ΜΙΑ SEX EXPERT ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΑΝ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ “ΕΥΝΟΥΧΙΖΟΥΝ” ΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ
Το ποσοστό των ανθρώπων που επιλέγουν να μείνουν μόνοι αυξάνεται συνεχώς, με τον “ευνουχισμό” των ανδρών να είναι στο επίκεντρο. Τι ισχύει.
Ζούμε σε μια εποχή που οι άνδρες υποστηρίζουν πως είναι δύσκολο να βρουν σύντροφο, γιατί οι γυναίκες τους “ευνουχίζουν” και οι γυναίκες δηλώνουν ότι δυσκολεύονται να βρουν άνδρα, καθώς πολλοί είναι αυτοί που νιώθουν “ευνουχισμένοι” από την επιτυχία τους.
Η συνέπεια είναι να αυξάνονται διαρκώς τα ποσοστά όσων επιλέγουν τη μοναξιά.
Το 2025 θα έλεγε κανείς πως έχουμε αντιληφθεί το αχρείαστο των “πρέπει” που μας χρέωνε για αιώνες η κοινωνία, ανάλογα με το φύλο μας και ότι η προτεραιότητα είναι να είμαστε καλά.
Όχι μόνο δεν έχουμε εμπεδώσει πως οι σχέσεις θα έπρεπε να γιορτάζουν τη συντροφικότητα και όχι να αποθεώνουν τον ανταγωνισμό, αλλά επιστημονικά ευρήματα (και πλούσια ειδησεογραφία) δείχνουν ότι έχουμε δρόμο ακόμα μέχρι να εμπεδώσουμε την αλήθεια.
ΜΗΠΩΣ ΝΑ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΑΜΕ ΤΗΝ ΑΡΡΕΝΩΠΟΤΗΤΑ;
Φέτος δημοσιεύτηκε εργασία (μετα-ανάλυση 94 ερευνών και δυο πειραμάτων με συμμετέχοντες) με τίτλο «Συνταγή για αποτυχία; Οι σχέσεις που έχουν γυναίκα-”κουβαλήτρια” απειλούν τα ετεροφυλικά αφηγήματα». Όπου “αφηγήματα” είναι οι κοινωνικές συμβάσεις που διέπουν τις ετεροφυλοφιλικές σχέσεις και συχνά βασίζονται στους παραδοσιακούς “ρόλους”.
Αυτούς που θέλουν τον άνδρα να είναι ο οικονομικά κυρίαρχος.
Ένα μεγάλο ποσοστό ανδρών που είναι σε γάμο και παίρνουν λιγότερα χρήματα από τις συντρόφους τους, δήλωσαν πως βιώνουν μεγαλύτερα συναισθήματα απειλής (νιώθουν ανεπάρκεια και αντικομφορμισμό) και αισθάνονται λιγότερο ικανοποιημένοι.
Γεγονός που έχει συνέπειες στο σεξ, με το φαινόμενο να έχει ονομαστεί “σεξουαλική ύφεση” που αφορά και την “κοινωνική ατροφία” (βλ. μειωμένες κοινωνικές δεξιότητες που μειώνουν περαιτέρω την προθυμία των ανδρών να αλληλεπιδράσουν με επιτυχημένες γυναίκες).
«Αυτή η δυσαρέσκεια μπορεί να αποθαρρύνει τους άνδρες από το να επιδιώξουν ή να διατηρήσουν σχέσεις με επιτυχημένες γυναίκες, καθιστώντας πιο δύσκολο για τις γυναίκες να βρουν συμβατούς συντρόφους».
Από το 2008 υπάρχουν αναφορές ανδρών που υποστηρίζουν πως νιώθουν “ευνουχισμένοι”.
Ο “ευνουχισμός” εν τω μεταξύ, αναφέρεται πολλές φορές από άνδρες για την απόσυρση (εντός και εκτός εισαγωγικών) από σχέσεις, καθώς όπως εξηγούν αισθάνονται πως απειλείται η αρρενωπότητα τους -ενώ κάνουν τεράστια προσπάθεια για να εμφανίζονται ως άρρενες στην κοινωνία (δυνατοί, στωικοί, ατρόμητοι και ατάραχοι).
Για αυτό και προτιμούν γυναίκες που είναι λιγότερο επιτυχημένες. Οι γυναίκες πάλι, προτιμούν την οικονομική τους ανεξαρτησία.
Μελέτη εν τω μεταξύ, έχει ενημερώσει και ότι ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών (71%) πιστεύει πως είναι σημαντικό να μπορεί ένας άνδρας να υποστηρίξει οικονομικά μια οικογένεια, για να θεωρηθεί καλός σύντροφος.
Το ποσοστό των ανδρών που έχει τις ίδιες προσδοκίες για τις γυναίκες ήταν το 32%.
Μήπως ήλθε η ώρα να κάνουμε μια -τεράστια- συζήτηση για τις ανασφάλειες των ανδρών που καθοδηγούνται από τις παραδοσιακές κοινωνικές προσδοκίες για την αρρενωπότητα -που μεταξύ μας, ουδεμία σημασία έχουν ως προς την ευημερία μας;
ΤΙ ΛΕΕΙ ΜΙΑ ΕΙΔΙΚΟΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ
O Steven Bartlett, οικοδεσπότης του The Diary of A CEO, κανάλι στο YouTube με 11.000.000 subscribers, έθεσε το σχετικό ερώτημα στην παγκοσμίου φήμης ψυχοθεραπεύτρια και expert των σχέσεων, Esther Perel. Πάμε να δούμε τι είχε να πει η ειδικός.
-Με τους ρόλους των φύλων να αλλάζουν, έχετε δει άνδρες να ευνουχίζονται όλο και περισσότερο από την επιτυχία των γυναικών; Έχετε δει τις γυναίκες να εκνευρίζονται, τρόπον τινά, με τους άνδρες γιατί δεν είναι πια οι “κουβαλητές” -οι κύριοι εισοδηματίες, οι προστάτες της οικογένειας;
«Ο ευνουχισμός είναι λέξη που δεν έχει θηλυκό. Ανέκαθεν ήταν αρσενική αντίληψη. Για αυτό και λέω ότι η αρρενωπότητα είναι μια ταυτότητα που διαρκώς πρέπει να αυταποδεικνύεται».
«Αν ήταν κάτι εμπεριστατωμένο, δεν θα χρειαζόταν να δείχνουμε συνεχώς πως πρόκειται για κάτι πραγματικά σοβαρό, κάτι πραγματικό. Αυτά δεν έχουν μετάφραση στη θηλυκή πλευρά. Η λέξη loser δεν υπάρχει σε θηλυκό. Και αυτά είναι ιστορικά. Δεν είναι κάτι νέο.
Το ότι οι άνδρες αντιμετωπίζουν προκλήσεις με δυνατές γυναίκες δεν είναι κάτι νέο. Το ότι οι γυναίκες ήθελαν να είναι οι άνδρες και δυνατοί και φροντιστικοί, επίσης δεν είναι κάτι νέο.
Στο μυαλό μου το ερώτημα σου γίνεται ολόκληρη συζήτηση σχετική με τους άνδρες και τις γυναίκες, που σε αυτό το σημείο τους χωρίζει τελείως. Η κάθε πλευρά εκνευρίζεται όλο και περισσότερο με την άλλη και συγγνώμη, αλλά δεν θέλω να συμμετάσχω σε αυτό.
Δεν βοηθάει κάπου να αναπαράγουμε αφηγήματα. Δεν πιστεύω ωστόσο, πως είναι αλήθεια αυτό που είπες. Σε όλον τον κόσμο υπάρχουν άνδρες και πατέρες που κάνουν ό,τι μπορούν για να σώσουν τις οικογένειες τους, τις συζύγους τους και δεν δίνουν δεκάρα για το πόσα χρήματα “βγάζουν”.
Ο κόσμος είναι γεμάτος με ανθρώπους που θέλουν να δώσουν μια καλύτερη ζωή στην οικογένεια τους και τα παιδιά τους, άνδρες που δουλεύουν νυχθημερόν για να καλύπτουν τις ανάγκες της οικογένειας.
Πιστεύω λοιπόν, ότι το να εξελίξουμε αυτήν τη συζήτηση στο κομμάτι που αναφέρεσαι, είναι λάθος. Ναι, όντως υπάρχει αυτό που περιγράφεις, αλλά δεν είναι δίκαιη η απόδοση των ανδρών, της αρρενωπότητας, των πατεράδων, των αδελφών, των συζύγων, ανδρών και γυναικών.
Ναι, υπάρχει μια ομάδα γυναικών που έχει περισσότερα έσοδα από τους άνδρες. Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει εδώ και πολύ καιρό, σε όλους τους τομείς της βιομηχανίας -όχι μόνο στα υψηλά αξιώματα. Όπως συμβαίνει καιρό ότι οι άνδρες δεν είναι στο σπίτι τους, ως οι κατ’ αρχάς φροντιστές των παιδιών. Ήλθε η ώρα να προχωρήσουμε λίγο».
IT IS A MAN’S WORLD
Για την ιστορία, εξακολουθούμε να ζούμε σε έναν κόσμο που -κατά μέσο όρο- για την ίδια δουλειά, ο άνδρας παίρνει 1 ευρώ και η γυναίκα 73 στις χώρες υψηλούς εισοδήματος και 44 στις χώρες χαμηλού εισοδήματος. Κατά μέσο όρο λαμβάνει 51 σεντ. Δεν το λέω εγώ. Το λέει ο ΟΗΕ.
Στην Ελλάδα η διαφορά είναι στο 8.1%, με την κορυφή της λίστας να ανήκει στην Κορέα (31.2%) και την τελευταία θέση στο Λουξεμβούργο (0.4%).
Επίσης, στις περισσότερες χώρες οι γυναίκες εξακολουθούν να θεωρούνται (και να είναι) υπεύθυνες για τα νοικοκυριά (ό,τι τα αφορά) και για τη φροντίδα των ηλικιωμένων της δικής τους οικογένειας, αλλά και του συζύγου τους, συν φυσικά των παιδιών.
Δεν θέλω να σε κουράσω άλλο. Κράτα πως η ζωή είναι ιδιαίτερη για όλους και είναι κρίμα κι άδικο να την κάνουμε πιο ιδιαίτερη, με αχρείαστες και άχρηστες αγκυλώσεις. Όπως είπε και η sex expert, ας προχωρήσουμε λίγο. Αρκετά μείναμε πίσω ή στάσιμοι.
