Ο Νονός, ο Τσίπρας και το Μικρό Φτερό
"Θα πρότεινα στον Πρωθυπουργό της Χώρας να κάνει ό,τι κι ο Μπράντο: να στείλει κάποιον άλλο να παραλάβει το βραβείο του, ειδικά αυτό του Πολιτικού Σθένους"
- 23 Νοεμβρίου 2017 07:23
Το Μάρτη του 1973, στην τελετή απονομής των Όσκαρ, ο ηθοποιός που κέρδισε το Βραβείο Πρώτου Ανδρικού Ρόλου ήταν ο Μάρλον Μπράντο, για την ερμηνεία του στο «Νονό» του Κόπολα. Όμως, ο Μπράντο δεν παρέστη για να παραλάβει το χρυσό αγαλματίδιο, στέλνοντας αντ’ αυτού στην τελετή μια νεαρή Ινδιάνα, την Σαχίν Λίτλφέδερ, (Μικρό Φτερό) που ανήκε στην φυλή των Απάτσι.
Σήμερα, ο Αλέξης Τσίπρας βραβεύεται στο Παρίσι από το Δικηγορικό Σύλλογο Παρισιού με το «Βραβείο Δέσμευσης στο Ευρωπαϊκό Ιδεώδες» (Prix de l’Engagement européen), και από την Επιθεώρηση Politique International με το «Βραβείο Πολιτικού Σθένους» (Prix du Courage politique).
Δέσμευση στο Ευρωπαϊκό Ιδεώδες και Πολιτικό Σθένος – μάλιστα… Επειδή είναι μαθηματικώς βέβαιον ότι οι πάντες, πλην των Συριζαίων, θα την πέσουν στον Αλέξη Τσίπρα για τις βραβεύσεις του εις Παρισίους, όταν ακόμα οι λάσπες δεν έχουν φύγει από τη Δυτική Αττική, θα πρότεινα στον Πρωθυπουργό της χώρας να κάνει ό,τι κι ο Μπράντο: να στείλει κάποιον άλλο να παραλάβει το βραβείο του, ειδικά αυτό του Πολιτικού Σθένους.
Έχω δυο – τρεις στο μυαλό μου, γνωστούς και φίλους, που θα τους άξιζε να βραβευτούν για το σθένος τους, και μάλιστα το πολιτικό. Κάποιοι από αυτούς παραμένουν συριζαίοι: φανταστείτε πόσο σθένος χρειάζεται για να εξακολουθείς να υποστηρίζεις πολιτικά μια παράταξη στην οποία πίστεψες, για την οποία αγωνίστηκες, όταν αυτή, ως κυβέρνηση, ούτε τον ΕΝΦΙΑ, αυτόν τον επάρατο, αντικοινωνικό και άδικο φόρο της Δεξιάς δεν αξιώθηκε να καταργήσει.
Έχω λοιπόν δυο – τρεις, που βεβαίως θα μπορούσαν να τιμηθούν για το σθένος τους γενικώς: άνθρωποι εργατικοί, μορφωμένοι, τίμιοι, ικανότατοι επαγγελματίες, που απολύθηκαν, που τσακίστηκαν από την ανεργία κάποιας ηλικίας όντες, που δυσκολεύονται να πληρώσουν το νοίκι τους, που έχουν αφαιμαχθεί πληρώνοντας υπερβολικούς, κεφαλικούς φόρους, άνθρωποι που ακροβατούν στα όρια της αξιοπρέπειας, με παιδιά στο σχολείο, που πούλησαν ας πούμε το αυτοκινητάκι τους για να εξοφλήσουν τον απλήρωτο για καιρό λογαριασμό της ΔΕΗ, άνθρωποι που παρόλη την αφόρητη πίεση, τις αρρώστιες, το άγχος και τη δυστυχία τους, δεν έχουν χάσει ούτε την ανθρωπιά τους, ούτε την πίστη τους στο Ευρωπαϊκό Ιδεώδες, μην πω καμιά βαριά κουβέντα για δαύτο….
Αυτοί, λοιπόν θα μπορούσαν ανετότατα να σταθούν μπροστά στην Πολιτική Επιθεώρηση και στους Δικηγόρους του Παρισιού, και να πούν (στα γαλλικά…) πέντε ουσιαστικές κουβέντες στους βραβεύοντες, εξ ονόματος του Έλληνα Πρωθυπουργού: ότι, ας πούμε, είναι πρόκληση να βραβεύεται ένας πολιτικός για το σθένος του, όσο τίμιος και καλών προθέσεων και να είναι αυτός, όταν η απόγνωση μαίνεται στην Ελλάδα, όταν ο χαιρετισμός μεταξύ φίλων και γνωστών έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια, κι αντί να απαντήσουν «είμαι καλά», στην ερώτηση «τί κάνεις», όλοι λένε «την παλεύω»…
Εάν κάνει κάτι τέτοιο ο Αλέξης Τσίπρας, και το βραβείο θα λάβει, δι’ αντιπροσώπου, αλλά και την δήλωσή του στην Ευρώπη θα έχει κάνει περί σθένους, όχι του ιδίου, αλλά του ελληνικού λαού που μάτωσε, που βόγκηξε τα τελευταία χρόνια. Όπως ο Μπράντο, που θα τον θυμούνται για πάντα, αυτόν και την Σαχίν Λιτλφέδερ, που μίλησε για τη συμπεριφορά του Αμερικανικού Κινηματογράφου στους αυτόχθονες Αμερικανούς.
Όμως, δεν ξέρω εάν προλαβαίνει ο Αλέξης Τσίπρας να το κάνει – εγώ πάντως τα έχω τα τηλέφωνα, αυτών των σθεναρών ανθρώπων, με πίστη στο Ευρωπαικό Ιδεώδες, για να του τα δώσω, αν βέβαια τα θέλει.
*Ο Παύλος Μεθενίτης είναι δημοσιογράφος του Ραδιοφώνου 24/7.
Φωτογραφία: ASSOCIATED PRESS / SASHIM LITTLEFEATHER
