Η απόφαση για την υπόθεση Άλεξ

Ένοχους για τις κατηγορίες τη μη σκοπούμενης θανατηφόρας σωματικής βλάβης και της περιύβρισης νεκρού, έκρινε το Μονομελές Δικαστήριο Ανηλίκων Θεσσαλονίκης τους πέντε κατηγορούμενους για την υπόθεση της εξαφάνισης του μικρού Άλεξ από τη Βέροια.

Το Δικαστήριο επέβαλε στα δύο ανήλικα Ελληνόπουλα το μέτρο του εγκλεισμού τους στο ίδρυμα αγωγής ανηλίκων Βόλου μέχρι την ενηλικίωσή τους. 

Για τους τρεις υπόλοιπους ανήλικους κατηγορούμενους, το Δικαστήριο ανέθεσε την επιμέλειά τους στην Υπηρεσία Επιμελητών Βέροιας και τους επέβαλε αναμορφωτικά μέτρα (4ωρη κοινωφελή εργασία, παρακολούθηση πρακτικών προγραμμάτων κλπ).

Για τον έκτο κατηγορούμενο, τον μεγαλύτερο αδελφό των δύο Ελληνόπουλων, ο οποίος κρίθηκε ένοχος για ψευδή ανωμοτί κατάθεση και για υπόθαλψη εγκληματία, το Δικαστήριο αποφάσισε να αναθέσει την επιμέλειά του στην Υπηρεσία Επιμελητών Βέροιας και του επέβαλε αναμορφωτικά μέτρα.

Το σκεπτικό της απόφασης

Στο σκεπτικό της απόφασής του, το δικαστήριο έκρινε ότι ο θάνατος του Άλεξ επήλθε ακαριαία από τα αλλεπάλληλα χτυπήματα που δέχθηκε στο γνωστό επεισόδιο με την παρέα των πέντε ανηλίκων, στην πλατεία του Δημαρχείου της Βέροιας και ότι το άψυχο πτώμα του 11χρονου μεταφέρθηκε στη συνέχεια στο ακατοίκητο σπίτι της οδού Έλλης.

Ωστόσο, δεν υιοθέτησε το σενάριο της “Μπαρμπούτας” -όπως περιγραφόταν στο βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Θεσσαλονίκης- κρίνοντας ότι η εκδοχή αυτή δεν αποδείχθηκε κατά την ακροαματική διαδικασία.

Επίσης, το δικαστήριο απέρριψε τα όποια σενάρια αναπτύχθηκαν περί απαγωγής, παιδεραστίας και εμπορίου ανθρώπινων οργάνων, σχετικά με την τύχη του 11χρονου.

“Η απόφαση αυτή βάζει τέλος στη γάγγραινα που τρώει την ψυχή μας τα τρία τελευταία χρόνια”, φέρεται να είπε ο πρόεδρος του δικαστηρίου, κατά την αναγγελία της ετυμηγορίας, ενώ σε άλλο σημείο υπογράμμισε: “Για κανέναν μας η επόμενη μέρα δεν θα είναι η ίδια”.

Το χρονικό της εξαφάνισης

Στις 3 Φεβρουαρίου 2006 ο 11χρονος Αλεξ εξαφανίζεται ύστερα από παιχνίδι μπάσκετ με φίλους του, ενώ κατευθυνόταν από την πλατεία Ελιάς για μαθήματα ζωγραφικής στην “Αντωνιάδειο” Σχολή.

Τον Ιούνιο του 2006 η Αστυνομία ανακοινώνει ότι πέντε ανήλικοι, συμμαθητές του Αλεξ, ηλικίας 11-12 ετών ομολόγησαν (ανωμοτί) ότι τον καταδίωξαν και τον χτύπησαν με αποτέλεσμα να πέσει και να τραυματιστεί θανάσιμα στα σκαλιά του παλιού δημαρχείου Βέροιας. Ακολουθούν έρευνες της Αστυνομίας σε παρακείμενο εγκαταλειμμένο παλιό σπίτι όπου φέρονται ότι μετέφεραν το πτώμα, χωρίς αποτέλεσμα. Οι τέσσερις από τους πέντε όταν καλούνται εκ νέου στην Ασφάλεια Βέροιας υποστηρίζουν ότι δεν γνωρίζουν το παραμικρό για την εξαφάνιση. Ένα μήνα μετά ο εισαγγελέας της Βέροιας ασκεί ποινικές διώξεις σε βάρος των 5 ανηλίκων και 7 γονέων.

Τον Αύγουστο του 2006 ανήλικος Βορειοηπειρώτης καταθέτει ότι η παρέα είχε μεταφέρει το πτώμα του Αλεξ στις όχθες του Τριπόταμου στην συνοικία της Μπαρμπούτας, χωρίς ο ίδιος να γνωρίζει τι απέγινε μετά. Νέες έρευνες χωρίς αποτέλεσμα. Τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς η Ολομέλεια Εφετών Θεσσαλονίκης αποφασίζει να αναθέσει την υπόθεση σε ειδικό εφέτη ανακριτή. Από την κατ’ αντιπαράσταση εξέταση των εμπλεκομένων στην υπόθεση, αποκαλύπτεται ότι γνώριζαν από τις πρώτες μέρες αλλά δεν μίλησαν για τον θάνατο του μικρού Αλεξ.