Επιτέλους αισιόδοξο το ΔΝΤ- Βλέπει ανάπτυξη 2,4% το 2019

Σε νέα αναθεώρηση προς τα πάνω προχωρά το ΔΝΤ στην έκθεση του για τις οικονομικές προοπτικές των κρατών μελών του ( World Economic Outlook ) σε ότι αφορά τις προβλέψεις του για τον ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.

 Το μονίμως απαισιόδοξο Ταμείο προβλέπει πλέον ανάπτυξη 2% του ΑΕΠ για το 2018 και 2,4% για το 2019 ελάχιστα χαμηλότερα από τις προβλέψεις του προσχεδίου του προϋπολογισμού που θέλουν ανάπτυξη 2,1% για φέτος και 2,5% του ΑΕΠ για τον επόμενο χρόνο. Στην αντίστοιχη έκθεση του Απριλίου το ΔΝΤ προέβλεπε για την Ελλάδα ανάπτυξη 2% του ΑΕΠ για το 2018 και 1,8 % για το 2019.

 Πιο σημαντικό σημείο σύγκλισης όμως είναι ότι το Ταμείο αναθεωρεί προς τα πάνω την πρόβλεψή του για το 2023 προβλέποντας πλέον ανάπτυξη 1,2% του ΑΕΠ αντί 1% στις προβλέψεις που έκανε τον Απρίλιο έναντι αντίστοιχης πρόβλεψης για ανάπτυξη 1,5% του ΑΕΠ που κάνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

 Παράλληλα, ο διεθνής οργανισμός προβλέπει αύξηση του πληθωρισμού από το 0,8% που αναμένεται για φέτος στο 1,2% το 2019 και στο 1,8% το 2023 ως αποτέλεσμα της αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης επιχειρήσεων και νοικοκυριών που θα έρθει ως αποτέλεσα της αντίστοιχης αύξησης της αγοραστικής δύναμης.

 Ταυτόχρονα, φωτογραφίζει αύξηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας προβλέποντας οριακό έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών που θα φτάσει στο 0,8% του ΑΕΠ για φέτος, 0,4% του ΑΕΠ το 2019 ενώ περιμένει ισοσκελισμένο ισοζύγιο για το 2023.

 Στο κρίσιμο μέγεθος της ανεργίας το Ταμείο προβλέπει την συνέχισης της αποκλιμάκωσης με πιο αργούς ρυθμούς από ότι το υπουργείο οικονομικών. Συγκεκριμένα αναμένει το ποσοστό ανεργίας να υποχωρήσει στο 19,9% φέτος από 21,5% που είχε φτάσει το 2017 και να αποκλιμακωθεί περαιτέρω στο 18,1% στο τέλος του 2019.

Ωστόσο το ΔΝΤ δείχνει να επιμένει στο θέμα της πληθυσμιακής γήρανσης που αποτέλεσε και την βάση για τις απαισιόδοξες προβλέψεις για τις προηγούμενες προβλέψεις του για την ανάπτυξη της Ελλάδα αλλά και την βιωσιμότητα του ασφαλιστικού .

Κάνει ιδιαίτερη αναφορά στην Ελλάδα και την Ισπανία αναφέροντας ότι είναι οι δύο μνημονιακές χώρες στις οποίες η οικονομική κρίση είχε ως αποτέλεσμα να μειωθεί το δίκτης γονιμότητας από το 1,5 το 2007 στο 1,3 το 2013.

Αναφέρει επίσης ότι οι τωρινές προβλέψεις ενσωματώνουν παλαιότερα στοιχεία τα οποία μπορεί να αλλάξουν ειδικά για τη Γερμανία την Ελλάδα και την Ιταλία οι οποίες έχουν ήδη ανακοινώσει σχέδια επεκτατικής δημοσιονομικής πολιτικής .

 Απώλεια 26% στο ΑΕΠ χωρίς πόλεμο και μέσα στο Ευρώ

 Σε ειδικό κεφάλαιο μνημονεύονται 133 χώρες οι οποίες υπέστησαν πολύ μεγάλη μείωση του ΑΕΠ τους σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα . Στην λίστα αυτά από την ΕΕ συμμετέχει – φυσικά – η Ελλάδα με απώλεια 26% στο ΑΕΠ της χωρίς να έχει κάποιο πόλεμο ενταγμένη σε ένα ισχυρό νόμισμα και μόνο λόγω της μακροχρόνια δημοσιονομικής ανισορροπίας και δίδυμων ελλειμμάτων. Αυτή την φορά δεν γίνεται καμία αναφορά σε τυχόν λάθη από το Ταμείο.

Την ίδια ακριβώς απώλεια στο ΑΕΠ της ( 26% ) είχε και η Αργεντινή κατά την οικονομική κρίση 1980 -1990 ενώ η δεύτερη κρίση την περίοδο 1998 -2022 μείωσε το ΑΕΠ της χώρας κατά 22%/

Η δεύτερη ευρωπαϊκή χώρα με μεγάλη απώλεια στο ΑΕΠ της ( -33% ) ήταν η Κύπρος κατά την περίοδο 1973 -1975 λόγω της εισβολής του Αττίλα και του διαμελισμού του νησιού σε Βόρεια και Νότια Κύπρο.

Απώλεια 35% του ΑΕΠ της είχε και η Λευκορωσία την περίοδο 1990 -1995 μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και την μετάβαση στην οικονομία της αγοράς.

Η Ρωσία την περίοδο 1990 -1998 για τους ίδιους λόγους με την Λευκορωσία κατέγραψε απώλεια 41% στο ΑΕΠ της.

Τις μεγαλύτερες απώλειες κατέγραψε – περίπου για τους ίδιους λόγους με τις δύο προηγούμενες – κατέγραψε και η Γεωργία όταν την περίοδο 1990 -1994 είχε απώλειες 73% στο ΑΕΠ της.

Στη ίδια κατηγορία και η Μολδαβία η οποία έχασε το 41% του ΑΕΠ της την περίοδο 21992 -1998.

Η γειτονική μας Αλβανία έχασε το 41% του ΑΕΠ κατά την πολιτικοοικονομική κρίση της περιόδου 1989 -1992

Στην πλειοψηφία τους οι υπόλοιπες χώρες της λίστα είναι χώρες της Αφρικής της Κεντρικής Ασίας της Αραβικής Χερσονήσου και της Νότιας Αμερικής οι οποίες αντιμετώπισαν πολέμους εμφύλιες διαμάχες κατά τον 20 αιώνα.