Σε αναζήτηση $2,4 τρις δολαρίων για το περιβάλλον

Οι επιχειρήσεις και οι κυβερνήσεις, παγκοσμίως, θα πρέπει να επενδύσουν τουλάχιστον 2,4 τρις δολάρια μέχρι το 2050 για δέσμευση και αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα, σύμφωνα με έκθεση που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα η Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας (IEA). Είναι απαραίτητες αυτές οι επενδύσεις για την υλοποίηση 3.400 προγραμμάτων στον πλανήτη τα οποία θα συντελέσουν στη μείωση κατά 50% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου το 2050 σε σχέση με τα επίπεδα του 2005, υποστηρίζει η IEA.

Η έκθεση της IEA δόθηκε στη δημοσιότητα στο Λονδίνο, όπου φιλοξενείται το Carbon Sequestration Leadership Forum, στις εργασίες του οποίου συμμετέχουν δεκαπέντε υπουργοί από έξι ηπείρους.

Ο υπουργός Ενέργειας των ΗΠΑ κ. Στίβεν Τσου και ο βρετανός υπουργός Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Στίβεν Μίλιμπαντ δεν χάνουν ευκαιρία να υπογραμμίσουν τη σημασία της συγκεκριμένης τεχνολογίας, γνωστής ως CCS. “Η σημερινή συνάντηση στο Λονδίνο δείχνει ότι οι χώρες με τη μεγαλύτερη χρήση γαιανθράκων στον πλανήτη αναγνωρίζουν ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε με το σενάριο αναφοράς όσον αφορά το κάρβουνο”, είπε σήμερα ο βρετανός υπουργός.

Σύμφωνα με την εταιρία συμβούλων McKinsey and Co., στο στάδιο επίδειξης, η τεχνολογία κοστίζει έως και 90 ευρώ για τη δέσμευση και αποθήκευση ενός μετρικού τόνου άνθρακα. Στις εταιρίες που εξελίσσουν τη συγκεκριμένη τεχνολογία συγκαταλέγονται η American Electric Power Co., η μεγαλύτερη αμερικανική εταιρία παραγωγής ηλεκτρισμού από κάρβουνο, η επίσης αμερικανική Duke Energy Corp. και οι ευρωπαϊκές Alstom SA, E.ON AG, RWE AG και Vattenfall AB.

Οι εκτιμήσεις της IEA τοποθετούν τις αναγκαίες μέχρι το 2050 επενδύσεις μεταξύ 2,4 τρισ. και 3,4 τρισ. δολαρίων και ο συγγραφέας της έκθεσης κ. Τομ Κερ τόνισε ότι θα απαιτηθεί μέχρι το 2020 η υλοποίηση 100 μεγάλης κλίμακας προγραμμάτων, κάθε ένα εκ των οποίων θα δεσμεύει και θα αποθηκεύει τουλάχιστον ένα εκατομμύριο τόνους διοξειδίου του άνθρακα, ετησίως.

Η τεχνολογία CCS δεν είναι, απλά, “μια τεχνολογία καθαρής ενέργειας”, διευκρίνισε ο κ. Κερ. “Πάνω από το 50% του διοξειδίου του άνθρακα που θα πρέπει να έχει αποθηκευθεί το 2005, προέρχεται από τους βιομηχανικούς κλάδους. Μιλάμε για το τσιμέντο, τον χαρτοπολτό και το χαρτί, το σίδηρο και τον χάλυβα, τη χημική βιομηχανία”, πρόσθεσε ο ίδιος.

Οι κυβερνήσεις των χωρών-μελών του ΟΟΣΑ θα πρέπει να δαπανήσουν συνολικά ποσό ύψους 3,5 δισ. με 4 δισ. δολαρίων ετησίως, σύμφωνα με την έκθεση της IEA.

“Θα χρειαστούμε 100 μεγάλης κλίμακας προγράμματα μέχρι το 2020, 850 μέχρι το 2030 και 3.400 μέχρι το 2050″, είπε ο εκτελεστικός διευθυντής της Διεθνούς Υπηρεσίας Ενέργειας κ. Νομπούο Τανάκα. ” Την πρώτη δεκαετία, πρέπει να αναλάβουν ηγετικό ρόλο οι χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ, αλλά η τεχνολογία πρέπει ταχύτατα να επεκταθεί στον αναπτυσσόμενο κόσμο, όπου θα καταγραφεί το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό της αύξησης των εκπομπών ρύπων. Οι εκτιμήσεις μας μάς οδηγούν στο να συνιστάμε εγκατάσταση, μέχρι το 2050, του 65% των προγραμμάτων για δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα σε χώρες εκτός ΟΟΣΑ”, τόνισε ο κ. Τανάκα.