24+1 ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΤΟΥ ’24

Στην καρδιά της άνοιξης, όπως με τα ξενόγλωσσα βιβλία μυθοπλασίας που κυκλοφορούν σε ελληνική μετάφραση, το NEWS 24/7 ανατρέχει και στην πρόσφατη εκδοτική παραγωγή όσον αφορά στην εγχώρια πεζογραφία μεγάλης και μικρής φόρμας.   

Αχιλλέας ΙΙΙ – Τέλος πάντων (εκδ. Ίκαρος)

Στο τέταρτο βιβλίο του ο Αχιλλέας ΙΙΙ (Κρατικό Βραβείο Διηγήματος – Νουβέλας 2020 για τη συλλογή φωτογραφημάτων -όπως τη χαρακτηρίζει ο συγγραφέας- Παραχαράκτης) καταστρέφει τον κόσμο είκοσι τέσσερις φορές και με αφορμή τη συντέλεια, δημιουργεί και παρουσιάζει ένα πλήθος από παράξενους –ή όχι και τόσο παράξενους, τελικά– κόσμους, στους οποίους τίποτα δεν είναι αδύνατο. Απολαυστική συλλογή διηγημάτων και πολύ πιο επί της ουσίας «φωτεινή» απ’ όσο θα περίμενε κανείς διαβάζοντας τα παραπάνω, πλησιάστε άφοβα αν σας αρέσει ο Κορτάσαρ.

Κλέων Αρζόγλου – Εγώ κι ο θείος Χάρις (εκδ. Λέμβος)

Πρωτοεκδόθηκε το 2001, απέκτησε φανατικό κοινό με τη φήμη του να μην έχει σταματήσει να διαδίδεται από στόμα σε στόμα μέχρι σήμερα και δικαίως επανεκδίδεται. Με αφετηρία τα 60s -όπερ σημαίνει χιπισμός, ροκ εν ρολ, μαριχουάνα, Μάης ’68, απριλιανή χούντα- ένας νέος Θεσσαλονικιός, αυτοεξόριστος και κυνηγημένος από θεούς και δαίμονες, περιφέρεται σε Δύση και Ανατολή, από τη Σουηδία ως την Τυνησία και από την Τουρκία ως το Αφγανιστάν, ελίσσεται ανάμεσα σε τυχοδιώκτες, παιδιά των λουλουδιών, επαναστάτες, τσαρλατάνους και καταγράφει τις περιπέτειές του.

Ρέα Γαλανάκη – Πού ζει ο λύκος; (εκδ. Καστανιώτη) 

Το ξακουστό βιβλίο της Ρέας Γαλανάκη, με την αφιέρωση «Για τις παρέες, από το ’67 ώς το ’74», εξαντλημένο από δεκαετίες, επανεκδίδεται ακριβώς πενήντα χρόνια από το 1974. Η σπουδαία συγγραφέας η οποία για το σύνολο του έργου της έλαβε το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων 2023, σημειώνει: Το λογοτεχνικό κείμενο παραμένει ακριβώς το ίδιο, με τον τρόπο έκφρασης που είχα τότε προχωρώντας ακάθεκτα προς τον αφηγηματικό λόγο. (…) Ένα προσωπικό υστερόγραφο ιχνηλατεί τη συμμετοχή μου στα γεγονότα που έζησα – στην Ιστορία με άλλα λόγια, καθώς αυτονομείται πλέον από το βίωμα, ξεχνιέται από τους περισσότερους, μα συνεχίζει να απαιτεί την ενσυναίσθηση, την ταπεινοφροσύνη, την περίσκεψή μας. Διαβάστε όσα είπε η Ρέα Γαλανάκη στο NEWS 24/7.

Φρέντυ Γερμανός – Τερέζα (εκδ. Διόπτρα)

Σταδιακά όλα τα βιβλία του εμβληματικού δημοσιογράφου και συγγραφέα θα κυκλοφορήσουν από τις εκδόσεις Διόπτρα. Ξεκίνημα με ένα από τα σημαντικότερα του. Ένα ιστορικό μυθιστόρημα για την Τερέζα Δαμαλά, η οποία διασχίζοντας τον χώρο και τον χρόνο θα συναντηθεί με τον Πικάσο, τον Ίωνα Δραγούμη, τον Γκαμπριέλε Ντ’ Ανούντσιο, τον Βενιζέλο, τον Μουσολίνι, τον Κεμάλ και τον Έρνεστ Χέμινγουεϊ. Μέσα από την ιστορία αυτής της δυναμικής γυναίκας χαρτογραφούνται οι πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα.

Βαγγέλης Γιαννίσης – Μακγκάφιν (εκδ. Διόπτρα) 

 

Δέκα χρόνια παραγωγικότατης συγγραφικής πορείας συμπληρώνονται φέτος για τον Βαγγέλη Γιαννίση με άλλο ένα αστυνομικό μυθιστόρημα (το δέκατό του!) που θα συζητηθεί και το κυριότερο θα πολυδιαβαστεί. Σε αυτό ένα ζευγάρι πληρωμένων δολοφόνων, μία πληγωμένη γυναίκα, ένας stalker επιβιβάζονται σε ένα σαπιοκάραβο που εκτελεί την τελευταία του διαδρομή στο Αιγαίο. Ανάμεσά τους ένα μυστηριώδες αντικείμενο που κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς είναι, αλλά όλοι το αναζητούν – ένα Μακγκάφιν.

Στέφανος Δάνδολος – Τα αηδόνια της σιωπής (εκδ. Ψυχογιός)

To δέκατο τέταρτο βιβλίο του διακεκριμένου συγγραφέα των μπεστ σέλερ «Ιστορία χωρίς όνομα» και «Φλόγα και άνεμος». Το φθινόπωρο του 1944 οι Γερμανοί αποχωρούν από την Αθήνα αλλά ο εμφύλιος δεν αργεί. Ο κύριος Αριστείδης είναι ο μακροβιότερος σερβιτόρος στο Καφενείον Ζαχαράτου της Πλατείας Συντάγματος. Καθώς η Αττική παραδίδεται στο χάος, ένα γράμμα θα ζωντανέψει την ελπίδα του να βρεθεί με την Ευδοξία που ερωτεύτηκε κάποτε. Αυτή είναι η ιστορία της αναζήτησής του ενώ γύρω του το χάος των Δεκεμβριανών γιγαντώνεται. 

Κωνσταντίνος Δομηνίκ – Κακό ανήλιο (εκδ. Ίκαρος) 

Τρία χρόνια μετά την εντυπωσιακή συλλογή ιστοριών λαογραφικού τρόμου, όπως είχαν χαρακτηρίσει οι κριτικοί Ώπα-ώπα, μπλάτιμοι (Ενύπνιο, 2021) που είχε δικαίως δημιουργήσει αίσθηση, ο Δομηνίκ επιστρέφει με δώδεκα μικρές ιστορίες στοιχειωμένες από μορφές και όντα του θρύλου και της φαντασίας που ισορροπούν με μακάβρια χάρη μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας, λάμψης και σκοτεινιάς, λύτρωσης κι απελπισίας.

Νίκος Καζαντζάκης – Ο τελευταίος πειρασμός (εκδ. Διόπτρα) 

Στο πλαίσιο του σπουδαίου έργου της Διόπτρας όσον αφορά τις εξαιρετικές επανεκδόσεις όλου του έργου του Καζαντζάκη, κυκλοφόρησε πέρυσι, αλλά η φετινή σκληρόδετη έκδοση είναι το κάτι άλλο, χαίρεσαι να τη βλέπεις στη βιβλιοθήκη σου. Προφανώς δίπλα στις υπόλοιπες αντίστοιχες εκδόσεις των βιβλίων του Καζαντζάκη που κυκλοφορούν σταδιακά.

Κώστας Καλτσάς – Νικήτρια σκόνη (μτφρ. Γιώργος Μαραγκός, εκδ. Ψυχογιός)

Ο διαπρεπής μεταφραστής -ο οποίος εδώ και χρόνια, μεταξύ άλλων βιβλίων του Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας, ετοιμάζει την ελληνική μετάφραση του ανυπέρβλητου Infinite Jest για λογαριασμό των εκδόσεων Gutenberg- ντεμπουτάρει συγγραφικά ακολουθώντας τρεις γενιές μιας ελληνικής οικογένειας από το τέλος της Κατοχής και το ξέσπασμα του ελληνικού Εμφυλίου μέχρι τις παραμονές του διχαστικού δημοψηφίσματος του 2015 για τη διάσωση της χώρας. Το βιβλίο επίσης μεταφράστηκε στα ελληνικά, μιας και ο Καλτσάς το έγραψε στα αγγλικά στο πλαίσιο της μέρος διδακτορικής διατριβής του στη δημιουργική γραφή στο Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον.

Σπύρος Κιοσσές – Τσιγάρο βαρ; (εκδ. Μεταίχμιο)

Πέρυσι με τα Πρωτοβρόχια, την πρώτη του νουβέλα, βρέθηκε στη Βραχεία Λίστα για το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος. Το Τσιγάρο βαρ; περιέχει κείμενα μικρής έκτασης (αρκετά από τα οποία, στην ίδια ή σε διαφορετική μορφή έχουν δημοσιευτεί σε ηλεκτρονικά και έντυπα περιοδικά),  μικροϊστορίες, όπως τις χαρακτηρίζει ο συγγραφέας, εξηγώντας περαιτέρω ότι πρόκειται για «ιστορίες σύντομες σε έκταση» αλλά και «ιστορίες των μικρών αυτού του κόσμου», με μακρινές θείες, γειτόνισσες, πλανόδιους πωλητές, περαστικούς, παιδιά, περιθωριακούς τύπους και αδέσποτα σε πρώτους και δεύτερους ρόλους. 

Μαίρη Κόντζογλου – Ανέσπερος (εκδ. Μεταίχμιο)

Η ολοκλήρωση της διλογίας της Μαίρης Κόντζογλου Από ήλιο σε ήλιο, για την ιστορική «ματωμένη απεργία της Σερίφου». Στην Ευρώπη των αρχών του 20ού αιώνα οι νέοι σκοτώνονται στα χαρακώματα του πρώτου παγκόσμιου πολέμου και στη Σέριφο στις σκοτεινές γαλαρίες των μεταλλείων. Στις παράπλευρες απώλειες υπολογίζεται και η νεαρή σύζυγος του πανίσχυρου πια Γκρόμαν που βουλιάζει στη θλίψη και αρνείται την πραγματικότητα. Ένα τραγικό γεγονός θα την κάνει να απαιτήσει τη ζωή της πίσω. Στο μεταξύ οι εργάτες των μεταλλείων, όταν η κατάσταση στα φτάσει στο απροχώρητο, θα κηρύξουν απεργία διεκδικώντας ασφάλεια και αξιοπρέπεια. Θα χυθεί αίμα, θα χαθούν ζωές αλλά εκείνοι θα είναι ανυποχώρητοι μέχρι την τελική λύση.

Μιχάλης Μακρόπουλος – Μαργαρίτα Ιορδανίδη (εκδ. Κίχλη)

Η Μαργαρίτα Ιορδανίδη είναι υπάλληλος σε διαφημιστικό γραφείο, σύζυγος λογιστή και μητέρα δύο παιδιών στην Αθήνα της δεκαετίας του ’90, πριν από την οικονομική κρίση και με τους οικονομικούς μετανάστες να έχουν μόλις έλθει από την Αλβανία. Ένα όνομα δεν είναι ωστόσο παρά ένα προσωπείο. Ποια είναι στ’ αλήθεια η Μαργαρίτα; Αυτή είναι η παράδοξη ιστορία της. μια ιστορία για το αίνιγμα της ταυτότητας πίσω από το πρόσωπο.

Διονύσης Μαρίνος – Σαν Νορμάλ (εκδ. Μεταίχμιο) 

Τρία χρόνια μετά τον Μπλε Ήλιο ο Μαρίνος επιστρέφει με ένα σπονδυλωτό μυθιστόρημα για μια επινοημένη πόλη όπου πολλά παράξενα συμβαίνουν στους ανθρώπους που κυκλοφορούν στους δρόμους της. Άνθρωποι χάνονται στη θάλασσα μέσα στο σπίτι τους. Παράξενα ζώα ζηλεύουν παθολογικά σαν να ήταν ερωτικοί σύντροφοι. Άντρες παίζουν πιάνο χωρίς να ακουμπούν καν τα πλήκτρα. Και ο συγγραφέας βλέπει να γράφεται το βιβλίο του από κάποιον ήρωά του, αφού πρώτα συναντήσει την πανέμορφη ηρωίδα του στον δρόμο. Πόσο νορμάλ μπορεί να είναι μια πόλη που λέγεται Σαν Νορμάλ; (Θα μας εξηγήσει ο συγγραφέας τη Δευτέρα 1 Απριλίου, στην πρώτη παρουσίαση του βιβλίου)

Καρολίνα Μέρμηγκα – Ο κήπος της Αμαλίας (εκδ. Πατάκη)

Το 1837 ο εικοσιδυάχρονος βασιλιάς Όθωνας επιστρέφει στην Ελλάδα νιόπαντρος. Η πρώτη βασίλισσα της Ελλάδας λέγεται Αμαλία και είναι μια δεκαεννιάχρονη Γερμανίδα δούκισσα, με πάθος και πείσμα για τη νέα της ζωή, είτε αυτό σημαίνει αφοσίωση στον άντρα της είτε αντίσταση στα νέα ρεύματα δημοκρατίας που φυσούν ολόγυρά της. Μοναδικό της χρέος και αποστολή, να φέρει στον κόσμο έναν διάδοχο. Μοναδικό της καταφύγιο απέναντι ακόμη και στα βασανιστήρια και τις προσβολές που υπομένει για την ατεκνία της, ο κήπος της, που έμελλε να γίνει μια μέρα εθνικός.

Τεύκρος Μιχαηλίδης – Ένα πτώμα στην αυλή της Αμαλίας (εκδ. Ψυχογιός)

Αθήνα, 1850. Η Αγγελική Δελβενιώτη, δεσποινίς επί των τιμών της βασίλισσας Αμαλίας, βρίσκεται νεκρή στο λιθόστρωτο, κάτω από το παράθυρο του διαμερίσματός της στα Ανάκτορα. Όλοι πιστεύουν ότι πρόκειται για ένα μοιραίο ατύχημα. Η Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ, που περνά στην Αθήνα τις μέρες της με την επιστήθια φίλη της, Φράνσις Χιλλ, διευθύντρια του πρώτου ελληνικού παρθεναγωγείου, έχει αντίθετη άποψη… Παιχνίδια εξουσίας, διπλωματικές ίντριγκες, εκβιασμοί κλονίζουν τα αδύναμα θεμέλια του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, που αποτελεί παρ’ όλα αυτά πόλο έλξης για την αφρόκρεμα της ευρωπαϊκής διανόησης. Ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, ο Γκυστάβ Φλωμπέρ, η Αυστριακή υψίφωνος Καρολίν Ούνγκερ-Σαμπατιέ θα βρεθούν μπλεγμένοι με τους μυθοπλαστικούς ήρωες αυτής της ιστορικής-αστυνομικής περιπέτειας.

Νίκος Μπακουνάκης – Γκούτλαντ (εκδ. Πόλις)

Στα μέσα του 19ου αιώνα ο Βαυαρός έμπορος Γουσταύος Κλάους έρχεται στην Πάτρα και δημιουργεί την οινοποιία «Αχαΐα» που θα πρωταγωνιστήσει στον εγχώριο χώρο του κρασιού για πολλές δεκαετίες – γνωστή σήμερα ως «Achaia Clauss». Αυτή είναι η μυθιστορηματική βιογραφία του και παράλληλα μια συναρπαστική καταγραφή της εποχής σε Ελλάδα και Ευρώπη, η οποία είναι απολύτως τεκμηριωμένη και καλύπτει περισσότερο από έναν αιώνα, από το 1833 έως το 1949. Στο επίκεντρο πάντα η Πάτρα και φυσικά το κρασί.

Γιάννης Παλαβός – Αστείο (εκδ. Ίκαρος)

Η κλασική πια συλλογή του Γιάννη Παλαβού (Κρατικό Βραβείο Διηγήματος 2013) επανακυκλοφορεί από τον Ίκαρο. Ένας νεαρός συζητά με τη νεκρή γιαγιά του, ένας υπάλληλος γραφείου μεταμορφώνεται σε συρραπτικό και 15 ακόμη διηγήματα για τη θολή μεθόριο ανάμεσα στην πραγματικότητα και ό,τι την αναιρεί.

Αλέξης Πανσέληνος – Ιστορίες με σκύλους (εκδ. Μεταίχμιο)

Εξαντλημένο εδώ και πολλά χρόνια, επιτέλους όμως επανεκδίδεται το πρώτο βιβλίο του πολυβραβευμένου Αλέξη Πανσέληνου. Σε αυτό διαβάζουμε τέσσερις μεγάλες ιστορίες με κοινό τους παρονομαστή την ανθρώπινη περιπέτεια, τον έρωτα, τη μοναξιά, το τέλος της νεότητας, με μια γραφή ποιητική και συνάμα ιερόσυλη, που παντρεύει τον ρεαλισμό με το φανταστικό κλίμα του κόσμου των ονείρων. 

Ηλίας Χ. Παπαδημητρακόπουλος – Ο θησαυρός των Αηδονιών (εκδ. Κίχλη)

Συλλογή του σπουδαίου διηγηματογράφου (Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Γραμμάτων 2015 για το σύνολο του έργου του) στην τελευταία ενότητα της οποίας («Παιδαριώδεις ιστορίες») περιλαμβάνονται μερικά από τα ωραιότερα κείμενα για τα ζώα που έχουν γραφτεί στη γλώσσα μας.

Βαγγέλης Ραπτόπουλος – Ο Θεός φταίει, που έκανε τον κόσμο τόσο ωραίο (εκδ. Κέδρος)

Μια περιπλάνηση στο σύμπαν του Νίκου Καζαντζάκη, ένα μωσαϊκό από 259 αλληγορίες σπαρμένες σε ολόκληρο το έργο του: στα μυθιστορήματα, στα ταξιδιωτικά, ακόμη και στην αλληλογραφία του. Ο συγγραφέας σημειώνει στον πρόλογο: Υπό μία ευρεία έννοια, το βιβλίο μου είναι ένα σχεδόν πειραματικό μυθιστόρημα διαρθρωμένο σε 259 αλληγορίες. Ένα μυθιστόρημα με πρωταγωνιστή τον Κ., ο οποίος δεν ταυτίζεται πάντα με τον Καζαντζάκη (κάποτε συγχέεται με ήρωές του). Ή, ίσως, το μυθιστορηματικό ψηφιδωτό της πνευματικής προσωπογραφίας του Κ., μέσα από όλες αυτές τις αλληγορικές μικροϊστορίες. 

Αλέξανδρος Σκούφης – Χρυσόψαρο, δωμάτια με’ επίπλων (μτφρ. Νίκος Σκοπλάκης, εκδ. Κίχλη)  

Εκατό χρόνια μετά την αρχική του έκδοση στα γαλλικά, κυκλοφόρησε στα ελληνικά το μυθιστόρημα του που θεωρείται σταθμός στην ομοερωτική λογοτεχνία, όπως δείχνουν και οι σύγχρονες εκδόσεις του σε ευρωπαϊκές γλώσσες, μιλά με τόλμη και απροσποίητα για τους αποκλεισμούς και τη σεξεργασία, για τις βαθύτατες ταξικές διακρίσεις και την πατριαρχική οπτική που διαχέει παντού την υποκρισία της.

Απόστολος Στραγαλινός – Το πρωί που θα φύγουμε (εκδ. Κριτική)

Στην πρώτη συλλογή διηγημάτων του, ο μεταφραστής Απόστολος Στραγαλινός πλάθει με τρυφερή αλλά και σκληρή γλώσσα ιστορίες ανθρώπων που, παρότι ασφυκτιούν καθημερινά από τις αντιφάσεις της σύγχρονης Ελλάδας, εξακολουθούν να ονειρεύονται χωρίς να γνωρίζουν πάντα αν βιώνουν μια ζωή που, καθώς περνάει, τους διαφεύγει. Οι ήρωές του, πλάνητες, περίεργοι, ρομαντικοί, αδικημένοι, “τρελοί” με διάφορους τρόπους, αναζητούν εναγωνίως ένα καινούριο σύμπαν για να στεγάσουν τις νίκες και τις ήττες τους.

Στέλλα Χαιρέτη – Της Λένης η μ[i]λιά (εκδ. Νήσος)

Μια γυναίκα της ελληνικής επαρχίας ζει μόνη και βιοπορίζεται από τη γη της όμως ι ισορροπίες της ζωής της διαταράσσονται όταν ο καινούργιος ιδιοκτήτης του όμορου χωραφιού ισχυρίζεται ότι η μηλιά, που η Λένη θεωρεί δική της και όριο ανάμεσα στα δύο χωράφια, ανήκει στο δικό του χωράφι. Η Λένη δεν διαπραγματεύεται τη μηλιά της, όχι μόνο γιατί αποτελεί σύμβολο της οικογενειακής της ιστορίας, αλλά κυρίως γιατί στις ρίζες της γεννήθηκε και θάφτηκε το μυστικό της. Τρία πρόσωπα υφαίνουν την ίδια ιστορία σε έναν τόπο όπου οι άντρες έχουν πάψει πια να έχουν ονόματα. 

Παναγιώτης Σ. Χατζημωυσιάδης – Νώε (εκδ. Κίχλη)

Τρία χρόνια αφότου το μυθιστόρημά του Έξοδα νοσηλείας τιμήθηκε με το Ειδικό Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για βιβλίο που προάγει σημαντικά τον διάλογο πάνω σε ευαίσθητα κοινωνικά ζητήματα, ο Χατζημωυσιάδης επιστρέφει μια οικολογική αλλά και πολιτική δυστοπία. Η θερμοκρασία ανεβαίνει, οι πάγοι λιώνουν, οι ωκεανοί διαστέλλονται. Τεράστιες ποσότητες υδάτων κατακλύζουν την ξηρά, ολόκληρες πολιτείες καταποντίζονται. Ο ήρωας του βιβλίου επιβιώνει εξήντα περίπου μέρες, αφού έρχεται αντιμέτωπος με ποικίλα πρακτικά, υπαρξιακά και ηθικά ζητήματα. Στην Κιβωτό του, εκτός από τον σκύλο τουτον Παρασκευά, τον συντροφεύουν συγγραφείς, στοχαστές και καλλιτέχνες.

Θεοδόσης Μίχος – Ένα για τον δρόμο (εκδ. Μεταίχμιο)

Για το τέλος άφησα το δικό μου νέο βιβλίο. Θα χαρώ να το διαβάσετε και να μου πείτε τις εντυπώσεις σας. Η υπόθεσή του έχει ως εξής: Στο κέντρο της Αθήνας εδώ και αιώνες υπάρχει ένα μπαρ όπου όλα είναι μελετημένα. Οι θαμώνες του επιλέγουν την αφαίρεση και τον σκληρό ρεαλισμό για να αφηγηθούν οι ίδιοι την ιστορία τους. Απευθύνονται πρώτα και κύρια στον εαυτό τους – αυτόν που ξεχνούν ότι έχουν ήδη χάσει προ πολλού, αυτόν που στην πραγματικότητα τους βρίσκεται εύκαιρος μεταξύ τρίτου και τέταρτου ποτού, αυτόν που δεν ξέρουν ότι θα συναντήσουν το πρωί της επομένης στον καθρέφτη. Αναπόφευκτα οι γύρω τους, συμπότες καρδιακοί ή τυχάρπαστοι, γίνονται κοινωνοί ακόμη και των εσωτερικών τους ψιθύρων. Κι αν κανείς τους δεν είναι αυτός που φαίνεται, όλοι μαζί –φιλόσοφοι του περιθωρίου, δέσμιοι των παθών τους και μιας επιλεκτικής αδυναμίας να ανταπεξέλθουν στις αναποδιές– ξέρουν ότι η ζωή έχει νόημα και εναγωνίως το αναζητούν, ελπίζοντας να τους βρει εκείνο πρώτο.

Τα διηγήματα της συλλογής συνθέτουν το ζωντανό πορτρέτο μιας συγχυσμένης μεγαλούπολης, την αυτοβιογραφία σε συνέχειες ενός τόπου σύναξης που δεν αλλάζει ό,τι κι αν συμβαίνει έξω από τα όρια μιας φωτεινής στοάς όπου κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία. Για άλλη μια θεραπεία. Για άλλη μια υποτροπή. Γιατί το χάος είναι μια παρτιτούρα που πάνω της γράφεται η πραγματικότητα. Ξανά και ξανά. Και πάλι από την αρχή.