Η φωτιά και η “μπουγάδα”
Διαβάζεται σε 3'
Σε αυτή τη χώρα, πιο εύκολα παίρνεις χρήμα για ένα ζώο που δεν υπάρχει, παρά για εκείνο που προσπαθείς να σώσεις από τη φωτιά.
- 16 Αυγούστου 2025 14:25
Ένας άνδρας προσπαθεί να διασχίσει με μηχανάκι έναν χωματόδρομο, κρατώντας στην αγκαλιά του ένα πρόβατο. Λίγο πιο πέρα, ένας άλλος σέρνει δυο κατσικάκια βιαστικά, ενώ πίσω του οι φλόγες καταπίνουν τα δέντρα. Πάτρα, 13 Αυγούστου 2025. Δύο φωτογραφίες του Θανάση Σταυράκη στο Associated Press κάνουν τον γύρο του κόσμου στη σκιά του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Το μέγεθος της ειρωνείας είναι τέτοιο που αγγίζει τα όρια της προσβολής. Υπάρχει και μια ακόμη ζημιά, πιο ύπουλη. Οι “μπουγάδες” των εικονικών επιδοτήσεων μπερδεύουν τον απατεώνα με τον τίμιο κτηνοτρόφο. «Όλοι ίδιοι είναι» μέχρι να τους δεις να αγκαλιάζουν το ζώο τους τρέχοντας να σωθούν. Εκεί καταλαβαίνεις ότι για τον μικρό παραγωγό το πρόβατο δεν είναι «δικαιωματική καταβολή». Είναι εισόδημα, δάνειο, αξιοπρέπεια, δεσμός. Είναι η διαφορά ανάμεσα στο να μείνει στο χωριό του ή να τα παρατήσει και να φύγει.
Οι δύο φωτογραφίες του Θανάση Σταυράκη δεν αποκαλύπτουν μόνο τις αδυναμίες του κρατικού μηχανισμού πρόληψης των πυρκαγιών, αλλά καταδεικνύουν και την ηθική αποσάθρωση που προκαλεί η χρόνια ατιμωρησία όσων ωφελούνται από την “επιλεκτική” κατανομή των κοινοτικών πόρων. Οι φλόγες δεν ξεχωρίζουν το πραγματικό από το πλασματικό. Όμως η κοινωνία οφείλει να το κάνει.
Ας ειπωθεί χωρίς περιστροφές: σε αυτή τη χώρα, πιο εύκολα παίρνεις χρήμα για ένα ζώο που δεν υπάρχει, παρά για εκείνο που προσπαθείς να σώσεις από τη φωτιά.
Μπορεί η Πολιτεία να αποκαταστήσει τη διαρρηγμένη εμπιστοσύνη; Μόνο αν σταματήσει να αντιμετωπίζει τη διαφθορά ως ανωμαλία του συστήματος και αρχίσει να την αναγνωρίζει ως δομικό του στοιχείο. Μόνο αν πάψει να εξαντλεί την αυστηρότητά της στους μικρούς και να χαρίζεται συστηματικά στους επαγγελματίες του παρασιτισμού.
Η τεχνολογία και τα εργαλεία υπάρχουν: διασταυρωτικοί έλεγχοι, γεωχωρικά δεδομένα, δορυφορική επιβεβαίωση βοσκής, δημόσια διαφάνεια ανά Περιφέρεια και Δήμο, αλλά και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό που θα εντάσσει την κτηνοτροφία ως κρίσιμο κρίκο στην πυροπροστασία. Αυτό που λείπει δεν είναι οι πόροι ούτε η τεχνική γνώση, αλλά η πολιτική βούληση και ευθύνη.
Το ερώτημα δεν είναι αν η Πολιτεία μπορεί να δράσει, αλλά αν θέλει να σταθεί δίπλα σε αυτούς που δεν επινοούν κοπάδια για να εισπράξουν, αλλά σηκώνουν κυριολεκτικά στην αγκαλιά τους το βιος τους.