Νέα σχολική χρονιά: Πώς θα προσαρμοστεί σωστά το παιδί σας

Η ένταξη των παιδιών στο σχολικό περιβάλλον αφορά τόσο τους γονείς όσο και τα παιδιά. Είναι μια περίοδος με αγωνίες και ανυπομονησία που καλό θα ήταν να προγραμματίζεται από νωρίς για να υπάρχει η ομαλή εξέλιξη.

Η Ψυχολόγος – Λογοθεραπεύτρια, Έφη Νικολοπούλου, τονίζει πως η καλή και έγκαιρη οργάνωση είναι το κλειδί για την ένταξη στο σχολικό πλαίσιο χωρίς άγχος.

Συνεπώς:

– Επισκεφθείτε μαζί με το παιδί σας το σχολείο. Τα παιδιά αισθάνονται ασφάλεια όταν γνωρίσουν το χώρο και τους ανθρώπους που το απαρτίζουν.

– Αν υπάρχει κάποιος γνωστός συμμαθητής φροντίστε να έρθει σε επαφή με το παιδί σας.

– Μιλήστε στο παιδί σας για το σχολείο, τις δραστηριότητες μέσα σε αυτό, για τους δασκάλους και αναφέρετε κάποια παραδείγματα από τα δικά σας σχολικά χρόνια.

– Δημιουργήστε θετικές σκέψεις και ρεαλιστικές προσδοκίες για το σχολείο.

– Γράψτε μια λίστα με τα σχολικά εφόδια και κάντε μαζί με το παιδί σας τις απαραίτητες αγορές για τα σχολικά είδη.

– Συζητήστε για τη χρήση των αντικειμένων και την υπευθυνότητα που πρέπει να επιδείξει για να μη χαθούν ή καταστραφούν.

Μία σημαντική αλλαγή που θα πρέπει να γίνει στα παιδιά είναι η αλλαγή του καθημερινού τους ωραρίου.

– Την πρώτη εβδομάδα του Σεπτέμβρη τα παιδιά μπορούν σιγά σιγά να προσαρμόζονται στο πρωινό ξύπνημα. Καλό θα ήταν, να μην συνδέσουν την αυτόματη αλλαγή του ωραρίου με την έναρξη του σχολείου, αλλά με την αλλαγή των εποχών και τη διάρκεια της ημέρας.

– Προετοιμάστε το παιδί σας να τρώει μόνο του και συναποφασίστε υγιεινές τροφές που θα παίρνει για κολατσιό. Επιλέγοντας το ίδιο, μειώνεται ο κίνδυνος του να αρνείται να τρώει στο σχολείο.

– Ιδιαίτερα αποδοτικό θα ήταν να υποδυθείτε «Μια μέρα στο σχολείο» ακολουθώντας όλη την διαδικασία με δραστηριότητες, διάλειμμα για φαγητό, παιχνίδια, τραγούδια και προετοιμασία για την επιστροφή στο σπίτι (φοράω μπουφάν, ετοιμάζω την τσάντα μου). Το παιδί έτσι κατανοεί όλη τη σχολική διαδικασία και την οικειοποιείται χωρίς άγχος και ανησυχία.

Η παρουσία των γονέων στο σχολικό περιβάλλον θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα διακριτική και πάντα να συνεργάζονται γονείς –εκπαιδευτικοί. Η εκπαίδευση είναι υπόθεση συμμετοχική. Στις μικρές ηλικιακές ομάδες προτείνεται να μπαίνουν στο χώρο του σχολείου τα παιδιά περπατώντας και όχι αγκαλιά στους γονείς. Η χρήση του σχολικού λεωφορείου θα ήταν επίσης μια καλή λύση σε παιδιά που δυσκολεύονται να αποχωριστούν τους γονείς τους εντός του σχολικού πλαισίου.

– Οι γονείς θα πρέπει να είναι ήρεμοι και διαθέσιμοι.

– Αν το παιδί επιστρέφει με σχολικό να το διαβεβαιώσουν ότι το μεσημέρι θα το παραλάβει ένας από τους δύο γονείς και αυτό είναι καλό να τηρηθεί για τις πρώτες μέρες προκειμένου να συνηθίσει σε αυτή την τυπική διαδικασία . Αν ο γονέας παίρνει το παιδί στο σχόλασμα, το πρωί να του υπενθυμίζει το μεσημεριανό τους ραντεβού.

– Οι γονείς θα πρέπει να είναι ψύχραιμοι και να συνεργάζονται με τις παιδαγωγούς. Μόλις αποχαιρετήσουν το παιδί θα πρέπει να αποχωρούν αποφασιστικά. Ο αποχωρισμός είναι απαραίτητος για την ανεξαρτητοποίηση του παιδιού.

Τα παιδιά κουράζονται στη τυπικότητα του προγράμματος και στη συστηματική επανάληψη, παρόλο που αυτό συναισθηματικά τους δημιουργεί ασφάλεια. Έτσι δεν είναι λίγες οι φορές όπου τα παιδιά την πρώτη εβδομάδα λειτουργούν άψογα στο σχολικό περιβάλλον και αντιδρούν έντονα μετέπειτα. Και σε αυτή την περίπτωση οι γονείς συζητούν τη δική τους τυπικότητα στην εργασία, στο μαγείρεμα ή και τις δουλειές του σπιτιού. Οι γονείς παραμένουν σταθεροί στο πρόγραμμα και συνεργάζονται με τους εκπαιδευτικούς.

Η επικοινωνία σχολείου-οικογένειας, η σωστή πληροφόρηση των γονέων και η συνεργασία γονέων –εκπαιδευτικών προσδιορίζουν τον βασικό άξονα της επιτυχημένης πορείας προς τη μόρφωση και την ολοκλήρωση της προσωπικότητας του παιδιού. Το όριο είναι σημαντικό να διατηρείται σε αυτή τη σχέση και να διέπεται από σεβασμό και αναγνώριση.

Όλα τα παιδιά δεν εντάσσονται στο σχολείο με τον ίδιο ρυθμό, ούτε εκδηλώνουν τις ίδιες ανησυχίες. Η προσαρμοστική περίοδος στις μικρές ηλικίες διαρκεί πολύ και εξελικτικά μειώνεται . Αν ο γονέας παρατηρήσει παρατεταμένα έντονες αντιδράσεις από το παιδί (κλάμα, υπερκινητικότητα, φοβίες, βραδινή ενούρηση, απροσδόκητη προσκόλληση στους γονείς, ανυπακοή, ταραγμένος ύπνος και άρνηση να πάνε πάλι στο σχολείο) συστήνεται να απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό για συμβουλές ή για περαιτέρω διερεύνηση των δυσκολιών.