Αντιδράσεις για τη μαζική μήνυση αστυνομικών σε ψυχιάτρους

Την έντονη αντίδραση του ιατρικού κόσμου έχει προκαλέσει η κλήση για προκαταρκτική εξέταση όλων των ψυχίατρων των δημόσιων κλινικών του λεκανοπεδίου που εφημέρευαν από 01/02/2024, για να διαπιστωθεί εάν έχουν διαπράξει το αδίκημα “της παράβασης καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση και κατά συρροή» και της «έκθεσης ασθενών σε κίνδυνο”.

Η μήνυση των αστυνομικών σε βάρος των ψυχιάτρων κατατέθηκε γιατί δεν υπήρχε κρεβάτι για ασθενή που μεταφέρθηκε με περιπολικό με τη διαδικασία της ακούσιας μεταφοράς, είτε επειδή οι εφημερεύοντες έκριναν ότι ένα τέτοιο περιστατικό δεν χρήζει νοσηλείας.

Η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) και η Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία, καταγγέλλουν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τη μήνυση που κατέθεσε η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Βορειοανατολικής Αττικής σε βάρος των Ψυχιάτρων που εφημέρευαν από 01/02/2024 της Πολυδύναμης Μονάδας Ψυχικής Υγείας (πρώην Ψ.Ν.Α.).

Η ΟΕΝΓΕ σημειώνει ότι η μηνυτήρια αναφορά και η κλήση για προκαταρκτική εξέταση βασίζεται στην εγκύκλιο του υφυπουργού Υγείας Δ. Βαρτζόπουλου και στο έγγραφο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής με θέμα: “Εκτέλεση Εισαγγελικών Παραγγελιών – Διαδικασία ακούσιων νοσηλειών φερόμενων ως ψυχικά ασθενών σε Μονάδες Ψυχικής Υγείας”.

“Πρόκειται για απαράδεκτη, πρωτοφανή στα χρονικά, ενέργεια που ποινικοποιεί την άσκηση της ψυχιατρικής και στοχοποιεί τους ψυχίατρους των δημόσιων ψυχιατρικών κλινικών για τις τραγικές ελλείψεις σε διαθέσιμες κλίνες, αποτέλεσμα της αντιδραστικής ψυχιατρικής μεταρρύθμισης που συρρίκνωσε δραματικά τη δημόσια δευτεροβάθμια ψυχιατρική περίθαλψη, παράλληλα με τη γιγάντωση των ιδιωτικών ψυχιατρικών κλινικών οι οποίες διαθέτουν πενταπλάσιο αριθμό κρεβατιών συγκριτικά με τις ψυχιατρικές κλινικές του δημόσιου συστήματος υγείας”, αναφέρει ο ΟΕΝΓΕ.

Η Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία καλεί τα υπουργεία Υγείας, Προστασίας του Πολίτη, και Δικαιοσύνης “να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν, σταματώντας άμεσα την ποινικοποίηση της άσκηση της ψυχιατρικής και να ενσκύψουν στις πραγματικές ανάγκες των ασθενών, των συγγενών καθώς και του ιατρικού, νοσηλευτικού και λοιπού επιστημονικού προσωπικού που υπηρετεί στις δημόσιες ψυχιατρικές δομές”.