Κοιτώντας την άβυσσο

Κοιτώντας την άβυσσο
Snapshot from a poll station, during the voting procedure of the referendum, in Kipseli, Athens, July 5, 2015 / , , , , 5 , 2015 Alexandros Michailidis / SOOC

Το δημοψήφισμα, η εκτόνωση του λαού που κατέληξε σε απάθεια και το plan b, που δεν υπήρξε ποτέ

Ένας χρόνος συμπληρώνεται σήμερα από τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015, επί της τότε πρότασης των θεσμών.

Όποιος θυμάται εκείνες τις μέρες, γνωρίζει ότι τα μεγάλα ελαττώματά μας, έκαναν παρέλαση καθημερινά. Από την προκήρυξή του, μέχρι και τη διεξαγωγή του.

Ψηφίσαμε, επί ενός ερωτήματος που εν τω μεταξύ είχε πάψει πια να τίθεται. Οι ερμηνείες δε της ψήφου αυτής πριν και μετά το δημοψήφισμα, ήταν αμέτρητες και άλλαζαν ανάλογα με την πολιτική τοποθέτηση του καθενός, τη διάθεσή του ή τον καιρό.

Άλλοι απάντησαν σε ένα οικονομικό ερώτημα, άλλοι για το αν μένουμε ή όχι στην Ευρώπη, άλλοι πανηγύρισαν και στη συνέχεια ιδιώτευσαν, άλλοι τρόμαξαν και μετά ανακουφίστηκαν και όλοι μαζί επιδώθηκαμε στο εθνικό μας σπορ. Σε αυτό που κάνουμε καλά από την εποχή του Θουκυδίδη. Τον εθνικό διχασμό.

Και όταν το όχι αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά του ναι, ακολούθησε ένα μούδιασμα, που κρατάει ακόμα.

Τι μάθαμε από την περιπέτεια του περασμένου καλοκαιριού; Πολλά και σημαντικά.

Πρώτον, μπορεί ο διχασμός να είναι η απάντησή μας σε κάθε ζήτημα, ωστόσο η ψυχραιμία του ελληνικού λαού ήταν αξιοθαύμαστη και αντιστρόφως ανάλογη αυτών που είχαν αναλάβει να τον ενημερώσουν.

Δεύτερον, στην Ευρώπη των συμφερόντων, η λαϊκή έκφραση, έστω και μέσω ενός δημοψηφίσματος με λάθος ερώτημα, είναι αμάρτημα.

Τρίτον, η εκτόνωση του λαού, χωρίς συνέχεια, συνέπεια και σχέδιο, οδηγεί τελικά στην απογοήτευση. Μετά τις τρομακτικές μέρες του Ιουλίου, ακολούθησε το τρίτο μνημόνιο, αλλά και μια εκλογική αναμέτρηση. Ο λαός ενθυμούμενος τον εκβιασμό του Ιουλίου, παρέμεινε απαθής.

Και το πιο σημαντικό για το τέλος. Όποιες και αν είναι οι προθέσεις σου, όταν πας να διαπραγματευτείς με τους λύκους για το τι θα φάτε το βράδυ, καλό είναι να έχεις ένα Plan b, αλλιώς καταλήγεις στο πιάτο τους.

Όχι ένα plan b, των σηκωμένων γιακάδων, των αξίνων στο νομισματοκοπείο και της υστερίας της αυτοπροβολής, αλλά ένα κανονικό εναλλακτικό σχέδιο για το οποίο ο λαός θα έπρεπε να είναι από τα πριν ενημερωμένος.

Σε άλλη περίπτωση τα “όχι” γίνονται “ναι” και η διαπραγμάτευση καταλήγει στο δίλημμα: Τρίτο μνημόνιο ή άβυσσος. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν διάλεξε την άβυσσο και ανέλαβε το πολιτικό κόστος της απόφασής του.

Κανείς όμως δεν μπορεί να προβλέψει αν στο μέλλον τη διαλέξει ο λαός, ειδικά αν το βήμα στο άγνωστο, αρχίσει να μοιάζει με λυτρωτική απόδραση από τις πολιτικές σκληρής λιτότητας.

(Φωτογραφία: Sooc.gr)

*Του Μάνου Χωριανόπουλου, Διευθυντή Σύνταξης του NEWS 247

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα