Συνήγορος του Πολίτη: Νοσοκομείο αρνείται αποζημίωση σε οικογένεια νεκρού

Eπίθεση σε διοίκηση δημόσιου νοσοκομείου εξαπολύει ο Συνήγορος του Πολίτη, αποκαλύπτοντας υπόθεση θεσμικής αυθαιρεσίας και δημοσιονομικής ανευθυνότητας.

Το νοσοκομείο, αν και είχε καταδικαστεί αμετάκλητα να αποζημιώσει συγγενείς ασθενούς που έχασε τη ζωή του λόγω παράνομων πράξεων και παραλείψεων, επέλεξε να σύρει την υπόθεση σε περαιτέρω δικαστική περιπέτεια, αρνούμενο να συμμορφωθεί άμεσα με την απόφαση.

Σύμφωνα με το πόρισμα του Συνηγόρου, το νοσοκομείο όχι μόνο δεν κατέβαλε έγκαιρα την επιδικασθείσα αποζημίωση, αλλά προχώρησε αυθαίρετα σε νέα αίτηση αναίρεσης, παρά:

• Την τελεσίδικη καταδίκη του σε αποζημίωση με τόκους,
• Την αρνητική εισήγηση της αρμόδιας υπηρεσίας του,
• Την παντελή απουσία αιτιολόγησης από νομικό σύμβουλο.

Το αποτέλεσμα; Περαιτέρω επιβάρυνση του Δημοσίου με τόκους και δικαστικά έξοδα, ενώ η οικογένεια του θύματος βίωνε πολλαπλά τραύματα και διοικητική ταλαιπωρία.

Συνήγορος του Πολίτη: Πλήγμα στο κράτος δικαίου – Αδιαφορία για τα δικαιώματα των ασθενών

Ο Συνήγορος κάνει λόγο για πράξη δημοσιονομικού κινδύνου και παραβίαση του πυρήνα του Κράτους Δικαίου, σημειώνοντας ότι η άσκηση αναίρεσης χωρίς νομική τεκμηρίωση αποτελεί σπάταλη διαχείριση δημοσίου χρήματος και θεσμική περιφρόνηση προς τους πολίτες.

«Η διοίκηση δεν έλαβε υπόψη τα δικαιώματα των ασθενών σε κανένα στάδιο της υπόθεσης», τονίζεται χαρακτηριστικά στο σχετικό έγγραφο προς το υπουργείο Υγείας και την Υγειονομική Περιφέρεια (ΥΠΕ).

Υπενθυμίζεται ότι μέχρι το 2012, για την άσκηση αίτησης αναίρεσης απαιτείτο θετική γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ) — πρόνοια που καταργήθηκε όχι για λόγους ουσίας, αλλά επειδή το ΝΣΚ δεν μπορούσε πλέον να ανταποκριθεί λόγω υποστελέχωσης.

Μετά την πίεση δικαίωση αλλά με κόστος

Κατόπιν της παρέμβασης του Συνηγόρου, η αποζημίωση και οι τόκοι καταβλήθηκαν τελικά στους συγγενείς, υπερβαίνοντας μάλιστα το αρχικά επιδικασθέν ποσό.

Στη συνέχεια, η αρμόδια ΥΠΕ απέστειλε εγκύκλιο στα νοσοκομεία, υπενθυμίζοντας ότι τα ένδικα μέσα δεν είναι εργαλείο υπεκφυγής ευθύνης, αλλά πρέπει να χρησιμοποιούνται με νομική βάση και φειδώ, προς αποφυγή άσκοπης δαπάνης και καταστρατήγησης της αξιοπρέπειας των πολιτών.