Και τα δικά τους, δικά μας

 O θρησκευτικός φανατισμός δεν είναι πρόσφατο φαινόμενο. Ωστόσο, οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου και όσες ακολούθησαν στο δυτικό κόσμο ή έστω με στόχο δυτικούς, προκάλεσαν το φόβο απέναντι στο Ισλάμ και διεύρυναν το χάσμα μεταξύ Ανατολής και Δύσης.

Τα παραδοσιακά θεοκρατικά καθεστώτα-όπως αυτό του Ιράν-δεν βοηθούν να γεφυρωθεί το χάσμα. Είναι πολύ δύσκολο για έναν ευρωπαίο πολίτη-για παράδειγμα- να αντιληφθεί πώς η αστυνομία του Ιράν προειδοποιεί με συλλήψεις κατά της “ανήθικης συμπεριφοράς” , γυναικών και ανδρών που δεν τηρούν πιστά τους ισλαμικούς ενδυματολογικούς κανόνες (απαγορεύονται τα εφαρμοστά ή κοντά ρούχα, το ακάλυπτο κεφάλι, τα κοντά παντελόνια).

Το ζήτημα της θρησκείας είναι ένα από αυτά που προβάλλονται περισσότερο, όταν συζητείται η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας. Υπάρχουν φωνές που κάνουν λόγο για μια χριστιανική Ευρώπη, στην οποία δεν μπορεί να περιλαμβάνεται ένα ισλαμικό κράτος. Μέχρι και στο εσωτερικό της Τουρκίας η φημολογούμενη κρυφή ισλαμιστική ατζέντα του πρωθυπουργού Ερντογάν οδήγησε στην παρέμβαση του στρατού και τελικώς στις πρόωρες εκλογές.

Μόλις ένα χρόνο πριν, ξέσπασαν έντονες αντιδράσεις με αφορμή σατιρικά σκίτσα του προφήτη Μωάμεθ, που δημοσιεύτηκαν αρχικά σε εφημερίδα της Δανίας, αλλά στη συνέχεια ανατυπώθηκαν σε πολλές ευρωπαϊκές εφημερίδες, κυρίως για να διατρανώσουν τη στήριξή τους στην ελευθερία του Τύπου. Αν και εκατομμύρια μουσουλμάνοι σε όλο τον κόσμο διαμαρτύρονταν για την προσβολή του ιερού προφήτη τους, οι διαμαρτυρίες αυτές ερμηνεύτηκαν περισσότερο ως αδυναμία του μουσουλμανικού κόσμου να αντιληφθεί τη σάτιρα.

Δεν μπορεί λοιπόν παρά να προκαλεί έκπληξη και απορία η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Ισπανίας, πριν από λίγες ημέρες, να αποσυρθούν γελοιογραφίες που απεικόνιζαν τον διάδοχο του θρόνου να κάνει σεξ με τη σύζυγό του, σχολιάζοντας με αυτό τον τρόπο την απόφαση της κυβέρνησης να πριμοδοτεί με 3,500 ευρώ κάθε νεογέννητο.

Ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι εφημερίδες της Ισπανίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ολλανδίας και της Ιταλίας περιλαμβάνονταν σε εκείνες που είχαν αναδημοσιεύσει τα σκίτσα του Μωάμεθ. Είναι γνωστό εξάλλου ότι σε αυτές τις χώρες ζει μεγάλος αριθμός μουσουλμάνων μεταναστών.

Το τι ο καθένας από εμάς θεωρεί ιερό και τι προσβλητικό είναι ένα τεράστιο ζήτημα. Πιθανώς δε , το ερώτημα αυτό να λαμβάνει τόσο διαφορετικές απαντήσεις όσο και αριθμός των ερωτηθέντων. Ίσως όμως έχει έρθει η κατάλληλη στιγμή, πριν κατηγορήσουμε το διπλανό μας για αναχρονισμό και συντηρητισμό, να αναρωτηθούμε ποια είναι τα δικά μας όρια.