ΟΙ 20 ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΣΕΙΡΕΣ ΤΟΥ 2025

Είμαστε άραγε στο σημείο όπου η τηλεόραση είναι έτοιμη να δοκιμάσει ξανά ένα μοντέλο που δε σταμάτησε να δουλεύει επί σειρά δεκαετιών;

Ο θρίαμβος του The Pitt στα Έμμυ κάτι τέτοιο υποδηλώνει ίσως. Την ώρα που οι φανς του Severance απορούσαν (πολύ επιθετικά) πώς είναι δυνατόν κάτι τόσο παλιομοδίτικο να επικρατεί έναντι μιας φιλόδοξης σειράς μυστηρίου, η απάντηση πως στην πραγματικότητα καμία φόρμα δεν υπερτερεί εξαρχής έναντι της άλλης. Η μαγεία της τηλεοπτικής φόρμας είναι ακριβώς το πόσο πολύ επιτρέπει τον πειραματισμό στην αφήγηση.

(Και, για τα πρακτικά, παρότι μου άρεσε αρκετά η 2η σεζόν του Severance, ήταν εν τέλεια αρκετά πιο κάτω από την 1η και δεν χώρεσε σε αυτή τη λίστα. Σε αντίθεση με το The Pitt.)

Η τηλεόραση μπορεί να είναι ένα ηλεκτρισμένο μάθημα ιστορίας (Mussolini: Son of the Century), ένα υποδειγματικά εκτελεσμένο procedural (Matlock, The Pitt), μια σφιχτής δομής και αφήγησης μίνι σειρά (Adolescence, Requiem for Selina), ένα φιλόδοξο longform (Andor) ή κάτι πλήρως ακατηγοριοποίητο (The Rehearsal, The Chair Company).

Σε αυτή τη λίστα συναντάμε από ντοκιμαντέρ μέχρι επιστημονική φαντασία, από νεανικές δραμεντί μέχρι εκρηκτικό ριάλιτι, κι από σειρές με «υποθέσεις της εβδομάδας» μέχρι πειράματα με την υπογραφή πολυβραβραβευμένων auteurs (από τον Τζο Ράιτ μέχρι τον Χιροκάζου Κόρε-εντα).

20. Murderbot

Ένα cyborg ασφαλείας αναγκάζεται να κρύψει το γεγονός πως έχει αποκτήσει την αυτονομία του, καθώς του ανατίθενται επικίνδυνες αποστολές στη διάρκεια των οποίων έρχεται όλο και πιο κοντά με τους ανθρώπους – συναρπάζεται από αυτούς, την ίδια στιγμή που τους βρίσκει και απάλευτους. Εμένα μου λες, Murderbot μου; Ο Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ πρωταγωνιστεί με κέφι και διάθεση ανακάλυψης και χιούμορ, σε ένα ρόλο που απαιτεί περισσότερη αφήγηση παρά σωματικότητα – προδίδοντας τις λογοτεχνικές ρίζες του πρότζεκτ, που μοιάζει περισσότερο με συρραφή ημερολογιακών καταγραφών και εσωτερικών μονολόγων. (Apple TV+)

19. Taskmaster

Δεν είναι όλες οι σεζόν του αγγλικού sketch comedy σόου εξίσου καλές, αλλά στην 19η το γλυκό έδεσε τέλεια. Στη σειρά, ένα πάνελ πέντε κωμικών φέρει εις πέρας παράλογα tasks με τον πιο ξεκαρδιστικό τρόπο και φέτος ενώ οι πάντες ήταν απολαυστικοί και απολαυστικές, και σε τέλεια μεταξύ τους χημεία, ήταν ο σίφουνας Τζέισον Μαντζούκας που μας προσέφερε στιγμές οριακού σουρεαλισμού. Ίσως το κορυφαίο Γέλια Ανά Λεπτό της σεζόν. (YouTube/Taskmaster)

18. Asura

Η απαραίτητη φετινή σειρά κάποιου πολύ μεγάλου σκηνοθέτη που καταλήγει σε streaming χωρίς κανείς ποτέ να την πάρει χαμπάρι. Εδώ, ο Χιροκάζου Κόρε-εντα (Χρυσός Φοίνικας για τους Κλέφτες Καταστημάτων) διασκευάζει σειρά από τα τέλη των ‘70s, λέγοντας την ιστορία 4 γυναικών που αντιλαμβάνονται πως ο πατέρας τους απατούσε τη μητέρα τους – και το μυστικό πλέον κυκλοφορεί. Ένα οικογενειακό πορτρέτο γεμάτο ενσυναίσθηση, πολύ φαγητό, χιούμορ, και μικρές (αλλά συχνά σαρωτικής σημασίας) στιγμές της καθημερινότητας σε ένα περιβάλλον πατριαρχικής σιωπής – όπως μόνο ένας ανθρωπιστής σκηνοθέτης σαν τον Κόρε-εντα θα μπορούσε να ξεδιπλώσει τόσο αφοπλιστικά. (Netflix)

17. Squid Game

Δίχασε, συζητήθηκε και σόκαρε, αλλά το φινάλε του Squid Game κατάφερε να συνοψίσει την κοσμοθεωρία της σειράς δίχως στημένα λογύδρια και χωρίς να φοβηθεί να πάρει ακραίες αποφάσεις μπροστά στα μάτια όλου του πλανήτη. Ό,τι θες από το φινάλε μιας σειράς που δεν φοβάται. (Netflix)

16. Matlock

Υποδειγματικό procedural που συνδυάζει στάνταρ δικηγορικές υποθέσεις της εβδομάδας με μια μεγαλύτερη πλοκή έρευνας, αυτό το νέο Matlock έχει την Κάθι Μπέιτς σε μια απολαυστική ερμηνεία να βάζει ένα απόλυτα αθώο προσωπείο για να καλύψει τα αληθινά της κίνητρα καθώς επιστρέφει στη δικηγορία ύστερα από χρόνια. Προς το τέλος της 1ης σεζόν υπάρχει ένα φανταστικό κρεσέντο καθώς ακόμα και οι εβδομαδιαίες πλοκές αρχίζουν να συγκλίνουν προς κάτι πολύ έντονο, την ώρα που συναισθήματα, προσωπικά κίνητρα και αλληλοσυγκρουόμενες ηθικές επιλογές μετατρέπουν τη σειρά σε κάτι πολύ πιο μεστό από ό,τι αρχικά εμφανίζει. Σαν την ίδια την Μάτλοκ, δηλαδή. (COSMOTE TV)

15. Culinary Class Wars

Το πιο μαξιμαλιστικό ριάλιτι μαγειρικής του πλανήτη, μια τρανταχτή υπερβολή από την πρώτη μέχρι την τελευταία μπουκιά, αυτή η κορεάτικη απόλαυση δε σταματά να διασκεδάζει τον θεατή με την απρόβλεπτη δομή (κανέα στάδιο του διαγωνισμού δεν μοιάζει με το άλλο), το αγνό μέγεθος της διοργάνωσης (100 διαγωνιζόμενοι!), το υπογραμμισμένο δράμα (χαρακτηριστικό της κορεάτικης ριάλιτι τηλεόρασης), την πλειάδα διαφορετικών τεχνοτροπιών και ιδεών (ειδικά στον πρώτο γύρο, συμμετέχουν τρομερά εξειδικευμένοι σεφ), και δύο απολαυστικά αντιφατικές περσόνες κριτών. Δεν θα αφήσεις ούτε ψίχουλο. (Netflix)

14. Putain

Εντυπωσιακά στιλιζαρισμένη νεανική σειρά πάνω στις περιπέτειες, τα θέλω και τις αγωνίες ενός πλέγματος εφηβικών ζωών στις σημερινές –αληθινές– Βρυξέλλες. Με δάνεια από σειρές σαν το Skins και με επιρροές από out of the box έργα όπως το Atlanta, η βέλγικη παραγωγή δημιουργεί ολοζώντανους χαρακτήρες δίχως να δραματοποιεί χυδαία αλλά και δίχως να στρογγυλεύει κατασατάσεις. Σε ένα εντυπωσιακά όμορφο έργο πάνω στην εφηβεία, την επικοινωνία, την ταυτότητα και την ταξικότητα σε μια πόλη που βράζει. (Cinobo)

13. The Lowdown

Μια πολιτικά ανήσυχη σειρά που κινείται ανάμεσα στη σάτιρα και το κοινωνικό δράμα, με τον Ίθαν Χοκ στο ρόλο ενός ανθρώπου που τρακάρει σε ένα (πολύ βίαιο) αδιέξοδο προσπαθώντας να αποδομήσει το τοπικό σύστημα εξουσίας και ελέγχου. Όταν εξουσία, ηθική και Καλές Προθέσεις συγκρούονται με φόντο μια γκαλερί αιχμηρών χαρακτήρων και μια κοινότητα αντιθέσεων, κανείς να βγαίνει στα αλήθεια αλώβητος. Υπέροχος Ίθαν Χοκ σε μια από τις moody εκπλήξεις της χρονιάς, από τον δημιουργό του Reservation Road. (Disney+)

12. Overcompensating

Σε παραγωγή Charli xcx (της οποίας πάρα πολλά κομμάτια ακούγονται στο φοβερό σάουντρακ, με μια σπαρταριστή γκεστ εμφάνιση κι από την ίδια), ο tiktoker και youtuber κωμικός Μπενίτο Σκίνερ (να ένα όνομα), γράφει και πρωταγωνιστή στο ωραιότερο coming of age της χρονιάς – για έναν νεαρό γκέι άντρα που δεν έχει συμβιβαστεί με την αλήθεια του, και την καλύτερη φίλη που κάνει στο κολέγιο.

Οι δυο τους, κι όλος τους ο περίγυρος, είναι παγιδευμένοι σε ρόλους που έχουν προαποφασιστεί για αυτούς και δεν ακουμπούν την ευτυχία παρά μόνο όταν αρχίσουν να αποδρούν. Οι πάντες νιώθουν άβολα και δυστυχισμένα – μέχρι να αλλάξουν. Μέσα μια απολαυστική δραμεντί ενηλικίωσης γεμάτη βγαλμένο από τη ζωή δράμα, και άπλετο χιούμορ. Ευχόμαστε με όλη μας την καρδιά να ανενωθεί για 2η σεζόν. (Amazon Prime Video)

11. The Chair Company

Το χιούμορ αμηχανίας του Τιμ Ρόμπινσον γίνεται όπλο σε αυτό το εντελώς αλλόκοτο κωμικό θρίλερ μυστηρίου που φλερτάρει με το ονειρικό και με τη συνωμοσιολογία, ακολουθώντας έναν υπάλληλο σε μια δαιδαλώδη του αναζήτηση ύστερα από ένα ντροπιαστικό συμβάν στη δουλειά. Γυρισμένο από τους σκηνοθέτες των ταινιών Friendship και A Different Man (με τον Σεμπάστιαν Σταν), είναι μια από τις πιο απρόσμενες επιτυχίες της σεζόν –έχοντας ήδη ανανεωθεί για 2ο κύκλο– και υπενθύμιση πως το μέσο μπορεί ακόμα να μας εκπλήσσει τελείως. (Vodafone TV)

10. Social Studies

Ένα πρωτοποριακό κοινωνικό πείραμα σε μορφή τηλεοπτικού ντοκιμαντέρ, που εξερευνά τις επιπτώσεις της χρήσης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στην πρώτη γενιά των digital natives, παιδιών δηλαδή απόλυτα εξοικειωμένων με τη χρήση νέων τεχνολογιών – των σημερινών εφήβων. Και το κάνει μάλιστα χρησιμοποιώντας δεδομένα από social media σε πραγματικό χρόνο, και με πρόσβαση στις οθόνες των smartphones των ηρώων.

Νέοι που έρχονται αντιμέτωποι με τον σχολικό εκφοβισμό, τα πιεστικά πρότυπα ομορφιάς, τις μόνιμες συγκρίσεις και τον ρατσισμό, όλα μέσα από τον μεγεθυντικό (ή ίσως παραμορφωτικό) φακό των social media. Πολύ μεγάλο φορμαλιστικό ενδιαφέρον (στο πώς χρησιμοποιεί τις οθόνες ως διασπασμένη αφήγηση) και ένα συνολικά συναρπαστικό έργο από την Λόρεν Γκρίνφιλντ του Kingmaker (Ιμέλντα Μάρκος: Βασίλισσα Χωρίς Θρόνο). (Disney+)

9. Peacemaker

Η εκρηκτική 2η σεζόν της πιο απολαυστικής και εναλλακτικής υπερηρωικής σειράς μας μεταφέρει σε έναν φωτεινό παράλληλο κόσμο που κρύβει ένα βαθύ σκοτάδι καθώς ο σκηνοθέτης (και αρχιτέκτονας πλέον του κόσμο της κινηματογραφικής DC) Τζέιμς Γκαν λειτουργεί με αυτά που ξέρει να κάνει καλύτερα: Κουλ σκηνές δράσης γυρισμένες κάτω από μια αντιφατική ποπ/ροκ μουσική επένδυση, απότομες αιματηρές συγκρούσεις, καφρίλα και συναίσθημα, και μια πλούσια γκουπ δυναμική που επιτρέπει σε χαρακτήρες της μιας γραμμής να εμπλουτιστούν σε κάτι απρόσμενα συγκινητικό και πολυσύνθετο. (Vodafone TV)

8. The Pitt

Επιτέλους μια παλιάς κοπής, αγνή, αγωνιώδης, ακραία δραματική ιατρική σειρά που ακολουθεί μία 15ρη βάρδια σε νοσοκομείο του Πίτσμπουργκ καθώς άνθρωποι δοκιμάζονται, σχέσεις τεστάρονται και ζωές απειλούνται. Ο γνωστός χαμός δηλαδή, και μάλιστα με την υπογραφή του σεναριογράφου Σκοτ Γκέμιλ, του παραγωγού Τζον Γουέλς, και του πρωταγωνιστή Νόα Γουάιλ – μια τριπλέτα που συνεργάζεται για δεύτερη φορά, μετά φυσικά το εμβληματικό στο είδος του E.R. – Στην Εντατική. Δεν τα κάνουν πια έτσι, αλλά ευτυχώς κάποιος το έκανε! (Vodafone TV)

7. Adolescence

Χαρακτήρες – ενήλικοι και ανήλικοι – συγκεντρώνουν στοιχεία αλήθειας σα να ενώνουν το παζλ ενός εγκλήματος που μοιάζει να συνέβαινε σε slow motion χωρίς κανείς να καταλαβαίνει ότι ήταν τέτοιο. Η σειρά-φαινόμενο της χρονιάς, γυρισμένη σε 4 αδιάκοπα takes, σόκαρε και ξεκίνησε συζητήσεις, έχοντας την ταπεινότητα να ψάχνει απαντήσεις χωρίς να προσφέρει εύκολες βεβαιότητες μες στο λαβύρινθο της σημερινής, social, εφηβείας. (Netflix)

6. Requiem for Selina

Η ιστορία της «πρώτης vlogger ομορφιάς του κόσμου» εμπνέεται χαλαρά από πραγματικά γεγονότα για να ξετυλίξει ένα καθηλωτικό προφίλ – μιας νεαρής ηρωίδας που είναι εξίσου θύμα της τρέχουσας κοινωνικής και τεχνολογικής συνθήκης, όσο και άτομο που κυνηγά και παίρνει τον έλεγχο της αφήγησής της. Είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον να βλέπεις αντίρροπες τάσεις να συγκρούονται μέσα σε αυτή την καταθλιπτική διαδρομή, γυρισμένη με έναν εντυπωσιακό, ασταμάτητα ευρηματικό τρόπο από την Ρίκε Γκρέγκερσεν και τον Όλε Σεμπάστιαν Κας.

Από τους επιβλητικούς τίτλους των επεισοδίων μέχρι την μίξη των φορμάτ, τις διαρκείς εναλλαγές ρυθμού, και την άψογη χρήση στοιχείων σασπένς, θρίλερ, δράματος, ακόμα και κωμωδίας, η σειρά είναι ένας αληθινός δυναμίτης. Ένα ευρωπαϊκό τηλεοπτικό διαμάντι. (Cinobo)

5. The Studio

Ο Σεθ Ρόγκεν κι ο Έβαν Γκόλντμπεργκ παραδίδουν κάτι παραπάνω από μια ακόμα καυστική σάτιρα της βιομηχανίας του θεάματος. Στη δική τους εκδοχή, με δάνεια από τον Παίχτη του Όλτμαν μέχρι το Τσάιναταουν, υπάρχει πικρή αλήθεια και αγάπη μέσα στα περιστατικά και την καρδιά της σειράς, κι αυτό είναι μάλλον η μυστική της συνταγή. Βοηθούν σίγουρα και οι φοβεροί γκεστ (από Ζόι Κράβιτς μέχρι Μάρτιν Σκορσέζε) που δίνουν το κάτι παραπάνω παίζοντας εκδοχές του εαυτού τους. Ανυπομονούμε για περισσότερο. (Apple TV+)

4. Pluribus

Μια εξωγήινη “εισβολή” επανε-ερμηνευμένη ως πορτρέτο καθημερινής ρουτίνας, μοναξιάς, θυμού, και ανάγκης για επαφή. Ο Βινς Γκίλιγκαν έχει πάρει τη σοφή απόφαση να μην γεμίσει τη σειρά με περιττές παράπλευρες πλοκές ή με στοιχεία ‘μυθολογίας’ μόνο και μόνο για να έχουμε πράγματα να μας αποσπούν και να τρενάρουν το κεντρικό μυστήριο. Αντ’αυτού, θυμίζοντας κάτι από τον ρυθμό και την εικονογραφία του Breaking Bad και του Better Call Saul, παίρνει το χρόνο του για να μας συστήσει χαρακτήρες, καταστάσεις και concepts.

Με σκηνές που αναπνέουν και με χορταστικά κάδρα που μας μεταδίδουν πολλαπλή πληροφορία, καταλήγεις να βάζεις πολύ μεγάλο μέρος του εαυτού σου μες στην ιστορία, και να ακολουθείς την μοναδική Κάρολ της φοβερής Ρέα Σίχορν – μια ηρωίδα που δεν έχει όμοια στην τηλεόραση. (Apple TV+)

3. Andor

Η 2η σεζόν πατάει ελαφρώς το γκάζι για να ολοκληρωθεί η ιστορία μέσα στη διάρκεια 12 μόλις επεισοδίων, αλλά από την θαρραλέα διακήρυξη μιας «γενοκτονίας» μέχρι τα απάνθρωπα ηθικά διλήμματα των επαναστατών και του Λούθεν, και φτάνοντας ως ένα γεμάτο αγωνιώδη δράση σερί τελικών επεισοδίων, πετυχαίνει την ολοκλήρωση ενός αληθινά αψεγάδιαστου πολιτικού έργου. Η σειρά του Τόνι Γκίλροϊ είναι βασικά ένα θαύμα. (Disney+)

2. The Rehearsal

Η διαβολική ιδιοφυία του Νέιθαν Φίλντερ ξαναχτυπά καθώς αυτή τη φορά προσπαθεί να προσομοιώσει τις συνθήκες που θα μας επιτρέψουν να εξαλείψουμε τα αεροπορικά δυστυχήματα(!). Το κάνει φυσικά με έναν τέτοιο λαβυρινθώδη τρόπο που διαρκώς χάνεται μες στις παρενθέσεις που ο ίδιος ανοίγει, προσθέτοντας νέα υπο-task στον κεντρικό ήδη παραλογισμό. Από αναπαράσταση ολόκληρης της ζωής του πιλότου Σάλι (που τον γύρισε ταινία κι ο Κλιντ Ίστγουντ) μέχρι προσομοιώσεις ακροάσεων στην Ουάσινγκτον αλλά και μικρών, οικείων στιγμών της προσωπικής ζωής βοηθών πιλότων, η σειρά δε σταματά δευτερόλεπτο να είναι ευρηματική, ευφυής και τολμηρή.

Στη θέα ενός Φίλντερ-υπερμεγέθους μωρού σε ένα αχανές παιδικό δωμάτιο, ή σε μια απόπειρα φλερτ ενός ντροπαλού άντρα με μια προσωπική χορωδία να τον ακολουθεί σαν σκιά, νιώθαμε πλέον πως χάναμε εμείς οι ίδιοι την επαφή μας με την πραγματικότητα. Αλλά τι τα θες, κι η πραγματικότητα μια συνεχής, εν εξελίξει πρόβα δεν είναι άλλωστε; (Vodafone TV)

1. Mussolini: Son of the Century

Ο φαντασμαγορικός Τζο Ράιτ (Εξιλέωση, Περηφάνια και Προκατάληψη) σκηνοθετεί μίνι σειρά για την άνοδο του Μουσολίνι στην εξουσία. Με έναν αγνώριστο αλλά καθηλωτικά επιθετικό Λούκα Μαρινέλι στο ρόλο και με τον Ράιτ να σκηνοθετεί τη σειρά σαν μια αχρονική EDM όπερα στο χείλος της δυστοπίας, το Μ δεν μοιάζει με στείρο μάθημα Ιστορίας αλλά με μια αληθινή επίθεση προς το κοινό.

Όχι μόνο επειδή ο Μουσολίνι σπάει συχνά τον τέταρτο τοίχο και μας απευθύνει το λόγο, αλλά κι επειδή τα όσα συμβαίνουν δεν μοιάζουν ποτέ περιχαρακωμένα από τον χρόνο και την απόστασή μας από αυτά – είναι ένα θέαμα ολοζώντανο, τρομακτικό και, ναι, αστείο. (COSMOTE TV)