32 NON FICTION ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ 2025

Μετά από τα βιβλία ελληνικής και ξένης πεζογραφίας, το NEWS 24/7 σταχυολογεί τη non fiction εκδοτική παραγωγή από την αρχή της χρονιάς μέχρι την καρδιά του καλοκαιριού.

Στις προτάσεις μας θα βρείτε από την αυτοβιογραφία του Διονύση Σαββόπουλου μέχρι μια ωδή στον σοβιετικό μοντερνισμό και από μια βουτιά στα άδυτα της τουριστικής βιομηχανίας μέχρι τις περιπλανήσεις του Νίκου Καζαντζάκη.

Ιρένε Βαγιέχο – Κάποιος μίλησε για εμάς [μτφρ. Κλεοπάτρα Ελαιοτριβιάρη, Μεταίχμιο]

Συχνά νιώθουμε πως οι δυσκολίες και τα αδιέξοδα της εποχής μας είναι μοναδικά, πως μόνο εμείς βιώνουμε πόνο, αγανάκτηση και απογοήτευση. Όμως, αν στρέψουμε το βλέμμα στο παρελθόν, θα δούμε πως άνθρωποι σε άλλες εποχές είχαν τις ίδιες ανησυχίες, τα ίδια ερωτήματα, τα ίδια λάθη. Μέσα από σύντομα, αυτόνομα κείμενα, η Irene Vallejo με λόγο χαρισματικό γεφυρώνει το παρόν με την αρχαιότητα. Θέματα όπως δημοκρατία, διαφθορά, κοινωνικά δίκτυα, ομορφιά και ξενοφοβία, φωτίζονται μέσα από την ελληνορωμαϊκή σκέψη, αναδεικνύοντας τον διαχρονικό διάλογο της ιστορίας.

Κωνσταντίνα Βαρσάμη, Παναγιώτης Σιάνης – Από τα ξένα στα ξένα [Παπαδόπουλος]

Είκοσι εννέα προσωπικές ιστορίες συνθέτουν ένα ανθρώπινο ντοκουμέντο για την εμπειρία της επιστροφής. Η Ελλάδα γίνεται πατρίδα, ιδέα, μνήμη και απόσταση ταυτόχρονα. Οι αφηγήσεις αποκαλύπτουν πώς η μετάβαση επηρεάζει την ταυτότητα και το ανήκειν, φωτίζοντας τη ζωή ανάμεσα σε δύο κόσμους: τον τόπο καταγωγής και τον τόπο επιστροφής. Ένα βιβλίο για όσους αναζητούν τις ρίζες τους.

Φρανσουάζ Βερζές – Μια φεμινιστική θεωρία της βίας [μτφρ. Αριάδνη Μοσχονά, Εκτός Γραμμής]

Γιατί αυξάνεται η επισφάλεια για φτωχές, φυλετικοποιημένες γυναίκες, ενώ πληθαίνουν οι θεσμικές εξαγγελίες προστασίας τους; Η Φρανσουάζ Βερζές δείχνει πως η έμφυλη βία δεν μπορεί να αναλυθεί χωρίς να ληφθούν υπόψη η κρατική καταστολή, η φτώχεια, ο ρατσισμός, η αποικιοκρατία. Το κράτος επικαλείται την προστασία, αλλά εντείνει την καταστολή. Το βιβλίο προτείνει έναν φεμινισμό αντιρατσιστικό και αποαποικιακό, βασισμένο στην αλληλεγγύη, τη συνύπαρξη και την υπεράσπιση της ζωής.

Νίκος Καζαντζάκης – Ταξιδεύοντας: Ιταλία-Αίγυπτος, Σινά-Ιερουσαλήμ, Κύπρος, ο Μοριάς | Ταξιδεύοντας: Αγγλία | Ταξιδεύοντας: Ισπανία | Ταξιδεύοντας: Ρουσία [Διόπτρα]

Το ανεκτίμητο έργο της υποδειγματικής επανέκδοσης όλου του έργο του μεγάλου Έλληνα συγγραφέα συνεχίζεται από τη Διόπτρα, εν προκειμένω με τέσσερα ταξιδιωτικά του βιβλία. Να σημειωθεί ότι φέτος κυκλοφόρησε και το Συμπόσιον, ένα έργο που αντικατοπτρίζει τον πνευματικό και φιλοσοφικό κόσμο του Καζαντζάκη, συνδυάζοντας στοιχεία από τον Νίτσε, τον Βούδα, τον Χριστό.

Δημήτρης Καράμπελας – Το πνεύμα και το τέρας [Δώμα]

Ανάμεσα στην αλήθεια του Θεού, των φυσικών νόμων και της λογικής και στην αβεβαιότητα της ζωής, ανοίγεται ο χώρος του πνευματικού – η επικράτεια του ανθρώπου, όντος υβριδικού και αντιφατικού. Το δοκίμιο αυτό αφηγείται μια ιστορία του πνευματικού μέσα από φιλοσόφους, λογοτέχνες και δημιουργούς, από τον Πασκάλ και την Άρεντ έως τον Κάφκα και τον Τζάρμους, αναζητώντας αν αυτός ο μεταβατικός χώρος μπορεί σήμερα να ξαναποκτήσει νόημα και παρουσία.

Ζώης Κάσαρης, Γιάννης Μπαλαμπανίδης – Bar Italia [Πόλις]

Δύο φίλοι από τη Θεσσαλονίκη, που ζουν πια στην Αθήνα, ταξιδεύουν χωριστά στην Ιταλία: ο ένας στον Βορρά, ο άλλος στον Νότο. Ο πρώτος τιμά τον Ρήγα Φεραίο, ο δεύτερος τον Μαραντόνα. Στο τέλος, συναντιούνται σε ένα αθηναϊκό μπαρ με το όνομα «Italia», για να μοιραστούν εμπειρίες. Το Bar Italia είναι ένα υβρίδιο ταξιδιωτικού χρονικού, δοκιμίου και λογοτεχνίας, όπου η Ιταλία γίνεται αφορμή για σκέψεις πάνω στην ιστορία, τη φιλία, την πολιτική και το βίωμα.

Ρέιτσελ Κασκ – Περί γάμου και χωρισμού [μτφρ. Θεοδώρα Δαρβίρη, Gutenberg]

Το 2009, μετά από δέκα χρόνια γάμου, η Ρέιτσελ Κασκ (γενν. Καναδάς, 1967) χωρίζει από τον σύζυγό της – έναν χωρισμό για τον οποίο αναγνωρίζει τις δικές της ευθύνες. Η ζωή της καταρρέει «σαν χάρτινος πύργος». Με θάρρος και διαύγεια, περιγράφει την ένταση, τη μοναξιά και την ανασφάλεια που βίωσε με τις δύο μικρές κόρες της, καθώς και την προσπάθειά της να επαναπροσδιορίσει τον εαυτό της. Ένα δυνατό βιβλίο για τα συναισθήματα και την ανασυγκρότηση μετά από μια κρίση.

Δημήτρης Κούρτης – Πάμε στη Χονολουλού [Αίολος]

Το «Χονολουλού» σημαίνει «προστατευμένος κόλπος» στα χαβανέζικα. Για τον Κώστα Μπέζο (1905–1943), μουσικό και σκιτσογράφο, ήταν ένας φανταστικός προορισμός, υποκατάστατο των ταξιδιών που δεν πρόλαβε να κάνει. Με νυχτερινές περιπλανήσεις, χαβάγιες, καμπαρέ και εξωτικές κιθάρες, ο Μπέζος αναζητούσε τον εαυτό του μέσα σε έναν τεχνητό παράδεισο. Ένα υπέροχο βιβλίο που σκιαγραφεί την Ελλάδα του Μεσοπολέμου μέσα από την προσωπική του ματιά. Η αψεγάδιαστη έκδοση περιλαμβάνει CD με σπάνιες ηχογραφήσεις του από τη δεκαετία του 1930.

Ανρί Λεφέβρ – Τα κομμάτια που λείπουν [μτφρ. Νατάσα Σιδέρη, Γεννήτρια]

Ένα κείμενο-λιτανεία, ένας κατάλογος έργων, ιστοριών, προσώπων και ήχων που χάθηκαν ή δεν υπήρξαν ποτέ. Ο ποιητής και εκδότης Ανρί Λεφέβρ, αρχαιολόγος της απώλειας, συνθέτει ένα φαντασμαγορικό μουσείο του ανύπαρκτου, εμπνευσμένος από τον «ίλιγγο της λίστας» του Ουμπέρτο Έκο. Τα Κομμάτια που λείπουν είναι μια λογοτεχνική vanitas, όπου η ονοματοδοσία γίνεται πράξη ανάκτησης του άυλου, του αόρατου και του ανεπαλήθευτου.

Σταύρος Λυγερός – Οι αθέατες όψεις του πολέμου στην Ουκρανία [Πατάκης]

Στόχος του έμπειρου πολιτικού αναλυτή και συγγραφέα είναι να δώσει μία σφαιρική εικόνα και ανάλυση ενός πολέμου που μπορούσε και έπρεπε να είχε αποφευχθεί. Η πολυαίμακτη σύρραξη είναι τοπική, αλλά ο -με την ευρύτερη έννοια- πόλεμος είναι παγκόσμιος. Το ίδιο και οι συνέπειές του. Εξού και ο ιδιότυπος υπότιτλος: Η γεωπολιτική – Οι μάχες – Η προπαγάνδα – Η γεωοικονομία – Η διπλωματία Τραμπ – Ο ρόλος της Ευρώπης – Κίνα και BRICS+.

Μπεν Μακιντάιρ – Η πολιορκία [μτφρ. Γεωργία Οικονομοπούλου, Κλειδάριθμος]

Στις 30 Απριλίου 1980, έξι ένοπλοι εισέβαλαν στην Ιρανική Πρεσβεία στο Λονδίνο, κρατώντας 26 ομήρους. Ακολούθησε εξαήμερη πολιορκία, με συμμετοχή αστυνομικών διαπραγματευτών και ψυχιάτρων. Παράλληλα, η SAS σχεδίαζε μυστικά την Επιχείρηση Νεμρώδ. Η υπόθεση αποτέλεσε σταθμό στην παγκόσμια αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, με εκατομμύρια θεατές να παρακολουθούν ζωντανά. Ο Μπεν Μακιντάιρ, βασισμένος σε ανέκδοτο υλικό και μαρτυρίες, αφηγείται αυτή την κρίσιμη ιστορία από όλες τις πλευρές, αναδεικνύοντας την ανθρώπινη και στρατηγική της διάσταση.

Δημήτρης Μητσάτσος – Άρση απορρήτου [Παπαδόπουλος]

Μια μυστική αποστολή στην Κύπρο το 1964 καταλήγει σε αιματηρή σύγκρουση και παραμένει απόρρητη για 52 χρόνια. Ο Δημήτρης Μητσάτσος, κυβερνήτης της ακταιωρού ΦΑΕΘΩΝ, τραυματίζεται σοβαρά και ξεκινά μια νέα ζωή. Παλεύει με τις ενοχές, τις προκαταλήψεις και την απώλεια, αλλά δεν ξεχνά. Όταν το 2016 το απόρρητο αίρεται, αφηγείται με θάρρος την εμπειρία του, φωτίζει άγνωστες πτυχές της ιστορίας και καταθέτει μια συγκλονιστική μαρτυρία ήθους, δύναμης και αντοχής, απέναντι στις σιωπές, τις αποσιωπήσεις και τις τραγικές ανατροπές της ζωής.

Χάρολντ Μπλουμ – Ο Δαίμων ξέρει [μτφρ. Ευάγγελος Τζιγκουνάκης, Gutenberg]

Το βιβλίο αυτό αποτελεί την ύστατη πνευματική προσφορά του Χάρολντ Μπλουμ στην Αμερική, συνοψίζοντας εμπειρίες και αναγνώσεις ζωής σε μια πρόταση με δώδεκα κορυφαίους συγγραφείς. Ανάμεσά τους οι Ουίτμαν, Ντίκινσον, Φροστ, Φόκνερ και Έμερσον, με έμφαση στο Υψηλό, την αισθητική απόλαυση και την πνευματική αυτογνωσία. Ο Μπλουμ υπερασπίζεται τη λογοτεχνία ως αναγκαίο μέσο αντίστασης στη θνητότητα, ενώ ο «δαίμων» συμβολίζει τη δημιουργική φαντασία και τη θεϊκή διάσταση του ποιητή. Ένα έργο βαθιά στοχαστικό για τον ρόλο της λογοτεχνίας στην προσωπική και συλλογική εξέλιξη.

Άρθουρ Μπραντ – Τα άλογα του Χίτλερ [μτφρ. Στέφανος Καβαλλιεράκης, Οξύ]

Μια συναρπαστική ιστορία art trafficking αποκαλύπτει το μυστήριο πίσω από τα χαμένα χάλκινα άλογα του Γ’ Ράιχ. Θεωρούμενα κατεστραμμένα από τους βομβαρδισμούς του Βερολίνου, εντοπίζονται δεκαετίες μετά από τον ντετέκτιβ Άρθουρ Μπραντ. Η έρευνά του ξεσκεπάζει σκοτεινά μονοπάτια του παράνομου εμπορίου τέχνης, μπλέκοντας δίκτυα κατασκοπείας, μαύρο χρήμα και ίχνη του Ψυχρού Πολέμου.

Θανάσης Ν. Νιάρχος – Επιτέλους μόνος (Καστανιώτης)

Στα ημερολόγια του γνωστού και μη εξαιρετέου Θανάση Ν. Νιάρχου, όπως τονίζεται στον πρόλογο του Δημήτρη Αγγελή: Ο Γιάννης Κοντός, ο Μένης Κουμανταρέας και ο Χριστόφορος Λιοντάκης, η Μαρίνα Καραγάτση, ο Μάνος Ελευθερίου και ο Μάνος Καρατζογιάννης, ο Αντώνης Φωστιέρης και ο Θανάσης Καστανιώτης, η Αμαλία Μεγαπάνου και η Κική Δημουλά, ο Κώστας Μητρόπουλος, η Ζωζώ Σαπουντζάκη και ο Σταμάτης Φασουλής, είναι ορισμένα μόνο από τα πρόσωπα που αποτελούν τον στενό πυρήνα της συντροφιάς του, μαζί με υπουργούς, βουλευτές, ζωγράφους, σκηνοθέτες κ.λπ». Και γι’ αυτό ακριβώς οι σελίδες «αποτυπώνουν μεγάλο μέρος της αθηναϊκής και συνεκδοχικά της ελληνικής πολιτιστικής ιστορίας των τελευταίων σχεδόν σαράντα χρόνων (1981-2018)».

Φλοράνς Νουαβίλ – Μίλαν Κούντερα: «Γράψιμο… Τι ιδέα κι αυτή!» [Γιάννης Η. Χάρης, Εστία]

Η Φλοράνς Νουαβίλ, στενή φίλη του Μίλαν Κούντερα και της συζύγου του, καταγράφει με τρυφερότητα στιγμές από τη ζωή και το έργο του σπουδαίου συγγραφέα. Μέσα από γεύματα, συνομιλίες, αναμνήσεις, ταξίδια και φωτογραφίες, αναδεικνύει την κεντροευρωπαϊκή πολιτισμική του ρίζα, το λεπτό χιούμορ και την ειρωνική του ματιά. Το βιβλίο λειτουργεί ως πρόσκληση για την (επαν)ανακάλυψη του Κούντερα, μακριά από κουτσομπολιά και συμβατικές βιογραφίες, φωτίζοντας τον άνθρωπο πίσω από τον καλλιτέχνη με ευαισθησία και οικειότητα.

Κωνσταντίνος Ξανθόπουλος – Σοβιετικός μοντερνισμός, όψεις πρωτοπορίας 1918-1922 [Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης]

Η Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917 αποτέλεσε κοσμοϊστορικό γεγονός, που ανέτρεψε τις υφιστάμενες κοινωνικές και πολιτισμικές δομές, απελευθερώνοντας πρωτόγνωρες δημιουργικές δυνάμεις. Με στόχο τη συγκρότηση μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας και ενός νέου ανθρώπου, καλλιτέχνες και αρχιτέκτονες όπως οι Μαλέβιτς, Άιζενσταϊν, Λισίτσκι και Ρόντσενκο ενστερνίστηκαν το επαναστατικό όραμα, διαμορφώνοντας καλλιτεχνικά ρεύματα όπως ο σουπρεματισμός και ο κονστρουκτιβισμός.

Η μελέτη του Κωνσταντίνου Ξανθόπουλου φωτίζει όχι μόνο την αισθητική διάσταση αυτής της πρωτοπορίας, αλλά και την ιστορική, ιδεολογική και κοινωνική της σημασία, με έμφαση στην αρχιτεκτονική ως σύνθεση τεχνών, επιστήμης και νέων κοινωνικών αντιλήψεων.

Άννα Πατσέκο – Ήρθα εδώ και μας θυμήθηκα: Μία ιστορία για τον τουρισμό, την εργασία και την τάξη [μτφρ. Χριστιάννα Νικηφοράκη, Carnivora]

Το βιβλίο εξετάζει πώς ο τουρισμός επηρεάζει την προσωπικότητα και την ταξική συνείδηση, μεταμορφώνει τις πόλεις και επηρεάζει τις κοινωνικές και εργασιακές σχέσεις. Η συγγραφέας ερευνά τα παρασκήνια της τουριστικής βιομηχανίας, αποκαλύπτοντας συγκρούσεις, κοινωνικές εντάσεις και αυξημένα ενοίκια. Μέσα από μια σύνθεση ανθρωπολογικής μελέτης, χρονικού και δοκιμίου, προσφέρει μια κριτική ματιά στο μοντέλο της τουριστικής πόλης και τις επιπτώσεις του.

Γιώργος Πετρόπουλος, Γιώργος Σιούλας, Νίκος Χατζηδημητράκος – Άρης Βελουχιώτης [Καστανιώτης]

Πώς ένα κίνημα, το κομμουνιστικό, με ιδανικά και στόχο την κοινωνική απελευθέρωση μεταμορφώνει έναν άνθρωπο; Η νέα βιογραφία του Άρη Βελουχιώτη αναδεικνύει πώς ο Θανάσης Κλάρας ανασύρθηκε από το περιθώριο και αναδείχθηκε σε εμβληματική επαναστατική μορφή. Με νέα, αδημοσίευτα ντοκουμέντα, σκιαγραφείται η πορεία του χωρίς αποσιωπήσεις, προκαταλήψεις ή φόβους, φωτίζοντας τον ιστορικό ρόλο του με διεθνή απήχηση.

Μιχαήλ Θ. Ρασσιάς – John Nash: Όταν μοιραστήκαμε την ίδια κιμωλία [Καστανιώτης]

Ο Μιχαήλ Θ. Ρασσιάς, τελευταίος συνεργάτης του νομπελίστα John F. Nash, καταγράφει στο βιβλίο του την καθημερινή τους επαφή, από το 2014 έως τον θάνατο του Nash. Μέσα από συζητήσεις σε γραφεία, πάρκα και βιβλιοθήκες του Πρίνστον, αναδεικνύονται άγνωστες πτυχές του μαθηματικού που νίκησε τη σχιζοφρένεια και αναγεννήθηκε επιστημονικά. Το έργο φωτίζει τη φιλία και τη συνεργασία δύο ξεχωριστών ανθρώπων, προσφέροντας μια μοναδική ματιά στον “Υπέροχο άνθρωπο”.

Διονύσης Σαββόπουλος – Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα [Πατάκης]

Ίσως η πιο πολυσυζητημένη -εύλογα- non fiction κυκλοφορία του 2025 στη χώρα μας. Ο Διονύσης Σαββόπουλος αυτοβιογραφείται. Ή μήπως γίνεται ο βιογράφος του «Νιόνιου»; «Αυτό που λέμε «Σαββόπουλος» δεν υπάρχει. Ο Σαββόπουλος είναι ένας ρόλος που τον έπλασα σιγά σιγά με τα χρόνια» σημειώνει ο συγγραφέας. «Τώρα όμως τον χρειάζομαι, γιατί μεγάλωσα και θα ’θελα να δω πώς ήμουν πιτσιρίκος, πώς φέρθηκα στον επαγγελματικό μου βίο, πώς ήμουν σαν σύζυγος, πατέρας και παππούς, κι ακόμα πώς ήμουν σαν πολίτης, σαν φίλος και σαν γιος. Σ’ αυτά είναι καλός ο Σάββο. Το ’χει. Σαν ρόλος, και σουξέ είχε και πείρα διαθέτει. Τώρα ο ρόλος θα μιλήσει για τον δημιουργό του».

Ζαν-Πωλ Σαρτρ – Τα συναισθήματα [μτφρ. Αντώνης Χατζημωυσής, Δώμα]

Ο Σαρτρ, στο κλασικό του δοκίμιο για το συναίσθημα, υποστηρίζει πως όταν η συνείδηση δεν μπορεί να αλλάξει την πραγματικότητα, τη μεταμορφώνει «μαγικά». Επιστρατεύοντας τη φαινομενολογία, απορρίπτει τις κυρίαρχες ψυχολογικές θεωρίες και την ψυχανάλυση, προτείνοντας μια νέα φιλοσοφική βάση για την ψυχολογία. Μέσα από στοχαστικές αναλύσεις συναισθημάτων όπως ο φόβος, η θλίψη και η χαρά, εξετάζει τη λειτουργία τους ως δημιουργικές απαντήσεις της συνείδησης.

Λουίζ Σβαρτς – Δεν έχω ανάσα [μτφρ. Μαρία Παπαδήμα, Ίκαρος]

Με τρυφερότητα και ευαισθησία, ο Βραζιλιάνος εκδότης Λουίζ Σβαρτς αφηγείται το βάρος ενός κληρονομικού τραύματος από το Ολοκαύτωμα. Ανακαλύπτει αργά την ιστορία του παππού του, που θυσιάστηκε για να σωθεί ο πατέρας του. Μεγαλώνει μέσα σε σιωπή και μελαγχολία, μα καταφέρνει να διακριθεί στον εκδοτικό χώρο. Ωστόσο, το οικογενειακό τραύμα τον κυνηγά, οδηγώντας σε κατάρρευση. Μέσα από συγκινητικές αναμνήσεις, ο Σβαρτς δείχνει πώς το τραύμα και η κατάθλιψη μπορούν να φωλιάσουν ακόμη και στις πιο επιτυχημένες ζωές, αποκαλύπτοντας τον αόρατο πόνο πίσω από την επιφάνεια.

Σούζαν Σόνταγκ – Αντιμέτωποι με τον πόνο των άλλων [μτφρ. Χριστίνα Παπαδοπούλου, Gutenberg]

Η Σούζαν Σόνταγκ, στο δοκίμιό της, εξετάζει πώς οι εικόνες βίας και πολέμου επηρεάζουν τη συνείδησή μας. Μέσα από παραδείγματα της Ιστορίας και της τέχνης, όπως έργα του Γκόγια και φωτογραφίες από πολέμους και σφαγές, αποκαλύπτει τη δύναμη των εικόνων να συγκινούν ή να μας κάνουν απαθείς. Τονίζει την πολιτική τους διάσταση και μας καλεί να αναλογιστούμε την ευθύνη μας ως θεατές.

Σωτήρης Σόρογκας – Διάλογοι [Καστανιώτης]

Το σύνολο σχεδόν των συνομιλιών του καταξιωμένου εικαστικού με δημοσιογράφους και ποιητές ξεπερνούν τον πρόσκαιρο χαρακτήρα της προφορικής επικοινωνίας, μεταμορφώνοντάς την σε μια μορφή δοκιμιακού λόγου υψηλής πνευματικής στάθμης. Αυτό οφείλεται όχι μόνο στη θεματολογία, αλλά κυρίως στη στοχαστική συγκρότηση του ίδιου του ζωγράφου. Είτε αναφέρεται στην τέχνη είτε σε κοινωνικά ζητήματα, ο νηφάλιος και διεισδυτικός λόγος του προσφέρει ένα βαθύ, λυτρωτικό βλέμμα στη ζωγραφική.

Λιλιάν Τουράμ – Λευκή σκέψη [μτφρ. Άγγελος Μουταφίδης, Αντίποδες]

Εκτός από διεθνής ποδοσφαιριστής με κορωνίδα στη λαμπρή του καριέρα την κατάκτηση του παγκοσμίου κυπέλλου του 1998 με τη γαλλική εθνική ομάδα, ο Τουράμ διαπρέπει ως ακαδημαϊκός στο πεδίο των ανθρωπιστικών σπουδών αλλά και ως συγγραφέας. Αυτό το βιβλίο του αφηγείται την ιστορία της λευκής σκέψης, που διαμόρφωσε φυλετικές ιεραρχίες και παγκόσμιες αντιλήψεις. Επιβάλλει πρότυπα στους ανθρώπους ανάλογα με τη φυλή τους και νομιμοποιεί τη λευκή κυριαρχία. Η αμφισβήτησή της είναι απαραίτητη για την καταπολέμηση του ρατσισμού.

Πάπας Φραγκίσκος Α’ – Ελπίδα: Η αυτοβιογραφία [μτφρ. Άννα Παπασταύρου, Gutenberg]

Η πρώτη αυτοβιογραφία Πάπα στην ιστορία. Το βιβλίο ξεκινά από τις αρχές του 20ού αιώνα και τις ιταλικές του ρίζες και φτάνει στο σήμερα. Αφηγούμενος τις αναμνήσεις του ο Πάπας Φραγκίσκος σχολιάζει πολλά σημαντικά και πολυσυζητημένα ζητήματα της εποχής μας.

Χάιν ντε Χάας – Μετανάστευση: 22 μύθοι και τι κρύβεται πίσω από αυτούς [μτφρ. Γιώργος Μαραγκός, Μεταίχμιο]

Είναι η μετανάστευση απειλή ή αναγκαιότητα; Ο κοινωνιολόγος Χάιν ντε Χάας, βασισμένος σε τριάντα χρόνια έρευνας, αποδομεί μύθους και προκαταλήψεις γύρω από το μεταναστευτικό. Με τεκμήρια από την ιστορία, τη δημογραφία και τη γεωγραφία, εξετάζει το φαινόμενο σε παγκόσμιο επίπεδο, από χώρες προορισμού έως χώρες προέλευσης. Το βιβλίο αποκαλύπτει τη μετανάστευση όχι ως πρόβλημα ή λύση, αλλά ως αναπόσπαστο στοιχείο της ανθρώπινης κοινωνικής και οικονομικής εξέλιξης.

Χουά Χου – Μείνε αληθινός [μτφρ. Μιχάλης Μακρόπουλος, Οκτώ]

Μια συγκινητική αφήγηση για τη φιλία, την απώλεια και την ενηλικίωση. Ο Χουά, εσωστρεφής και λάτρης της ανεξάρτητης κουλτούρας, γνωρίζει τον Κεν, που αρχικά του φαίνεται ξένος και «μέινστριμ». Παρά τις διαφορές τους, αναπτύσσουν μια βαθιά φιλία, χτισμένη σε κοινές εμπειρίες και ειλικρινείς συζητήσεις. Όταν ο Κεν πεθαίνει ξαφνικά, ο Χουά παλεύει με την απώλεια, καταγράφοντας τις μνήμες και την προσπάθεια να καταλάβει τι σημαίνει να ανήκεις.

Συλλογικό – Από την παγκοσμιοποίηση στην τεχνητή νοημοσύνη: Η ελληνική λογοτεχνία τον 21ο αιώνα [Διόπτρα]

Το βιβλίο εξετάζει τη νεοελληνική λογοτεχνία στο πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα, περίοδο δυναμικών αλλαγών για την Ελλάδα: από την ένταξη στο ευρώ και τους Ολυμπιακούς της Αθήνας, στην οικονομική κρίση, το brain drain και την επικράτηση των ψηφιακών τεχνολογιών. Μέσα από συμβολές ειδικών από διαφορετικούς χώρους, χαρτογραφεί τάσεις και εξελίξεις σε σχέση με τη διεθνή λογοτεχνική σκηνή. Θέματα όπως φεμινισμός, queer θεωρία, τεχνητή νοημοσύνη, δημιουργική γραφή και κοινωνικά δίκτυα συνθέτουν έναν πλούσιο διαθεματικό διάλογο μεταξύ γενεών.

Συλλογικό – Ιστορίες της Μεταπολίτευσης [Πατάκης]

Η Μεταπολίτευση υπήρξε μια κομβική φάση της ελληνικής ιστορίας, σηματοδοτώντας τη μετάβαση από τη δικτατορία στη δημοκρατία και εγκαινιάζοντας την πιο σταθερή πολιτειακή περίοδο της χώρας. Παράλληλα, υπήρξε μια εποχή εξευρωπαϊσμού, εκσυγχρονισμού και ένταξης σε ένα ευρύτερο ευρωπαϊκό πλαίσιο που ταυτίστηκε με την ευημερία και την πρόοδο. Το παρόν βιβλίο, ένα συλλογικό εγχείρημα ιστορικών και κοινωνικών επιστημόνων, επιχειρεί μια πολυεπίπεδη χαρτογράφηση της περιόδου, συνδέοντας πολιτική, κοινωνία, οικονομία και πολιτισμό, αναδεικνύοντας την πολυπλοκότητα της ιστορικής πραγματικότητας και την ανάγκη σύνθετης κατανόησής της μέσα από διαθεματική προσέγγιση.

Συλλογικό – Η άνοδος του νεοφασισμού και το μέλλον της Ευρώπης [Τόπος]

Η οικονομική κρίση και η φθορά του νεοφιλελευθερισμού ενίσχυσαν την ακροδεξιά σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Ογδόντα χρόνια μετά τη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη, η απειλή του φασισμού επανεμφανίζεται. Παράλληλα, η άνοδος χωρών της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής αλλάζει τον παγκόσμιο συσχετισμό, απαιτώντας νέα ματιά στον φασισμό. Το συλλογικό αυτό έργο προτάσσει την ανάγκη αντίστασης στον νεοφασισμό.