Κανένα No Politica: Έτσι αντιμετωπίζεις έναν ναζί οπαδό

Το 2013 η Γαλλία είχε συγκλονισθεί από τον μέχρι θανάτου ξυλοδαρμό του 18χρονου ακτιβιστή, αντιφασίστα φοιτητή Κλεμάν Μερίκ στο Παρίσι, από ομάδα ακροδεξιών. Ήταν η ίδια χρονιά που είχε δολοφονηθεί και ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας από τη Χρυσή Αυγή.

Από τότε μέχρι σήμερα, η ακροδεξιά ανεβαίνει σε όλη την Ευρώπη και προσπαθεί να αποποιηθεί σε κομματικό επίπεδο τις δολοφονικές επιθέσεις, “φορτώνοντάς” τες σε περιφερειακές μικρο-ομάδες που παρεισφρέουν σε συλλόγους οπαδών.

Η ακροδεξιά ομάδα Bastion Social, μετεξέλιξη του GUD /Groupe Union Defense που δημιουργήθηκε το 1968, έχει εγκατασταθεί σε μεγάλες πόλεις όπως το Στρασβούργο και τη Λιόν. Το ίδιο και το P.N.F., το Γαλλικό Εθνικιστικό Κόμμα. Τα σύμβολά τους έχουν ως αναφορά το “Εθνικό φασιστικό κόμμα” του Μουσολίνι και οι οπαδοί του συνηθίζουν να χαιρετούν ναζιστικά, ενώ διεισδύουν όλο και περισσότερο σε φοιτητικές σχολές.

Με ναζιστικό τρόπο χαιρέτισε και ο οπαδός της Λιόν μετά τη νίκη στο Μάντσεστερ στην πρεμιέρα των ομίλων του Champions League. Η τηλεοπτική κάμερα που κατέγραφε τους πανηγυρισμούς των οπαδών της ομάδας συνέλαβε τον νεαρό που φαίνεται να χαιρετά με το δεξί χέρι υψωμένο κοιτάζοντας περήφανα τον φακό.

Το περιστατικό κυκλοφόρησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τελικά η διοίκηση της Λιόν αποφάσισε να τιμωρήσει τον εν λόγω οπαδό με δια βίου αποκλεισμό από την έδρα της, κάτι που εφαρμόζει η Ντόρτμουντ από το 2013. Την απόφαση της διοίκησης της Olympique Lyonnais επιδοκίμασαν και οι οργανωμένοι οπαδοί της Ολιμπίκ Μαρσέιγ.

Τον περασμένο Μάρτιο, ακροδεξιοί οπαδοί της Λιόν επιτέθηκαν σε ομοϊδεάτες εθνικιστές Ρώσους οπαδούς της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, ενώ η ομάδα είχε τιμωρηθεί για αντίστοιχα περιστατικά βίας το 2017 μετά από επιθέσεις σε οπαδούς της Μπεσικτάς.

Το μήνυμα που θέλει να στείλει πλέον η Λιόν είναι ένα: Ο φασισμός δεν έχει θέση στα γήπεδα. Και το μήνυμα της διοίκησης είναι επιτέλους ξεκάθαρα πολιτικό, σε πλήρη αντιδιαστολή με το περιβόητο “no politica” που στρώνει μεγαλοπρεπώς το “χαλάκι” υποδοχής στους ακροδεξιούς. Ένα μήνυμα που άργησε παραδειγματικά, αλλά έστω και τώρα, ήρθε.

Μετά τις αντιδράσεις στα social media, οι άνθρωποι της Λιόν αναγκάστηκαν να καταλάβουν πως η ανοχή δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Πως το “no politica” συναινεί με τη βία, βάζει το λιθαράκι του στη σιωπή. Δίνει το βελούδινο ΟΚ σε εγκλήματα άμα τη εμφανίσει του ως κεντρική θέση μιας ομάδας και διαιωνίζει την κυριαρχία του αποστήματος. Δεν το σπάει.

Η απομόνωση του φασισμού, η απερίφραστη καταδίκη του, η διαρκής αντίσταση κατά του φασισμού, είναι πράξεις “πολιτικές” και πρέπει να αναπτύσσονται σε όλα τα πεδία δημόσιας συζήτησης, διαλόγου, ατζέντας, διαμόρφωσης συνειδήσεων. Άρα και στα γήπεδα.

Στην Ντόρτμουντ πέντε χρόνια πριν, εγκατέστησαν κλειστό κύκλωμα αξίας 250.000 ευρώ έτσι ώστε η αστυνομία να εντοπίζει δεξιούς εξτρεμιστές, αλλά αυτό που άλλαξε τα πράγματα στο Βεστφάλεν, ήταν η δράση κατά κύριο λόγο των ίδιων των οργανωμένων.  Οι οπαδοί της Ντόρτμουντ έχουν έντονη αντιφασιστική δράση και μάλιστα διαθέτουν αυτόνομη θύρα Antifa 170 που πολεμάει τους Ναζί (στην πόλη του Ντόρτμουντ άλλωστε υπάρχει μια από τις πιο δραστήριες νεοναζιστικές σκηνές στην δυτική Γερμανία). Αυτοί έδειξαν την “κόκκινη κάρτα” στους φασίστες.

Το βίντεο του Συλλόγου κατά του ρατσισμού:

Αν η εκάστοτε ποδοσφαιρική αρχή της κάθε χώρας αλλά και η UEFA, εντάξουν και προτάξουν τα αντιφασιστικά μηνύματα στις καμπάνιες της μαζί με το fair play και απαγορεύσει δια νόμου και επί της ουσίας τα φασιστικά σύμβολα, τότε κάτι μπορεί να αλλάξει αρχής γενομένης από το μέσο πιτσιρίκι που θα βρεθεί στο γήπεδο με τους γονείς του να δει την ομάδα του να παίζει.

Αλλά όπως είπαμε, όλα ξεκινούν από την κερκίδα καθεαυτή. Ομάδες σαν τη Βέρντερ Βρέμης και τη Sankt Pauli στη Γερμανία προσπαθούν να ενδυναμώσουν την αντιφασιστική κουλτούρα της κερκίδας τους με αλληλέγγυες δράσεις που πραγματοποιούν για τους πιο αδυνάμους των περιοχών τους, εκτιμώντας πως πέραν από το παράδειγμα, θα δώσουν και ένα αντικίνητρο δράσης κόντρα στον τυφλό χουλιγκανισμό. Κοινώς, πλαισιώνουν τη λογική της “βάσης”.

Σε κάθε περίπτωση έχουν διαλέξει μεριά, “δείχνουν” στον οργανωμένο τις προθέσεις τους και δεν φοβούνται να χάσουν μέρος της “πελατείας” τους. Από την άλλη, οι ακροδεξιοί πυρήνες οπαδών υπήρχαν εδώ και δεκαετίες όμως τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί, όπως έχουν ενδυναμωθεί οι ακροδεξιοί θύλακες σε όλες τις κοινωνικές εκφάνσεις. Αντιμετωπίζονται μόνο με την πιστή εφαρμογή των συνταγματικών διατάξεων (και αυτό ισχύει για τον χουλιγκανισμό γενικότερα) και τη συνολική αλλαγή της νοοτροπίας, με πρώτη και κύρια ευθύνη, της Πολιτείας.

Μια κοινωνία που θέλει να αλλάξει την κουλτούρα της και να περιθωριοποιήσει τον φασισμό συνολικά, οφείλει να εφαρμόσει αντιφασιστική δράση και στα γήπεδα. Ο φασισμός μπορεί να μη γεννιέται στην εξέδρα, εκεί όμως εκφράζεται πιο εύκολα. Η αντιμετώπισή του πρέπει να γίνει με καμπάνιες ενημέρωσης, ευαισθητοποίηση, επικοινωνιακή δράση και κυρίως, εφαρμογή των νόμων από τις διοικήσεις των συλλόγων, σε συνεργασία με τις Αρχές και τους ίδιους τους οπαδούς που καταδικάζουν τον ρατσισμό. Θεσμικά αλλά και αμεσοδημοκρατικά.

Αν η Πολιτεία και οι προοδευτικοί οπαδοί δείξουν τον δρόμο, οι διοικήσεις θα αναγκαστούν να ακολουθήσουν.

ΥΓ. Στην Ελλάδα το μεγαλύτερο παράδειγμα το δίνουν οι Radical Fans United. Αξίζει να ρίξει κανείς μια ματιά στη σελίδα τους.