ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ ΣΥΝΕΔΕΣΕ ΤΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΑΝΑΤΟΥΣ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ

Οι Αμερικανοί ζουν σε μια ιδιαίτερη περίοδο, απόλυτης αστάθειας και αβεβαιότητας, με τον Ντόναλντ Τραμπ να έχει τάξει πως ό,τι κάνει, το κάνει για το καλό τους. Δηλαδή, για να αυξηθεί η εγχώρια παραγωγή και να μειωθούν οι φόροι.

Έως τότε (εάν συμβεί ποτέ αυτό) οι πολίτες της χώρας και δη οι μη έχοντες, θα ταλαιπωρούνται από το σύστημα υγείας του οποίου οι ανεπάρκειες έγιναν γνωστές σε όλον τον πλανήτη, όταν ο 26χρονος Λουίτζι Μαντζιόνι σκότωσε τον Μπράιαν Τόμπσον, CEO κολοσσού κοινωνικής ασφάλισης.

Στο μανιφέστο του αναφέρονταν λεπτομέρειες για τους λόγους που «το σύστημα υγείας των ΗΠΑ είναι το ακριβότερο στον κόσμο, ενώ το προσδόκιμο ζωής ενός Αμερικανού είναι στην 42η θέση παγκοσμίως».

Κατά το παρελθόν έχουν γίνει έρευνες για τον τρόπο που η φορολογία επηρεάζει την υγειονομική περίθαλψη. Είχαν όμως, επικεντρωθεί κυρίως στη βρεφική και τη μητρική θνησιμότητα.

To Οhio State University ασχολήθηκε με όλους στη μελέτη, της οποίας πρώτος συγγραφέας ήταν ο Έλληνας Οδυσσέας Χατζηπαναγιώτου, γενικός χειρουργός και ερευνητής, απόφοιτος του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Όπως αναφέρεται στη δημοσίευση της εργασίας «η πρωτοβουλία “Υγιείς Άνθρωποι 2030” έχει θέσει εθνικούς στόχους προσυμπτωματικού ελέγχου για τον καρκίνο του μαστού, του παχέος εντέρου και του τραχήλου της μήτρας, καθώς και στόχους για τη μείωση της θνησιμότητας από καρκίνο.

Η φορολογική πολιτική σε επίπεδο πολιτείας είναι ένας υποτιμημένος κοινωνικός καθοριστικός παράγοντας της υγείας που μπορεί να βελτιώσει τον προσυμπτωματικό έλεγχο για τον καρκίνο και τα ποσοστά θνησιμότητας».

Τα ευρήματα δείχνουν πως οι πολιτείες με υψηλότερο φορολογικό εισόδημα έχουν επίσης, υψηλότερα ποσοστά προληπτικού ελέγχου και, κατά συνέπεια, χαμηλότερα ποσοστά θνησιμότητας από καρκίνο.

Οι ερευνητές εξέτασαν φορολογικά δεδομένα 23 χρόνων και στις 50 πολιτείες και σύγκριναν τα στοιχεία με τα ποσοστά προληπτικού ελέγχου για καρκίνο (παχέος εντέρου, μαστού, τραχήλου της μήτρας) στο ίδιο χρονικό πλαίσιο.

Υπολογίστηκαν τα ποσοστά θνησιμότητας, η τήρηση των κατευθυντήριων γραμμών και οι φορολογικοί συντελεστές, ώστε να διαπιστωθεί εάν υπήρχαν θετικές σχέσεις μεταξύ τους.

Πώς οι αυξήσεις στους φόρους επηρεάζουν τα ποσοστά θνησιμότητας

Κατά τη διάρκεια της περιόδου μελέτης, τα διάμεσα (IQR) φορολογικά έσοδα κατά κεφαλήν ήταν 4.432 δολάρια (3.862–5.210 δολάρια) και ο διάμεσος (IQR) αριθμός θανάτων που σχετίζονται με τον καρκίνο ήταν 8.341 (3.150–13.585) στις πολιτείες.

Η ομάδα παρατήρησε αύξηση στην προσήλωση στον έλεγχο και στους τρεις καρκίνους που μελετήθηκαν για κάθε αύξηση 1.000 δολαρίων στα φορολογικά έσοδα κατά κεφαλήν, με τους ελέγχους για καρκίνο του μαστού να σημειώνουν τη μεγαλύτερη αύξηση.

Διαπιστώθηκε επίσης, ότι κάθε αύξηση 1.000 δολαρίων στα κατά κεφαλήν φορολογικά έσοδα σχετίζεται με μειωμένα ποσοστά θνησιμότητας από καρκίνο. Διευκρινίστηκε ότι αυτό το εύρημα αφορούσε αποκλειστικά λευκά άτομα και δεν επηρέασε τον θάνατο που σχετίζεται με τον καρκίνο μεταξύ των φυλετικών και εθνοτικών μειονοτικών πληθυσμών.

Σημειώθηκε ενδεικτικά ότι «το 97,6% των πολιτειακών ετών στην παρούσα μελέτη είχαν οπισθοδρομικές φορολογικές πολιτικές. Φάνηκε ότι ακόμη και τα υψηλά φορολογικά έσοδα μπορεί να επιβαρύνουν δυσανάλογα τις φυλετικά και εθνοτικά μειονοτικές κοινότητες, οι οποίες υποχρεούνται να αφιερώνουν μεγάλα ποσοστά του εισοδήματός τους σε πολιτειακούς και τοπικούς φόρους.

Αξιοσημείωτο είναι ότι οι πιο οπισθοδρομικές πολιτικές στις ΗΠΑ κατεγράφησαν στις νότιες πολιτείες, οι οποίες ιστορικά είχαν υψηλότερες συγκεντρώσεις φυλετικών και εθνοτικών μειονοτικών πληθυσμών».

ΠΟΥ ΚΑΤΕΛΗΞΑΝ ΟΙ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ

Επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας ήταν ο Δρ Timothy M. Pawlik, από το Τμήμα Χειρουργικής στο Ιατρικό Κέντρο Wexner του Οhio State University.

Με τους συνεργάτες του, μεταξύ των οποίων είναι και ο Χατζηπαναγιώτου, έγραψαν ότι «ο σχεδιασμός φορολογικών συστημάτων που βασίζονται σε υψηλά φορολογικά έσοδα και προοδευτικές πολιτικές μπορεί να παρουσιάσει πτυχή πολυπαραγοντικής προσέγγισης, για τη βελτίωση των αποτελεσμάτων που σχετίζονται με τον καρκίνο και να μετριάσει τις επίμονες ανισότητες στην υγειονομική περίθαλψη για τον καρκίνο στις ΗΠΑ».

«Τα ευρήματα μας υποδηλώνουν ότι οι πολιτικές σε επίπεδο πολιτείας πιθανότατα συμβάλλουν στα συνεχιζόμενα κενά στην περίθαλψη του καρκίνου».

Παρόλο που ο αριθμός των θανάτων που σχετίζονται με τον καρκίνο έχει μειωθεί τα τελευταία χρόνια, ο καρκίνος παραμένει η δεύτερη κύρια αιτία θανάτου στις ΗΠΑ, με αποτέλεσμα περισσότερους από 600.000 θανάτους κάθε χρόνο.

Είναι σημαντικό ότι οι ανισότητες επιμένουν, παρά τις πρωτοβουλίες προληπτικού ελέγχου, τις έγκαιρες διαγνώσεις και τις βελτιωμένες επιλογές θεραπείας, ιδίως μεταξύ των μειονεκτούντων πληθυσμών σε υποεξυπηρετούμενες περιοχές που παρουσιάζουν σταθερά υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου, χαμηλότερα ποσοστά προληπτικού ελέγχου, μειωμένες πιθανότητες λήψης κατάλληλης θεραπείας και υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας από καρκίνο».

ΠΩΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΑΣ ΑΦΟΡΟΥΝ

Στην Ελλάδα, οι φορολογικές πολιτικές επηρεάζουν έμμεσα τον προσυμπτωματικό έλεγχο για τον καρκίνο (ο μόνος τρόπος έγκαιρου εντοπισμού) και τα ποσοστά θνησιμότητας, μέσω του αντίκτυπού τους στη χρηματοδότηση της υγειονομικής περίθαλψης και στην κατανομή των πόρων.

Τα περιορισμένα φορολογικά έσοδα, σε συνδυασμό με τη λιτότητα, έχουν περιορίσει την ανάπτυξη εθνικών προγραμμάτων προληπτικού ελέγχου και την ισότιμη πρόσβαση στην περίθαλψη, συμβάλλοντας σε χαμηλότερα ποσοστά προληπτικού ελέγχου και σε αύξηση στη θνησιμότητα από καρκίνο, ιδίως για τον καρκίνο του πνεύμονα και του παχέος εντέρου.

Εν τω μεταξύ, ενώ τα υψηλότερα φορολογικά έσοδα θα μπορούσαν θεωρητικά να ενισχύσουν τις υποδομές προληπτικού ελέγχου και να μειώσουν τη θνησιμότητα -όπως φαίνεται και σε άλλα πλαίσια-, το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης της Ελλάδας αντιμετωπίζει διαρθρωτικές και οργανωτικές προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν, ώστε να “μεταφραστεί” η όποια νέα πολιτική σε βελτιωμένα αποτελέσματα για τον καρκίνο.

Μάλλον δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε με περισσότερες λεπτομέρειες ποιες είναι οι προκλήσεις, έτσι;

Θα αρκεστούμε σε μια που δεν είναι και τόσο γνωστή.

Στην ουσία δεν έχουμε Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τον Καρκίνο -είναι προς ανάπτυξη-, μηδέ ολοκληρωμένο μητρώο καρκίνου, που είναι βασικά για την εκπόνηση συντονισμένων προσπαθειών με στόχο τη βελτίωση του προληπτικού ελέγχου και τη μείωση της θνησιμότητας.

Ως εκ τούτου, όποιο σχέδιο και αν αναπτύσσεται δεν μπορεί να γίνει αποτελεσματικό, εάν δεν αντιμετωπίσουμε τα σταθερά συστημικά “εμπόδια” και εάν δεν ευθυγραμμιστούμε -επιτέλους- με τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ -κάτι που αποφεύγουμε πάντα, με θαυμαστή συνέπεια, καθώς απαιτεί τη θέσπιση οργανωμένων προγραμμάτων που περιλαμβάνουν την αύξηση της χρηματοδότησης μέσω φορολογικών εσόδων, μαζί με την στήριξη από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Απαραίτητη προϋπόθεση είναι και η βελτίωση των υποδομών και των συστημάτων δεδομένων, η διασφάλιση ισότιμης πρόσβασης και η ευαισθητοποίηση του κοινού.

Χαρακτηριστικά, θα αναφέρουμε ότι ο προσυμπτωματικός έλεγχος για καρκίνο του πνεύμονα με αξονική τομογραφία χαμηλής δόσης (LDCT) θα μπορούσε να μειώσει τη θνησιμότητα κατά 20-26%, ωστόσο η χώρα μας δεν διαθέτει σχετικό εθνικό πρόγραμμα. Όπως δεν έχουμε οργανωμένα προγράμματα για τον προσυμπτωματικό έλεγχο για τον καρκίνο του παχέος εντέρου.

Νιώθεις μια ασφάλεια, έτσι;