25 χρόνια μετά τον πόλεμο των Φόκλαντς

Σε περίπου 300-320 ανέρχονται από το 1982 οι αυτοκτονίες ανάμεσα στις τάξεις των πολιτών της Αργεντινής που πολέμησαν στον πόλεμο των 74 ημερών με τη Βρετανία για την κυριαρχία στα νησιά Φόκλαντς του Νοτίου Ατλαντικού. Περίπου 10-12.000 στρατιώτες της Αργεντινής, οι μισοί από τους οποίους ήταν νεαροί νεοσύλλεκτοι είχαν σταλεί στο μέτωπα του πολέμου, όπου 649 από αυτούς έχασαν τη ζωή τους., 

Οι ιστορικοί θεωρούν ότι η πείνα, το κρύο και η υγρασία που θέρισαν τους ανεπαρκώς ντυμένους για το φθινόπωρο του νότιου ημισφαιρίου στρατιώτες, συνετέλεσαν στην ήττα της Αργεντινής εξ ίσου αποτελεσματικά με τις βρετανικές βόμβες. Η επιστροφή στην πατρίδα μετά από το τέλος του πολέμου βρήκε πολλούς από τους νεοσύλλεκτους- βετεράνους να υποφέρουν από μετατραυματικά ψυχολογικά προβλήματα και να έχουν εγκαταλειφθεί από την χώρα τους για την οποία κινδύνευσαν.

Προνόμια είχαν προβλεφθεί μόνο για τους μόνιμους στρατιωτικούς ενώ μία πλημμυρίδα λαϊκής αποστροφής σάρωνε την χώρα μετά την ήττα της στρατιωτικής δικτατορίας στον πόλεμο. Για να βγάλουν τα προς το ζην πολλοί πρώην στρατιώτες έφτιαχναν και πουλούσαν εθνικά σύμβολα σε δρόμους και τρένα. «Θέλω να γυρίσω στους συντρόφους μου, δε θέλω να είμαι βάρος στην οικογένεια μου ή την κοινωνία», είχε γράψει ο Λουίς Αλμπέρτο Λοπρέστι, ένας από τους βετεράνους ο οποίος αυτοκτόνησε το 1999.

«Η Αργεντινή δεν ήταν έτοιμη ούτε να πολεμήσει τη Βρετανία αλλά ούτε και να δεχθεί όσους επέστρεψαν από τον πόλεμο», δηλώνει ο ηγέτης των βετεράνων του πολέμου Ρομπέρτο Πικάρντι, ο οποίος προσθέτει ότι ούτε το στρατιωτικό καθεστώς, ούτε η δημοκρατία που αναδείχθηκε μετά την κατάρρευση του εξαιτίας της ήττας, είχαν την ικανότητα να αντιμετωπίσουν το ζήτημα.

Οι στρατιώτες που πολέμησαν στα Φόκλαντς δεν είχαν την δυνατότητα να συνταξιοδοτηθούν ως στρατιωτικό προσωπικό και να έχουν την αντίστοιχη φροντίδα υγείας. Μάλιστα επί 11 χρόνια μετά από τον πόλεμο, δεν έπαιρναν καθόλου χρήματα ως βετεράνοι και στη συνέχεια το ποσό ήταν ασήμαντο. Πρόσφατα πήραν μία σύνταξη που ανέρχεται στα 350 ευρώ, ποσό τριπλάσιο του κατώτερου μισθού.

Όμως την ίδια ώρα σύμφωνα με στοιχεία του Εδουάρδο βαν ντερ Κόι, συγγραφέα του βιβλίου, «Μαλβίνας, η τελευταία συνωμοσία», το κράτος καταβάλλει 27.000 συντάξεις για τον πόλεμο ενώ μόλις 12.000 άτομα είχαν πολεμήσει. Ο στρατηγός Γκαλτιέρι, ο επικεφαλής του καθεστώτος που κατέρρευσε λίγες ημέρες μετά από την αποδοχή της ήττας, καταδικάστηκε από στρατοδικείο για τον κακό σχεδιασμό του πολέμου σε 12ετή κάθειρξη.

(Πηγή: ΑΠΕ)