ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΛΕΡΤ ΜΕΤΑ ΤΑ 50;

Οι σημερινοί πενηντάρηδες και εξηντάρηδες δεν θυμίζουν σε τίποτα την εικόνα των «μεγάλων» που είχαμε στο μυαλό μας πριν από μερικές δεκαετίες. Πιο δραστήριοι, κοινωνικοί, συχνά με ενδιαφέρον για νέες εμπειρίες, ταξίδια, άσκηση και φυσικά σχέσεις, αποτελούν μια γενιά που αρνείται να βάλει όρια στην προσωπική ζωή.

Η εικόνα του ανθρώπου που αποσύρεται από την κοινωνική δράση μοιάζει πια ξεπερασμένη. Αντίθετα, οι περισσότεροι άνθρωποι σε αυτές τις ηλικίες επιλέγουν να επενδύσουν στον ελεύθερο χρόνο τους, να καλλιεργήσουν χόμπι και να χτίσουν νέους κύκλους γνωριμιών.

Όπως τονίζουν οι ειδικοί, το φλερτ σε αυτές τις ηλικίες δεν αφορά τόσο την ανάγκη για επιβεβαίωση, όσο την αναζήτηση ουσιαστικής επαφής. Σημασία έχει να μοιράζεσαι στιγμές, εμπειρίες και συναισθήματα με έναν άνθρωπο που βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος. Πλέον το βάρος πέφτει στην επικοινωνία, την κατανόηση και τη συμβατότητα, περισσότερο παρά στην εξωτερική εμφάνιση ή την πρώτη εντύπωση.

Στο παιχνίδι μπαίνουν δυναμικά και τα social media, αλλά και οι εφαρμογές γνωριμιών. Facebook, Instagram και dating apps που μέχρι πριν λίγα χρόνια θεωρούνταν «προνόμιο» των νεότερων, έχουν κατακτήσει πια και τις μεγαλύτερες ηλικίες. Η εξοικείωση με την τεχνολογία προσφέρει νέες ευκαιρίες επαφής, ενώ μειώνει το αίσθημα μοναξιάς. Η διαδικτυακή επικοινωνία δίνει θάρρος σε όσους διστάζουν στο πρώτο βήμα, ενώ δημιουργεί γέφυρες με ανθρώπους που διαφορετικά δεν θα συναντούσαν ποτέ.

Η αναζήτηση συντροφικότητας μέσα από το διαδίκτυο φαίνεται να αποτελεί μια νέα πραγματικότητα, με ολοένα και περισσότερους πενηντάρηδες και εξηντάρηδες να παραδέχονται ότι γνώρισαν ανθρώπους, φίλους αλλά και συντρόφους, μέσα από αυτά τα μέσα. Σε πολλές περιπτώσεις, αυτές οι γνωριμίες εξελίσσονται σε σταθερές σχέσεις, αποδεικνύοντας ότι η ηλικία δεν αποτελεί εμπόδιο στη δημιουργία νέων δεσμών.

Ρώτησα 3 ανθρώπους να μου απαντήσουν: Πώς βιώνουν το φλερτ μετά τα 50;

Ελένη, 51 ετών, ιδιωτική υπάλληλος.

«Πήρα διαζύγιο στα 47 και στην αρχή πίστευα ότι η ερωτική μου ζωή είχε τελειώσει. Η καθημερινότητα με δύο παιδιά στην εφηβεία και μια δουλειά που απορροφούσε όλη μου την ενέργεια με έκανε να βάλω τον εαυτό μου σε δεύτερη μοίρα. Σιγά σιγά όμως, άρχισα να ξαναβρίσκω τη χαρά σε μικρά πράγματα. Γυμναστική, ταξίδια με φίλες, βόλτες χωρίς πρόγραμμα. Κι εκεί κάπου άρχισε να επιστρέφει και η διάθεση για φλερτ.

Στην αρχή ήταν δύσκολο. Ένιωθα ότι όλοι θα με κρίνουν αν “παίζω” στα 50 μου. Στην πραγματικότητα όμως κανείς δεν νοιάζεται, μόνο εγώ είχα βάλει τέτοιους φραγμούς. Ένα χαμόγελο σε μια καφετέρια, μια κουβέντα στη δουλειά, ένα βλέμμα που κρατάει λίγο παραπάνω. Αυτές οι στιγμές μου θύμισαν ότι δεν έπαψα ποτέ να είμαι γυναίκα.

Με τον καιρό τόλμησα και στις εφαρμογές γνωριμιών. Στην αρχή ήμουν καχύποπτη, αλλά γνώρισα ενδιαφέροντες ανθρώπους. Δεν έκανα ακόμα σχέση, αλλά έζησα εμπειρίες που με γέμισαν αυτοπεποίθηση. Για μένα το φλερτ στα 50 δεν είναι επιβεβαίωση· είναι ελευθερία. Είναι η χαρά της επικοινωνίας, η απόδειξη ότι η ζωή συνεχίζεται, ότι μπορείς να αρέσεις και να αρέσεις αυθεντικά, χωρίς να παριστάνεις κάτι που δεν είσαι.

Σήμερα νιώθω πιο δυνατή από ποτέ. Δεν φοβάμαι μήπως αποτύχω, γιατί έμαθα να απολαμβάνω τη διαδικασία και όχι μόνο το αποτέλεσμα. Το φλερτ είναι για μένα κάτι που με ανανεώνει: σε ενώνει με τον άλλον, σου θυμίζει ότι αξίζεις προσοχή και τρυφερότητα, και κυρίως ότι η αγάπη -με όποια μορφή- δεν έχει ηλικία. Είναι σαν να ανοίγεις ξανά ένα παράθυρο που νόμιζες ότι είναι κλειστό, και να βλέπεις τον κόσμο με άλλα μάτια».

Λένα, 54 ετών, κομμώτρια.

«Δεν παντρεύτηκα ποτέ. Όχι γιατί δεν είχα σχέσεις, αλλά γιατί ποτέ δεν ένιωσα την ανάγκη να μπω σε γάμο. Στα 30 και στα 40 μου, το φλερτ ήταν παιχνίδι, γεμάτο άγχος. Σκεφτόμουν πάντα πώς φαίνομαι, αν κάνω καλή εντύπωση, αν με θεωρεί ο άλλος αρκετά όμορφη ή έξυπνη. Ήταν μια διαδικασία που συχνά με κούραζε.

Τώρα, στα 54, όλα αυτά έχουν αλλάξει. Δεν χρειάζεται να αποδείξω τίποτα. Αν με πλησιάσει κάποιος, με ενδιαφέρει να έχει ουσία. Να μπορεί να κρατήσει μια κουβέντα, να γελάσουμε, να μοιραστούμε μια εμπειρία. Δεν θέλω επιφανειακές ατάκες ή παιχνίδια εντυπωσιασμού. Θέλω αλήθεια.

Αυτό που παρατηρώ είναι πως το φλερτ σήμερα γίνεται πιο φυσικά. Μπορεί να ξεκινήσει σε μια εκδρομή, σε μια δραστηριότητα, ακόμα και στο διαδίκτυο. Έχω γνωρίσει ανθρώπους μέσα από κοινά ενδιαφέροντα, κάτι που δεν συνέβαινε παλιότερα. Νιώθω πιο άνετη με τον εαυτό μου και αυτό βγαίνει προς τα έξω.

Συχνά ακούω ότι μετά τα 50 όλα τελειώνουν. Για μένα συμβαίνει το αντίθετο. Τώρα είμαι πιο ελεύθερη, δεν έχω την πίεση του “πρέπει” ούτε των κοινωνικών προσδοκιών. Το φλερτ σε αυτή την ηλικία είναι απλό, αληθινό και κυρίως απολαυστικό. Δεν είναι κυνήγι, είναι επικοινωνία. Και αυτή είναι η μεγαλύτερη διαφορά με τα χρόνια των 30 και 40.

Πιστεύω πως το φλερτ μετά τα 50 είναι ένας καθρέφτης της αυτογνωσίας μας. Όσο πιο πολύ αγαπάς και αποδέχεσαι τον εαυτό σου, τόσο πιο όμορφα βγαίνει προς τα έξω αυτή η ενέργεια. Για αυτό, δεν το φοβάμαι. Αντιθέτως, το απολαμβάνω με τη βεβαιότητα ότι ζω τις πιο αυθεντικές στιγμές μου.

Έχω συνειδητοποιήσει επίσης ότι οι άνθρωποι που γνωρίζω τώρα έχουν κι εκείνοι τη δική τους διαδρομή. Κουβαλούν εμπειρίες, χαρές και πληγές, κι αυτό κάνει τις συζητήσεις πιο ουσιαστικές. Δεν ψάχνουμε την τελειότητα, αλλά τη συντροφικότητα. Έναν καφέ που θα μοιραστείς χωρίς άγχος, μια βόλτα στη θάλασσα, μια συζήτηση για τα παλιά. Όλα αυτά έχουν περισσότερη αξία από τα μεγάλα λόγια…

Το φλερτ για μένα είναι τρόπος να θυμάμαι ότι η ζωή δεν χάνει ποτέ τη γοητεία της. Όσο κι αν μεγαλώνουμε, μπορούμε να συγκινηθούμε, να γελάσουμε, να νιώσουμε… πεταλούδες στο στομάχι. Δεν χρειάζεται να είσαι 20 για να το ζήσεις. Αρκεί να έχεις διάθεση και ανοιχτή καρδιά. Και αυτό είναι κάτι που μετά τα 50 το εκτιμάς ακόμη περισσότερο».

Γιώργος, 56 ετών, τεχνολόγος τροφίμων.

«Μετά το διαζύγιό μου στα 52, ήμουν σίγουρος ότι δεν θα ξαναζούσα κάτι ουσιαστικό. Έλεγα στους φίλους μου ότι δεν είχα καμία όρεξη να ξεκινήσω από την αρχή. Η ζωή όμως τα φέρνει αλλιώς. Σε μια εκδρομή με έναν πολιτιστικό σύλλογο, γνώρισα μια γυναίκα που αρχίσαμε κάτι όμορφο μαζί. Μια απλή συζήτηση για τη μουσική που ακουγόταν στο λεωφορείο έγινε αφορμή να μιλήσουμε για ώρες. Ήταν το πιο αυθόρμητο και αληθινό φλερτ που είχα ζήσει εδώ και χρόνια. Είμαστε μαζί δύο χρόνια τώρα. Αυτό που συνειδητοποίησα είναι πως μετά τα 50 το φλερτ δεν έχει την αγωνία του ανταγωνισμού. Δεν χρειάζεται να προσποιηθείς, ούτε να αποδείξεις κάτι. Είσαι αυτό που είσαι, με τις εμπειρίες και τις δυσκολίες σου, και αυτό σε κάνει πιο ελκυστικό.

Με τους φίλους και τις φίλες συχνά συζητάμε πώς αλλάζει ο τρόπος που βλέπουμε τις σχέσεις. Νέοι φλερτάραμε για επιβεβαίωση, τώρα φλερτάρουμε για ουσία. Μια κουβέντα που σε κάνει να νιώσεις ζωντανός, ένα τηλεφώνημα για να ακούσουν ότι είσαι καλά, αρκούν για να ξεκινήσει κάτι όμορφο. Και πολλές φορές αυτές οι μικρές στιγμές αξίζουν πολύ περισσότερο από τις μεγάλες «κατακτήσεις» που κυνηγούσαμε παλιότερα. Το φλερτ στα 50 και στα 60 είναι απόδειξη ότι η ζωή δεν τελειώνει. Ίσα ίσα, μπορεί να σου δώσει μια δεύτερη ευκαιρία να δεις τον κόσμο αλλιώς. Δεν χρειάζονται πολλά, μόνο διάθεση να αφεθείς και να τολμήσεις. Κι εγώ χαίρομαι που τόλμησα.

Σήμερα, πιστεύω ότι δεν υπάρχει “σωστή” ηλικία για τον έρωτα. Υπάρχει μόνο η στιγμή που ανοίγεσαι και αφήνεις τον εαυτό σου να ζήσει ξανά. Αν δεν το είχα κάνει, θα είχα χάσει μια σχέση που με γεμίζει χαρά και ηρεμία. Για μένα, το φλερτ δεν είναι μόνο η αρχή μιας σχέσης, είναι και υπενθύμιση ότι η καρδιά μας, όσο κι αν μεγαλώνουμε, παραμένει πάντα νέα. Είναι μια ευκαιρία να ανακαλύψεις ξανά τον εαυτό σου μέσα από τα μάτια του άλλου, και αυτό (μπορεί να) είναι ανεκτίμητο».