στεκόταν στην πόρτα και περίμενε να μπει μέσα. Η προσέλευση ήταν πολύ μεγάλη, τα τραπέζια ήταν γεμάτα, εκλάπη ένα κινητό και άλλοι περίπου 50 άνθρωποι βρίσκονταν στο κατώφλι. Έπρεπε να υπάρξει μια ελεγχόμενη ροή για να μην δημιουργηθεί πρόβλημα, αυτό είναι όλο. Από τις επόμενες ημέρες και μετά έχουμε μόνο μια κοπέλα στην είσοδο, η οποία ρυθμίζει μονάχα που θα κάτσουν οι πελάτες, όπως γίνεται στα μεγάλα καφέ και του εξωτερικού. Θεωρώ ότι η πιο σωστή πολιτική είναι να υποδεχόμαστε τους ανθρώπους και να τους βοηθάμε να καθίσουν, ειδικά αν έχει πολύ κίνηση και πρέπει πρώτα να περιμένουν στο μπαρ» λέει ο Χρύσανθος Πανάς, που έχει μια εμπειρία τουλάχιστον 20 ετών στο χώρο της διασκέδασης και της εστίασης.

Ένα άλλο θέμα που ανέκυψε – και συζητήθηκε επίσης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης – ήταν οι τιμές. Ρίχνω μια ματιά στον κατάλογο. Ο εσπρέσο έχει 4 ευρώ και ο καπουτσίνο 6. Τα γλυκά φτάνουν τα 10 ευρώ, για να τσιμπήσει κανείς finger food μαζί με ένα ποτήρι κρασί θα πρέπει να δώσει 10 – 15 ευρώ και για ένα κανονικό γεύμα ο προϋπολογισμός ανεβαίνει. Τα φθηνά πιάτα πάντως ξεκινούν από 10 – 11 ευρώ και μπορεί να φτάσουν πολύ παραπάνω ανάλογα με το κρασί. Υπάρχει επίσης και η επιλογή για πιο ασιατικές γεύσεις, με σούσι. «Δεν νομίζω ότι είναι ένα ακριβό μαγαζί» λέει ο Χρύσανθος Πανάς. «Μπορεί κάποιος να έρθει και να περάσει μια ευχάριστη ώρα χωρίς να ξοδέψει ένα μεγάλο ποσό, καθώς έχουμε και επιλογές πιο προσιτές, αν θέλει κάποιος να τσιμπήσει κάτι ελαφρύ. Φροντίσαμε πάντως ο κατάλογός μας να έχει μεγάλη γκάμα έτσι ώστε να είμαστε ελκυστικοί σε πολύ κόσμο». Η αλήθεια είναι πάντως ότι την Παρασκευή το μεσημέρι που τον συναντήσαμε, το κατάστημα ήταν γεμάτο, κυρίως από νεανικό κοινό, ακόμα και στα τραπέζια του φαγητού.

«Έχουμε βάλει ένα στοίχημα να φτιάξουμε κάτι ποιοτικό και θα παλέψουμε να δώσουμε πνοή και στην γειτονιά. Η μητέρα μου που γεννήθηκε στην κατοχή και ερχόταν ως παιδί θυμάται το Zonar’s να λειτουργεί κανονικά και δίπλα να είναι κτίρια ρημαγμένα. Κι όμως κατάφερε να γίνει το ωραιότερο στέκι στην Αθήνα. Το ίδιο όραμα έχουμε και εμείς σήμερα».