Ποιος ήταν ο Κυριάκος Μαμιδάκης

Ποιος ήταν ο Κυριάκος Μαμιδάκης

Ο άνθρωπος που κρατούσε ενωμένη την οικογένεια Μαμιδάκη, που πρωτοστάτησε στην δημιουργία ενός επιχειρηματικού κολοσσού και αποφάσισε να βάλει τέλος στη ζωή του

Υπάρχουν λίγες επιχειρηματικές οικογένειες οι οποίες παραμένουν ενωμένες ακόμη και στα δύσκολα. Η οικογένεια Μαμιδάκη είναι μία απο αυτές και το χρωστάει στον Κυριάκο Μαμιδάκη ο οποίος έφυγε σήμερα από την ζωή μη αντέχοντας να βλέπει την αυτοκρατορία που ξεκίνησε από τον πατέρα του να καταρρέει.

Η επιχειρηματική ιστορία της οικογένειας ξεκινάει όταν ο θείος του Κυριάκου και των άλλων έξι αδελφών του, Γιάννης, στην πετρελαϊκή κρίση του Σουέζ κινήθηκε αστραπιαία προς την Σοβιετική Ένωση  επιτυγχάνοντας αποκλειστική συνεργασία για τα ρώσικα πετρέλαια μέχρι το 1981.

Ο Κυριάκος που είχε γεννηθεί το 1932 στην Ανωσκελή Κισσάμου, από τους Αλέξανδρο και την Ειρήνη Μαμιδάκη αφού τελείωσε την Εμπορική Σχολή το 1951 έμαθε την εμπορία πετρελαιοειδών δίπλα στον θείο του ενώ το 1968 μαζί με τα αδέλφια του Γιώργο και Νίκο δημιουργούν την Jetoil.

Τις επαφές που άνοιξε ο θείος του με την Ρωσία τις συνέχισε και μάλιστα πρωταγωνίστησε ώστε να έρθουν τα Lada στην Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του. Οι στενές σχέσεις με την Ρωσία επιβεβαιώνονται και από το ότι κατείχε για χρόνια την θέση του Μέλους του Δ.Σ. στον Ελληνο-Ρωσικό Σύνδεσμο.

ΦΩΤΟ ΑΡΧΕΙΟ // Ο Κυριάκος Μαμιδάκης, ιδρυτής και συνιδιοκτήτης της εταιρίας "Mamidoil Jetoil", ο οποίος βρέθηκε νεκρός το μεσημέρι της Κυριακής 3 Ιουλίου 2016, εντός της οικίας του στον Διόνυσο Αττικής. (EUROKINISSI/ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ) Eurokinissi

 

Πέρα από τον χώρο των πετρελαιοειδών είχε ενεργή δραστηριότητα και στους άλλους τομείς που είχε επεκταθεί ο όμιλος όπως ο τουρισμός και η πρωτογενής γεωργική παραγωγή. Μεταξύ των άλλων είναι πρόεδρος της Ερμής ΑΕ η οποία έχει στο χαρτοφυλάκιο της τα ξενοδοχεία Hermes Hotel στην ακρογιαλιά του όρμου Μιράμπελο, το πεντάστερο Mirabello beach & village και το γειτονικό Coral.

Επίσης είναι πρόεδρος στην Αγροτική Ανωσκελή ΑΒΕΕ η οποία πήρε το όνομα από το χωριό του και αν και ξεκίνησε από ένα μικρό ελαιοτριβείο το 1987 το οποίο έβγαζε το λάδι της οικογένειας αναπτύχθηκε και επεκτάθηκε στους βιολογικούς αμπελώνες στην οινοποίηση (σ.σ. παράγει τα κρασιά “Άνω Πλαγιά) και στην τυποποίηση ελαιόλαδου.

Δεν δίστασε να φτάσει έως το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, και να δικαιωθεί όταν είχε κατηγορηθεί για λαθρεμπόριο καυσίμων, ενώ δεν είδε να υλοποιείται ποτέ ένα όνειρο που είχε πάνω από 40 χρόνια, την δημιουργία αποθηκευτικού χώρου καυσίμων στην Σούδα. Για τον πόλεμο που είχε δεχθεί στην συγκεκριμένη επένδυση και γενικότερα για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι επιχειρηματίες στην Ελλάδα είχε αναφέρει σε μία συνέντευξη ότι ” πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία αλλιώς θα βουλιάξουμε ως χώρα“.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα