Θέλουν και σημαία οι “αυτιστικοί”

Διαβάζεται σε 5'
Μαθητική παρέλαση
Μαθητική παρέλαση EUROKINISSI

Οι λέξεις πληγώνουν κι έχουν βάρος. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να πούμε κάποιον “αυτιστικό”. Πόσω μάλλον να τον αποκλείουμε από όσα δικαιούται.

Κάθε φορά που λέμε πως σαν χώρα προχωράμε μπροστά, ή έστω νομίζουμε πως κάτι κινείται προς τα εκεί, κάτι συμβαίνει για να μας προσγειώνει απότομα στις κοινωνικές μας παθογένειες. Πριν λίγες ημέρες έγινε γνωστό πως μαθητής ΣΤ’ τάξης που βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού, ο οποίος είχε αναδειχθεί σημαιοφόρος για την 28η Οκτωβρίου ύστερα από επίσημη κλήρωση, αποκλείστηκε από τη σχολική εορτή με πρόφαση “λάθος” στη διαδικασία. 

Όπως κατήγγειλαν οι γονείς του μιλώντας στο NEWS 24/7 το παιδί ένιωσε απογοήτευση και αμηχανία με ό,τι συνέβη. Η χαρά του να συμμετάσχει ισότιμα σε μια σχολική γιορτή ακυρώθηκε, μαζί με κάθε έννοια “ισότητας”. Μάλιστα, η οικογένεια κατέθεσε επίσημη αναφορά στη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αθήνας, με κοινοποίηση στο Υπουργείο Παιδείας, ζητώντας να διερευνηθούν οι συνθήκες του περιστατικού και να υπάρξουν σαφείς οδηγίες ώστε να αποτραπούν παρόμοιοι αποκλεισμοί στο μέλλον. Μετά από “εξηγήσεις” της διεύθυνσης του σχολείου, το παιδί υποτίθεται πως αποκλείστηκε τόσο από τη θέση του σημαιοφόρου όσο και από εκείνη των παραστατών λόγω… “τεχνικού προβλήματος” του συστήματος mySchool, με τον διευθυντή να αναφέρει πως υπολογίστηκε εσφαλμένα ο μέσος όρος βαθμολογίας.

Σύμφωνα με την οικογένεια, ο μαθητής είχε βγάλει 9,88, πράγμα που τον κατατάσσει ξεκάθαρα στους αριστούχους. Φυσικά, εδώ δεν τίθεται ζήτημα “αριστείας”, ούτε τον αν ένα παιδί στο φάσμα μπορεί να διαπρέψει, πράγμα που δεν αμφισβητείται σε καμία περίπτωση, αλλά τίθεται ζήτημα ξεκάθαρης διακριτικής συμπεριφοράς με επιπτώσεις στη ψυχολογία της οικογένειας εν συνόλω. Θα ήταν περιττό να πούμε πως η συμπερίληψη δεν είναι δείγμα “καλής θέλησης” αλλά κατοχυρωμένο δικαίωμα όλων των μαθητών, ανεξαιρέτως, αν δεν ήμασταν αναγκασμένοι να το επαναλαμβάνουμε κάθε τόσο.

Οι γονείς του μαθητή ανέφεραν μάλιστα πως παρότι το παιδί έχει επίσημα αναγνωρισμένη διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή και του έχει αποδοθεί ποσοστό αναπηρίας 67% στερείται της παράλληλης στήριξης που δικαιούται λόγω έλλειψης διαθέσιμου προσωπικού.

Δυστυχώς τα παραπάνω έρχονται ως συνέχεια μιας ελλιπούς ενημέρωσης – ευαισθητοποίησης κοινού και εκπαιδευτικών ως προς το ζήτημα του αυτισμού αλλά και ως συνέχεια μιας κρατικής αδιαφορίας. Πριν λίγους μήνες, συνομιλούσαμε με την ψυχολόγο Γιαννούλα Μωυσιάδη και τον εκπαιδευτικό ειδικής αγωγής Θοδωρή Μαυρογιώργη, για τις παρανοήσεις γύρω από το φάσμα.

Μπορεί η ευαισθητοποίηση για τον αυτισμό να έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, ωστόσο επιβιώνουν παρανοήσεις που δημιουργούν προβλήματα ως προς την κατανόηση του ζητήματος αλλά και τη σωστή αποδοχή, υποστήριξη και ενσωμάτωση των ανθρώπων που πρέπει να στηριχθούν, πράγμα που αποδεικνύεται από όσα συνέβησαν στην περίπτωση του μαθητή.

Όχι “συγκίνηση” για τους ανθρώπους με αναπηρίες, αλλά ουσιαστική ισότητα

Να σημειώσουμε εδώ πως ο “θεσμός” του σημαιοφόρου έχει ξεκάθαρη συμβολική σημασία και μεταφέρει προς τα “έξω” το πρόσωπο της κοινότητας που χτίζουμε για τα παιδιά μας. Όταν ένας μαθητής αποκλείεται λόγω νευροδιαφορετικότητας, τότε για ποια ισότιμη παιδεία μπορούμε να μιλάμε και για ποια “κοινότητα”; Το σχολείο υπάρχει για να χωράει όλους, όχι για να ξεχωρίζει “ποιοι αξίζουν” τη σημαία – και αυτό είναι το μόνο αξίωμα. Σε μια πραγματικά “ανοιχτή” κοινωνία, κάθε μα κάθε σχολείο θα έπρεπε να ήταν υπερήφανο αν ένας μαθητής του στο φάσμα ήταν σημαιοφόρος, και θα έπρεπε να επιζητά επισταμένως ενίσχυση στην παράλληλη στήριξη για όσους το χρειάζονται.

Πέραν από το γεγονός πως – όπως μας είπαν η Γ. Μωυσιάδη και ο Θ. Μαυρογιώργης – η ποιότητα και οι ικανότητες ενός ανθρώπου στο φάσμα “δεν εξαρτώνται από τη διάγνωσή του”, λόγω έλλειψης προσλήψεων μπορεί ένας εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής να έχει 2 και 3 παιδιά, με διαφορετικές διαγνώσεις στην επιμέλειά του. Μας είχαν τονίσει δε, πως υπήρξε περίπτωση σχολείου με 10 αιτήματα για παράλληλη στήριξη και τοποθετήθηκαν 2 επαγγελματίες για 10 παιδιά. Το σχόλιο του υπουργείου ήταν “δε χρειάζεται κάθε παιδί να έχει παράλληλη στήριξη”, και σε αυτό δεν “χωράει” κάτι περισσότερο από αγανάκτηση.

Κρατάμε το σχόλιο κάτω από δημοσίευση της είδησης στο Instagram του NEWS 24/7: “Εγώ το δικό μου παιδί δεν θα το άφηνα να παρελασει αν δεν ήταν σημαιοφόρος αυτός ο μαθητής”. 

Σημειώνεται πως σύμφωνα με την Υπουργική Απόφαση Γ4/150/24-02-2000, προβλέπονται τα εξής“Τα άτομα με ειδικές ανάγκες (ΑΜΕΑ) θα συμμετέχουν εφόσον το επιθυμούν τα ίδια και οι γονείς τους και με τη σύμφωνη γνώμη του συλλόγου των διδασκόντων”. Θα μπορούσαμε να μιλάμε για μεμονωμένο γεγονός, ωστόσο υπάρχουν και άλλες καταγγελίες στα social media για ανάλογα περιστατικά τα οποία πρέπει να διερευνηθούν άμεσα.

ΠΑΣΟΚ: Καταδίκη του αποκλεισμού μαθητή στο φάσμα του αυτισμού από τη θέση του σημαιοφόρου

«Η εκπαιδευτική κοινότητα πρέπει να στέκεται δίπλα στους μαθητές, όχι απέναντί τους». Αυτό αναφέρει, μεταξύ άλλων, σε δήλωσή του ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής, Πέτρος Παππάς, για το περιστατικό που συνέβη σε σχολείο της Αττικής, στο οποίο απέκλεισαν μαθητή με αυτισμό, αφού είχε αναδειχθεί σημαιοφόρος για την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου.

«Τέτοιες πρακτικές δεν έχουν θέση σε ένα σχολείο που οφείλει να υπηρετεί την ισότητα, τον σεβασμό και τη συμπερίληψη κάθε παιδιού. Η εκπαιδευτική κοινότητα πρέπει να στέκεται δίπλα στους μαθητές, όχι απέναντί τους. Οι ευθύνες για αυτό το απαράδεκτο περιστατικό πρέπει να διερευνηθούν άμεσα και σε βάθος, ώστε να μην επαναληφθεί ποτέ. Η κοινωνία μας κρίνεται από τον τρόπο που προστατεύει τους πιο ευάλωτους», αναφέρει ο Πέτρος Παππάς.

*Τα στοιχεία της οικογένειας και του σχολείου βρίσκονται στη διάθεση του NEWS 24/7. Οι γονείς του μαθητή ζήτησαν να διατηρηθεί η ανωνυμία της οικογένειας, προκειμένου να προστατευθούν τόσο η ιδιωτικότητα όσο και η ψυχική υγεία του παιδιού.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα