Ιταλία: Η Εμίλια Ρομάνια άντεξε, ο Σαλβίνι έχασε το “δημοψήφισμα” και οι Σαρδέλες θριάμβευσαν

Ιταλία: Η Εμίλια Ρομάνια άντεξε, ο Σαλβίνι έχασε το “δημοψήφισμα” και οι Σαρδέλες θριάμβευσαν
Ο Ματέο Σαλβίνι σε συνέντευξη Τύπου στη Ρώμη AP

Ο πολιτικός σχεδιασμός του Σαλβίνι αποτυγχάνει, η κεντροαριστερή κυβέρνηση κρατιέται στα πόδια της και το κίνημα των Σαρδελών, παρά τη νίκη, πατάει το mute.

Μετά την αποχώρησή του από την κυβέρνηση μόλις πριν από μερικούς μήνες, ο πολύς Ματέο Σαλβίνι (πρώην Υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας και επικεφαλής της Λέγκας του Βορρά) είχε “σημαδέψει” τις τοπικές εκλογές της 26ης Ιανουαρίου.

Ο ακροδεξιός αστέρας, πίστευε, όχι άδικα, πως αν η δική του υποψήφια επικρατούσε σ’ ένα από τα πιο παραδοσιακά “κόκκινα” άντρα όπως αυτό της Εμίλια Ρομάνια (στο οποίο δεσπόζει η Μπολόνια), τότε θα είχε κάθε λόγο να αξιώσει ακόμα και την παραίτηση της κυβέρνησης συνασπισμού που έχουν σχηματίσει το Δημοκρατικό Κόμμα και το Κίνημα των Πέντε Αστέρων. Εδωσε, κοντολογίς, έναν χαρακτήρα δημοψηφίσματος στη συγκεκριμένη εκλογική διαδικασία.

Ευτυχώς για τη δημοκρατική Ιταλία, δυστυχώς για τους εκλογικούς και πολιτικούς σχεδιασμούς του Σαλβίνι, ο υποψήφιος της Κεντροαριστεράς Στέφανο Μπονατσίνι επανεκλέχθηκε “περιφερειάρχης” της Εμίλια Ρομάνια. Και μάλιστα με περισσότερη άνεση από ότι προέβλεπαν οι δημοσκοπήσεις οι οποίες είχαν κλείσει τη διαφορά ακόμα και στο 2% πριν ανοίξουν οι κάλπες.

Για να συμβεί αυτό βέβαια χρειάστηκε μία πολύ μεγάλη κινητοποίηση και δημοκρατικά αντανακλαστικά κόντρα στη Λέγκα και τον Σαλβίνι ο οποίος είχε κατοικοεδρεύσει στην Μπολόνια τις τελευταίες ημέρες. Το ποσοστό της συμμετοχής εκτινάχθηκε στο 67% (μόλις 37% στις εκλογές του 2014) και σ’ αυτό φαίνεται ότι έπαιξε τεράστιο ρόλο το κίνημα των Σαρδελών το οποίο έβγαλε τον κόσμο στο δρόμο μετά από χρόνια απάθειας που χτύπησε ακόμα και τη δραστήρια πολιτικά Μπολόνια. Μπορεί το κίνημα να κατηγορείται ότι έχει απολιτίκ χαρακτηριστικά και πολύ χαλαρές δομές, ωστόσο το μήνυμα το έδωσε και με το παραπάνω χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα είναι σε θέση να παίξει σημαντικό ρόλο και στο μέλλον. Μάλλον, το αντίθετο.

Ο συνδυασμός του Μπονατσίνι, χωρίς το Κίνημα των Πέντε Αστέρων που κατέβηκε μόνο του και καταποντίστηκε, εξασφάλισε το 51,4% των ψήφων βοηθούμενο κυρίως από το μεγάλο όχημα του Δημοκρατικού Κόμματος. Είναι χαρακτηριστικό ότι σχεδόν 750.000 ψήφοι από τους 1.200.000 που συγκέντρωσε ο Μπονατσίνι ήρθαν κατευθείαν από το Δημοκρατικό Κόμμα το οποίο επικράτησε στο άτυπο μπρα-ντε-φερ της Λέγκας. Ο συνδυασμός της Λουτσία Μποργκοντσόνι που στηρίχθηκε κυρίως από τη Λέγκα έφτασε μέχρι το 43,6% αλλά δεν απείλησε παραπάνω.

Πλέον, στην Ιταλία συμβαίνει το εξής παράδοξο. Ο ένας από τους κυβερνητικούς εταίρους, το Δημοκρατικό Κόμμα, έχει κρατήσει τις δυνάμεις του, τουλάχιστον στις περιφέρειες τις οποίες θεωρεί παραδοσιακά προπύργιά του, όμως ο άλλος, το Κίνημα των Πέντε Αστέρων, βρίσκεται αντιμέτωπος με την πιο μεγάλη κρίση της έτσι και αλλιώς κρίσιμης ιστορίας του. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τις τελευταίες γενικές εκλογές και μετά (Μάρτιος του 2018) το Κίνημα των Πέντε Αστέρων έχει χάσει κάτι περισσότερο από τη μισή εκλογική του δύναμη. Εκτός αυτού, ο ηγέτης του Λουίτζι Ντι Μάιο παραιτήθηκε από τη θέση του επικεφαλής και το κόμμα θα το οδηγήσει στο συνέδριο του προσεχούς Μαρτίου ο γερουσιαστής Κρίμι.

Παρόλα αυτά οι περισσότεροι αναλυτές διαβλέπουν ότι το κυβερνητικό σχήμα θα έχει μία σχετική αντοχή, τουλάχιστον μέσα στο 2020. “Είναι πράγματι αδύναμο σημείο της κυβέρνησης το Κίνημα των Πέντε Αστέρων αλλά το κυβερνητικό σχήμα βγαίνει ενισχυμένο από την εκλογική διαδικασία” τόνισε, μιλώντας στον Guardian, ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης, Ματία Ντιλέτι.

Σημειώνει, όμως, ακόμα ότι το Κίνημα θα πρέπει να βρει ένα καλύτερο πολιτικό βηματισμό τους επόμενους μήνες αλλιώς θα φέρει σε δύσκολη θέση τον κυβερνητικό συνασπισμό. “Συμπερασματικά” επισημαίνει ο καθηγητής “θα είναι πολύ δύσκολο να υπάρξουν γενικές εκλογές μέσα στο 2020. Αλλά είναι καλύτερο να περιμένουμε τι ακριβώς θα συμβεί στις επόμενες τοπικές εκλογές”.

Αυτός είναι ένας ακόμη μεγάλος πολιτικός γρίφος. Οι ψηφοφόροι θα προσέλθουν στις κάλπες σε τέσσερις περιφέρειες, στις οποίες παραδοσιακά η Κεντροαριστερά επικρατεί (η πιο γνωστή από αυτές είναι η Τοσκάνη που έχει πρωτεύουσα τη Φλωρεντία). Αν τα καταφέρει και τώρα, ούτε γάτα ούτε ζημιά. Αν, όμως, ο Σαλβίνι πάρει ρεβάνς μαζί με τους συμμάχους του, τότε τα πράγματα θα δυσκολέψουν αρκετά ως προς την κυβερνητική συνοχή.

Εκλογές την Κυριακή είχαμε βέβαια και σε άλλη περιφέρεια, σ’ αυτής της Καλαβρίας στη Νότια Ιταλία. Εκεί η δεξιά θριάμβευσε αφού η υποψήφιά της, η Ζόλε Σαντέλι έφτασε το 55.3% και συνέτριψε τον κεντροαριστερό Πίπο Καλίπο που έφτασε μόλις το 30%. Αλλά αυτό ήταν ένα αποτέλεσμα άκρως αναμενόμενο που δεν μπορεί να αλλάξει τις πολιτικές ισορροπίες.

Ο Σαλβίνι ούτε καν ασχολήθηκε στην προσπάθειά του να εξωραϊσει την κατάσταση στην Εμίλια Ρομάνια: “Για πρώτη φορά μετά από 70 χρόνια το παιχνίδι ήταν ανοιχτό” τόνισε ο ηγέτης της Λέγκας και είχε δίκιο. Μόνο που και αυτή τη φορά έχασε…

Οι Σαρδέλες από την πλευρά τους; Σαν να έριξαν αυλαία όπως προκύπτει από τα μηνύματά τους στο facebook μετά την οριστικοποίηση των αποτελεσμάτων. Είχαν, άλλωστε, έγκαιρα προειδοποιήσει ότι δεν πρόκειται για μία κλασική πολιτική κίνηση αλλά περισσότερο για ένα κίνημα δρόμου που είχε μία και μόνη αποστολή. Να μην επιτρέψει στην Μπολόνια και γενικότερα στη Εμίλια Ρομάνια να πέσει στα χέρια της ξενοφοβικής δεξιάς. Σ’ αυτήν την περίπτωση τα κόκαλα των χιλιάδων παρτιζάνων που άφησαν την τελευταία τους πνοή μαχόμενοι το φασισμό τη δεκαετία του 40 θα έτριζαν για τα καλά.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα