Αυστρία: Επικηρύχθηκαν δύο υπερήλικοι ναζιστές

Την επικήρυξη δύο διαβόητων ναζιστών εγκληματιών πολέμου με το ποσό των 50.000 ευρώ για τον καθένα, ανακοίνωσε για πρώτη φορά το αυστριακό Υπουργείο Δικαιοσύνης με σχετική καταχώρισή του στο φύλλο του Σαββατοκύριακου της εφημερίδας “Βίνερ Τσάιτουνγκ”, της οποίας εκδότης είναι η Αυστριακή Δημοκρατία. 

Ο πρώτος των επικηρυγμένων είναι ο Αριμπερτ Χάιμ, 93 ετών σήμερα, γνωστός ως “Δόκτωρ θάνατος”, γεννημένος στο Μπαντ Ράντκερσμπουργκ της Αυστρίας, ο οποίος κατηγορείται για τη δολοφονία χιλιάδων κρατουμένων στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Μαουτχάουζεν όπου υπηρετούσε ως γιατρός.

Στα κρεματόρια του Μαουτχάουζεν και στη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου είχαν αφήσει την τελευταία τους πνοή πάνω από 120.000 κρατούμενοι, ανάμεσά τους και 3.700 Ελληνες. Ενας από τους ελάχιστους επιζώντες του στρατόπεδου συγκέντρωσης υπήρξε ο μεγάλος συγγραφέας Ιάκωβος Καμπανέλλης την ποίηση του οποίου ο κορυφαίος μας συνθέτης Μίκης Θεοδωράκης μελοποίησε στο μνημειώδες ομώνυμο έργο του “Μαουτχάουζεν”. 

Ο Χάιμ, ο οποίος μετά τον πόλεμο είχε εργασθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα ως γιατρός στη Γερμανία και καταζητείται από το 1962 οπότε και εξαφανίζονται τα ίχνη του, φέρεται να ζει σήμερα στην Ισπανία ή στη Νότια Αμερική. Προφανώς για να σταματήσουν οι έρευνες για τον εντοπισμό του, η οικογένεια του Χάιμ – η σύζυγος και τα τρία παιδιά του – είχαν δηλώσει ήδη το 1993 το θάνατό του στην Αργεντινή, κάτι που δεν έγινε ποτέ πιστευτό μια και δεν έχει προσκομιστεί μέχρι σήμερα πιστοποιητικό θανάτου του. 

Ο δεύτερος είναι ο γνωστός ως “Σφαγέας της Θεσσαλονίκης”, Αλόις Μπρούνερ, ηλικίας 95 χρόνων, γεννημένος στην αυστριακή επαρχία Μπούργκενλαντ, ο οποίος κατηγορείται ότι είχε συμβάλει καθοριστικά στην εκτόπιση Εβραίων από την Ελλάδα, Γαλλία και Ουγγαρία και μεταφορά τους σε ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης με σκοπό τη θανάτωσή τους. 

Ο Μπρούνερ υπήρξε ο στενότερος συνεργάτης του ναζιστή αρχιεγκληματία πολέμου Αντολφ Αιχμαν στην αποκαλούμενη “Κεντρική υπηρεσία για εβραική μετανάστευση” στη Βιέννη, της οποίας υπήρξε και διευθυντής για αρκετό χρόνο. Πιθανολογείται ότι ζει σήμερα στην πρωτεύουσα της Συρίας Δαμασκό, αν και διάφοροι ιστορικοί αναφέρουν πως έχει αποβιώσει εδώ και καιρό. Ως εκ τούτου θεωρούν πως η τωρινή επικήρυξή του αποτελεί μια συμβολική χειρονομία από την νέα αυστριακή υπουργό Δικαιοσύνης Μαρία Μπέργκερ – του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος του καγκελάριου Αλφρεντ Γκούζενμπαουρ – και συνιστά ένα τμήμα του πακέτου μέτρων με την ευκαιρία της 90 ης επετείου της Πρώτης Αυστριακής Δημοκρατίας το 2008.

Την απόφαση για την επικήρυξη των δύο ναζιστών εγκληματιών πολέμου χαιρέτισε ο Εφρέμ Ζούροφ, διευθυντής του “Κέντρου Σίμον Βίζενταλ” που εδρεύει στην Ιερουσαλήμ και φέρει το όνομα του αποθανόντα πρόπερσι γνωστού ως “κυνηγού των Ναζί” Σίμον Βίζενταλ.

Το Κέντρο Σίμον Βίζενταλ είχε ξεκινήσει ήδη το 2003 μια εκστρατεία για την ανακάλυψη των τελευταίων ναζιστών εγκληματιών πολέμου που βρίσκονται ακόμη στη ζωή και κατοικούν στην Αυστρία με καταχώριση σε εφημερίδες κειμένου με τίτλο “Οι δολοφόνοι βρίσκονται ανάμεσά μας” στο οποίο καλείτο ο πληθυσμός να βοηθήσει στην ανακάλυψη και προσαγωγή σε δίκη ναζιστών εγκληματιών πολέμου που δεν έχουν ακόμη λογοδοτήσει στη δικαιοσύνη. Οι πληροφορίες που είχαν συγκεντρωθεί στο πλαίσιο εκείνης της εκστρατείας με το όνομα “Επιχείρηση τελευταία ευκαιρία” υπήρξαν πενιχρές και χωρίς αξία. 

Το “Κέντρο Βίζενταλ” ανακοινώνοντας την πρόθεσή του για έναρξη εντατικής εστρατείας ανακάλυψης εναπομεινάντων ναζιστών εγκληματιών πολέμου που ζουν στην Αυστρία, είχε παραδώσει στον τότε Αυστριακό υπουργό Δικαιοσύνης κατάλογο με ονόματα 47 ναζιστών εγκληματιών πολέμου, για τους οποίους είναι όμως άγνωστο αν βρίσκονται στη ζωή και αν κατοικούν στην Αυστρία.

Ο διευθυντής του Κέντρου Σίμον Βίζενταλ έχει τονίσει στο παρελθόν ως αναγκαία την ίδρυση και στην Αυστρία – όπως συμβαίνει ήδη σε άλλες χώρες – ειδικού γραφείου για την αναζήτηση ναζιστών εγκληματιών πολέμου, γιατί θεωρεί πως δεν είναι ακόμη τόσο αργά για κάτι τέτοιο, ενώ συγχρόνως έχει επικρίνει την επίσημη Βιέννη για “μη ιδιαίτερη προθυμία στη δίωξη ναζιστών εγκληματιών πολέμου”. Στα πρώτα δέκα μεταπολεμικά χρόνια στο πλαίσιο των τότε “Λαικών δικαστηρίων”, είχε ασκηθεί στην Αυστρία δίωξη κατά ναζιστών εγκληματιών πολέμου, και στη βάση του σχετικού νόμου είχαν καταδικαστεί τότε 13.000 άτομα, σε 43 από αυτά είχε επιβληθεί η θανατική ποινή που σε 30 περιπτώσεις εκτελέστηκε.

Μετά το 1955 και την αποχώρηση από την Αυστρία των στρατευμάτων των τεσσάρων συμμαχικών δυνάμεων (ΗΠΑ, Σοβιετική Εωση, Γαλλία και Βρετανία) την απονομή δικαιοσύνης ανέλαβαν κανονικά ορκωτά δικαστήρια . Στη δεκαετία του 1960 ερευνήθηκαν 51 περιπτώσεις προσώπων που ενέχονταν σε εγκλήματα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Αουσβιτς. Τέσσερις είχαν προσαχθεί σε δίκη το 1972 στην οποία τελικά αθωώθηκαν. Η τελευταία προσαρμογή σε δίκη υπήρξε το 1975 και αφορούσε έναν φύλακα του στρατόπεδου συγκέντρωσης στο Μαουτχάουζεν, ο οποίος επίσης αθωώθηκε.

(Πηγή: ΑΠΕ)