Το ‘μαύρο’ ταμείο των συνδικαλιστών του ΥΠΠΟ

Αυστηρά υπαινικτική ως προς το θέμα του Ταμείου Αλληλοβοηθείας Υπαλλήλων Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού υπήρξε η πρόσφατη ανακοίνωση του ΥΠΠΟΑ, με την οποία επιβεβαιωνόταν η ολοκλήρωση του οικονομικού ελέγχου των ετών 2005-2016 που διενεργήθηκε, “για πρώτη φορά” όπως τονιζόταν, από το  Γενικό Λογιστήριο του Κράτους στο Ταμείο.

Όσοι γνωρίζουν την αμαρτωλή ιστορία του ΤΑΥΠΥΠΠΟ, μιλούν για δεύτερο  ΚΕΛΠΝΟ. Πρόκειται για ένα ταμείο – σκάνδαλο το οποίο συσσωρεύει ανεξέλεγκτο δημόσιο χρήμα από το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων (ΤΑΠ) από την εποχή που στην ηγεσία του Υπουργείου ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος.

Το Ταμείο αυτό που ελέγχουν από κοινού μόνο η εκάστοτε ηγεσία του υπουργείου, σε συνεργασία με συγκεκριμένους συνδικαλιστές, έχει λάβει συνολική κρατική χρηματοδότηση 46 εκατ. ευρώ σε μια 12ετία (!), σύμφωνα με δηλώσεις του Φ.Αλικαρίδη, συμβούλου του Αρ. Μπαλτά. Δεν είναι νομικό πρόσωπο, δεν υπόκειται σε κανέναν έλεγχο και πολλοί μιλούν για ένα, χωρίς προηγούμενο, “μαύρο” ταμείο συνδικαλιστών του ΥΠΠΟ. Ο Νίκος Ξυδάκης, ως αναπληρωτής υπουργός πολιτισμού,  είχε διατάξει διαχειριστικό έλεγχο ο οποίος ολοκληρώθηκε πριν λίγες μέρες όταν δημοσιοποιήθηκε από το ΥΠΠΟΑ η ανακοίνωση που επεσήμαινε μεταξύ άλλων πως «Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους έχει ζητήσει από το ΤΑΥΠΥΠΠΟ επαρκείς εξηγήσεις. Εφόσον δεν δοθούν θα κινηθούν όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες»  Να υποθέσουμε πως πίσω από τη φράση αυτή κρύβονται σημαντικά ευρήματα. Το πόρισμα πάντως που δεν έχει δει το φως της δημοσιότητας ακόμα, “καίει”, σύμφωνα με πληροφορίες του «Έθνους», πρόσωπα και «εντοπίζει» μεταξύ άλλων επιδόματα σε ημέτερους κυρίως έως το 2009, περίοδο που στην ηγεσία του υπουργείου ήταν ο Αντώνης Σαμαράς.

Να θυμίσουμε πως το 2002 ο τότε υπουργός Πολιτισμού Ευάγγελος Βενιζέλος με υπουργική απόφαση θέτει σε λειτουργία το Ταμείο που ο βασικός του σκοπός είχε κοινωφελή χαρακτήρα: Να χρηματοδοτεί τον παιδικό σταθμό, τις κατασκηνώσεις των παιδιών των υπαλλήλων του υπουργείου και να δίνει βοηθήματα σε περιπτώσεις ανάγκης. Στήθηκε όμως έτσι ώστε να ελέγχεται από συγκεκριμένους συνδικαλιστές και πρόσωπα της επιλογής του εκάστοτε  υπουργού Πολιτισμού, που διορίζει την διοίκηση χωρίς  διαφανή κριτήρια. Για παράδειγμα τη θέση του προέδρου κατείχε επί 15ετίας ο κ. Ιωάννης Τσακοπιάκος, πρώην πρόεδρος της ομοσπονδίας υπαλλήλων του υπουργείου, πρόσωπο του στενού περιβάλλοντος του Ε. Βενιζέλου. Είχε επιλεγεί μάλιστα και στην ομάδα των συμβούλων του, όταν ο κ. Βενιζέλος ανέλαβε την προεδρία του ΠΑΣΟΚ.

Επί υπουργίας Βενιζέλου, ορίζεται ότι στο ταμείο θα εισρέει 1% επί των εισπράξεων του ΤΑΠ. Όταν αναλαμβάνει ο Α.Σαμαράς το υπουργείο, δεν αφήνει παραπονεμένους τους συγκεκριμένους συνδικαλιστές. Αυξάνει το ποσοστό της τακτικής επιχορήγησης στο 3.5% επί των εισπράξεων του ΤΑΠ (αύξηση κατά 250%)!  Για να το μεταφράσουμε σε ευρώ, μόνο μέσα σε μία χρονιά, το 2009, η συνολική χρηματοδότηση που έλαβε το Ταμείο ήταν 3,2 εκατ. ευρώ!

Το ταμείο – σκάνδαλο του Υπουργείου Πολιτισμού, ξαναβρέθηκε στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου εξαιτίας και της προ μηνών ερώτησης 28 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ προς την υπουργό Πολιτισμού Λ. Κονιόρδου αλλά και μετά τις δημόσιες δηλώσεις της απερχόμενης προέδρου του ΤΑΠ Α. Λούβη, η οποία κατηγόρησε την υπουργό πως υποκύπτει σε πιέσεις συνδικαλιστών και είναι όμηρος συμφερόντων. Ίσως η κα Κονιόρδου να φοβάται πως θα βρεθεί αντιμέτωπη με λουκέτο στην Ακρόπολη και στα μουσεία της χώρας. Το αίσθημα δικαίου όμως επιβάλλει, εφόσον υπάρχουν ευρήματα που αποκαλύπτουν σπατάλη δημόσιου χρήματος, να κοινοποιηθεί το πόρισμα και να φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο, ώστε να μην προκαλείται το κοινό αίσθημα. Εξάλλου , μόνο εύσημα θα έχει να προσκομίσει η κυβέρνηση αν καθαρίσει το τοπίο της διαπλοκής που δημιούργησαν και συντήρησαν προηγούμενες κυβερνήσεις.