Αν οι αριθμοί (ξανα)πάρουν την ανηφόρα, ποιος θα φταίει;

Η επέλαση του δεύτερου κύματος της πανδημίας μετά τον Οκτώβριο έγινε επειδή υπήρξε χαλάρωση μετά το πρώτο κύμα και επειδή δεν ελήφθησαν συγκεκριμένα μέτρα σε συγκεκριμένες περιοχές (πχ Θεσσαλονίκη), όταν έπρεπε. Εχουμε περιθώριο να επαναληφθεί το ίδιο μόλις μπει ο νέος χρόνος;

Απάντηση στο ερώτημα μπορούν να δώσουν μόνο οι επιστήμονες και η κυβέρνηση. Η κυβέρνηση που παίρνει ή χαλαρώνει μέτρα. Και οι επιστήμονες που εισηγούνται μέτρα ή αποδέχονται την τροποποίησή τους λόγω πιέσεων(πχ. της Εκκλησίας).

Τις τελευταίες μέρες είχαμε τα εξής, φυσιολογικά και μη, μέτρα και την(ακατανόητη) χαλάρωσή τους:

Πρώτον, η κυβέρνηση επέτρεψε τη λειτουργία ενός μέρους του λιανικού εμπορίου με τη μέθοδο «παράδοση-παραλαβή εκτός καταστήματος»(για να μη θυμώσει ο Μπαμπινιώτης με το click away). Σωστό μέτρο, αν και υπάρχουν πολλά παράπονα, η μεγάλη πλειονότητα των μαγαζιών δεν μπορεί να ανταποκριθεί. Υγειονομικός κίνδυνος δεν φαίνεται να υπάρχει, καθώς ούτε πολύς κόσμος πάει ούτε συγχρωτισμός γίνεται.

Δεύτερον, η κυβέρνηση (Πέτσας) ανακοίνωσε ότι τα Χριστούγεννα επιτρέπεται να συνεορτάσουν δύο οικογένειες με μέγιστο αριθμό ατόμων τα εννέα άτομα. Πώς προέκυψε ο αριθμός «εννέα»; Αγνωστο. Ενας επιστήμονας (Γώγος) είπε ότι στην Επιτροπή δεν συζήτησαν για αριθμό και ήταν πολύ αρνητικός για συγκέντρωση πέραν μιας οικογένειας. Ο αριθμός «εννέα» είναι μάλλον κυβερνητική εφεύρεση. Ποιος θα ελέγξει αν θα μαζευτούν εννέα ή είκοσι; Μια άλλη επιστήμονας (Παπαευαγγέλλου) είπε ότι, αν σε ένα σπίτι 150 τετραγωνικών συγκεντρωθούν είκοσι άτομα, αρκούν οκτώ λεπτά για να μεταδοθεί ο ιός. Άλλος επιστήμονας (Σύψας) απέκλεισε εντελώς τις επισκέψεις, λέγοντας ότι ο κίνδυνος αύξησης των κρουσμάτων είναι μεγάλος.

Τρίτον, η κυβέρνηση, ενώ αρχικά ανακοίνωσε ότι οι ναοί θα λειτουργήσουν με μέγιστο αριθμό πιστών εννέα (και 25 στους μητροπολιτικούς), υπό τις πιέσεις της Ιεραρχίας υποχώρησε και ο αριθμός αυξήθηκε κατά πολύ (25 και 50). Και μάλιστα αυτό συνέβη ενώ υπήρξαν θάνατοι(μητροπολιτών και ιερέων) και κρούσματα και νοσηλεύθηκε ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος. Η Επιτροπή των ειδικών έδωσε την έγκρισή της για την αύξηση του αριθμού, αν και ο λοιμωξιολόγος Σύψας είχε πει τις προάλλες ότι στο δεύτερο κύμα «η Εκκλησία είναι πολύ κατώτερη των περιστάσεων». Τι θα πάθαιναν, δηλαδή, οι Ιεράρχες, αν φέτος οι ναοί λειτουργούσαν χωρίς πιστούς, οι οποίοι θα μπορούσαν να παρακολουθήσουν τις λειτουργίες από την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο; Ας επιτρεπόταν, έστω, η ατομική λατρεία με αυστηρό έλεγχο στην προσέλευση.

Ολοι κατανοούμε την ψυχολογική πίεση που υπάρχει, την ανάγκη για κάποιες επαφές ή και των πιστών την ανάγκη να πάνε στις εκκλησίες. Όμως, υπάρχουν περιθώρια για την ανάληψη οποιουδήποτε ρίσκου; Δεν θα πάθουμε τίποτα αν όλα αυτά αναβληθούν για μερικούς μήνες. Και, αν όλα πάνε καλά, να γίνουν το Πάσχα.

Ελπίζουμε στο τέλος της περιόδου των εορτών όλα να είναι καλά και να μην έχουμε αναζωπύρωση και αριθμούς που θα οδηγήσουν τα νοσοκομεία ξανά στο «σημείο μηδέν». Όμως, αν -ο μη γένοιτο- κάτι στραβώσει, δεν θα υπάρχουν δικαιολογίες. Οι ευθύνες θα είναι συγκεκριμένες: του πρωθυπουργού, του Αρχιεπισκόπου, των Επιτροπής των επιστημόνων. Διότι το πάθημα δεν θα έχει γίνει μάθημα. Και θα έχουμε το «δις εξαμαρτείν…»