Και τώρα ο Καμμένος ας διαφωνήσει με τον Τσίπρα

Η απορία εδώ και αρκετές μέρες ήταν εύλογη. Βρίσκεται ο πολιτικός παίκτης Αλέξης Τσίπρας, για τα καλά μεταξύ γκρεμού και ρέματος;

Από τη μια, η με ευθύνη Καμμένου τοξική πολιτική συγκατοίκηση και από την άλλη, η πιθανότητα πτώσης της κυβέρνησης, πριν προλάβει να δώσει σάρκα και οστά στα δύο σκέλη του βασικού της πολιτικού αφηγήματος (έξοδος από τα Μνημόνια με απτά αποτελέσματα στην καθημερινότητα του πολίτη και κάθαρση).

Με τον Πάνο Καμμένο εκτός ελέγχου, όλοι περίμεναν την πρωτοβουλία, που θα αποδείκνυε ότι ο Τσίπρας δεν μοιάζει με προπονητή που τον πήρε ο ύπνος στον πάγκο ή ότι δεν έχουμε να κάνουμε με ελεγχόμενη κρίση.

Οι καλά γνωρίζοντες δεν αμφέβαλαν για το αν θα γίνει η κίνηση, αλλά για το πότε και είναι γεγονός ότι ο χρόνος δεν ήταν υπέρ του πρωθυπουργού. Όσο καθυστερούσε, τόσο μεγαλύτερη ήταν η φθορά από τα λόγια και τις πράξεις ενός υπουργού και κυβερνητικού εταίρου, που διαφωνεί με κεντρική πολιτική της κυβέρνησης και παραμένει σε αυτή, απειλώντας ότι θα τη ρίξει (!)

Ελλόχευε -και είναι πάντα υπαρκτός- ο κίνδυνος να τιναχτεί στον αέρα ο σχεδιασμός του Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο υπηρέτησε πιστά από τη στιγμή που αποφάσισε τον Ιούλιο του 2015, να ξοδέψει μεγάλο προσωπικό πολιτικό κεφάλαιο και να κρατήσει τη χώρα στο ευρώ, ενάντια στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.

Όταν ο Νίκος Κοτζιάς, αποφάσισε να “κατέβει” από το τρένο, με το ζήτημα της συμφωνίας των Πρεσπών ακόμα ανοιχτό, ο πρωθυπουργός είδε την ευκαιρία και κατάλαβε ότι έπρεπε να δείξει ξανά σε όλους ποιος είναι ο οδηγός. Δεν ήταν εύκολη απόφαση. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ακόμα ένας υπουργός της Αριστεράς μένει εκτός, μετά από σύγκρουση με τον Πάνο Καμμένο. Αυτό θα αφήσει πληγές.

Η ανάληψη του υπουργείου Εξωτερικών από τον πρωθυπουργό με στόχο “να συνδράμει με όλες του τις δυνάμεις στην επιτυχή ολοκλήρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών”, είναι ένα ξεκάθαρο μήνυμα στον αρχηγό των ΑΝΕΛΛ, αλλά και σε κάθε υπουργό που υπερβαίνει τα εσκαμμένα.

Μπορεί ο κ. Καμμένος να συνεχίσει να προσπαθεί να βρει τρόπους ώστε να αποφύγει την πολιτική του εξαΰλωση, αλλά αν διαφωνήσει ξανά δημόσια ή απειλήσει ότι, με αφορμή τη συμφωνία των Πρεσπών, θα ρίξει την κυβέρνηση, θα έρθει πλέον και τυπικά σε ευθεία σύγκρουση με τον ίδιο τον πρωθυπουργό και υπουργό Εξωτερικών.

Ο Πάνος Καμμένος βγήκε νικητής από τη σύγκρουσή του με δύο υπουργούς (Φίλη-Κοτζιά), αλλά ως πολιτικός “Σούπερ Μάριο” έφτασε πια στην τελευταία πίστα της υπομονής του πρωθυπουργού.

Οι λάτρεις των βιντεοπαιχνιδιών, ξέρουν καλά ότι στην τελευταία πίστα το παραμικρό λάθος πληρώνεται ακριβά.