Η μοίρα της ΔΕΘ

Εθιμικώς στην Θεσσαλονίκη αποθεώνεται η κοινοτοπία. Χωρίς να φταίει η καημένη η ΔΕΘ. Που ήταν ταμένη αφετηριακά να αποτυπώνει πειστικές και συγκροτημένες προτάσεις για την Ανάπτυξη της χώρας. Αλλά ξεστράτισε. Και κατέληξε φεστιβάλ βαρετών καρναβαλικών εκδηλώσεων πολιτικού χαρακτήρα.

Ο Μητσοτάκης ανεβαίνει αρματωμένος στην Θεσσαλονίκη έχοντας προϊδεάσει ποικιλοτρόπως για καλά μαντάτα. Τα χρειάζεται. Όπως ο εξαντλημένος αθλητής τις βιταμίνες. Γιατί οι δημοσκοπήσεις και η γενική αίσθηση δείχνουν φρενήρη κατωφερική πορεία, δύσκολα αντιστρέψιμη.

Θα δώσει, λοιπόν. Και ενδεχομένως να βγάλει και λαγούς απ΄ το σακούλι του, μπας και αιφνιδιαστεί ευχάριστα η κοινωνία που ζορίζεται, προβληματίζεται και απειλεί να μην τον εμπιστευτεί ξανά. Το δείχνουν οι έρευνες της κοινής γνώμης το συννεφιασμένο πρόσωπο του κόσμου.

Μα θα έχουμε πιθανώς έναν προπαγανδιστικό καταιγισμό για το περίφημο πακέτο της ΔΕΘ, οπότε δεν είναι βέβαιο ότι η κοινωνία θα γυρίσει την πλάτη στα καλούδια του Μητσοτάκη. Όντως τίποτε δεν είναι βέβαιο. Όμως κάτι πακέτα του παρελθόντος υπενθυμίζουν την μαύρη μοίρα τους: Είχαν γίνει μπούμερανγκ για εμπνευστές τους.

Πακέτο-μπούμερανγκ

Κλασικό παράδειγμα το περιώνυμο “πακέτο Σημίτη”, το 2003, ύψους 1,7 δις. Είχε αρχίσει να ρετάρει προ πολλού η κυβερνητική μηχανή, να στέλνουν σήματα λυγρά οι δημοσκοπήσεις και να τρίζει το οικοδόμημα, παρά την πρωτοφανή υπο-στήριξη από το μιντιακό σύστημα.

Μόνη λύση ήταν να τα δώσει όλα. Και ταυτόχρονα να υπενθυμίσει τις…τεράστιες επιτυχίες της χώρας στην Οικονομία, στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας(είχε εξαρθρωθεί η 17Νοέμβρη), στην κατασκευή έργων και στην πορείας σύγκλισης με την Ευρώπη.

Αμ, δε! Λίγες μέρες μετά το πακέτο και τους μιντιακούς πανηγυρισμούς, ήρθε αλμυρός ο λογαριασμός. Όχι μονάχα δεν τσίμπησε ποσοστά στις νέες δημοσκοπήσεις, αλλά άρχισε να πέφτει περισσότερο από ό,τι πριν.

Κι έτσι, είδε κι απόειδε ο ολίγιστος εκείνος πρωθυπουργός -ήξερε δηλαδή ότι θα χάσει τις εκλογές- και έδωσε το δαχτυλίδι στον Γιώργο Παπανδρέου. Που τις έχασε φυσικά.

Αυτά τα γνωρίζει ο Μητσοτάκης. Αλλά ευελπιστεί ότι δεν θα έχει την τύχη του Σημίτη. Ποντάρει πιθανώς στο σκορποχώρι της αντιπολίτευσης, στα τρομώδη περί ακυβερνησίας και ίσως σε κάποιο θαύμα.

Αν αυτά δεν λειτουργήσουν σωρευτικά, με καθοριστική την συμβολή του…θαύματος, τότε και το δικό του πακέτο θα γίνει αυτεπίστροφο. Και ενδεχομένως να σημάνει την έναρξη της τελετής λήξεως για την κυριαρχία του στην πολιτική σκηνή.

Να και μια πρωτοτυπία!

Α, όλα κι όλα. Η φετινή ΔΕΘ σημαίνεται από κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά: Το τελετουργικό δεν περιλαμβάνει μονάχα Μητσοτάκη και πολιτικούς αρχηγούς, αλλά έναν πρώην πρωθυπουργό που φαντάζει ήδη αντίπαλο δέος του Μητσοτάκη μόνο και μόνο επειδή θρυλείται ότι θα ιδρύσει κόμμα “αναστατώνοντας τις στέρεες παρατάξεις” που λέει ο Μανόλης Αναγνωστάκης στο “Σκάκι” του.

Ο λόγος για τον Αλέξη Τσίπρα. Που επέλεξε έξυπνα να μιλήσει στη Θεσσαλονίκη μια μέρα πριν από τον Μητσοτάκη, ώστε να ταϊστεί κατάλληλα το μιντιακό θηρίο και να αναχθεί η παρέμβασή του σε υλικό σύγκρισης με εκείνο του πρωθυπουργού (Ο Τσίπρας θα μιλήσει σε εκδήλωση του Economist. Θα μπορούσε να είχε μετάσχει ως ομιλητής στην ανάλογη εκδήλωση των Αθηνών προ καιρού, αλλά δήλωσε κώλυμα. Είναι προσόν η ευελιξία…).

Γράφονται πολλά για την επανάκαμψη Τσίπρα. Αν τον προτιμά ο Μητσοτάκης ως ιδεώδη αντίπαλο, αν με την κίνησή του για κόμμα, οψέποτε ήθελε εξαγγελθεί, θα σμπαραλιάσει την υφιστάμενη Κεντροαριστερά και προπάντων τον ΣΥΡΙΖΑ, αν πρόκειται για νέα συστημική δύναμη σε συνθήκες… δημοκρατικού καπιταλισμού ή για νέο σάλπισμα του φιλόδοξου ριζοσπαστισμού για… δεύτερη φορά Αριστερά!

Και όλα αυτά χωρίς ο ίδιος να έχει μιλήσει ανοιχτά για νέο κόμμα! Εύλογο επομένως το ενδιαφέρον για τη νέα απόπειρα Τσίπρα για συγχρωτισμό και συνάφειες με τους ψηφοφόρους του (ατυχέστατη η αναφορά σε… ψηφοφόρους, αλλά τέτοιες ώρες τέτοια λόγια).

Game changer, λοιπόν, ο Αλέξης Τσίπρας που έμπειρος πια άφησε πίσω του τον ριψοκίνδυνο πρωτάρη και εξελίσσεται σε ρεαλιστή οραματιστή ή θα αποδειχτεί φωτοβολίδα σε έναστρη φωτοχυσία;

Εδώ είμαστε και θα τα πούμε. Στο επόμενο σημείωμα.