Δημοσιογράφος αποκλείστηκε σε βουνό στη Νορβηγία για 6 μέρες – Πώς επιβίωσε

Ο 38χρονος Αμερικανός δημοσιογράφος και έμπειρος πεζοπόρος, Άλεκ Λουν έζησε στα τέλη Ιουλίου μια απίστευτη περιπέτεια επιβίωσης στη Νορβηγία, όταν – στην προσπάθειά του να φτάσει στον παγετώνα Breidablikkbrea – κατρακύλησε από έναν απότομο γκρεμό στο εθνικό πάρκο Folgefonna. Ως αποτέλεσμα υπέστη πολλαπλά κατάγματα, σπάζοντας αρκετούς σπονδύλους, το μηριαίο οστό σε δύο σημεία, τη λεκάνη σε τρία σημεία.

“Θυμάμαι μόνο να γλιστράω αρχικά, μετά να περιστρέφομαι, να κυλιέμαι και τελικά να χτυπάω σαν μπαλάκι στο βουνό”, περιέγραψε.

Ο Λουν βρέθηκε αντιμέτωπος με τις πιο σκληρές συνθήκες, καθηλωμένος για έξι μέρες σε ένα απομονωμένο σημείο της νορβηγικής άγριας φύσης, με σπασμένα οστά και χωρίς καμία ουσιαστική προμήθεια.

Για να κρατηθεί ζωντανός, επιστράτευσε λύσεις που σε άλλες περιστάσεις θα έμοιαζαν αδιανόητες.

Οι πρώτες μέρες ήταν “δοκιμασία δίψας”, είπε. Ο ήλιος έκαιγε αλύπητα, ενώ ο ίδιος είχε ελάχιστη προστασία από τη ζέστη.

Είχε μαζί του λίγα φιστίκια και μπάρες δημητριακών, όμως ήταν αδύνατο να φάει χωρίς νερό.

“Το στόμα μου ήταν τόσο ξερό που το φαγητό γινόταν σαν τσιμέντο και δεν μπορούσα να το καταπιώ”, είπε σε πρόσφατη συνέντευξη του στο CNN.

Χωρίς πρόσβαση σε πόσιμο νερό, αναγκάστηκε να πίνει τα ίδια του τα ούρα. Όταν έβρεχε, άπλωνε ό,τι μπορούσε για να μαζέψει τις σταγόνες της βροχής και να τις χρησιμοποιήσει για να ενυδατωθεί. Η δίψα ήταν όπως αναφέρει και ο ίδιος το πιο βασανιστικό κομμάτι και κάθε μικρή ποσότητα νερού αποτελούσε για εκείνον “σανίδα σωτηρίας”.

Για να αντιμετωπίσει την πείνα και χωρίς να έχει άλλες από τις προμήθειες του, έκοβε χόρτα από το έδαφος και τα έτρωγε, γνωρίζοντας ότι μπορεί να αποτελέσουν μοιραίο λάθος για τη ζωή του, εξασφαλίζοντας έστω και ελάχιστη ενέργεια για να αντέξει.

Το κρύο και η υγρασία ήταν μια ακόμη πρόκληση. Χρησιμοποίησε τη σκηνή, τον υπνόσακο και το αδιάβροχό του σαν ασπίδα απέναντι στα καιρικά φαινόμενα. Παρέμενε ακίνητος, όχι μόνο για να προστατεύσει τα σπασμένα του κόκαλα, αλλά και για να διατηρήσει όσο περισσότερη θερμότητα μπορούσε.

Ανίκανος να μετακινηθεί ή να ζητήσει βοήθεια, το μόνο που του απέμενε ήταν να εξοικονομεί δυνάμεις και να μην αφήνει τον πανικό να τον κυριεύσει. Η σκέψη της γυναίκας του και της οικογένειάς του τον βοήθησε να κρατήσει την ψυχραιμία του και να συνεχίσει να παλεύει για τη ζωή του.

Την έκτη μέρα, εξαντλημένος, είδε ένα ελικόπτερο να περνά από πάνω του. Στην αρχή δεν ήταν βέβαιος αν ήταν πραγματικό καθώς από την κούραση άρχισε να έχει παραισθήσεις.

Προσπάθησε να φωνάξει και να τραβήξει την προσοχή κουνώντας τα χέρια του, όμως το πλήρωμα δεν τον εντόπισε. Τότε κατασκεύασε αυτοσχέδια μια σημαία, δένοντας ένα μαντήλι σε έναν πασαλάκι της σκηνής του.

Σχεδόν τρία τέταρτα αργότερα, το ελικόπτερο επέστρεψε. “Η πόρτα άνοιξε και κάποιος μου ανταπέδωσε το σήμα. Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα πως όλα είχαν τελειώσει”, αφηγήθηκε συγκινημένος.

“Ήταν πολύ μοναχικά εκεί πάνω στο βουνό. Δεν είδα κανέναν άλλο άνθρωπο πουθενά κοντά”, τόνισε. “Όλη την ώρα σκεφτόμουν ότι μπορεί να πεθάνω σε αυτή την πεζοπορία και να μη δω ποτέ ξανά τη γυναίκα μου, τους γονείς μου, τα αδέλφια μου”.

Οι διασώστες τον βρήκαν στις 11.34 το πρωί (τοπική ώρα) της Τετάρτης (06/08) αν και εξαντλημένος, είχε τις αισθήσεις του.

“Δεν μπορώ να θυμηθώ άλλη φορά που να έχουμε βρει κάποιον ζωντανό μετά από τόσες μέρες. Συνήθως οι έρευνες δεν έχουν τέτοιο τέλος – σήμερα όμως είχαν. Για όλους μας που συμμετείχαμε ήταν μια τεράστια ανακούφιση”, δήλωσε ο εθελοντής του Ερυθρού Σταυρού, Στιγκ Χόουπ, επικεφαλής της επιχείρησης στο Folgefonna.