Στην Αμυγδαλέζα μαθητές σχολείων και Διεθνής Αμνηστία: “Κανένα παιδί σε κράτηση”

“Μιλήσαμε με 4 παιδιά. Το ένα από τη Σενεγάλη ήξερε καλά αγγλικά και τα είπαμε περισσότερο. Μας είπε ότι θέλει να γίνει δικηγόρος και είδα τη μεγάλη επιθυμία του να παλέψει για τη ζωή του. Μας είπε ότι πέρασε από δύο διακινητές μέχρι να φτάσει στην Ελλάδα. Πραγματικά, κατάλαβα ότι το ένιωσε πάρα πολύ το γεγονός ότι πήγαμε και τους μιλήσαμε. Μας είπε ότι ήταν η πρώτη φορά που του φέρθηκαν τόσο όμορφα στη χώρα. Δυστυχώς, αυτά τα παιδιά, απ’ότι κατάλαβα, πιστεύουν ότι δεν έχουν κάποιον εδώ να τους υποστηρίζει”.

Η Στέλλα είναι μαθήτρια στη δευτέρα Λυκείου, του 2ου ΓΕΛ Νέας Ιωνίας. Σήμερα το πρωί, ανήμερα της παγκόσμιας ημέρα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, βρέθηκε στο κέντρο κράτησης της Αμυγδαλέζας, εκεί όπου βρίσκονται υπό καθεστώς “προστατευτικής φύλαξης” 82 ασυνόδευτοι ανήλικοι πρόσφυγες και μετανάστες, από 15 ως 18 ετών.

“Δεν ήξερα πώς είναι οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν.Κατάλαβα ότι είμαστε ίδιοι με αυτά τα παιδιά και θα μπορούσε οποιοσδήποτε από εμάς να είναι στη θέση τους. Με συγκίνησε. Αν δεν είχε γίνει ο πόλεμος και αν δεν είχαν αυτές τις οικονομικές δυσκολίες θα ζούσαν σαν εμάς” συμπληρώνει η Στέλλα μιλώντας στο News24/7.

Τα παιδιά από το 2ο ΓΕΛ Νέας Ιωνίας, μαζί με μαθητές του 5ου Γυμνασίου Νέας Ιωνίας, του 1ου Γυμνασίου Ιλίου και του 3ου ΕΠΑΛ της Σιβιτανίδειου, πήγαν στην Αμυγδαλέζα, μαζί με κλιμάκιο της Διεθνούς Αμνηστίας, στο πλαίσιο του προγράμματος “Εγώ κι εσύ μαζί: Εκπαίδευση στα Ανθρώπινα δικαιώματα”. Στόχος της δράσης ήταν να τους δώσουν δώρα που έφτιαξαν στα σχολεία τους και γράμματα που είχαν γράψει τα ίδια τα παιδιά.

“Αγαπητέ συνάνθρωπε, είμαι πολύ συγκινημένη που μου δόθηκε η ευκαιρία να επικοινωνήσω μαζί σου. Πραγματικά δεν υπάρχουν λέξεις για να περιγράψουν αυτά που έζησες και αυτά που νιώθεις. Αυτό που θέλω να ξέρεις, είναι ότι δεν είσαι μόνος σου. Μην τα παρατάς”, έγραφε ένα από τα γράμματα των μαθητών.

Παράλληλα, οι μαθητές φορώντας μπλούζες της Διεθνούς Αμνηστίας, κράτησαν ένα πανό που έγραφε “Κανένα παιδί σε κράτηση” διαμαρτυρόμενοι έτσι για την κράτηση ανηλίκων σε συνθήκες που δεν συνάδουν με τα διεθνή πρότυπα και τα δικαιώματα του παιδιού.

“Τα παιδιά, μας είπαν ότι ήταν μια μοναδική εμπειρία γι αυτά να έρθουν σε επαφή με τους συνομηλίκους τους από άλλες χώρες. Δώσαμε γράμματα και σαν μια κίνηση συμπαράστασης, βραχιόλια με το σήμα της ειρήνης. Το πλέον σημαντικό είναι να ευαισθητοποιηθούν σε τέτοια ζητήματα” είπε στο News 24/7 η δασκάλα στο 5ο Γυμνάσιο Νέας Ιωνίας, Κωνσταντίνα Κοεμτζίδου.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης, στις 30 Νοεμβρίου, τα ασυνόδευτα ανήλικα που βρίσκονταν στην Ελλάδα, ήταν 5.276, εκ των οποίων τα 1.184 ζουν εκτός οργανωμένων δομών και είναι άμεσα εκτιθέμενα σε πάσης φύσεως κινδύνους.

Γαβριήλ Σακελλαρίδης: “Να σταματήσει το καθεστώς κράτησης ασυνόδευτων ανηλίκων”

Παρών στην δράση ήταν και ο διευθυντής του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, Γαβριήλ Σακελλαρίδης, ο οποίος μετά την ολοκλήρωση της επίσκεψης δήλωσε: “Η Διεθνής Αμνηστία μαζί με σχολεία της Αθήνας, ήρθε στην Αμυγδαλέζα, να επισκεφθεί τα ασυνόδευτα ανήλικα που κρατούνται σε απαράδεκττες συνθήκες και για παρατεταμένο χρονικό διάστημα. Ήρθαμε για να μπορέσουμε να εκφράσουμε πρώτα απ’όλα την αλληλεγγύη μας στα παιδιά αυτά, να μιλήσουμε μαζί τους, να τους πούμε ότι δεν είναι μόνα τους και κυρίως να τονίσουμε ότι σε επίπεδο άσκησης κυβερνητικής πολιτικής και ευρωπαϊκής πολιτικής, τα ασυνόδευτα ανήλικα πρέπει να αποτελούν προτεραιότητα. Πρέπει να σταματήσει το καθεστώς που παραβιάζει κατάφωρα την σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού.

Τα παιδιά παραμένουν κρατούμενα γιατί το μόνο τους έγκλημα είναι ότι είναι κάτω από 18 ετών. Ο αριθμός των 82 παιδιών κυμαίνεται. Μας μετέφεραν απόγνωση. Αυτό που μετέφεραν και στους μαθητές των σχολείων είναι πως το μόνο που θέλουν είναι να ζήσουν με αξιοπρέπεια και αυτό είναι ένα μήνυμα που εμείς οφείλουμε να το μεταδώσουμε στην κοινωνία. Δεν κάνουν τίποτα από αυτά που κάνουν τα παιδιά στην ηλικία τους. Είναι στην ουσία κρατούμενα, με ελάχιστες δραστηριότητες. Είναι κάτι που τα επηρεάζει ψυχικά και συναισθηματικά σε μια πολύ ευαίσθητη ηλικία. Στην πραγματικότητα αυτά τα παιδιά είναι παρκαρισμένα εδώ. Οι συνθήκες είναι δύσκολες και σε επίπεδο θερμοκρασίας, διατροφής αλλά και ψυχολογίας”.