Μαρία αντί Ζωής: Η χαρά του Κυριάκου και η μωρία των άλλων…

Εδώ και δυόμισι χρόνια η φιγούρα της Ζωής Κωνσταντοπούλου «πρωταγωνιστεί» στην πολιτική ζωή της χώρας. Βάζουμε τη λέξη σε εισαγωγικά, διότι πραγματικός πρωταγωνιστής δεν είναι όποιος κάνει σόου εντός και εκτός Βουλής και τσακώνεται σχεδόν με όλους. Αυτή είναι μια επιλογή που φέρνει δημοσκοπικό αέρα, αλλά στην ουσία δεν φέρνει καμιά ανατροπή στο στάτους κβο, που παραμένει ευνοϊκό για τη ΝΔ, παρά τη σαφή υποχώρησή της μετά το 28% των ευρωεκλογών του 2023.

Εκμεταλλευόμενη την τραγωδία των Τεμπών, η Κωνσταντοπούλου βρίσκεται σε δημοσκοπική άνοιξη. Θυμίζουμε ότι η Πλεύση της δεν μπήκε στη Βουλή  στις πρώτες εκλογές του 2023 (Μάιος). Μπήκε οριακά (3,17%) στις δεύτερες(Ιούνιο). Το ίδιο οριακά (3,4%) μπήκε στο Ευρωκοινοβούλιο (Ιούνιος 2024). Μετά τις μεγάλες επετειακές συγκεντρώσεις για τα Τέμπη (28 Φεβρουαρίου 2025), άρχισε η δημοσκοπική φρενίτιδα, που της δίνει  τριπλάσια ή και τετραπλάσια ποσοστά από τα εκλογικά της ανάλογα με τη δημοσκόπηση και τη μέθοδο μέτρησης.

Τώρα φαίνεται ότι περνάμε σε άλλη φάση, καθώς η άλλη πρωταγωνίστρια των Τεμπών, η Μαρία Καρυστιανού, θέλει να αλλάξει ρόλο. Και από «μάνα  των Τεμπών» θέλει, μέσω των Τεμπών, να γίνει το πρόσωπο που θα κατακτήσει την πολιτική σκηνή, «γκρεμίζοντας» το «παλιό, σάπιο και διεφθαρμένο» πολιτικό σύστημα (οι λέξεις είναι δικές της). Η τελευταία συνέντευξή της (στο επετειακό ένθετο της Εφημερίδας των Συντακτών) δεν αφήνει καμιά αμφιβολία. Ετοιμάζει -λέει- «μια εντυπωσιακή και υπερκομματική κίνηση πολιτών», την οποία «δεν θέλει να ονομάσει κόμμα».

Ενθουσιασμένοι από τα εξίσου εντυπωσιακά ευρήματα των δημοσκοπήσεων, που δίνουν σε αυτήν την «Κίνηση» από 10% έως και άνω του 30% ανάλογα με το πώς «μετρούν», η Καρυστιανού και όσοι την συμβουλεύουν ετοιμάζονται για το «γκρέμισμα» του «παλιού» και θα δούμε στην πορεία πώς εννοούν το (δικό τους) «νέο» πέραν του «θυμού» που κουβαλάει η λέξη Τέμπη.

Επειδή μια τέτοια «Κίνηση», αν φτάσει μέχρι την κάλπη, θα φέρει σίγουρα ανακατατάξεις στην πολιτική σκηνή, αλλά χωρίς να μπορεί κάποιος να πει τι είδους, προς ποια κατεύθυνση και με ποιο αποτέλεσμα, ας κάνουμε μια πρόβλεψη και μια διαπίστωση.

Η πρόβλεψη: το πρώτο και βέβαιο «θύμα» ενός «κόμματος Καρυστιανού» θα είναι το κόμμα και το πρόσωπο που εκτοξεύθηκε λόγω Τεμπών, δηλαδή η μονοπρόσωπη «Πλεύση» της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Αν δεν την εξαφανίσει από τον πολιτικό χάρτη, σίγουρα θα την συρρικνώσει. Για τα υπόλοιπα (πιθανά) θύματα θα πούμε όταν θα δούμε το «τι» και το «ποιοι» του «κινήματος Καρυστιανού».

Η διαπίστωση: αν το ζητούμενο σήμερα είναι να βρεθεί κάποια «εναλλακτική» απέναντι στην κυβερνώσα ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, αυτή δεν θα έρθει αν τη θέση της «δεν κοιτάμε ούτε δεξιά ούτε αριστερά, κοιτάμε μπροστά» Ζωής Κωνσταντοπούλου πάρει το «γκρεμίζουμε το παλιό και σάπιο» της Μαρίας Καρυστιανού. Αυτά  είναι είτε απολιτίκ-πάντοτε της μόδας- συνθήματα είτε επικίνδυνα ψαρέματα στα θολά νερά της αντιπολιτικής. 

Τέτοια προσωποπαγή και αντιπολιτικά μορφώματα δεν μπορούν να συγκροτήσουν καμιά εναλλακτική λύση απέναντι στη ΝΔ και τον κ. Μητσοτάκη. Αντίθετα, υπό προϋποθέσεις, μπορούν να τους καταστήσουν μοναδική κυβερνητική λύση (της δικής τους) συνέχειας μπροστά στο φόβο που θα φέρει η μπαχαλοποίηση της πολιτικής ζωής, με την αντικατάσταση της Ζωής από την Μαρία.

Και γι’ αυτήν την εξέλιξη δεν θα είναι άμοιροι ευθυνών όσοι εκπροσωπούν την άλλη πλευρά και από μωρία ή μικροκομματικούς και μικροπροσωπικούς υπολογισμούς (κάνουν πως) δεν βλέπουν πού οδηγεί η πολυδιάσπαση και το «ο καθένας μόνος του».

Ας μην υπάρχουν αυταπάτες. Εναλλακτικές μπορούν να φτιάξουν παρατάξεις ή μεγάλα κόμματα με αρχηγούς, στελέχη, οργάνωση  παράδοση και πείρα κυβερνητική.

Μια τέτοια παράταξη είναι η συντηρητική, σήμερα η ΝΔ υπό τον Μητσοτάκη (αύριο υπό κάποιον άλλον, αν αποτύχει).

Η άλλη πλευρά, ο αποκαλούμενος προοδευτικός χώρος- μέχρι το 2009 εκπροσωπήθηκε από το ΠΑΣΟΚ και μετά από τον ΣΥΡΙΖΑ- συναπαρτίζεται από την Κεντροαριστερά και την Αριστερά. Είναι όμορες πολιτικά δυνάμεις και συμπίπτουν στις βασικές πολιτικές επιδιώξεις.

Είναι η μόνη πολιτική δύναμη που-αν ξεπεράσει την πολυδιάσπαση και εμφανιστεί ενιαία- μπορεί να αποτελέσει την πραγματική εναλλακτική λύση απέναντι στη ΝΔ. Ο κ. Μητσοτάκης το γνωρίζει και το φοβάται, γι’ αυτό κάνει τα πάντα για να το αποτρέψει. Κι αν μεταξύ αυτών των πάντων θα είναι και το «Κίνημα Καρυστιανού», θα το υποδεχθεί σαν μάννα εξ ουρανού. Αφού ο ίδιος και η ΝΔ θα φαίνονται, έστω στα μάτια του ενός τρίτου, ως η μόνη «λογική» συνέχεια απέναντι σε μια μπαχαλοποιημένη αντιπολίτευση, που θα απωθεί και θα φοβίζει.

Όσοι, λοιπόν, φαντάζονται, ελπίζουν ή έστω πιστεύουν ότι η Μαρία Καρυστιανού, παίρνοντας τη θέση της Ζωής Κωνσταντοπούλου, θα «γκρεμίσει» το «παλιό, σάπιο και διεφθαρμένο» πολιτικό σύστημα, σύντομα θα διαψευστούν. Και, από την άλλη πλευρά, όσοι λένε ότι είναι απέναντι από τη ΝΔ του Μητσοτάκη και αυτόνομοι θα τη νικήσουν «με μια ψήφο διαφορά» (περίπτωση ΠΑΣΟΚ και Νίκου Ανδρουλάκη) σύντομα θα πνιγούν μέσα στα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής ευήθειάς τους.

Σε κάθε περίπτωση, όλοι αυτοί-συνειδητά ή μη πλανημένοι- θα καταλάβουν αυτό που λέει η ευαγγελική ρήση «η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης». 

Μόνο που  τότε θα είναι αργά…