Κουτσούμπας: Τιμάμε και υπερασπιζόμαστε από τη διαστρέβλωση την Αντιφασιστική Νίκη
Διαβάζεται σε 7'
Το ΚΚΕ αποδίδει τιμή σε όσους πάλεψαν ενάντια στον φασισμό και αναγνωρίζει την τεράστια προσφορά της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ).
- 09 Μαΐου 2025 14:29
O γγ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, στην εισαγωγική του ομιλία στη σημερινή συνάντηση της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Δράσης στο Βερολίνο, με θέμα: «80 χρόνια από την αντιφασιστική νίκη. Συμπεράσματα και σημαία της» τόνισε ότι «το ΚΚΕ τιμά όσες και όσους πάλεψαν, δίνοντας και τη ζωή τους για τη συντριβή του φασισμού και του ιμπεριαλιστικού άξονα κρατών που τον απάρτιζαν στη φάση εκείνη».
«Τιμάμε και υπερασπιζόμαστε από την κατάφωρη διαστρέβλωση την τεράστια προσφορά της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ) και του Κόκκινου Στρατού, που σήκωσαν το κύριο βάρος του πολέμου, καθώς και τα Κομμουνιστικά Κόμματα, όπου Γης, που ηγήθηκαν των εθνικοαπελευθερωτικών – αντιιμπεριαλιστικών αγώνων.
Το ΚΚΕ είναι περήφανο που υπήρξε ο εμπνευστής, ο οργανωτής και κύριος αιμοδότης της μεγάλης ΕΑΜικής Αντίστασης του λαού μας» πρόσθεσε.
«Η σοβιετική εποποιία έχει κληρονόμους όλους όσοι αγωνίζονται για την εγκαθίδρυση του σοσιαλισμού – κομμουνισμού» υπογράμμισε, προσθέτοντας ότι «δεν ανήκει σε αστικές κυβερνήσεις τύπου Πούτιν, στυλοβάτες του σημερινού ρωσικού μονοπωλιακού καπιταλισμού, που καπηλεύονται την 9η Μάη για να θωρακίζουν ιδεολογικά την εξουσία της αστικής τάξης, βάζοντας στο λαθρεμπόριο ιδεών τη θυσία εκατομμυρίων κομμουνιστών και κομμουνιστριών και αποκρύπτοντας ποιοι και γιατί δημιούργησαν τον σοβιετικό άθλο».
«Από την άλλη, εκείνες οι αστικές τάξεις των χωρών του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, επιχειρούν να ταυτίσουν την ΕΣΣΔ με την σημερινή αστική Ρωσία, η οποία είναι και δικό τους δημιούργημα. Έτσι, επικαλούμενες και τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, προσπαθούν να σβήσουν από τη μνήμη την 9η Μάη 1945, παραχαράσσουν το περιεχόμενό της, αντιστρέφουν την ιστορική αλήθεια».
Επισήμανε την μακροχρόνια επιχείρηση αμαύρωσης της ΕΣΣΔ και των αντάρτικων κινημάτων, με στόχο «να κρύψουν την οργανική διασύνδεση του ναζισμού-φασισμού με τον μονοπωλιακό καπιταλισμό και τις μεγάλες ευθύνες όλων των αστικών -φιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατικών- κομμάτων» σημειώνοντας, μεταξύ άλλων, ότι «στις πρώτες θέσεις αυτής της μεθοδευμένης βρώμικης εκστρατείας βρίσκεται η καπιταλιστική ένωση των χωρών της Ευρώπης, η αντιδραστική Ευρωπαϊκή Ένωση».
Ο Δ. Κουτσούμπας αναφέρθηκε σε ορισμένα ζητήματα από τα συμπεράσματα που αντλεί το ΚΚΕ από την μελέτη της ιστορίας του και της ιστορίας του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος, σημειώνοντας ότι αυτά σχετίζονται και με τα τρέχοντα ιδεολογικά και πολιτικά καθήκοντα των Κομμουνιστικών Κομμάτων.
Όπως ανέφερε, «πρώτον, ο φασισμός γεννιέται στα σπλάχνα του καπιταλιστικού συστήματος και δεν είναι απλά ένα αποτέλεσμα μιας μορφής διαχείρισης του συστήματος. Ο ίδιος ο φασισμός αποτελεί μορφή άσκησης της εξουσίας των μονοπωλίων».
«Γι’ αυτό και το ΚΚΕ αναδεικνύει την ανάγκη του σταθερού ιδεολογικού-πολιτικού μετώπου απέναντι σε οποιαδήποτε μορφή δικτατορίας του κεφαλαίου, όπως είναι και η ναζιστική-φασιστική» πρόσθεσε.
«Δεύτερον, ίδια είναι η “μήτρα” του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, των πολέμων που έγιναν στις δεκαετίες που μεσολάβησαν μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου έως και τις μέρες μας στην Ουκρανία, στη Μέση Ανατολή. Κι αυτή η “μήτρα” είναι οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, το καπιταλιστικό σύστημα στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο» είπε ο Δ. Κουτσούμπας.
Επισήμανε ότι «ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν δίκαιος μόνο από την πλευρά της ΕΣΣΔ που αγωνιζόταν για την υπεράσπιση της εργατικής, της σοσιαλιστικής εξουσίας, καθώς και από την πλευρά των αντιστασιακών κινημάτων που μάχονταν κατά της φασιστικής Κατοχής, για την επιβίωση και την προκοπή του λαού τους».
Αναλύοντας εκτενώς τους λόγους σημείωσε ότι «για όλες τις αστικές δυνάμεις και για τον φασιστικό ‘Αξονα που συμμετείχαν στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, εκείνος ο πόλεμος ήταν άδικος» και πρόσθεσε:
«Αυτό το συμπέρασμα έχει σήμερα ιδιαίτερη αξία μιας και διάφορες αστικές δυνάμεις, από τη ρωσική κυβέρνηση, που διακηρύσσει ότι παλεύει τον ουκρανικό φασισμό, έως τη γερμανική σοσιαλδημοκρατία που υποστηρίζει ότι μάχεται το ρατσιστικό, φιλοφασιστικό AFD, ντύνονται με την “προβιά” του “αντιφασισμού”, επιδιώκοντας να κρύψουν τους πραγματικούς ληστρικούς σκοπούς των αντιμαχόμενων πλευρών στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που διεξάγεται στην Ουκρανία».
Εξήγησε, τρίτον, τους λόγους για τους οποίους είναι «ανυπόστατος και προκαλεί σύγχυση» ο «παραλληλισμός της σημερινής Κίνας όπου κυριαρχούν οι καπιταλιστικές σχέσεις, με την ΕΣΣΔ την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου», ενώ αναφέρθηκε και στην αναπαραγωγή του «λαθεμένου διαχωρισμού των αστικών κρατών, που εμφανίστηκε μετά το 7ο συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς σε “φασιστικά” και “δημοκρατικά”» επισημαίνοντας ότι «ως συνέπεια αυτού του διαχωρισμού ιδεολογικοποιήθηκε η συμμαχία του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος με τμήμα αστικών δυνάμεων και κρατών, αδυνάτισε η ταξική ετοιμότητα απέναντι στην αντίπαλη τάξη».
«Σήμερα στις γραμμές του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος κάποιοι αποδίδουν τον χαρακτηρισμό “φασιστικές” σε ορισμένες από τις ισχυρότερες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, όπως είναι οι ΗΠΑ και η ΕΕ, που “εξάγουν” στις άλλες τον φασισμό» είπε, σημειώνοντας ότι «ο διαχωρισμός των κρατών του διεθνούς ιμπεριαλιστικού συστήματος σε φιλοφασιστικά-φιλοπόλεμα και μη, συσκοτίζει την αιτία γέννησης και ισχυροποίησης του φασιστικού ρεύματος, που βρίσκεται στον ίδιο το μονοπωλιακό καπιταλισμό και στο εσωτερικό της κάθε χώρας».
Σημείωσε, ακόμα, σε σχέση με διάφορες εκκλήσεις για διαμόρφωση «αντιφασιστικών μετώπων χωρίς κοινωνικο – ταξικά κριτήρια», ότι «στην πράξη, στο όνομα της αντιμετώπισης του φασισμού, ανοίγει ο ολισθηρός δρόμος για συνεργασία με τον οπορτουνισμό, με τη σοσιαλδημοκρατία, με την ίδια την αστική τάξη ή τμήματά της σε κάθε χώρα. Ανοίγει ο δρόμος επιλογής ιμπεριαλιστή, δηλαδή σε μια περιφερειακή ή γενικευμένη πολεμική σύγκρουση το εργατικό κίνημα να βρεθεί να στηρίζει συγκεκριμένες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, στο όνομα ότι οι άλλες είναι «φασιστικές» και να βάζει έτσι, «κάτω από ξένη σημαία» το ταξικό, εργατικό, κομμουνιστικό κίνημα».
Ο Δ. Κουτσούμπας, επισήμανε, τέταρτον, τις συνέπειες που είχε για το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα «η διάλυση της Κομμουνιστικής Διεθνούς (Μάης 1943), παρά τα προβλήματα ενότητας που αυτή είχε και ανεξάρτητα αν αυτή μπορούσε να διατηρηθεί ή όχι».
«Πέμπτο, τα Κομμουνιστικά Κόμματα μπορούν να εκμεταλλευτούν τον ζωτικό χώρο που δημιουργούν οι ενδοαστικές και ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις για να αναπτύξουν τη δράση τους, μόνο όταν έχουν ξεκάθαρη την κοινή, αντεργατική-αντιλαϊκή ταυτότητα του συνόλου των αστικών μερίδων και των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών και δεν αποσπώνται από τον στόχο της επαναστατικής ανατροπής της καπιταλιστικής εξουσίας. Διατηρώντας όμως, την ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική αυτοτέλεια τους. Διαφορετικά, ανακυκλώνουν και ανατροφοδοτούν τη διαίρεση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της στα αντίπαλα αστικά και ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα» είπε.
Ο Δ. Κουτσούμπας σημείωσε ότι «η Ιστορία διδάσκει πως οι λαοί έχουν τη δύναμη να αναμετρηθούν με τις δυσκολίες και τους αρνητικούς συσχετισμούς και να βγουν νικητές. Αυτό έδειξε και η έκβαση της πολεμικής σύγκρουσης πριν 80 χρόνια» και κατέληξε στην ομιλία του:
«Κι αν κάτι θέλουμε να πούμε, σε όσους σήμερα διαλέγουν τον δρόμο του συμβιβασμού, της ενσωμάτωσης στο σύστημα, είναι η επιγραφή, που ο Λένιν είχε διαλέξει να βάλει στην εφημερίδα “Ίσκρα”, την οποία ίδρυσε όταν βρίσκονταν σε πολιτική εξορία εδώ στη Γερμανία (στο Μόναχο) στα 1900: “Από τη σπίθα θα ανάψει η φλόγα“, που είχε παρθεί από ποίημα του επαναστάτη Δεκεμβριστή Αλεξάντρ Οντογέφσκι στον Αλεξάντρ Πούσκιν.
Κι αυτήν, την επαναστατική σπίθα, μέσα στη θύελλα της αντεπανάστασης, των ιμπεριαλιστικών πολέμων και καπιταλιστικών κρίσεων, καλούμαστε σήμερα να διαφυλάξουμε τα κόμματα της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Δράσης. Γιατί, το μέλλον της ανθρωπότητας δεν είναι ο καπιταλισμός, αλλά ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός!».