Δωμάτιο – καταφύγιο για τις κρίσεις ημικρανίας

Δωμάτιο – καταφύγιο για τις κρίσεις ημικρανίας
Ο χώρος ανάπαυσης του ατόμου που βιώνει μια κρίση ημικρανίας μπορεί να διαμορφωθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να μειωθεί η βαρύτητα των συμπτωμάτων.

Η ημικρανία έχει χαρακτηριστεί ως η 2η αιτία αναπηρίας παγκοσμίως, λόγω της σημαντικής προσωπικής και κοινωνικής της επιβάρυνσης. Τι αναφέρουν ειδικοί για τον χώρο ανάπαυσης του ατόμου και την ψυχολογική επιβάρυνση.

Περισσότεροι από 1,2 εκατομμύρια Έλληνες εκτιμάται ότι υποφέρουν από ημικρανία, μια  χρόνια πάθηση του εγκεφάλου που εκδηλώνεται με κρίσεις κεφαλαλγίας και συνοδεύεται από συμπτώματα, τα οποία ουσιαστικά ακινητοποιούν τον ασθενή. Σύμφωνα με τα στοιχεία τα οποία ανακοινώθηκαν χθες σε εκδήλωση με αφορμή την εκστρατεία ευαισθητοποίησης «Μίλα για την ημικρανία σου», που τελεί υπό την αιγίδα της Ελληνικής Νευρολογικής Εταιρείας και της Ελληνικής Εταιρείας Κεφαλαλγίας, οι ασθενείς συνήθως δεν απευθύνονται σε νευρολόγους, την ιατρική ειδικότητα που μπορεί να διαγνώσει την νόσο.

Την ίδια στιγμή αναφέρεται ότι πέρα από την φαρμακευτική αγωγή, για την μείωση των επώδυνων συμπτωμάτων της ημικρανίας, η διαμόρφωση ενός ήρεμου περιβάλλοντος μπορεί να λειτουργήσει κατασταλτικά, επιτρέποντας την ηρεμία. 

Σύμφωνα με την κα Μαρία Χατζησταύρου, Interior Architect, ο χώρος ανάπαυσης του ατόμου που βιώνει μια κρίση ημικρανίας μπορεί να διαμορφωθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να μειωθεί η βαρύτητα των συμπτωμάτων. «Η αυξημένη ευαισθησία στο φως και στους ήχους μπορούν να αμβλυνθούν εάν το άτομο επιλέξει ένα ήσυχο, σκοτεινό χώρο για να αναπαυτεί. Οι τοίχοι αυτού του χώρου πρέπει να έχουν ένα απαλό ουδέτερο χρώμα και σκουρόχρωμες κουρτίνες, ώστε να απορροφούν όσο το δυνατόν περισσότερο ηλιακό φως. Στο δωμάτιο δεν θα υπάρχει ανοικτή τηλεόραση ή ηλεκτρονικός υπολογιστής, καθώς η ακτινοβολία της οθόνης μπορεί να επιδεινώσει την ημικρανία» εξήγησε η κα Χατζησταύρου.

Από την πλευρά της η κα Εβίνα Ηλιοπούλου, Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια, Head of Occupational Health Psychology, EAP Hellas, σημείωσε ότι αντίστοιχα υψηλή είναι και η ψυχολογική επιβάρυνση της νόσου. «Καθώς οι κρίσεις ημικρανίας εκδηλώνονται απρόβλεπτα, πολλοί ασθενείς αισθάνονται ότι δεν έχουν τον έλεγχο της ζωής τους, μία αίσθηση που αναπόφευκτα προκαλεί άγχος και αισθήματα απομόνωσης και απογοήτευσης. Πολλοί επίσης αποφεύγουν να μοιράζονται την εμπειρία τους, θεωρώντας ότι δε θα βρουν κατανόηση από το συνομιλητή τους και θα χαρακτηριστούν υπερβολικοί. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι αυτοί νιώθουν ότι “σηκώνουν το βάρος της νόσου” μόνοι τους» υπογράμμισε η κα Ηλιοπούλου.

Σχετικά με την ημικρανία

Η ημικρανία έχει χαρακτηριστεί ως η 2η αιτία αναπηρίας παγκοσμίως, λόγω της σημαντικής προσωπικής και κοινωνικής της επιβάρυνσης. Ειδικότερα, πολλοί ασθενείς αναγκάζονται να χάνουν σημαντικές στιγμές με τα αγαπημένα τους πρόσωπα και να περιορίζουν τη συμμετοχή τους σε καθημερινές δραστηριότητες. Όσον αφορά στην επαγγελματική ζωή, η ημικρανία προκαλεί μείωση της παραγωγικότητας, ενώ ορισμένες φορές οι ασθενείς αναγκάζονται να χάνουν ημέρες εργασίας. Κάθε χρόνο, εκτιμάται ότι χάνονται κατά μέσο όρο 25,3 εργάσιμες ημέρες ανά ασθενή με ημικρανία, λόγω απουσίας από την εργασία και μειωμένης παραγωγικότητας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η συνολική οικονομική επιβάρυνση της ημικρανίας στην Ελλάδα για το 2017 εκτιμήθηκε σε περίπου μισό δισ. ευρώ, ενώ το 1/3 του συνολικού κόστους της ημικρανίας, δηλαδή 145 εκατ. ευρώ, οφείλεται στην απώλεια παραγωγικότητας των ασθενών εξαιτίας μειωμένης απόδοσης στην εργασία τους.

Επιπλέον, το άμεσο ιατρικό κόστος (δηλαδή το κόστος  της ιατρικής περίθαλψης και το κόστος της φαρμακευτικής αγωγής) ανέρχεται στα 302 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων ποσοστό 74% αφορά κυρίως στις συχνές επισκέψεις των ασθενών σε ιατρούς, τακτικά εξωτερικά ιατρεία και ΤΕΠ νοσοκομείων. Τέλος, υπογραμμίζεται ότι ποσοστό 83% του άμεσου ιατρικού κόστους βαρύνει τον ίδιο τον ασθενή (ιδιωτικές δαπάνες ασθενή).

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα