Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΟΣΑΜΑ ΜΠΙΝ ΛΑΝΤΕΝ

“Πάρκο”, “ήχος”. Καθισμένα σε μικρές μπλέ καρέκλες, παιδιά του δημοτικού σχολείου Έμμα Ε. Μπούκερ, στην Σαρασότα, στη Φλόριντα, διαβάζουν περήφανα και δυνατά τις παραπάνω λέξεις από έναν πίνακα ανάγνωσης. Είχαν προετοιμαστεί να διαβάσουν και μία ιστορία από το σχολικό βιβλίο τους προς τιμήν του επίτιμου καλέσμένου τους: του τότε προέδρου των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους. Όσο όμως η δασκάλα Kay Daniels προτρέπει τα παιδιά να ανοίξουν τα βιβλία τους στο “μάθημα 60″, “σελίδα 153”, ένας μαυροφορεμένος άνδρας, ο υπεύθυνος προσωπικού του Λευκού Οίκου, Andrew Card, πλησιάζει τον Αμερικανό πρόεδρο και του ψιθυρίζει κάτι στο αυτί. Τα παιδιά φυσικά συνεχίζουν να διαβάζουν και με μια φωνή λένε τον τίτλο της ιστορίας που θα ακολουθήσει: “Τhe pet goat”. Την ίδια ώρα, στη Νέα Υόρκη, συντελείται το μεγαλύτερο τρομοκρατικό χτύπημα στις ΗΠΑ και η 11η Σεπτεμβρίου του 2001, έχει μετατραπεί σε δευτερόλεπτα στην “ημέρα που άλλαξε τον κόσμο”.

O Μπους φαίνεται ταραγμένος, δαγκώνει τα χείλη του, προσπαθεί να μείνει ψύχραιμος αλλά τα λόγια του Card τρυπούν το μυαλό του: «Ένα δεύτερο αεροπλάνο χτύπησε τον δεύτερο πύργο. Η Αμερική δέχεται επίθεση.»

Η ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Ο ΜΠΟΥΣ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ:

Οι πρώτες από τις τέσσερις συντονισμένες τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, του 2001, ήταν γεγονός. Εκείνη την μέρα, τέσσερα επιβατικά αεροσκάφη που ταξίδευαν από τις βορειοανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες στην Καλιφόρνια, κατελήφθηκαν εν πτήση από 19 τρομοκράτες της Αλ Κάιντα. Στόχος τους να καταρρίψουν κάθε αεροσκάφος σε ένα κτίριο σύμβολο της οικονομικής και στρατιωτικής ισχύος των ΗΠΑ. Το πρώτο αεροπλάνο που έπληξε τον στόχο του ήταν η πτήση 11 της American Airlines και κατέπεσε στον Βόρειο Πύργο του συγκροτήματος του Παγκοσμίου Κέντρου Εμπορίου στο Κάτω Μανχάταν στις 8:46 π.μ. τοπική ώρα. Δεκαεπτά λεπτά αργότερα στις 9:03 π.μ., ο Νότιος Πύργος του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου χτυπήθηκε από την πτήση 175 της United Airlines. Και οι δύο πύργοι των 110 ορόφων κατέρρευσαν μέσα σε μία ώρα και 42 λεπτά.

Μια τρίτη πτήση, η πτήση 77 της American Airlines, που απογειώθηκε από το Διεθνές Αεροδρόμιο Ντάλες, κατελήφθη πάνω από το Οχάιο. Στις 9:37 π.μ., συνετρίβη στη δυτική πλευρά του Πενταγώνου (έδρα του αμερικανικού στρατού) στην κομητεία Άρλινγκτον της Βιρτζίνια. Η τέταρτη και τελευταία πτήση, η πτήση 93 της United Airlines, πετούσε με κατεύθυνση την Ουάσινγκτον. Αυτή η πτήση ήταν η μόνη που δεν βρήκε τον στόχο της, αντίθετα συνετρίβη σε ένα χωράφι κοντά στο Σάνκσβιλ της Πενσυλβάνια στις 10:03 π.μ. Οι επιβάτες του αεροπλάνου προσπάθησαν να ανακτήσουν τον έλεγχο του αεροσκάφους από τους αεροπειρατές και τελικά απομάκρυναν την πτήση από τον επιδιωκόμενο στόχο, ο οποίος σύμφωνα με τους ερευνητές ήταν είτε ο Λευκός Οίκος είτε το Καπιτώλιο των ΗΠΑ.

“ΜΑΪΚΛ, ΠΟΙΟΣ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΑΥΤΟ;”

Ενώ οι δίδυμοι πύργοι καταρρέουν, ο Μπους βρίσκεται στο Air Force One με το επιτελείο του και ρωτά τον διευθυντή εθνικής ασφάλειας, της CIA, Μάϊκλ Mορέλ: “Μάϊκλ, ποιος το έκανε αυτό;”.

Στο έδαφος, αναλυτές και πράκτορες της CIA διαβάζουν τις λίστες επιβατών των αεροπλάνων που έπεσαν, προσπαθούν να εντοπίσουν τους αεροπειρατές και να συνδέσουν το όνομά τους με κάποια/ες τρομοκρατική οργάνωση. Μέχρι που ένα όνομα, στρέφει τα βλέμματα όλων στην Αλ Κάιντα. “Εκείνο το όνομα, εκείνη η στιγμή, δεν υπάρχιε περίπτωση να είναι σύμπτωση. Καταλάβε αμέσως ότι ήταν ο Οσάμα Μπιν Λάντεν“, λέει, η αναλύτρια της CIA, στην αντιτρομοκρατική, Ginna Bennet τοποθετώντας μας μέσα από την οθόνη μας στην “καρδιά” ενός ανθρωποκυνηγητού που θα κρατούσε μία δεκαετία, θα καθήλωνε την ανθρωπότητα και όταν θα έφτανε στο τέλος του θα δίχαζε την κοινή γνώμη με άλλους να μιλούν για την μεγαλύτερη επιτυχία στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και άλλους να “βλέπουν” μία απάτη.

Το ντοκιμαντέρ «American Manhunt: Osama Bin Laden» ενσωματώθηκε στην ταινιοθήκη του Netflix στις 14 Μαΐου και σχεδόν αμέσως σκαρφάλωσε στις πρώτες θέσεις του top 10 της πλατφόρμας, με εκατομμύρια προβολές. Μέσα από τρία επεισόδια – μεγαλύτερα της μίας ώρας το καθένα- ακολουθούμε τα βήματα της CIA, εξετάζουμε κάθε νέο στοιχείο που έδινε ελπίδα και καταλήγουμε στα ίδια αδιέξοδα με τους αναλυτές για να βρεθούμε τελικά στο Οβάλ γραφείο, να ψηλαφίσουμε το ρίσκο που πήρε ο Μπαράκ Ομπάμα παίζοντας το κεφάλι του (πολιτικά) κορώνα – γράμματα, να παρακολουθήσουμε μέρος των προπαγανδιστικών βίντεο του τρομοκράτη που στοίχειωσε τον κόσμο, να δούμε τη δημιουργία και τις ασκήσεις της περίφημης Ομάδας 6 των Αμερικανών Πεζοναυτών και τελικά να τους ακολουθήσουμε μέχρι και την απόβαση στο σπίτι του αρχηγού της Αλ Κάιντα, τα ξημερώματα της 2ας Μαΐου, του 2011, στην πόλη Αμποταμπάτ, στο βόρειο Πακιστάν.

ΡΙΧΝΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Με την υπογραφή των Mor Loushy και Daniel Sivan, το ντοκιμαντέρ δεν αναφέρει απλώς τα γεγονότα με σχολιασμό “ειδικών”, όπως γίνεται σε αρκετά του είδους. Αντίθετα, μιλούν μόνο όσοι ενεπλάκησαν – άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο – στο ανθρωποκυνηγητό που εξαπέλυσαν για να εντοπιστεί εκείνος που για χρόνια δέσποζε στην κορυφή της λίστας των πιο καταζητούμενων εγκληματιών.

Από τους αναλυτές της CIA, μέχρι ηγετικά στελέχη της υπηρεσίας και τον άνθρωπο που πυροβόλησε τον ιδρυτή της Αλ Κάιντα, το «American Manhunt: Osama Bin Laden» δεν διηγείται την ιστορία αλλά δίνει χώρο στους πρωταγωνιστές να έχουν εκείνοι τον πρώτο λόγο και να ξετυλίξουν το νήμα της αφήγησης.

Ο “ΠΕΡΙΠΑΤΗΤΗΣ”

Έπειτα από μια αποτυχημένη απόπειρα να πλησιάσουν τον Μπιν Λάντεν – μία προσπάθεια που στο ντοκιμαντέρ μοιάζει να έχει αρκετά κενά ως προς τον σχεδιασμό της- η CIA “πεισμώνει” και το θέμα “γίνεται προσωπικό”. Αρχίζουν να αναλύουν κάθε λεπτομέρεια γύρω από τα βίντεο και τις δηλώσεις του Οσάμα προκειμένου να εντοπίσουν την τοποθεσία του ή αν έστελνε κρυφά μηνύματα. Από το 2002, λένε στο ντοκιμαντέρ, προσπαθούν να εντοπίσουν τον κούριερ – όπως υπέθεταν ότι θα υπήρχε- ο οποίος θα παρέδιδε τα βιντεοσκοπημένα μηνύματα του ηγέτη της Αλ Κάιντα στα μέσα. Η πληροφορία για έναν κούριερ ονόματι Αμπού Άχμεντ κέντρισε το ενδιαφέρον τους και τον αναζητούσαν για οκτώ ολόκληρα χρόνια μέχρι που τελικά τον εντόπισαν το 2010 στο Πακιστάν. Ακουλουθώντας τον κατέληξαν σε ένα συγκρότημα κατοικιών στο Αμποταμπάτ. Τα αυξημένα μέτρα ασφαλείας, μεταξύ άλλων, έκαναν την CIA να πιστέψει πως κάτι πολύτιμο “κρυβόταν” στον τρίτο όροφο του κτιρίου.

Τον Σεπτέμβριο του 2010 ο Ομπάμα ενημερώνεται για τα ευρήματα των ερευνών και “σχηματίζει” έναν κύκλο εμπιστοσύνης. Μόνο οι τρεις άνδρες που αποτελούσαν τον “κύκλο”, θα γνώριζαν για την εξέλιξη της έρευνας. Σύμφωνα με τον τότε επικεφαλής της CIA Λέον Πανέτα, η σχολαστική παρακολούθηση από αέρος και εδάφους συνεχίζεται και μεταξύ όσων παρατηρούν, εντοπίζουν έναν άνδρα, να περπατά καθημερινά στον κήπο, μέσα στα όρια των θεόρατων τοίχων που προστάτευαν το οίκημα. Ο άνδρας αυτός ονομάστηκε από την υπηρεσία “περιπατητής” και οι ερευνητές κατέληξαν πως ίσως πρόκειται για τον Μπιν Λάντεν, χωρίς όμως να υπάρχουν απτές αποδείξεις.

Ο Ομπάμα ενημερώνεται και δίνει την εντολή να στηθεί ένα σχέδιο για έφοδο στο συγκρότημα κατοικιών στο Αμποταμπάτ. Κάπως έτσι ενεργοποιήθηκε η Ομάδα 6 των Αμερικανών Πεζοναυτών.

ΤΟ ΟΜΟΙΩΜΑ ΤΟΥ ΟΙΚΙΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΑΜΠΟΤΑΜΠΑΤ

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά γεγονότα που περιγράφονται στο ντοκιμαντέρ είναι πως για να προετοιμαστεί όσο πιο άρτια γίνεται η Ομάδα 6, κάθε μέρα έχτιζαν ένα πανομοιότυπο συγκρότημα με αυτό στο Αμποταμπάτ προκειμένου να εξασκηθούν σε πραγματικό χρόνο στο τι μπορεί να συμβεί κατά την έφοδο. Το ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι πως το συγκρότημα διαλυόταν κάθε βράδυ, σε περίπτωση που εχθρικοί δορυφόροι περνούσαν από πάνω και αποκτούσαν πρόσβαση σε εικόνες.

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ “ΔΟΡΥ ΤΟΥ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ”

Ο Ομπάμα έδωσε την εντολή για να ξεκινήσει η επιχείρηση “Δόρυ του Ποσειδώνα” και όλες οι λεπτομέρειες γύρω από την έφοδο φυλάσσονταν σαν επτασφράγιστο μυστικό. Οι φωτογραφίες που παρουσιάζονται στο ντοκιμαντέρ από την Αίθουσα Διαχείρισης Κρίσεων κατά την εξέλιξη της επιχείρησης αλλά και τη στιγμή όπου ο Ομπάμα είπε “Τον πιάσαμε” μετά το τέλος της αποστολής είναι πραγματικά συγκλονιστικές.

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΠΥΡΟΒΟΛΗΣΕ ΤΟΝ ΜΠΙΝ ΛΑΝΤΕΝ

Ανάμεσα στις αφηγήσεις που δεν μπορείς να ξεχάσεις είναι εκείνη του Ρόμπερτ Τζ. Ο’Νιλ. Του πεζοναύτη που όπως ισχυρίζεται μπήκε στο δωμάτιο του τρίτου ορόφου όπου ήταν ο Μπιν Λάντεν, τον κοίταξε και τον πυροβόλησε.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΟΣΑΜΑ  ΜΠΙΝ ΛΑΝΤΕΝ;

Ο θάνατος του Μπιν Λάντεν στις 2 Μαΐου 2011 συνοδεύτηκε από αρκετές θεωρίες συνωμοσίας. Αυτές είναι οι πιο γνωστές:

1. Ο Μπιν Λάντεν ήταν ήδη νεκρός πριν το 2011

Μία από τις πιο διαδεδομένες θεωρίες υποστήριζε ότι ο Μπιν Λάντεν είχε πεθάνει χρόνια πριν την επιχείρηση “Δόρυ του Ποσειδώνα”. Σύμφωνα με αυτή την άποψη ο ιδρυτής και αρχηγός της Αλ Κάιντα είχε πεθάνει λόγω νεφρικής ανεπάρκειας ή άλλων ασθενειών, πιθανώς το 2001 ή 2002.

Η επιχείρηση το 2011 ήταν ένα πολιτικό θέατρο για να ενισχύσει τη δημοτικότητα του Ομπάμα ή να αποσπάσει την προσοχή από άλλα γεγονότα.

2. Η επιχείρηση ήταν σκηνοθετημένη

Μερικοί ισχυρίζονται ότι η επιχείρηση ήταν είτε πλήρως σκηνοθετημένη είτε διαφορετική από αυτό που παρουσιάστηκε και ότι δεν υπήρξε πραγματική μάχη. Παράλληλα, αναφέρει ότι ο Μπιν Λάντεν είτε δεν ήταν εκεί, είτε δεν ήταν αυτός που σκοτώθηκε.

Η απουσία πλάνων από την επιδρομή και η έλλειψη φωτογραφιών της σορού ενίσχυσε αυτή τη θεωρία.

3. Η ταφή στη θάλασσα ήταν ύποπτη

Η ταφή του στη θάλασσα εντός 24 ωρών από την δολοφονία του, σύμφωνα με το Ισλάμ, και σημείο που δεν θα μπορούσε να χτιστεί ναός, όπως ισχυρίστηκε ο Λευκός Οίκος, έγινε αντικείμενο έντονης αμφισβήτησης. Πολλοί θεώρησαν ότι η απόφαση αυτή αποσκοπούσε στο να μην υπάρξουν αποδείξεις. Εικάζεται δε, ότι δεν υπήρχε πτώμα ή (φυσικά) ότι το σώμα δεν ήταν του Μπιν Λάντεν.

4. Ο ρόλος του Πακιστάν

Υπάρχουν θεωρίες ότι οι πακιστανικές αρχές ή η ISI (πακιστανική υπηρεσία πληροφοριών) γνώριζαν πού ήταν ο Μπιν Λάντεν και τον “προστάτευαν”. Συνέπραξαν με τις ΗΠΑ για να τον “παραδώσουν” τη σωστή στιγμή, με αντάλλαγμα οικονομική ή στρατιωτική βοήθεια.

5. Ο Μπιν Λάντεν συνεργαζόταν με τις ΗΠΑ

Μια ακόμα πιο “ριζοσπαστική” θεωρία λέει ότι ο Μπιν Λάντεν ήταν “προϊόν” της CIA από την εποχή των πολέμων στο Αφγανιστάν εναντίον των Σοβιετικών και ότι χρησιμοποιήθηκε για να δικαιολογηθεί ο “πόλεμος κατά της τρομοκρατίας”.

Αυτές οι θεωρίες έχουν διαψευσθεί επισήμως, αλλά η έλλειψη διαφάνειας σε ορισμένα σημεία (όπως η απουσία φωτογραφιών της σορού του Μπιν Λάντεν) έχει τροφοδοτήσει αμφισβητήσεις.

ΤΑ ΚΕΝΑ ΠΟΥ ΕΘΡΕΨΑΝ ΤΙΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ

Οι θεωρίες συνωμοσίας γύρω από τον θάνατο του Μπιν Λάντεν μπόρεσαν να ανθίσουν εξαιτίας συγκεκριμένων “κενών”, ασαφειών και αντιφάσεων στην επίσημη αφήγηση των γεγονότων που εκτυλίχθηκαν κατά την επιχείρηση “Δόρυ του Ποσειδώνα” αλλά και μετά από αυτή:

1. Καμία δημοσιοποίηση φωτογραφιών ή αποδείξεων του πτώματος

Το γεγονός ότι δεν δόθηκαν ποτέ πλάνα από την επιχείρηση φωτογραφίες του νεκρού Μπιν Λάντεν (παρά τις αρχικές υποσχέσεις) έσπειρε τις πρώτες αμφιβολίες. Η επίσημη αιτιολόγηση ήταν ότι οι εικόνες ήταν «πολύ σκληρές» και θα μπορούσαν να προκαλέσουν τρομοκρατική αντίδραση. Οι υποστηρικτές των θεωριών από την άλλη έλεγαν πως «αν ήταν πραγματικός ο θάνατος, γιατί δεν τον αποδείξατε στον κόσμο;». Μία φωτογραφία κυκλοφόρησε στον Τύπο από την υποτιθέμενη σορό του τρομοκράτη αλλά σύντομα αποκαλύφθηκε πως ήταν προϊόν φωτομοντάζ.

Ειδησεογραφικά πρακτορεία και άλλοι οργανισμοί υπέβαλαν αιτήματα προκειμένου να δημοσιοποιηθούν στοιχεία “ζωτικής σημασίας” για το ιστορικό αρχείο.

Το 2015, το Γραφείο του Διευθυντή Εθνικών Πληροφοριών (ODNI) δημοσίευσε έναν σημαντικό αριθμό εγγράφων που ανακτήθηκαν από το συγκρότημα στο Αμποταμπάντ. Ένα χρόνο μετά το ODNI δημοσίευσε μια δεύτερη δόση του υλικού που συλλέχθηκε από την επιδρομή και τελικά το 2017, το ODNI δημοσίευσε την τελευταία δόση εγγράφων.

Την 1η Νοεμβρίου 2017, η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA) δημοσίευσε σχεδόν 470.000 αρχεία που περιλάμβαναν προσχέδια στοιχείων που είχαν εξεταστεί προηγουμένως, καθώς και άλλη αλληλογραφία και υλικό εκτός του πεδίου εφαρμογής προηγούμενων αξιολογήσεων αποχαρακτηρισμού. Αυτά τα αρχεία είναι διαθέσιμα στο διαδίκτυο ως μέρος της βιβλιοθήκης της CIA. Ένα από αυτά τα αρχεία ήταν το ημερολόγιο του Μπιν Λάντεν.

2. Η ταφή στη θάλασσα “εντός 24 ωρών”

Η γρήγορη ταφή του στη θάλασσα (σε διεθνή ύδατα), χωρίς δημόσιο έλεγχο ή συμμετοχή ανεξάρτητων αρχών, θεωρήθηκε ύποπτη. Η δικαιολογία ότι έγινε «σύμφωνα με τις ισλαμικές παραδόσεις» επικρίθηκε από μουσουλμάνους θεολόγους που τόνισαν πως τέτοιες ταφές δεν συνηθίζονται. Αυτό άφησε ένα μεγάλο κενό: “πού είναι το σώμα”;

3. Πώς έζησε τόσα χρόνια στο Αμποταμπάντ απαρατήρητος

Ο Μπιν Λάντεν ζούσε σε ένα μεγάλο συγκρότημα κατοικιών κοντά στην πακιστανική στρατιωτική ακαδημία, χωρίς να εντοπιστεί επί χρόνια. Αυτό φάνηκε απίστευτο: Πώς ο πιο καταζητούμενος άνθρωπος του κόσμου ζούσε σε πόλη με στρατιωτική παρουσία, και κανείς δεν τον πρόσεξε; Έτσι, δημιουργήθηκε η υποψία για συνεννόηση ή συγκάλυψη από τις πακιστανικές αρχές.

4. Αντιφάσεις στις δηλώσεις των ΗΠΑ

Οι αρχικές δηλώσεις των Αμερικανών αξιωματούχων αναιρούσαν η μία την άλλη: Στην αρχή ειπώθηκε ότι ο Μπιν Λάντεν «ήταν οπλισμένος» – μετά διαψεύστηκε. Υποστηρίχθηκε ότι χρησιμοποίησε «γυναίκα ως ασπίδα» όπως και άλλοι που βρίσκονταν στο οίκημα (πριν οι πεζοναύτες φτάσουν στον όροφο που βρισκόταν ο ίδιος) – αργότερα είπαν πως ο Μπιν Λάντεν δεν έριξε κάποια γυναίκα μπροστά του για να προστατευτεί από τις σφαίρες. Αυτές οι αντιφάσεις αποδόθηκαν σε «σύγχυση των πρώτων ωρών», αλλά κλόνισαν την αξιοπιστία της αφήγησης.

5. Η απουσία ανεξάρτητης διεθνούς επιθεώρησης

Όλη η πληροφορία για την επιχείρηση ήρθε αποκλειστικά από αμερικανικές κυβερνητικές πηγές. Καμία διεθνής οργάνωση (π.χ. Ερυθρός Σταυρός, ΟΗΕ) δεν είχε πρόσβαση στο πτώμα ή στον τόπο για επιβεβαίωση.

6. Η χρονική συγκυρία της επιχείρησης

Η εξόντωση του Μπιν Λάντεν συνέπεσε με πολιτικά επωφελή στιγμή για τον Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος ετοιμαζόταν να διεκδικήσει επανεκλογή (εκλογές του 2012). Η επιτυχία της αποστολής ανέβασε τη δημοτικότητά του κατακόρυφα. Αυτό οδήγησε σε καχυποψία: μήπως το “timing” δεν ήταν τυχαίο;

7. Ο Σέιμουρ Χερς και το άρθρο του (2015)

Σύμφωνα με τους Αμερικανούς, οι Πακιστανοί δεν γνώριζαν τίποτα για την μυστική επιχείρηση. Ο Μπιν Λάντεν είχε εντοπιστεί μέσω σχολαστικής παρακολούθησης ενός από τους πράκτορές του και σκοτώθηκε επειδή δεν παραδόθηκε.

Σύμφωνα με τον Σέιμουρ Χερς, τον βραβευμένο με Πούλιτζερ δημοσιογράφο που είναι γνωστός για την αποκάλυψη των ιστοριών του Μι Λάι και του Αμπού Γκράιμπ, το αφήγημα των ΗΠΑ δεν ήταν τίποτε παραπάνω από μία μυθοπλασία που κατασκεύασε η κυβέρνηση Ομπάμα.

Ο Χερς δημοσίευσε στο London Review of Books μια έκθεση 10.000 λέξεων (η οποία αργότερα έγινε βιβλίο) αμφισβητώντας τις περισσότερες πτυχές της επίσημης εκδοχής του θανάτου του Μπιν Λάντεν. Σε αυτή την έκθεση ο δημοσιογράφος, ανέφερε, μεταξύ άλλων, οι Πακιστανικές Διυπηρεσιακές Υπηρεσίες Πληροφοριών (ISI) κρατούσαν τον Μπιν Λάντεν σε κατ’ οίκον περιορισμό στο Αμποταμπάντ από το 2006 και ότι όταν οι ΗΠΑ το ανακάλυψαν αυτό, υψηλά ιστάμενα πρόσωπα του στρατού του Πακιστάν και της ISI βοήθησαν τις ΗΠΑ να δολοφονήσει και όχι να συλλάβει τον Μπιν Λάντεν. Φυσικά, ο Λευκός Οίκος διέψευσε την αναφορά του Χερς.

Αν και ο Χερς δέχτηκε έντονη κριτική, η φήμη του ως αποκαλυπτικού δημοσιογράφου έδωσε βάρος στους ισχυρισμούς του.

9. Η ανωνυμία των Πακιστανών μαρτύρων

Οι κάτοικοι της περιοχής όπου έγινε η επιδρομή ανέφεραν αντικρουόμενες μαρτυρίες: Κάποιοι είπαν πως δεν είδαν καμία επιχείρηση, άλλοι ανέφεραν έκρηξη χωρίς στρατιώτες, ενώ υπήρξε και μία σύγχυση για το ποιος ζούσε πραγματικά εκεί.

10. Η έπαυλη κατεδαφίστηκε το 2012

Το συγκρότημα στο Αμποταμπάντ κατεδαφίστηκε από τις πακιστανικές αρχές λίγους μήνες μετά την επιχείρηση. Αυτό ερμηνεύτηκε από πολλούς ως προσπάθεια απόκρυψης στοιχείων ή σβησίματος ιχνών.

11. Γιατί δεν έφυγε;

Η αλήθεια είναι πως αυτή η ερώτηση σχηματίζεται πολύ εύκολα στα χείλη ακόμα και όσων θα δουν το ντοκιμαντέρ αφού κατά την περιγραφή της επιχείρησης υπάρχει πλήθος στοιχείων που γεννά ερωτηματικά σχετικά με την παθητική στάση του Μπιν Λάντεν στο τέλος του.

Καταρχάς, αξίζει να σημειωθεί πως το οίκημα στο οποίο κρυβόταν για τουλάχιστον πέντε χρόνια είχε τροποποιηθεί έτσι ώστε να μοιάζει περισσότερο με φρούριο παρά με σπίτι. Συρματοπλέγματα δέσποζαν στην κορυφή των πανύψηλων τοίχων που κύκλωναν το συγκρότημα, η κεντρική πόρτα του σπιτιού ήταν ψεύτικη για να ξεγελάσει όποιον προσπαθούσε να μπει και από πίσω της υπήρχε ένας πελώριος τοίχος, μπαλκόνια έχουν χτιστεί με τοίχους κ.α. Ένας άνθρωπος – και όχι και οποιοσδήποτε άνθρωπος- που έχει κάνει τόσα πράγματα για να αποτρέψει τον εντοπισμό του και για μία δεκαετία είναι εξαιρετικά επιμελής αναφορικά με την ασφάλειά του, δεν θα είχε φροντίσει να υπάρχει ένα σχέδιο διαφυγής σε περίπτωση επιδρομής; Και όμως, δεν υπήρχε “panic room” ή υπόγειο τούνελ διαφυγής.

Η απάντηση σε αυτό είναι ότι η επιχείρηση έγινε τόσο καλά και τόσο γρήγορα που δεν είχε χρόνο να αντιδράσει. Η αλήθεια είναι όμως πως κατά την εκτέλεση του σχεδίου υπήρξαν αρκετά απρόοπτα όπως η πτώση ενός στρατιωτικού αμερικανικού ελικοπτέρου έξω από το οίκημα. Ακόμα κι αν δεν άκουσε τα ελικόπτερα να έρχονται (για να καταλάβει ότι κάτι γίνεται και να διαφύγει) δεν άκουσε ούτε την πτώση του ελικοπτέρου έξω από το σπίτι που έμενε;

Στην αφήγηση του πεζοναύτη που τράβηξε τη σκανδάλη και πυροβόλησε τον Μπιν Λάντεν συμπεριλαμβάνεται και η εξής φράση λίγο πριν μπουν στο δωμάτιο που βρισκόταν ο Οσάμα: «Πάμε στον βομβιστή αυτοκτονίας». Γιατί πίστευε ότι θα φοράει γιλέκο αυτοκτονίας. Ε, κι άλλοι το ίδιο πίστευαν! Αρκετός κόσμος θεωρεί πως ο ιδρυτής και ηγέτης της Αλ Κάιντα, ένας άνθρωπος που διαμήνυε σε κάθε προπαγανδιστικό βίντεό του πόσο σημαντικό ήταν για τον ίδιο και την οργάνωση να εξοντώσει κάθε Αμερικανό – ακόμα και παιδιά- αν έβλεπε ότι στο τέλος δεν μπορούσε να ξεφύγει θα πέθαινε ως “μάρτυρας”, αν μη τι άλλο θα ήταν οπλισμένος, και δεν θα στεκόταν μέσα σε ένα δωμάτιο κοιτώντας τον εκτελεστή του.

Η “παράδοξη” αδράνεια του Μπιν Λάντεν —ενός ανθρώπου που θεωρητικά έπρεπε να είναι παρανοϊκά προετοιμασμένος για το ενδεχόμενο επιδρομής— δεν ταιριάζει απόλυτα με το προφίλ του, και ούτε εξηγήθηκε επαρκώς από τους Αμερικανούς. Γι’ αυτό, πράγματι, αποτέλεσε βασικό σημείο υποψίας και πυρήνα για πολλές από τις θεωρίες συνωμοσίας.