Φως στην άκρη του τούνελ;

Φως στην άκρη του τούνελ;
Συζήτηση, για δεύτερη ημέρα, στην Ολομέλεια ατης Βουλής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών "Επείγουσες διατάξεις για την εφαρμογή της Συμφωνίας Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις", την Κυριακή 22 Μαΐου 2016. (EUROKINISSI/ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ) Eurokinissi

Τα νέα μέτρα που ψήφισε χθες η Βουλή μοιάζουν να δίνουν το τελειωτικό χτύπημα σε έναν ασθενή, που βρίσκεται εδώ και έξι χρόνια στην εντατική αλλά (παραδόξως) αντέχει ακόμη

Έχουν περάσει σχεδόν 30 χρόνια από το 1987 που ο Ανδρέας Παπανδρέου ύστερα από δύο υποτιμήσεις της δραχμής και διετή λιτότητα με πάγωμα μισθών και συντάξεων, έλεγε την περίφημη φράση «βλέπω φως στην άκρη του τούνελ». Ήταν μια προσπάθεια του τότε πρωθυπουργού να δώσει έστω και μια αμυδρή ελπίδα στους πολίτες μετά το αυστηρό πρόγραμμα λιτότητας που είχε εφαρμόσει ο Κώστας Σημίτης, η οποία, δύο χρόνια αργότερα, στις εκλογές του 1989 θα κατέληγε στο γνωστό «Τσοβόλα δώστα όλα».

Σήμερα, η οικονομική κατάσταση τόσο της χώρας όσο και των πολιτών της δεν μπορεί να συγκριθεί σε καμία περίπτωση με αυτή του 1987. Είναι από όλες τις πλευρές πολύ χειρότερη. Μετά από εξαετή λιτότητα, τρία Μνημόνια και μέτρα που συνεχίζουν να επιβάλλονται κατά ριπάς από τους δανειστές μας, η κοινωνία έχει κάψει το μεγαλύτερο τμήμα του «λίπους» που διέθετε κάποτε και μοιάζει εξουθενωμένη και σχεδόν απελπισμένη.

Με αυτά τα δεδομένα, τα νέα μέτρα που ψήφισε χθες η Βουλή μοιάζουν να δίνουν το τελειωτικό χτύπημα σε έναν ασθενή που βρίσκεται εδώ και έξι χρόνια στην εντατική αλλά (παραδόξως) αντέχει ακόμη.

Και θα είναι το τελειωτικό χτύπημα αν από εδώ και πέρα όλες οι δυνάμεις της κυβέρνησης δεν κατευθυνθούν σε αυτό που ακούμε εδώ και πολλά χρόνια αλλά δεν βλέπουμε: Την ανάπτυξη. Είναι περισσότερο από ποτέ ανάγκη αυτή η ολιγομελής κυβερνητική ομάδα που «τρέχει» για τα πάντα, τώρα που όλα δείχνουν ότι θα κλείσει η αξιολόγηση να ρίξει όλες της τις δυνάμεις προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης.

Μόνο αν πέσει εδώ και τώρα «ζεστό χρήμα» στην αγορά από το ΕΣΠΑ, από το Πακέτο Γιούνκερ, από ξένες και ελληνικες επενδύσεις μπορεί να σωθεί ο ασθενής και να μπορέσει ο μισθωτός, ο ελεύθερος επαγγελματίας, ο επιχειρηματίας, ο άνεργος να ανταπεξέλθουν στις τεράστιες υποχρεώσεις τους απέναντι στο κράτος και στον εαυτό τους και να δουν το περίφημο «φως στο τούνελ» του Ανδρέα.

Μπορεί να μην φαίνεται εκ πρώτης όψεως αλλά η συγκυρία είναι (πιθανότατα) η καλύτερη. Η κυβέρνηση φαίνεται να έχει μάθει από τα περσινά λάθη της, το κλείσιμο της αξιολόγησης δίνει ηρεμία και πολιτική σταθερότητα στη χώρα μιας και η συζήτηση για εκλογές μεταφέρεται, πλέον, για το 2018, ενώ η διαφαινόμενη απόφαση για το χρέος δίνει ελπίδα για το μέλλον.  

Για να γίνει όμως αυτή η ελπίδα απτή, για να δουν οι πολίτες, που μετά από τόσες υποσχέσεις ένθεν κακείθεν είναι με το δίκιο τους δύσπιστοι, αυτό το περίφημο «φως στο τούνελ», πρέπει να διαπιστώσουν άμεσα ότι «κάτι κινείται». «Κάτι κινείται» εδώ και τώρα, που εδράζεται πάνω σε ένα σχέδιο ανασυγκρότησης της (κατεστραμμένης) οικονομίας και χώρας. Πρέπει να δουν και να πιστέψουν ότι, επιτέλους, η Ελλάδα μπορεί εκτός από το να καταναλώνει και να παράγει. Να παράγει προϊόντα που έχουν αντίκρισμα στις διεθνείς αγορές και μ’ αυτό τον τρόπο μπορούν να φέρουν πλούτο μέσα στη χώρα.

Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για την κυβέρνηση. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για τη χώρα. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να δουν οι ταλαιπωρημένοι πολίτες αυτό το αμυδρό φως στην άκρη του τούνελ να ζωηρεύει, επιβεβαιώνοντας ότι κάπου, έστω και μακριά, υπάρχει έξοδος. Κι ας μην είναι, μιας και όλοι (πρέπει να) μαθαίνουμε από τα λάθη μας, αυτή του «Τσοβόλα δώστα όλα»….

* Ο Χρίστος Βούζας έχει εργαστεί ως δημοσιογράφος σε όλο φάσμα των ΜΜΕ και είναι διευθυντής της βραβευμένης από το Ίδρυμα Μπότση ιστοσελίδας  aftodioikisi.gr, της οποίας είναι και ιδρυτής.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα