Το εμπάργκο στην ΕΡΤ πράξη υψηλού πολιτικού συμβολισμού

Έπρεπε η Νέα Δημοκρατία να απαντήσει σ’ ένα κακόβουλο σχόλιο με «εμπάργκο» στην ΕΡΤ; Με μια «πρώτη ματιά» θα έλεγε κανείς ότι είναι ασυνήθιστο ένα κόμμα να αποσύρει τους βουλευτές και τα στελέχη του από τη «δημόσια» τηλεόραση. Αλλά, με μια «δεύτερη ματιά», μήπως είναι σύνηθες οι επιδοτούμενες από τους φορολογούμενους συχνότητες της ΕΡΤ να εκφράζουν τη γραμμή του Μαξίμου; Προφανώς συνηθίζεται, μόνο που τα προηγούμενα χρόνια οι κυβερνήσεις κρατούσαν τα προσχήματα. Κι αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά της ΕΡΤ τότε και της ΕΡΤ σήμερα. Και τότε, πολύ περισσότερο σήμερα, η ΕΡΤ δεν υπήρξε δημόσια τηλεόραση.

Επί του προκειμένου ορθώς η Νέα Δημοκρατία επέλεξε έναν ακραίο τρόπο αντίδρασης, προκειμένου να απαντήσει στην ακραία σε βάρος της τακτική που εφαρμόζει η διεύθυνση του κρατικού καναλιού. Κάποιοι ανησυχούν μήπως το «εμπάργκο» αποβεί σε βάρος της ελευθερίας στην έκφραση και οδηγήσει σ’ ένα είδος προληπτικής λογοκρισίας τους δημοσιογράφους. Ενδεχομένως να είχαν δίκιο, εάν το περιστατικό ήταν μεμονωμένο και ατυχές. Δεν ήταν όμως ούτε μεμονωμένο ούτε ατυχές. Όσοι παρακολουθούν τις ενημερωτικές εκπομπές της ΕΡΤ- ίσως για να αποσβέσουν το αντίτιμο που εισπράττει η ΔΕΗ για λογαριασμό της- αντιλαμβάνονται ότι συστηματικά και κατ’ εξακολούθηση το ραδιομέγαρο είναι πλήρως ευθυγραμμισμένο με το Μαξίμου.

Συνεπώς, αν κινδυνεύουν κάποιοι από την απόφαση της Νέας Δημοκρατίας, αυτή δεν είναι η ελευθεροτυπία και οι δημοσιογράφοι, αλλά η απευθείας γραμμή που συνδέει την κυβέρνηση με τους εντολοδόχους της. Και υπό αυτή την έννοια η αντίδραση, που είναι πολιτικά απολύτως δικαιολογημένη και σημειωτικά αναγκαία, δεν αφορά τους εργαζόμενους στην ΕΡΤ ούτε την ίδια την ΕΡΤ, αλλά έναν μηχανισμό προπαγάνδας που λειτουργεί με κυβερνητικές εντολές μέσα στην ΕΡΤ. Περί αυτού πρόκειται, τόσο απλά. Κι αν θέλετε η απόφαση της Νέας Δημοκρατίας δεν αποσκοπούσε στη στοχοποίηση του κ. Καψώχα, όπως αυτός στοχοποίησε τον κ. Μητσοτάκη ταυτίζοντας τον με τον θεωρητικό του φασισμού. Ήταν μια πολιτική πράξη υψηλού συμβολισμού, δηλωτική των προθέσεων του πρόεδρου της για την επόμενη ημέρα.

Ο κ. Μητσοτάκης, με την ευκαιρία που του έδωσε αυτό το παραληρηματικό και ανιστόρητο σχόλιο, θέλησε να στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση. Ότι η μια φιλελεύθερη κυβέρνηση δεν χρειάζεται «ντουντούκα», αλλά μια πολυφωνική δημόσια-όχι κρατική- τηλεόραση που θα σέβεται τα χρήματα των φορολογουμένων και τον θεσμικό της ρόλο στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Ασφαλώς οι προθέσεις του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας θα κριθούν στην πράξη. Και ο κ. Μητσοτάκης έχει αποδείξει ότι είναι από εκείνους που επιθυμούν να κρίνονται για τις αποφάσεις του και όχι για τις τύψεις του.  Ας περιμένουμε. Μέχρι τότε ας συγκρατήσουν ορισμένοι τα δάκρυα τους για το «εμπάργκο» στην ΕΡΤ. Χειρότερη από αυτό που είναι δεν γίνεται…