Νέα Αριστερά: Οι επιλογές για το μέλλον και οι δύο Χ-Factor

Η νέα πολιτική σεζόν, μετά τις θερινές διακοπές, αρχίζει με ιδιαίτερα σημαντικούς προβληματισμούς για τη Νέα Αριστερά και το μέλλον της.

Για τους βιαστικούς: Το συνέδριο του κόμματος (αργότερα μέσα στο φθινόπωρο) θα διεξαχθεί κανονικά, πράγμα που σημαίνει ότι ο χώρος θα διατηρήσει την πολιτική του αυτονομία και το ξεχωριστό του στίγμα.

Στο συνέδριο προφανώς θα συζητηθεί διεξοδικά το μέλλον του εγχειρήματος (μαζί με τις προγραμματικές δεσμεύσεις) είναι όμως γεγονός ότι αυτού του είδους οι κουβέντες βρίσκονται σε ημερήσια διάταξη.

Δύο πράγματα χαρακτηρίζοντας ως εξόχως σημαντικά: Οι προθέσεις της κυβέρνησης για τον εκλογικό νόμο και κυρίως οι σκέψεις της για το όριο εισόδου ενός κόμματος στη Βουλή είναι το πρώτο. Το δεύτερο αφορά τις σκέψεις του Αλέξη Τσίπρα ως προς το μέλλον του (που σαφώς επηρεάζουν την κατάσταση στην εν γένει ελληνική αριστερά αν θέλουμε να είμαστε απολύτως ειλικρινείς).

Ως προς το πρώτο, γίνεται σαφές ότι εφόσον ο πήχης εισόδου στη Βουλή τοποθετηθεί στο επίπεδο του 5%, θα σημάνει συναγερμός. Οι μέχρι τώρα δημοσκοπικές επιδόσεις της Νέας Αριστεράς δεν επιτρέπουν αισιοδοξία και εφησυχασμό.

Υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο κοινοβουλευτικής συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ που όμως συναντά ισχυρές αντιδράσεις εντός του οργανισμού για πολλούς και διάφορους λόγους.

Όμως, την ίδια ώρα, υφίσταται και το εξής επιχείρημα. Αν πράγματι η ΝΕΑΡ δημιουργήσει κοινή ΚΟ με τον ΣΥΡΙΖΑ (ΚΟ που αυτομάτως θα λάβει το χρίσμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης), τότε, όπως λένε παροικούντες την Ιερουσαλήμ θα είναι πολύ δύσκολο να τους αγνοήσει ο Αλέξης Τσίπρας σε περίπτωση δημιουργίας δικού του κόμματος.

Συμπερασματικά όλα βρίσκονται πάνω στο τραπέζι, εκτός από τη διάλυση του σχήματος. Η Νέα Αριστερά, όπως αναφέρουν στελέχη της Πατησίων, θα εξακολουθήσει να έχει διακριτό πολιτικό στίγμα. Μένει να δούμε αν αυτό το στίγμα, όποια μορφή και αν αποκτήσει τελικά, μπορεί να έχει πιο ισχυρές αναφορές στο εκλογικό σώμα (εν γένει) και στον κόσμο της Αριστεράς (ειδικότερα).