Ιστορικά μυστήρια που λύθηκαν το 2025

Απαντήσεις σε ερωτήματα που παρέμεναν αναπάντητα από δεκαετίες μέχρι αιώνες έδωσαν οι επιστήμονες το 2025.

Μια ανάλυση σε ένα λατομείο έδειξε πώς οι Πολυνήσιοι δημιούργησαν τα τεράστια πέτρινα κεφάλια που βρίσκονται στο Νησί του Πάσχα. Ταυτόχρονα, η εξερεύνηση στην Πομπηία αποκάλυψε μια πέτρινη σκάλα που θα μπορούσε να ανακατασκευάσει το τοπίο της αρχαίας ρωμαϊκής πόλης πριν από την ηφαιστειακή έκρηξη το 79 μ.Χ. που τη βύθισε σε παχύ στρώμα τέφρας.

Μια συνδυασμένη μικροβοτανική ανάλυση και εναέριες καταγραφές επέτρεψαν επίσης στους ερευνητές να καταλήξουν σε μια νέα υπόθεση σχετικά με το ποιος δημιούργησε το μυστηριώδες band of holes, μια σειρά από περίπου 5.200 τρύπες διασκορπισμένες στις Άνδεις του Περού.

Μερικές έρευνες, ωστόσο, οδηγούν σε περισσότερες ερωτήσεις από απαντήσεις, όπως στην περίπτωση που οι μελετητές προσπάθησαν να προσδιορίσουν τις συνθήκες θανάτου της διάσημης συγγραφέως Τζέιν Όστιν αναλύοντας τα δικά της λόγια, απουσία ιατρικών εγγράφων.

Το CNN συγκέντρωσε μερικά από τα πιο αξιομνημόνευτα ευρήματα του 2025 που έδωσαν απαντήσεις σε μακροχρόνια ιστορικά μυστήρια.

Μια μυστηριώδης μούμια

Μια διαρροή νερού σε μια κρύπτη βοήθησε να αποκαλυφθεί η ταυτότητα μιας ασυνήθιστα καλοδιατηρημένης μούμιας που διατηρούνταν σε μια απομακρυσμένη εκκλησία χωριού της Αυστρίας από τον 18ο αιώνα.

Η μούμια θεωρείτο ότι ανήκε σε έναν κληρικό του 18ου αιώνα.

Οι εργασίες αποκατάστασης για την αποκατάσταση των ζημιών από το νερό που ανάγκασαν τους επιστήμονες να μετακινήσουν τη μούμια, δημιούργησαν την ευκαιρία για αξονικές τομογραφίες, ανάλυση δειγμάτων οστών και ιστών, και ραδιοχρονολόγηση με άνθρακα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η μούμια ανήκει στον Φραντς Ξαβέρ Σίντλερ φον Ρόζενεγκ, έναν ευγενή ο οποίος ήταν μοναχός πριν γίνει εφημέριος στο St. Thomas.

Η ομάδα όχι μόνο διαπίστωσε ότι μια παλιά μη τεκμηριωμένη μέθοδος ταρίχευσης ευθυνόταν για την κατάσταση της μούμιας, αλλά πρότεινε και μια νέα υπόθεση για τον θάνατό του και έλυσε το μυστήριο ενός γυάλινο αντικειμένου που βρέθηκε εντός της μούμιας.

Το καράβι “από το πουθενά”

Το Hjortspring, εκτίθεται στο Εθνικό Μουσείο της Δανίας και εδώ και πολύ καιρό αποτελεί ένα πλοίο αγνωστής καταγωγής.

Οι αρχαιολόγοι ανέσκαψαν πρώτα το ξύλινο πλοίο από το νησί Als της Δανίας στις δεκαετίες του 1920, πάνω από 2.000 χρόνια αφότου βυθίστηκε. Το πλοίο ήταν φορτωμένο όπλα, υποδηλώνοντας ότι μετέφερε πολεμιστές με πρόθεση να επιτεθούν στο νησί.

Δεν υπήρχαν ενδείξεις από πού προερχόταν το πλοίο ή ποιον μετέφερε — μέχρι τώρα.

Μια νέα ανάλυση των υλικών του πλοίου έδειξε ότι ταξίδεψε πολύ πιο μακριά από ό,τι πιστευόταν, υποδεικνύοντας ότι η επίθεση πιθανότατα ήταν μελετημένη εκ των προτέρων. Και ένα μερικό ανθρώπινο αποτύπωμα που βρέθηκε σε ρητίνη μπορούσε να παρέχει άμεση σύνδεση με έναν από τους ναύτες του πλοίου.

“Τα δακτυλικά αποτυπώματα είναι σπάνια για αυτή την χρονική περίοδο και περιοχή,” τόνισε ο επικεφαλής της μελέτης Μικαέλ Φοβέλ.

Δύο κουτάβια που ήταν τελικά λύκοι

Πριν από περισσότερα από 14.000 χρόνια, μια φωλιά κατέρρευσε γύρω από δύο θηλυκά κουτάβια στο βόρειο Σιβηρία, παγιδεύοντάς τα. Τα λείψανα των κουταβιών, που θεωρούνταν αδέρφια, είχαν αποκαλυφθεί το 2011 και το 2015.

Τα κουτάβια ήταν τόσο καλά διατηρημένα που εξακολουθούν να φέρουν γούνα και ίχνη ενός τελευταίου γεύματος παραμένουν στο στομάχι τους. Οι ερευνητές πίστευαν ότι μπορεί να πρόκειται για πρώιμα εξημερωμένα σκυλιά ή λύκους που ζούσαν κοντά στους ανθρώπους.

Αλλά μια νέα μελέτη που αναλύει γενετικά δεδομένα έδειξε ότι τα κουτάβια ήταν τελικά λύκοι που δεν είχαν καμία επαφή με τους ανθρώπους.

Η έρευνα ρίχνει φως στις πολύπλοκες διαδικασίες γύρω από τον προσδιορισμό του πότε τα σκυλιά εξημερώθηκαν και άρχισαν να ζουν με τους ανθρώπους.

Από τι πέθανε ο στρατός του Ναπολέοντα

Όταν ο Ναπολέων Βοναπάρτης εισέβαλε στη Ρωσία το 1812, ο Γάλλος αυτοκράτορας διοικούσε έναν στρατό άνω του μισού εκατομμυρίου ανδρών.

Έξι μήνες αργότερα, ένα μέρος των στρατιώτων του — εκτιμάται μερικές δεκάδες χιλιάδες — επέστρεψε στη Γαλλία μετά από υποχώρηση. Ενώ ένας συνδυασμός μαχών, λιμών και επιδημίας τυφου θεωρήθηκε ως παράγοντας για την κοστοβόρα, τραγική απώλεια εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, τα γενετικά στοιχεία έδειξαν νέους “ένοχους”.

“Παλαιότερα, πιστεύαμε ότι υπήρχε μόνο μια μεταδοτική ασθένεια που αποδεκάτισε τον στρατό του Ναπολέοντα — ο τυφοειδής πυρετός,” είπε ο Rémi Barbieri, μεταδιδακτορικός ερευνητής σε Πανεπιστήμιο της Εσθονίας.

Η ομάδα του Barbieri εντόπισε παλαιά, μη ανιχνευόμενα παθογόνα στα δόντια των πεσόντων στρατιωτών που προκαλούν τον παρατυφοειδή πυρετό και τον επαναλαμβανόμενο πυρετό, αντίστοιχα, που θα μπορούσαν να έχουν συμβάνλει στους θανάτους των στρατιωτών.