Χωρίς κατάλληλη αίθουσα η δίκη για το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο

Όρθιοι δικηγόροι και οχλαγωγία το σκηνικό στη δικαστική αίθουσα
- 06 Οκτωβρίου 2016 17:28
“Αλαλούμ” επικράτησε την Πέμπτη στη δίκη για τα δάνεια που χορηγήθηκαν απο το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, λόγω χωροταξικών ζητημάτων τα οποία ειναι πλέον πάγια στο χώρο της Δικαιοσύνης.
Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων συνεδρίασε σε αίθουσα η οποία ήταν ακατάλληλη για τη διεξαγωγή δίκης με 35 κατηγορούμενους και σχεδόν τους διπλάσιους συνηγόρους υπεράσπισης. Η πρόεδρος της έδρας όμως, έδειξε την πρόθεσή της να συνεχίσει τη διαδικασία με αποτέλεσμα την αντίδραση της υπεράσπισης αλλά και της πολιτικής αγωγής, η πλειοψηφία των οποίων παρέμεναν όρθιοι από την αρχή της συνεδρίασης.
Πρόεδρος: Δεν υπάρχουν διαθέσιμες μεγαλύτερες αίθουσες
Συνήγορος: θα γίνουμε διεθνώς ρεζίλι. Που ακούστηκε όρθιοι δικηγόροι να δικάζουν;
Συνήγορος: Όταν η Πολιτεία ορίζει δίκες πρέπει να διασφαλίζει και τη διεξαγωγή μίας δίκαιης δίκης
Πρόεδρος: Προβάλετε προσκόμματα. Τα δικαστήρια έχουν συγκεκριμένες δυνατότητες.
Συνήγορος Υπεράσπισης: Να διακόψουμε για να βρεθεί η κατάλληλη αίθουσα. Είναι απαράδεκτες και αντιδικονομικές οι συνθήκες αυτές που μας αναγκάζεται να κάνουμε τη δίκη
Πρόεδρος: Έπρεπε να έχει θέσει τα προβλήματα αυτά στην διοίκηση του Εφετείου ο ΔΣΑ
Πολιτική αγωγή: Μας ζητάτε να νομιμοποιηθούμε. Έχουμε δεκάδες έγγραφα. Δεν είμαστε σε θέση να αναπτύξουμε τις θέσεις μας σε αυτές τις συνθήκες.
Συνήγορος Υπεράσπισης: Βλέπουμε δυο χρόνια να γίνονται εργολαβίες για να κατασκευαστούν αίθουσες για μεγάλες δίκες. Που είναι αυτές; Θα αναγκαστούμε να κάνουμε τη δουλειά μας στο ένα πόδι;
Πρόεδρος: Όλα πρέπει να γίνουν στο πλαίσιο του εφικτού. Δεν μπορούμε να περιμένουμε μετά από 15 χρόνια, για να βρούμε αίθουσα.
Πρόεδρος: Κι εγώ θα ήθελα να είναι υπερπολυτελής η αίθουσα.
Συνήγορος: Μια καρέκλα ζητάμε.
Τελικά το δικαστήριο διέκοψε για τις 31 Οκτωβρίου ενώ προηγουμένως απέρριψε την ένσταση ακυρότητας της προδικασίας, καθώς το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών δεν είχε επιδοθεί σε μετάφραση για έναν κατηγορούμενο σερβικής υπηκοότητας.
Το δικαστήριο έκρινε ότι δεν ήταν απαραίτητη η επίδοση μεταφρασμένου βουλεύματος στον μη γνωρίζοντα την ελληνική γλώσσα κατηγορούμενο με το σκεπτικό ότι “έχει λάβει γνώση των κατηγοριών που αντιμετωπίζει, όταν απολογήθηκε με διερμηνέα στον ανακριτή και μέχρι σήμερα και δεν έχουν διαφοροποιηθεί”.