Εμού και του ιδίου…

Ο κύβος ερρίφθη. Μετά από χρόνια και χρόνια αναξιοκρατίας η Ελλάδα αλλάζει σελίδα. Όπως όλα δείχνουν,  έφτασε επιτέλους η στιγμή που οι άξιοι, οι ικανοί και οι ταλαντούχοι θα αρχίσουν να επιβραβεύονται  δίχως να χρειάζονται την κομματική τους ταυτότητα σφηνωμένη στα δόντια.

Εφόσον η φημολογία που θέλει τον Αιμίλιο Λιάτσο να αναλαμβάνει διευθυντής ειδήσεων της ΕΡΤ επιβεβαιωθεί, τότε  μπορούμε να πανηγυρίζουμε. Ποια επιμήκυνση και σαχλαμάρες;  Διορισμός Λιάτσου. Η χώρα μόλις έκανε ένα τεράστιο βήμα προς τον εκσυγχρονισμό…

Ο παρουσιαστής του δελτίου που ασχολήθηκε με τα πραγματικά ακανθώδη ζητήματα της ελληνικής κοινωνίας (βουτιά στα σκουπίδια της Ελένης Μενεγάκη: Τι δείχνουν το μισοφαγωμένο μαρούλι και το μισό ρολό χρησιμοποιημένου χαρτιού υγείας;  Ότι είναι καλύτερα να μη ψωνίσουμε από το μανάβικο της παρουσιάστριας προφανώς…), ο άνθρωπος που προλόγισε τα πιο καυτά  ρεπορτάζ στη σύγχρονη ιστορία της ιδιωτικής τηλεόρασης (ο ρεπόρτερ Τσίλι κυνηγάει ζουμερά οπίσθια στα Χανιά, ο ρεπόρτερ Μπάκας κυνηγάει πλούσια στήθη στην Πάρο, ο ρεπόρτερ Τσίλι κυνηγάει ζουμερά οπίσθια και πλούσια στήθη στη Μύκονο) και κυρίως ο δημοσιογράφος που κατόρθωσε να μείνει παροιμιωδώς ατάραχος όταν η Τζούλια Αλεξανδράτου έλεγε στο διπλανό παράθυρο «Αυτό είναι ανάμεσα εμού και του ιδίου…», αποτελεί αναμφισβήτητα τον καταλληλότερο άνθρωπο  για να δώσει στη γηραλέα ΕΡΤ το νεανικό προφίλ που της χρειάζεται.  Με τον Λιάτσο επικεφαλής όσοι δεν προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες δεν θα έχουν θέση στο Ραδιομέγαρο.  Αρνείται η Έλλη Στάη να σουφρώνει τα χειλάκια και να αποκαλεί τον Πολ Τόμσεν «Mr. blue eyes»; Δε τρέχει τίποτα, υπάρχει κι η Πετρούλα…

Για να μιλήσουμε λιγάκι σοβαρά. Αν ο Αιμίλιος Λιάτσος όντως πάρει τα ηνία του ειδησεογραφικού τμήματος της δημόσιας τηλεόρασης στα χέρια του, ο υπεύθυνος αυτής της απόφασης  θα οφείλει ορισμένες εξηγήσεις. Θα οφείλει δηλαδή να μας εξηγήσει αναλυτικά με ποια κριτήρια κατέληξε στη συγκεκριμένη επιλογή. Τι μέτρησε; Το έξοχο τηλεοπτικό παρελθόν του κ. Λιάτσου; ‘Η μήπως το ακόμη καλύτερο εκδοτικό («Παρασκευή και 13»);

Η εποχή του «αποφασίζουμε και διατάζουμε» θεωρητικά έχει παρέλθει. Στην Ελλάδα του 2012, οι δημόσιες θέσεις και ειδικά οι δημόσιες θέσεις υψηλού προφίλ απαγορεύεται να χαρίζονται δίχως επαρκή αιτιολόγηση. Ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε.

Το ίδιο ισχύει και για τις απομακρύνσεις. Όταν κάποιος είναι απολύτως επιτυχημένος, όπως π.χ. ο διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών Γιώργος Λούκος, απαγορεύεται να φεύγει νύχτα δίχως κανείς να ξέρει γιατί. Ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε.

Ειδάλλως,  οι συζητήσεις περί επιμήκυνσης και λοιπών αμφιλεγόμενων πακέτων σωτηρίας, ακόμη κι αν ευοδωθούν, δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία. Οι ίδιες παθογένειες οδηγούν στις ίδιες καταστροφές.

* Ο Κώστας Κεφαλογιάννης  είναι δημοσιογράφος. Εργάστηκε στις εφημερίδες Εξουσία, Sportime, Εξέδρα των Σπορ και στους ραδιοφωνικούς σταθμούς Sportime 89,2 και Arrena 89,2. Αρθρογραφεί καθημερινά στο www.prismanews.gr. Συνήθως είναι πιο φλύαρος από το βιογραφικό του…