Το γήπεδο που μ’ έκανε ν’ αγαπήσω το μπάσκετ

Το γήπεδο που μ’ έκανε ν’ αγαπήσω το μπάσκετ

Πώς ένα γήπεδο που αφέθηκε στον χωροχρόνο μπορεί να αποκτήσει ξανά ζωή.

Η (λεωφόρος) Κύπρου είναι ένα σταυροδρόμι. Ένα νοητό σύνορο που συνδέει (ή χωρίζει) τον Υμηττό και τη Δάφνη από την Ηλιούπολη και τον Άγιο Δημήτριο. Μια πλατιά λωρίδα οδοστρώματος μόνης κατεύθυνσης (κάποτε διπλής) που λίγο πριν από την “εκβολή” της, προτού ακριβώς καταλήξει στο σύγχρονο σταθμό του μετρό που εκ των υστέρων “φύτρωσε” μεταβάλλοντας τον τοπικό χάρτη, διακόπτεται παραπλεύρως από ένα γήπεδο μπάσκετ. Ένα γήπεδο αλλιώτικο από τ’ άλλα. Μια γκρίζα κατασκευή με ψηλό συρματόπλεγμα που ποτέ της δεν χαρακτηριζόταν από την αυθεντικότητά της. Εντούτοις η διαφορετικότητά της αυτή ήταν που της χάρισε μια σχεδόν μαγική μοναδικότητα και “θάμπωνε” έναν πιτσιρικά, σαν του λόγου μου, πριν συμπληρώσει τα 5 χρόνια του.

Η υποτυπώδης παιδική χαρά που είχε στηθεί παραπλεύρως με κούνιες στο κενό, θανατηφόρα τσουλήθρα και τραμπάλα-καταπέλτη ήταν η αφορμή για την παρθενική επίσκεψη στον “ιερό” χώρο. Τα ριψοκίνδυνα παιχνίδια δεν ήταν τόσο ελκυστικά όσο ήταν η αδιάλειπτη παρακολούθηση όλων εκείνων που με μια μπάλα στα χέρια προσπαθούσαν να βρουν το στόχο. Η μετάβαση στην άλλη πλευρά έφερε χρόνο με το χρόνο μια μόνιμη απογευματινή έξοδο.

Μια μπάλα, άλλοτε πλαστική και παραφουσκωμένη, ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια ελληνικής φίρμας (τα πρώτα χρόνια) και η κατάλληλη περιβολή (κοντό αλά Γκάλη σορτς) ήταν στοιχεία ταιριαστά για το καθημερινό ραντεβού, χωρίς ώρα έναρξης και λήξης. Ήταν το σημείο συνάντησης των δύο γειτονιών, της πάνω και της κάτω, το “hotspot” μιας διαρκούς μονομαχίας για την μπασκετική κυριαρχία στην περιοχή. Αυτοσχέδια πρωταθλήματα σε τριάδες ή τετράδες και παιχνίδια της εποχής (ρολόι, βραζιλιάνικο, βολές κλπ) ορίζονταν ανάλογα με τον αριθμό των παρευρισκόμενων. Το δάπεδο ήταν σαθρό και ανώμαλο, δίχως γραμμές που όριζαν τα μέτρα, οι μπασκέτες αναίτια ψηλές και τα σκληρά ταμπλό περιέργως τετράγωνα (όχι τα κλασικά ορθογώνια που ορίζονταν πάντοτε από τους διεθνούς κανονισμούς). Ακόμη και η βρύση του νερού δεν έμοιαζε με όποια άλλη, παγκόσμια πατέντα αλλά ταυτόχρονα ταιριαστή στο υπόλοιπο άτακτο σκηνικό. Μια σχεδόν αυτοσχέδια και εξωκοσμική συνθήκη που ενίσχυε τη σπανιότητα ενός γηπέδου στο οποίο πολλοί δεν διέθεταν την ευχέρεια ν’ ανταποκριθούν. Μονάχα οι “μύστες”, μέλη ενός κλειστού κλαμπ για παιδιά των γύρω δρόμων που κατέφθαναν με πόδια ή ποδήλατα. Η κάθε πτώση είχε σοβαρή επίπτωση σε γόνατα και κνήμες, τα ρούχα καταστρέφονταν χωρίς δεύτερη κουβέντα, εκεί σκίστηκε ένα νέο μπουφάν προσπαθώντας να βγω από την τρύπα του συρματοπλέγματος, με στόχο να κόψω δρόμο.

Με τα χρόνια τα μπασκετικά στέκια άλλαξαν, βρέθηκαν πολύ πιο προσιτοί χώροι για την εκδήλωση των μπασκετικών ανησυχιών μας. Γήπεδα που κάλυπταν την εφηβεία και τις ανάγκες πιο βραδινών αγώνων χωρίς να μαντεύεις υπό το αχνό φως την πορεία την πορεία της μπάλας ή πού ακριβώς είναι η στεφάνη. Κόντρα σ’ όλα βέβαια το γήπεδο στην Κύπρου παρέμεινε ένας κεραυνοβόλος έρωτας. Η πρώτη επαφή με το μπάσκετ, η δύναμη της συνήθειας που δεν θέλεις να εγκαταλείψεις, είτε σε γεμίζει είτε όχι. Σταδιακά οι συνθήκες έγιναν πιο φιλικές για τα παιδιά, έχασε ωστόσο ένα κομμάτι της ισχύος της. Ιδίως από τη στιγμή που δεν συντηρήθηκε όπως έπρεπε και αφέθηκε στον χωροχρόνο.

Συμπτωματικά πέρασα από ‘κει πρόσφατα. Εγκατάλειψη. Μπασκέτες σκουριασμένες, στεφάνη στραβή, δάπεδο ρημαγμένο. Πόνος βουβός για το γήπεδο που μ’ έκανε να αγαπήσω το μπάσκετ. Μήπως ήρθε η ώρα της αναστήλωσης;

Με την εικόνα της εγκατάλειψης να τριγυρνάει στο μυαλό μου, η ενέργεια της ΕΚΟ “Make Your Point” ήρθε ως “από μηχανής Θεός” για να μου φτιάξει τη μέρα. 

Πρόκειται για μια ενέργεια που δεν απευθύνεται μόνο στους “μυημένους” του μπάσκετ, αλλά φιλοδοξεί να φέρει στα γήπεδα όλους αυτούς που παίζουν ή δεν παίζουν μπάσκετ. Να ενθαρρύνει τους νέους να αγαπήσουν το μπάσκετ ξεκινώντας από πολύ κοντά: από το γηπεδάκι της γειτονιάς τους. Η ΕΚΟ είναι αποφασισμένη να σκοράρει ψηλά και καλεί το κοινό να στηρίξει με τη συμμετοχή του αυτή τη μεγάλη προσπάθεια!  

Ο μηχανισμός της ενέργειας είναι απλός: 

  • Μπαίνεις στο ΕΚΟ app και στέλνεις φωτογραφία από το γηπεδάκι που θα ήθελες να ανακαινιστεί 
  • Μια επιτροπή αποτελούμενή από εκπροσώπους της ΕΚΟ/ΕΣΑΚΕ και του ΠΣΑΚ θα διαλέξει/ προκρίνει 10 γήπεδα ανά την Ελλάδα από όσα πρότεινε το κοινό ανεβάζοντας φωτογραφίες
  • Στην συνέχεια οι χρήστες παίζουν ένα basket game μέσα από το app της ΕΚΟ. Όσους πόντους σημειώσουν στο παιχνίδι, επιλέγουν υπερ ποιου γηπέδου θέλουν να καταμετρηθούν.
  • Το κοινό εκτός από το app, μπορεί να μαζεύει πόντους και από μπασκέτες που θα στήνονται έξω από τα γήπεδα σε επιλεγμένους αγώνες 
  • Μαζί στην προσπάθεια αυτή συντάσσονται και οι παίχτες των ομάδων της EKO BASKET LEAGUE. Σε κάθε αγωνιστική ο MVP διαλέγει το γήπεδο που θέλει να δωρίσει τους πόντους που σημειώθηκαν από όλες τις ομάδες στη συγκεκριμένη αγωνιστική. 

Ο στόχος είναι ένας: να έχουμε ασφαλή και όμορφα γηπεδάκια για τα παιδιά. Εκεί που θα δημιουργήσουν τις αναμνήσεις τους, εκεί που θα ζήσουν τις πιο όμορφες στιγμές τους. 

Ακολουθήστε το News24/7 στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα
Exit mobile version