Η κρίση χτυπά τα ελληνικά «προξενεία»

Διάφορες μορφές και αποδέκτες φαίνεται πως έχει η παρατεταμένη οικονομική κρίση, οδηγώντας παραδοσιακούς κλάδους σε ανέχεια και σταδιακά, ορισμένους, σε αφανισμό. Τις συνέπειες αυτής της οικονομικής κρίσης νιώθουν τους τελευταίους μήνες “στο πετσί τους” οι ιδιοκτήτες ελληνικών εστιατορίων στη Γερμανία και όσοι έχουν σχέση παράλληλης απασχόλησης με το συγκεκριμένο κλάδο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση ιδιοκτητών ελληνικών εστιατορίων στο εξωτερικό, που προέρχονται από το χωριό Οιχαλία (Νεοχώρι) στο νομό Τρικάλων.

Εδώ και πάνω από τρεις δεκαετίες, σχεδόν οι μισοί κάτοικοι του χωριού έχουν μεταναστεύσει σ’ όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου -κυρίως όμως στη Γερμανία και την τελευταία δεκαετία στην Ολλανδία και την Αυστρία- κατέχοντας ένα πρωτότυπο ρεκόρ: έως πριν από μερικά χρόνια ήταν ιδιοκτήτες περίπου 1.000 εστιατορίων στις χώρες, όπου ζουν κι εργάζονται, προωθώντας την ελληνική κουζίνα στο εξωτερικό. Ωστόσο, η οικονομική κρίση τούς έχει “χτυπήσει” και αυτούς, αναγκάζοντας αρκετούς να εγκαταλείψουν την έως πρότινος προσοδοφόρα απασχόλησή τους.

Η Οιχαλία, που το όνομα της αναφέρεται στην εποχή του Ομήρου γύρω στο 1200 π.Χ., με γνωστότερο βασιλιά της τον Εύρητο, πήρε επίσημα το όνομά της το 1981 ως κοινότητα Οιχαλίας και από το 1995 έγινε Δήμος. Η οικονομία του χωριού ήταν κατ’ εξοχήν αγροτική και κτηνοτροφική γι’ αυτό και το μεγαλύτερο μέρος των κατοίκων μετανάστευσε στο εξωτερικό. Ο εγγεγραμμένος πληθυσμός ανέρχεται περίπου στους 5.600, εκ των οποίων 2.700 άτομα, από τις αρχές της δεκαετίας του ΄60 έχουν αναζητήσει την τύχη τους, αναγκασμένοι από το φτωχό -σε οικονομικούς δείκτες- μέρος, αρχικά στη Γερμανία και την Αυστραλία και στη συνέχεια σε άλλες γειτονικές με τη Γερμανία χώρες.

Ενώ το μεγαλύτερο κομμάτι των Ελλήνων που έφτασαν στη Γερμανία την παραπάνω περίοδο άρχισαν να εργάζονται στα εργοστάσια και τα ορυχεία, οι κάτοικοι της Οιχαλίας από νωρίς επιδόθηκαν στην ανεύρεση καταστημάτων σ’ όλες τις γερμανικές μεγαλουπόλεις, προκειμένου να λειτουργήσουν εστιατόρια με ελληνική κουζίνα. Αυτό, είχε ως αποτέλεσμα, όχι μόνον να ξεχωρίσουν από τα πρώτα χρόνια στην απόκτηση γρήγορων και υπέρογκων κερδών, αλλά να προσελκύσουν και νεανικό εργατικό δυναμικό από την ιδιαίτερη πατρίδα τους, το οποίο, σε σύντομο χρονικό διάστημα, αφού μάθαινε τη δουλειά, προχωρούσε στη συνέχεια, από μόνο του, στη λειτουργία δικών του εστιατορίων.

Έτσι, σήμερα, σύμφωνα με όσα δήλωσε στο Α.Π.Ε. -Μ.Π.Ε. ο δήμαρχος Οιχαλίας Αθανάσιος Ζιώγκος, ο αριθμός των εστιατορίων που ελέγχονται ιδιοκτησιακά από τους κατοίκους της Οιχαλίας ανέρχονται σε εκατοντάδες, (κυρίως στη Γερμανία, την Ολλανδία και την Αυστρία).

Ένα μεγάλο μέρος των κερδών, αναφέρει ο κ. Ζιώγκος, επενδύεται στο νομό Τρικάλων αλλά και στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας.

Ωστόσο, η σημερινή εικόνα αυτών των επιχειρήσεων αυτών, σύμφωνα με το δήμαρχο Οιχαλίας δεν είναι και τόσο καλή. “Με την είσοδο του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος επιδεινώθηκε μια άσχημη κατάσταση, που είχε ξεκινήσει από το 1995. Σ’ όλα αυτά, θα πρέπει να προσθέσουμε και το γεγονός πως ένα μεγάλο κομμάτι των ιδιοκτητών, επειδή τα χρήματα που κέρδιζαν ήταν γρήγορα και σε μεγάλη ποσότητα, τα ξόδευαν εξίσου γρήγορα στο ελληνικό χρηματιστήριο και στη γερμανική ρουλέτα … Σήμερα, μετά και την οικονομική κρίση ένας μεγάλος αριθμός ιδιοκτητών δίνει καθημερινή μάχη να κρατήσει τις επιχειρήσεις έστω και με το ελάχιστο κέρδος σε σχέση με άλλες περιόδους”, επισημαίνει χαρακτηριστικά ο κ. Ζιώγκος.

Όσον αφορά τον σημερινό αριθμό των εστιατορίων, σημειώνει πως πολλά είτε έχουν ήδη βάλει “λουκέτο” είτε βρίσκονται προς αυτή την κατεύθυνση, ενώ οι ιδιοκτήτες και κυρίως όσοι αποτελούσαν το βοηθητικό προσωπικό επιστρέφουν στην Ελλάδα, με το μεγαλύτερο μέρος αυτών να έρχεται στην Οιχαλία, αναζητώντας τρόπους πλέον επιβίωσης.

Όσον αφορά τα παιδιά των μεταναστών, ο δήμαρχος Οιχαλίας αναφέρει πως δύσκολα αυτή η γενιά μπορεί να επιστρέψει στην Ελλάδα, για να ζήσει και να δραστηριοποιηθεί στη χώρα μας, καθώς, όπως εξηγεί, το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των παιδιών έχει φοιτήσει σε γερμανικά σχολεία, αγνοούν την ελληνική γλώσσα και η νοοτροπία και ο τρόπος της ζωής με τον οποίον έχουν μεγαλώσει, διαφέρει από τις εδώ συνθήκες.

(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)