Λιθουανία: Μετά τα drones ήρθαν… τα αερόστατα – Έκλεισε για ώρες το αεροδρόμιο του Βίλνιους

Μπορεί να περισσότερα ευρωπαϊκά αεροδρόμια να έχουν τεθεί το τελευταίο διάστημα σε κατάσταση επαγρύπνησης μετά τον εντοπισμό drones, ωστόσο ο συναγερμός που σήμανε τα ξημερώματα της Κυριακής (5/10) στο αεροδρόμιο του Βίλνιους στη Λιθουανία δεν αφορούσε drones αλλά…. αερόστατα.

Οι περισσότερες εισερχόμενες πτήσεις ανακατευθύνθηκαν στις γειτονικές Λετονία και Πολωνία, ενώ οι αναχωρήσεις από το αεροδρόμιο της λιθουανικής πρωτεύουσας ακυρώθηκαν, δήλωσε ο αρμόδιος φορέας. Μία πτήση που έφτανε από την Κοπεγχάγη επέστεψε στη Δανία.

Τελικά, περίπου στις 5 τα ξημερώματα, η κυκλοφορία αποκαταστάθηκε και η λειτουργία του αεροδρομίου επανήλθε σε κανονικά επίπεδα.

Προς το παρόν, δεν έχουν ανακοινωθεί περισσότερες λεπτομέρειες για το περιστατικό.

Σύμφωνα με το Reuters, η Λιθουανία, κράτος μέλος του ΝΑΤΟ, είχε ανακοινώσει τον Αύγουστο ότι κήρυξε μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων 90 χιλιομέτρων κατά μήκος των συνόρων με τη Λευκορωσία, απαντώντας σε υπερπτήσεις drones που εισέρχονταν από τη μεθοριακή γραμμή, λέγοντας ότι αυτό επιτρέπει στις ένοπλες δυνάμεις της να αντιδράσουν σε παραβιάσεις.

Η Λιθουανία, ένθερμος υποστηρικτής της Ουκρανίας στον πόλεμο κατά της ρωσικής εισβολής, μοιράζεται σύνορα μήκους 679 χιλιομέτρων με τη Λευκορωσία, στενό σύμμαχο της Ρωσίας.

Η πρωτεύουσα, Βίλνιους, βρίσκεται περίπου 30 χιλιόμετρα από τα σύνορα.

Economist: Ο Πούτιν κάνει υβριδικό πόλεμο κατά του ΝΑΤΟ

Σύμφωνα με τον Economist, ο Βλαντίμιρ Πούτιν διεξάγει μια εκστρατεία γκρίζας ζώνης κατά του ΝΑΤΟ, έναν υβριδικό πόλεμο με προσεκτικά μελετημένες κινήσεις.

Μπορεί η εισβολή ρωσικών drones στην Πολωνία, η παραβίαση του εναέριου χώρου της Εσθονίας από ρωσικά μαχητικά, η παράλυση ευρωπαϊκών αεροδρομίων από UAV, οι μυστηριώδεις εκρήξεις και το σαμποτάζ σε υποβρύχια καλώδια τηλεπικοινωνιών στη Βαλτική και η εκστρατεία παραπληροφόρησης για τον επηρεασμό εκλογικού αποτελέσματος σε ευρωπαϊκές χώρες να μη συνιστούν casus belli, αλλά όλα αυτά μαζί αναδεικνύουν την επικίνδυνη, σχετικά ανέξοδη τακτική του Πούτιν για την αποσταθεροποίηση της Ευρώπης, υπογραμμίζει στην ανάλυσή του το βρετανικό περιοδικό.

«Δεν βρισκόμαστε σε πόλεμο, αλλά ούτε σε ειρήνη» δήλωσε τη Δευτέρα ο Γερμανός καγκελάριος, Φρίντριχ Μερτς.

Ο Ρώσος πρόεδρος γνωρίζει ότι δεν μπορεί να νικήσει το ΝΑΤΟ σε μια πολεμική αναμέτρηση, αλλά με τον φθηνό υβριδικό του πόλεμο επιδιώκει τρεις στόχους:

Πρώτος στόχος του Πούτιν είναι να διαρρήξει την ενότητα του ΝΑΤΟ, να ωθήσει τους Ευρωπαίους να αμφιβάλλουν ο ένας για τον άλλον, αλλά και για την προσήλωση των ΗΠΑ στο Βορειοατλαντικό Σύμφωνο και στο Άρθρο 5 της Συμμαχίας περί συλλογικής άμυνας και τελικά να απομακρύνει την Αμερική από τους Ευρωπαίους συμμάχους της.

Ο δεύτερος στόχος του Πούτιν αφορά στην Ουκρανία. Η καλοκαιρινή επίθεση των δυνάμεών του απέτυχε, επομένως θέλει να αυξήσει το κόστος για τις ευρωπαϊκές χώρες που υποστηρίζουν τον ουκρανικό στρατό.

Στο επίκεντρο των υβριδικών επιθέσεων βρίσκονται οι ισχυρότεροι υποστηρικτές του Κιέβου. Η Πολωνία, η Εσθονία και η Δανία έχουν υποστεί εισβολές από μη επανδρωμένα αεροσκάφη, η δε Λιθουανία παρεμβολές GPS.

Η Γερμανία έχει αντιμετωπίσει κυβερνοεπιθέσεις σε εταιρείες άμυνας και υλικοτεχνικής υποστήριξης, ενώ στη Μολδαβία και στη Ρουμανία -αμφότερες κράτη πρώτης γραμμής- καταγράφηκαν προσπάθειες παρέμβασης στις εκλογές τους, που απέτυχαν, «κάτι που δείχνει ότι ο Πούτιν δεν πετυχαίνει πάντα τον στόχο του. Το μήνυμά του προς τους ψηφοφόρους και τους πολιτικούς είναι ξεκάθαρο: Αντί να στέλνετε όπλα στην Ουκρανία, θα πρέπει να επικεντρωθείτε στον κατευνασμό της Ρωσίας ή στην υπεράσπιση του εαυτού σας», γράφει ο Economist.

Η τρίτη εξήγηση για αυτή την υβριδική εκστρατεία είναι βαθύτερη και παλαιότερη, σύμφωνα με το άρθρο. «Ο Πούτιν μισεί τις φιλελεύθερες δημοκρατίες, καθώς ο πλούτος και η ανθεκτικότητά τους αναδεικνύουν τις αποτυχίες και τον καταπιεστικό χαρακτήρα του καθεστώτος του. Οι χώρες αυτές είναι ισχυρότερες οικονομικά, το ΑΕΠ της Ρωσίας είναι μικρότερο από εκείνο της Ιταλίας, παρά τον υπερδιπλάσιο πληθυσμό της. Όσο περισσότερο μπορεί να σπέρνει διχόνοια και σύγχυση στη Δύση, τόσο πιο δυνατός φαίνεται ο Πούτιν. Όσο περισσότερο μπορεί να δυσφημίσει τις κεντρώες κυβερνήσεις, τόσο περισσότερο θα ωφελήσει τους λαϊκιστές εθνικιστές που συμμερίζονται την καχυποψία του για μια ενωμένη Ευρώπη» σχολιάζει στην ανάλυσή του ο Economist.