Το ΠΡΑΤΤΩ στηρίζει το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ

Το ΠΡΑΤΤΩ στηρίζει το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ
Ο Νίκος Κοτζιάς Eurokinissi

"Ψηφίζουμε το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι για αρκετούς από τους υποψηφίους έχουμε κριτική άποψη" αναφέρει η πολιτική απόφαση της κεντρικής επιτροπής της κίνησης Ιδεών και Δράσης.

Το ΠΡΑΤΤΩ σε όλο το διάστημα της ύπαρξής του τάχθηκε υπέρ της συνεργασίας και συμμαχίας ανάμεσα σε διαφορετικές προοδευτικές και πατριωτικές δυνάμεις, δήλωσε ο Νίκος Κοτζιάς, λέγοντας πως με αυτή τη λογική θα κινηθεί και στις επόμενες βουλευτικές και ευρωβουλευτικές εκλογές και κινείται ήδη ως προς τις δημοτικές.

Από την Κίνηση Ιδεών και Δράσης Πράττω δίνεται στη δημοσιότητα η πολιτική απόφαση της κεντρικής επιτροπής της 6/4/2019:

«Οι πολιτικές προοπτικές και τα καθήκοντα μας

1. Συνεδρίασε η ΚΕ του Πράττω και ενέκρινε ομόφωνα την εισήγηση του Πολιτικού Συμβουλίου. Σε αυτήν καταγράφονται οι μεγάλες αλλαγές που γίνονται διεθνώς και στη χώρα μας. Οι διεθνείς ανακατατάξεις, η νέα φάση του καπιταλισμού στην οποία ζούμε, η επίθεση του νεοφιλελευθερισμού κάνουν αναγκαία μια διαφορετική κοινωνική και οικονομική πολιτική. Απαιτούν αναδιάταξη των κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών. Συγκρότηση της Δημοκρατικής Προοδευτικής Αριστερής Παράταξης και μιας κυβέρνησης διαφορετικής από την κυβέρνηση Σωτηρίας, όπως την είχαμε γνωρίσει. Μια κυβέρνηση που θα έχει ανοικτό το μέτωπό της στον νεοφιλελευθερισμό και τις πρακτικές του. Θα εφαρμόσει σύγχρονη πολιτική ανάπτυξης και θα είναι το κάστρο ενάντια σε όλους αυτούς που θέλουν την Ελλάδα ως αποικία χρέους. Μια κυβέρνηση που θα προασπίζεται δημοκρατικά τα δίκαια της, την ανεξαρτησία, την κυριαρχία και την εθνική της ακεραιότητα.

Το πρόγραμμα των δυνάμεων που στηρίζουν μια Κυβέρνηση της Προόδου, του Πατριωτισμού, της Αριστεράς και του Σοσιαλισμού προωθεί το όραμα της ΝΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ. Της Ελλάδας της κοινωνικής δικαιοσύνης, της προάσπισης της εθνικής κυριαρχίας, ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας. Μιας Ελλάδας σεβαστής από όλους και υπεύθυνης. Η ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ είναι η Ελλάδα του κόσμου της εργασίας, της εφαρμογής και αξιοποίησης των τεχνολογιών της 4ηςΒιομηχανικής Επανάστασης και της 2ηςΕποχής των Μηχανών. Θα γίνει πραγματικότητα μέσα από τη συμμαχία των ανθρώπων της εργασίας, των ταλαντούχων, δυναμικών και δημιουργικών, έντιμων και εργατικών. Μια συμμαχία που πολιτικά θα εκφράζει η Δημοκρατική Αριστερή Παράταξη. Χωρίς ηγεμονισμούς, με σοβαρότητα και υπομονή, χωρίς επιπολαιότητες. Με γνώση και ευθύνη. Με αλληλεγγύη, αξιοπρέπεια, αξίες και αρχές. Συμμαχία που θα δώσει ξανά την Ελπίδα στον ελληνικό λαό.

Το ΠΡΑΤΤΩ σε όλο το διάστημα της ύπαρξης του τάχθηκε υπέρ της συνεργασίας και συμμαχίας ανάμεσα στις διαφορετικές προοδευτικές και πατριωτικές δυνάμεις. Με αυτήν τη λογική θα κινηθεί και στις επόμενες βουλευτικές εκλογές και ευρωεκλογές και κινείται ήδη στις αυτοδιοικητικές.

Το πρόγραμμα για μια Ελλάδα θα γίνει με τη διασφάλιση της σταθερότητας και της ασφάλειας στην περιοχή. Ισχυρές πολυμερείς συμμαχίες και τολμηρές πρωτοβουλίες στην Ευρώπη συνολικά, στην ΕΕ, στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και την Ανατολική Μεσόγειο, συνεχίζοντας την Εξωτερική Πολιτική της τελευταίας τετραετίας, ενεργητική, δημοκρατική και πολυδιάστατη.

2. Η διεθνής ισορροπία έχει αλλάξει ριζικά. Η ΕΕ δεν διαμόρφωσε έναν μηχανισμό για την υπέρβαση των πολλαπλών κρίσεων που την διαπερνούν, όπως είναι το Brexit, το μεταναστευτικό, τα χρηματοπιστωτικά. Η κύρια αιτία όλων αυτών των κρίσεων είναι το διευρυμένο δημοκρατικό έλλειμμα της ΕΕ. Η υπεροχή του βραχυπρόθεσμου πάνω στο μακροπρόθεσμο. Της τεχνοκρατικής τακτικής πάνω στην πολιτική και τη στρατηγική. Της οικονομίας του κέρδους πάνω στο όραμα και τις ζωές των πολιτών. Της μετεξέλιξης της Ευρωζώνης, όλο και περισσότερο σε ένα σύστημα θεσμών που τείνει να λειτουργήσει ως «επιχείρηση – ανώνυμη εταιρεία» ισχυρών κρατικών και πολυεθνικών συμφερόντων.

Προϊόν της κρίσης της ΕΕ, και του τρόπου που αυτή αντιμετωπίστηκε από τα κέντρα που την καθοδηγούν, είναι η άνοδος του αυταρχισμού και της ακροδεξιάς. Η κρίση της ΕΕ είναι αποτέλεσμα, επίσης, της αλλαγής του συσχετισμού ισχύος στο εσωτερικό της. Η ΕΕ είναι απροετοίμαστη να αντιμετωπίσει τις νέες απαιτήσεις των καιρών και τις δυσκολίες που συνδέονται με αυτές.

Ενόψει των Ευρωεκλογών, είναι απαραίτητο να ανοιχτεί σταθερό μέτωπο ενάντια στους αρνητές της ευρωπαϊκής δημοκρατίας και της ευρωπαϊκής ενοποίησης, ως μια ενοποίηση λαών και πατρίδων. Να δείξουμε με την πράξη και την ψήφο μας ότι είμαστε υπέρ της Ευρώπης των πολιτών. Των λαών. Των πατρίδων. Και όχι της Ευρώπης των αγορών. Των τραπεζών. Της αυθαιρεσίας. Για αυτό ψηφίζουμε το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι για αρκετούς από τους υποψηφίους έχουμε κριτική άποψη. Ψηφοδέλτιο στο οποίο δεν συμμετέχουμε.

3. Οι ΗΠΑ έχουν περισσότερη συνείδηση από την ΕΕ ότι η Δύση βρίσκεται σε κάμψη και ακόμα περισσότερο ότι οι θέσεις τους εντός της ίδιας της Δύσης βρίσκονται σε υποχώρηση. Η νέα ηγεσία των ΗΠΑ ήρθε με την πρόθεση να αντιστρέψει αυτήν την πορεία. Να δυναμώσει τις θέσεις της εντός της Δύσης και της Δύσης συνολικά στον μεταλλασσόμενο κόσμο. Αυτή ήταν η στρατηγική της διοίκησης Τραμπ, η οποία ήταν και είναι ο φορέας μιας νέας συμμαχίας στο εσωτερικό των ΗΠΑ. Συμμαχία που περισσότερο κοιτάζει προς το εσωτερικό, άρα και πιο εθνικιστική.

Η νέα ηγεσία των ΗΠΑ προσπαθεί να περιορίσει τις δαπάνες των ΗΠΑ για τη συντήρηση του συστήματος στο οποίο ηγεμόνευσε ενώ μπήκε και σε έναν σκληρό οικονομικό «πόλεμο» ανταγωνισμού με την Λ.Δ. της Κίνας. Φροντίδα των φιλειρηνικών και δημοκρατικών δυνάμεων του πλανήτη είναι να μην επιτραπεί να παρασυρθούν Κίνα και ΗΠΑ στην «Παγίδα του Θουκυδίδη», δηλαδή, σε ανοικτή σύγκρουση.

4. Η πολιτική της Ελλάδας, που ακολουθεί πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, πρέπει να είναι η διατήρηση καλών σχέσεων με ΗΠΑ και Κίνα. Να αξιοποιηθεί το γεγονός ότι οι ΗΠΑ μας θεωρούν φάρο σταθερότητας στην περιοχή και η Κίνα τον σημαντικότερο της εταίρο και φίλο στην Ευρώπη.

Η Ελλάδα οφείλει να αξιοποιεί τις αντιθέσεις στο παγκόσμιο σύστημα για να διασφαλίζει μια αναβαθμισμένη θέση. Ιδιαίτερα να αξιοποιήσει τις αντιθέσεις που υπάρχουν ανάμεσα σε δυτικές χώρες και την Τουρκία, ανάμεσα σε φιλοτουρκικές και κριτικές προς την Τουρκία απόψεις στη Δύση. Η Τουρκία παραμένει το κύριο πρόβλημα της εξωτερικής μας πολιτικής. Το γεγονός αυτό υπογραμμίζει την ανάγκη να λύνουμε δημιουργικά και προς όφελος όλης της περιοχής τα προβλήματα μας με τους βόρειους γείτονες μας, ώστε να μην επιτρέψουμε να μετατραπούν σε δαγκάνες περικύκλωσης από την Τουρκία, αλλά ούτε και σε τόπους εξόρμησης του ισλαμικού φανατισμού.

Σημαντικό θέμα που θα βρούμε μπροστά μας στο επόμενο διάστημα, κεντρικό ζήτημα των ίδιων των ελληνοτουρκικών σχέσεων, είναι το Κυπριακό. Στο κυπριακό κάναμε το αδύνατο. Θέσαμε το ζήτημα της κατοχής πάνω στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, με στόχο να καταργηθεί η συμφωνία για τις εγγυήσεις και την παρουσία ξένου στρατού, προκειμένου η Κύπρος να γίνει φυσιολογικό κράτος. Εκτιμούμε ότι μέχρι τις εκλογές δεν θα υπάρξει νέος γύρος ουσιαστικών διαπραγματεύσεων.

Το ΠΡΑΤΤΩ για πολλούς μήνες πάλεψε μόνο του για την εκλαΐκευση της συμφωνίας των Πρεσπών. Δεν είναι λίγοι εκείνοι στην αριστερά που νόμιζαν ότι τους βολεύει να μοιράζεται η ύβρις σε μας και η δόξα σε εκείνους. Όμως, η συμφωνία των Πρεσπών κάνει την Ελλάδα πρωταγωνίστρια στην περιοχή. Δίνει τη δυνατότητα δημιουργίας στρατηγικών σχέσεων με τους γείτονες μας και κλίματος εμπιστοσύνης μαζί τους. Είναι μια συμφωνία, δηλαδή, που αναβαθμίζει τον γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό ρόλο της Ελλάδας. Είναι μια συμφωνία που αναβαθμίζει την ασφάλεια στην περιοχή και πριν απ’ όλα της ίδιας της Ελλάδας.

Η συμφωνία είναι έκφραση αυτοπεποίθησης με γνώμονα το μέλλον και όχι τις ανασφάλειες του παρελθόντος. Τελειώνει τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων. Έπαψε να υπάρχει αμφισβήτηση των συνόρων μας και εδαφικές διεκδικήσεις. Ο αλυτρωτισμός τέλειωσε διότι για πρώτη φορά στην ιστορία αποδέχτηκε κράτος να αλλάξει το όνομα του χωρίς πόλεμο, ως προϊόν πολιτικών εκτιμήσεων και διπλωματικής διαδικασίας. Αυτή η αποδοχή συνοδεύτηκε από δύσκολες συνταγματικές αλλαγές. Ουδέποτε άλλοτε κράτος έκανε, σε ειρηνικούς καιρούς, εσωτερικές συνταγματικές αλλαγές λόγω συμφωνίας με τρίτο κράτος για το δικό του σύνταγμα. Μέσω των συνταγματικών αλλαγών απαλείφθηκαν τα αλυτρωτικά κατάλοιπα περί δήθεν προστασίας εθνικών μειονοτήτων της γείτονος σε γειτονικά κράτη και η Βόρεια Μακεδονία υιοθέτησε ως δικό της άρθρο, το 49, το άρθρο 108 του ελληνικού συντάγματος που αναφέρεται στη διασπορά. Τέλειωσε και ο ακραίος ιστορικός αλυτρωτισμός του καθεστώτος Γκρουέφσκι, που εκφραζόταν με τα γνωστά ονόματα σε αεροδρόμια, λεωφόρους, αγάλματα κλπ.

Παραδέχτηκαν ότι οι ίδιοι είναι σλάβοι και η γλώσσα τους ανήκει στην οικογένεια των σλαβικών γλωσσών. Γλώσσα που είχε κατοχυρωθεί ως «Μακεδονική» με την ανοχή, αν όχι και αδιάφορη συγκατάβαση της Ελλάδας. Η Συμφωνία δεν ασχολείται μόνο με τα «άλυτα προβλήματα» του παρελθόντος, τα οποία λύνει, αλλά ότι το μεγαλύτερο μέρος της αφορά το μέλλον και τη διαμόρφωση όρων και συνθηκών συνεργασίας στους σημαντικότερους τομείς που απασχολούν δύο σύγχρονες κοινωνίες.

Η κυβέρνηση έχει σοβαρές ευθύνες που δεν πραγματοποίησε την καμπάνια που είχαμε σχεδιάσει και προτείνει, προκειμένου να γίνουν γνωστά και κατανοητά τα κέρδη της Συμφωνίας των Πρεσπών. Επέτρεψε στους ΑΝΕΛ να διευκολύνουν τα φασιστικά κόμματα και την ΝΔ να ταχθούν ενάντια της Συμφωνίας.

Για μας, η ανοχή που επέδειξε η πλειοψηφία της Κυβέρνησης απέναντι στον «Εθνικό Συκοφάντη» παραμένει κομβικό σημείο. Oεθνικός συκοφάντης αφέθηκε επί μήνες να κάνει καμπάνια ενάντια στη Συμφωνία των Πρεσπών με ορολογία αντίστοιχη εκείνης της Χρυσής Αυγής και των ακροδεξιών κύκλων της ΝΔ. Θυμίζουμε, ότι ο εταίρος προανήγγειλε στον διεθνή παράγοντα τη διάλυση της Βόρειας Μακεδονίας, ακόμα και την αποστολή στρατού για την κατάληψή της!

Δυστυχώς κάποιοι έδειξαν επιπολαιότητα. Δεν κατάλαβαν ότι η υπόθεση με τους εκβιασμούς, τις απειλές, τα ψέματα και τις συκοφαντίες αφορά στην ίδια τη δημοκρατία. Ιδιαίτερα τη λειτουργία της δημοκρατίας στο δημόσιο χώρο όπου ανοικτά εμφανίζονται, πλέον, λούμπεν στοιχεία, ύβρεις και απειλές.

Η ζωή απέδειξε ότι το ΠΡΑΤΤΩ είχε δίκαιο. Όσο πιο νωρίς χωρίζαμε τα «τσανάκια» μας, τόσο καλύτερα για τη δημοκρατία στη χώρα. Δεν ξεχνάμε τη συμφωνία στις 20.9.18, με την οποία ανακοινώθηκε, ενάντια στη θέλησή μας, να εξεταστεί το όλο ζήτημα της Συμφωνίας των Πρεσπών μετά τον φετινό Μάρτιο. Χαιρόμαστε που αυτή τους η απόφαση δεν υλοποιήθηκε. Χαιρόμαστε διότι αποδείχτηκε ότι η αλλαγή στη σύνθεση της Κυβέρνησης ήταν ο καταλύτης μαζί με τη Συμφωνία των Πρεσπών, ώστε να αντιληφθούν μεγάλα τμήματα της ηγεσίας της αριστεράς ότι ο τόπος χρειάζεται ανασύνθεση της πολιτικής σκηνής, δημιουργία ενός μεγάλου Πατριωτικού και Δημοκρατικού Αριστερού Μετώπου και την επανεκκίνηση για τη συγκρότηση της Δημοκρατικής Παράταξης. Αποδείχτηκε, επίσης, ότι υπήρχε πλειοψηφία στήριξης τόσο των Πρεσπών, όσο και της κυβέρνησης. Ότι το επιχείρημα της μη ύπαρξης κυβερνητικής πλειοψηφίας ήταν περισσότερο από έωλο. Η πλειοψηφία αυτή υπήρχε ήδη από το 2017 όπως σωστά υποδείκνυε το ΠΡΑΤΤΩ.

5. Τρία είναι τα μεγάλα ζητήματα της οικονομίας: το μοντέλο ανάπτυξης, η κακή κατάσταση σε τραπεζικό σύστημα και οι αγορές, ιδιαίτερα οι χρηματοπιστωτικές.

Μετά την καταστροφική περίοδο των μνημονίων η Ελληνική οικονομία εμφανίζει θετικούς ρυθμούς μεγέθυνσης και μείωση της ανεργίας. Οι περισσότεροι μακροοικονομικοί δείκτες εμφανίζουν τάσεις βελτίωσης, όμως οι διαρθρωτικές αδυναμίες του παραγωγικού ιστού της χώρας δεν έχουν αντιμετωπιστεί ακόμα. Η οικονομία δεν έχει αλλάξει τύπο ανάπτυξης και κουβαλά πολλά δομικά προβλήματα του παρελθόντος. Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ελληνικής οικονομίας δεν βελτιώνονται ουσιαστικά και συνεπώς η ανάκαμψη είναι περιορισμένη. Είναι χαρακτηριστικό ότι συνεχίζεται η πτώση του ακαθάριστου σχηματισμού παγίου κεφαλαίου, λόγω της υποτονικότητας των δημοσίων και ιδιωτικών επενδύσεων, ενώ μειώνεται η παραγωγικότητα της εργασίας.

Στα τελευταία χρόνια, άρχισαν να «κινούνται» οι επενδύσεις. Όμως, κύρια, ήταν προσανατολισμένες στην αγορά υπάρχοντος πλούτου. Λιγότερες, όμως, ήταν και είναι επενδύσεις σε νέους τομείς και για τη δημιουργία νέου παραγωγικού πλούτου. Η αλλαγή αυτής της σχέσης είναι απαραίτητη προϋπόθεση, προκειμένου να υπερβούμε το σημερινό μοντέλο ανάπτυξης που έχει φτάσει στα όρια του.

Στηρίξαμε και στηρίζουμε μια σειρά θετικών μέτρων που ελήφθησαν ή θα ληφθούν το προσεχές διάστημα για την τόνωση της ζήτησης και τη στήριξη των ασθενέστερων στρωμάτων του πληθυσμού. Επισημαίνουμε τον εν δυνάμει αναπτυξιακό χαρακτήρα του μέτρου αύξησης του κατώτατου μισθού. Η αύξηση του μισθολογικού κόστους μπορεί να ενισχύσει τις επενδύσεις κεφαλαιουχικού εξοπλισμού δίνοντας ώθηση στην εισαγωγή νέων τεχνολογιών που είναι απαραίτητες προκειμένου η Ελλάδα να διαμορφώσει ένα διεθνώς ανταγωνιστικό πρότυπο ανάπτυξης.

Στις διαπραγματεύσεις και συζητήσεις σχετικά με την αντιμετώπιση του προβλήματος των «κόκκινων δανείων» των τραπεζών δεν εκκλήθηκαν να συμμετάσχουν οι φορείς των δανειζόμενων και υπήρξαν μονόπλευρες προσεγγίσεις, όπως η προσπάθεια να εμφανιστεί το πρόβλημα των κόκκινων δανείων ως πρόβλημα σχεδόν αποκλειστικό των στεγαστικών. Ακόμα, επισημαίνουμε την τακτική υπονόμευσης έναντι της Ελληνικής κυβέρνησης που ακολουθεί ο Διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος. Το σίγουρο είναι ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να ανακάμψει δυναμικά έχοντας ένα προβληματικό τραπεζικό σύστημα και η κυβέρνηση έχει καθυστερήσει να διαμορφώσει ολοκληρωμένη στρατηγική (πχ σε σχέση με τη δημιουργία «badbank», αλλά και επενδυτικής τράπεζας).

Η πορεία του τραπεζικού κλάδου το τελευταίο εξάμηνο είναι απογοητευτική καθώς οι 5 εμπορικές τράπεζες έχουν χάσει πάνω από το μισό της συνολικής χρηματιστηριακής τους αξίας, η οποία μειώθηκε από περίπου 9,5 δις. Ευρώ σε μόλις 4,15. Είναι, επίσης, ανησυχητική η ποιότητα του κεφαλαίου των τραπεζών, καθώς περισσότερο από το 50% του συγχωνευμένου κεφαλαίου τους αποτελείται από αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις. Το πρόβλημα του τραπεζικού συστήματος είναι μεγάλο, διότι με τις τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις που έγιναν, ξοδεύτηκαν δισεκατομμύρια λαϊκού εισοδήματος χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα. Αντί όπως σε άλλες χώρες οι τράπεζες να είναι στα χέρια του ελληνικού δημοσίου, κατέληξαν στα χέρια διεθνών Funds, όπως και πολλές μικροϊδιοκτησίες μέσω της ισχυρά υποτιμημένης και απαξιωμένης μεταπώλησης κόκκινων δανείων. Γενικά οι τράπεζες λειτούργησαν τα χρόνια που πέρασαν ως πηγάδι που εξαφανίζει χρήματα. Αυτό θα παλέψουμε για να σταματήσει.

Η πολιτική επιδομάτων για τους έχοντες άμεση ανάγκη ήταν ορθή και συχνά κάλυψε δραματικές ανάγκες. Μια πολιτική που όλοι οι κυβερνητικοί και κρατικοί αρμόδιοι αξίζουν συγχαρητήρια. Όμως, δεν μπορούμε να πορευτούμε περιοριζόμενοι σε μια τέτοια πολιτική. Καταρχάς πολύ συχνά όσοι λαμβάνουν αυτά τα επιδόματα δεν τα δικαιούνται πραγματικά, αλλά τα λαμβάνουν διότι κάνουν ψευδείς φορολογικές δηλώσεις, δουλεύουν στη μαύρη οικονομία κλπ. Από την άλλη, δεν τα λαμβάνουν πολλοί δικαιούχοι για ανάλογους και αντίστροφους λόγους. Η πτυχή που αναφέρουμε εδώ αφορά στις ηθικές – πολιτικές πλευρές και προβλήματα της κοινωνικής πολιτικής. Υπάρχει και η δεύτερη πλευρά, η οικονομική – αναπτυξιακή. Από αυτήν τη σκοπιά οφείλουμε να πούμε ότι σε πολλές περιπτώσεις, ασφαλώς όχι πάντα, οι αναπτυξιακές δαπάνες μπορούν να διασφαλίσουν καλύτερες συνθήκες για το σύνολο της κοινωνίας, ιδιαίτερα για τη νεολαία.

6. Εμείς δεν παλεύουμε μόνο για μια άλλη οικονομική πολιτική. Εναντιωνόμαστε και σε όσους θεωρούν ότι η πολιτική αρχίζει και τελειώνει στην οικονομία και την επικοινωνία της. Διότι αυτό μπορεί να οδηγήσει στον οικονομισμό, καθώς και στην υποτίμηση των άλλων πολιτικών, όπως είναι ο πολιτισμός, η μόρφωση, η υγεία, τα προβλήματα της καθημερινότητας, τα ζητήματα ταυτότητας και τα εθνικά θέματα.

Ένα ζήτημα που φαίνεται να υποτιμάται από την Κυβέρνηση, είναι εκείνο της Δημοκρατίας. Του δημοκρατισμού μέχρι τέλους. Η κυβέρνηση έκανε το λάθος να υποτιμήσει ορισμένες πλευρές από τα δημοκρατικά ζητήματα, ενώ σε άλλα, όπως οι σχέσεις των φύλων, τα δικαιώματα ειδικών ομάδων πολιτών κοκ έκανε τεράστια θετικά βήματα.

Το ΠΡΑΤΤΩ εξακολουθεί να εκτιμά ότι η κυβερνητική πολιτική ως προς τα ΜΜΕ ήταν εν μέρει αποτυχημένη, ενώ για τη δικαιοσύνη προβληματική. Από τη σκοπιά της δημοκρατίας τα ιδιωτικά ΜΜΕ, δεν είναι καλύτερα από ότι προηγούμενα.

Η δημοκρατία μέχρι το τέλος σημαίνει, όμως, και όλα αυτά που διατυπώσαμε στην πρόταση που κάναμε για τις συνταγματικές αλλαγές. Τον δημοκρατικό έλεγχο της ΕΥΠ και των απόρρητων κονδυλίων. Τη δημοκρατική εκλογή των δικαστών, αλλά και το δημοκρατικό άνοιγμα για την ένταξη στο δικαστικό σώμα άξιων νομικών. Τη συγκρότηση ειδικού σώματος/θεσμού για την εκλογή του προέδρου.

Το δημοκρατικό ζήτημα είναι σήμερα μεγαλύτερο από ότι σε άλλες φάσεις. Και αυτό διότι έχει πάρει μια διεθνή και σίγουρα ευρωπαϊκή διάσταση. Η ακροδεξιά και ο σκληρός δεξιός λαϊκισμός και σωβινισμός βρίσκονται σε τροχιά ανόδου. Οι λαοί υποφέρουν από την νεοφιλελεύθερη μορφοποίηση της παγκοσμιοποίησης και την παραπέρα άνιση κατανομή. Δεν ακούν από πουθενά ελπιδοφόρα μηνύματα για τις προοπτικές τους, ενώ οι θεωρίες ότι τάχα βαίνουμε προς το τέλος του εθνικού κράτους, όπως ορθά είχαμε προβλέψει, έγιναν σμπαράλια. Το εθνικό κράτος είναι το πλαίσιο διασφάλισης δημοκρατικών σχέσεων και κοινωνικά δίκαιων πολιτικών. Το εθνικό κράτος, όμως, οφείλει να προσαρμοστεί στις μεγάλες αλλαγές που γίνονται στον κόσμο προκειμένου να μη βγει μια χώρα, εν προκειμένω η πατρίδα μας, χαμένη από την παγκοσμιοποίηση. Επίσης, το εθνικό κράτος, και αυτή ήταν η εξωτερική μας πολιτική, θα πρέπει να είναι φορέας και διεκδικητής εκδημοκρατισμού στην περιοχή μας, στην ΕΕ, στις διεθνείς σχέσεις συνολικά. Να εξασφαλίζει την ασφάλεια των πολιτών. Εξωτερική και εσωτερική. Να ενισχύει το αίσθημα αυτό.

7.  Άμεσο καθήκον, θεμελιακός στόχος μας, είναι η ενίσχυση του πολιτισμού, στην κοινωνία, αλλά και στην ίδια την αριστερά ειδικότερα. Ο πολιτισμός απελευθερώνει ικανότητες και δυνάμεις. Ποτέ δεν αναπτύχθηκε η αριστερά χωρίς να συνδέσει τον εαυτό της με τον πολιτισμό και την επιστήμη.

Για να φτιάξουμε μια καλύτερη, πιο δίκαιη κοινωνία, με περισσότερες δυνατότητες στον διεθνή ανταγωνισμό και περισσότερα οφέλη για τους πολίτες μας, χρειάζεται να κάνουμε το τεχνολογικό άλμα με κοινωνική ευθύνη και δικαιότητα. Αυτό μπορεί να γίνει με διαφορετική εκπαίδευση. Μια εκπαίδευση που θα κοιτά μπροστά και θα δημιουργεί ελευθερία στη σκέψη και στο δικαίωμα για μια νέα αρχή.

Το ΠΡΑΤΤΩ θα παλέψει ώστε να επεκταθεί η υποχρεωτική εκπαίδευση. Να γίνει εξορθολογισμός της ύλης και των εξετάσεων. Να αναβαθμιστεί η τεχνολογική εκπαίδευση και τα πανεπιστήμια να γίνουν πανεπιστήμια. Να έχουμε ανοικτό το μέτωπο σε εκείνους, που προκειμένου να στηρίξουν το αίτημά τους για ιδιωτικά πανεπιστήμια, υπονομεύουν τα δημόσια και προσπαθούν ποικιλόμορφα να τα υποβαθμίσουν και απαξιώσουν. Κύριος φορέας αυτής της απαξίωσης είναι η ΝΔ.

Η μάχη ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό στην παιδεία, και ιδιαίτερα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι πολύ σημαντική, κυρίως για την οργάνωση/δίκτυο της νεολαίας μας. Οφείλουμε να υπερασπιστούμε τις θεμελιακές αρχές για μια δημόσια εκπαίδευση υψηλών προδιαγραφών, με επιπλέον χρηματοδότηση. Ουδείς δικαιούται να ξεχνά ότι η εκπαίδευση είναι δικαίωμα και όχι εμπόρευμα.

Το πρόβλημα με τα δημόσια πανεπιστήμια δεν είναι ούτε οι καταχρήσεις ελευθερίας, όχι ότι δεν υπάρχουν, ούτε δυσλειτουργίες, που σίγουρα πρέπει να ξεπερασθούν. Το ΠΡΑΤΤΩ επιμένει στη θέση του ότι το πραγματικό πρόβλημα των Ελληνικών ΑΕΙ και ΤΕΙ είναι ότι οικοδομούνται με βάση πελατειακές σχέσεις, ως επαγγελματικές σχολές σε πολλαπλές πόλεις και με σχολές φτηνού κόστους. Σήμερα χρειάζονται σχολές νανοτεχνολογίας, διανοητικής τεχνολογίας, γενετικής κ.λπ., που θα συνδεθούν με ένα διαφορετικό πρότυπο ανάπτυξης και με τη δημιουργία παραγωγικών στεφανιών επιχειρήσεων γύρο από τα ΑΕΙ/ΤΕΙ. Προκειμένου να πετύχουν αυτές οι αλλαγές απαιτείται να δει η χώρα πιο σοβαρά την επαγγελματική μόρφωση καθώς και να ρίξει βάρος σε αυτήν.

8. Δεν ανήκουμε στις δυνάμεις που φοβούνται το ξένο και το διαφορετικό. Ίσα-ίσα το θεωρούμε στοιχείο του πλούτου κάθε οργανισμού, από ένα κίνημα μέχρι και τη ίδια τη χώρα. Από την άλλη, είμαστε μια πατριωτική δύναμη, δεν λέμε σε τρίτους μπείτε όποτε θέλετε στη χώρα και κάντε ότι θέλετε.

Στηρίζουμε και υποστηρίζουμε τους πολιτικούς πρόσφυγες. Γνωρίζουμε ότι φεύγουν από (εμφυλίους) πολέμους, προκειμένου να γλυτώσουν από καθεστώτα στα οποία δεν υπάρχουν κανόνες συμβίωσης των ανθρώπων, όπου η αυθαιρεσία και η βία κυριαρχούν. Για τους ίδιους ακριβώς λόγους, οι άνθρωποι που έρχονται στον τόπο μας, προσωρινά ή μη, δεν έχει διαφορά, θα πρέπει να αποδέχονται τους κανόνες που υπάρχουν στη χώρα μας. Διότι εγκαταλείπουν τον πόλεμο, τον τόπο τους, για αυτό ακριβώς τον λόγο: ότι εκεί δεν υπάρχουν κανόνες. Κατά συνέπεια θα ήταν παράλογο να απαιτούν να μην υπάρχουν και εδώ κανόνες. Αλλά οι κανόνες αυτοί δεν ισχύουν μόνο για τους τρίτους, τους «ξένους και διαφορετικούς», ισχύουν και πρέπει να ισχύουν και για μας όλους. Αυτό σημαίνει ότι είναι υποχρέωση μας να έχουμε περισσότερο ανοικτό το μέτωπο ενάντια στον φασισμό, τον ρατσισμό.

9. Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα που δεν απασχολεί επαρκώς το ευρύτερο κοινό και την πολιτική σκηνή είναι το δημογραφικό. Πρόκειται για μεγάλο εθνικό και κοινωνικό ζήτημα. O πληθυσμός από μια σκοπιά είναι δείκτης και πραγματικός παράγοντας ισχύος. Μεγάλη σημασία έχει και η ηλικιακή του διαφοροποίηση. Οι ηλιακές ομάδες καθορίζουν πολλές από τις δυνατότητες και δείκτες ισχύος μιας χώρας, αλλά επηρεάζουν αποφασιστικά πολλά κοινωνικά ζητήματα, όπως εκείνα της ασφάλισης και της σύνταξης. Το δημογραφικό απαιτεί μια ειδική κοινωνική πολιτική, όπως την απόφαση της ελληνικής πολιτείας να ενισχύσει και να διευκολύνει ώστε οι Έλληνες και οι Ελληνίδες να γίνουν πολύτεκνοι. Αυτή η βοήθεια πρέπει να έχει τόσο τον χαρακτήρα προτροπής, όσο και ενίσχυσης. Να ξεκινά από ζητήματα φορολογικής διευκόλυνσης μέχρι και της οικογενειακής ενίσχυσης.

10. Οι άνθρωποι στη ζωή τους αναζητούν να βρουν το νόημα της, τον σκοπό για τον οποίο ζει κανείς και πώς μπορεί να τον υπερασπιστεί/υλοποιήσει. Μέσα από αυτό αντιλαμβάνονται την ανάγκη και σημασία της πάλης, της θυσίας, της αλληλεγγύης. Αποκτά αυτοσεβασμό και αυτοπεποίθηση, διάθεση για αγώνες

Για τους πολίτες έχουν μεγάλη σημασία οι αρχές και οι αξίες με τις οποίες ζουν. Ζητήματα αξιοπρέπειας και σεβασμού από τους άλλους. Αναγνώρισης της αξίας και της ιδιαιτερότητας της προσωπικότητας του καθένα και της καθεμίας. Τα κίνητρα για δράση, από τον θυμό μέχρι την αλληλεγγύη. Από την αίσθηση της περηφάνειας μέχρι τη ντροπή.

Κάθε άνθρωπος έχει τα βιώματά του, τις εμπειρίες του, την ιστορία του. Και αυτά αποτελούν συστατικά της ταυτότητας του. Πρόκειται για στοιχεία που μπορεί να τα βιώνει ατομικά, ιδιαίτερα, αλλά, ταυτόχρονα τον εντάσσουν σε ευρύτερες ομάδες. Μόνο αν κατανοήσει κανείς ότι πάνω και από την οικονομία βρίσκεται το νόημα της ζωής, οι αξίες και αρχές ανθρώπων, τάξεων, κοινωνιών, είναι σε θέση να κατανοήσει τον μεγάλο ρόλο που παίζει η ταυτότητα στους ανθρώπους και μπορεί να αποφύγει τον οικονομισμό και την άρνηση της συνθετότητας κάθε προσωπικότητας.

Η ταυτότητα, όμως, δεν είμαι μόνο μια προσωπική υπόθεση που διασυνδέεται με τις παραγωγικές κοινωνικές σχέσεις. Η ταυτότητα κάθε ανθρώπου συνδέεται και με την ένταξη του σε ομάδες, όπως κοινωνικές, θρησκευτικές, εθνικές. Όταν θυσιάζεται κάποιος για την Πατρίδα του, το κάνει διότι έχει ιδανικά, πιστεύει ότι η ζωή του μπορεί να θυσιαστεί για αυτά, για την οικογένεια, για την πατρίδα.

Το ΠΡΑΤΤΩ θα υπερασπιστεί την πατριωτική ταυτότητα των Ελλήνων. Τον πολιτισμό μας. Τα δικαιώματα όλων των πολιτών και κοινωνικών ομάδων. Το δικαίωμα στους Πομάκους και τους Ρομά να υπογραμμίζουν την ελληνική τους συνείδηση ενάντια σε αυτούς που τους θέλουν υποταγμένους σε τρίτη χώρα.

11.  Οι μεγάλες αλλαγές τεχνολογίας και στην εκπαίδευση συνδέονται μεταξύ τους, παράγουν, όμως, και νέες δομές στην κοινωνική διαστρωμάτωση. Τα τμήματα της κοινωνίας που έχουν όραμα, που θέλουν την παραγωγική ανάπτυξη της χώρας, τα οποία έχουν ταλέντο, εργατικότητα, διορατικότητα πρέπει να είναι το στήριγμά μας. Να επιδιώκουμε να εκφράζουμε «τη ματιά τους» για το μέλλον. Μαζί τους πρέπει να προσελκύσουμε, φέρνοντάς τους πίσω στην παραγωγική ζωή του τόπου, όλους εκείνους που βρίσκονται σήμερα σε ένα σχετικό κοινωνικό περιθώριο, όπως άνεργοι, «παραιτημένοι», «περιθωριακοί». Να τους δώσουμε τη δυνατότητα συμμετοχής στο κοινωνικό γίγνεσθαι και κατά προέκταση στην ανάπτυξη. Η πρόσθεση όλων αυτών στην παραγωγική μηχανή της χώρας θα είναι μια μεγάλη ώθηση στην ανάπτυξή της.

Πρέπει να σμιλεύσουμε μια νέα κοινωνική-πολιτική συμμαχία των ταλαντούχων, δημιουργικών, παραγωγικών. Θέλουμε μια μεγάλη συμμαχία όσων επιθυμούν και θέλουν να δουλέψουν για μια Ελλάδα διαφορετική. Μια συμμαχία με τη νεολαία για μια Νέα Ελλάδα. Ποιοι είναι οι εχθροί της; Είναι τα παράσιτα σε όλες τις βαθμίδες της κοινωνίας. Οι αντιπαραγωγικοί αεριτζήδες με τους ολιγάρχες και τα κοινωνικά τους στηρίγματα. Οι φορείς της διαφθοράς και οι «εθελοντές της». Είναι αυτοί που νομίζουν ότι είναι οι ξύπνιοι και δρουν σαν μια σύγχρονη ελληνική μαφία. Είναι οι προστάτες και τα στηρίγματα της μαύρης παραοικονομίας. Αυτοί που έχουν κάνει σπορ τους να μην πληρώνουν φόρους και ασφαλιστικές εισφορές, αλλά διατυπώνουν κάθε μέρα απαιτήσεις προς το ελληνικό κράτος, η ολιγαρχική οικογενειοκρατία.

Οι μεγάλες τεχνολογικές αλλαγές, οι αλλαγές στην παραγωγή και στις υπηρεσίες απαιτούν κόπο, γνώση, δράση. Οι άνθρωποι του σύγχρονου μόχθου είναι οι δικοί μας άνθρωποι και εμείς οι δικοί τους. Οι σύγχρονοι κηφήνες είναι οι εχθροί μας. Αυτούς πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε με μια μεγάλη κοινωνική συμμαχία. Ένα κοινωνικό μέτωπο που θα βρει και την πολιτική του έκφραση, την πατριωτική αριστερά, τη δημοκρατική προοδευτική σοσιαλιστική παράταξη.

12. Το ΠΡΑΤΤΩ συζήτησε με το ΣΥΡΙΖΑ για τις εθνικές εκλογές. Αναμένονται οι έγκαιρες απαντήσεις. Το κύριο που ενδιαφέρει το ΠΡΑΤΤΩ είναι η προγραμματική συμφωνία. Στο προεκλογικό πρόγραμμα μιας προοδευτικής συμμαχίας πρέπει να περιληφθούν ζητήματα που συνδέονται με τον πατριωτικό και κοινωνικό χαρακτήρα που κατά τη γνώμη μας πρέπει να έχει η ελληνική αριστερά. Εθνικά ζητήματα και ανάλογα παιδείας, υγείας και του πολύ υποβαθμισμένου στις μέρες μας πολιτισμού. Επίσης, την ανάγκη να δυναμώσουμε τη δημοκρατία και ιδιαίτερα τα του εκδημοκρατισμού του κράτους, πριν από όλα τη διασφάλιση του ελέγχου σειράς υπηρεσιών από το κοινοβούλιο.

Αυτό που απαιτούμε από όποιον θέλει να συνεργαστεί μαζί μας είναι ο σεβασμός του άλλου. Η συνυπολόγιση των ιδιαίτερων θέσεων και της φυσιογνωμίας του ενός από τον άλλο. Είναι, επίσης, ο σεβασμός στις κοινές δράσεις του χθες και η μη εξίσωση της οργανωμένης συμπόρευσης με τις συνεργασίες που προκύπτουν τώρα με μεμονωμένα άτομα, ανθρώπους που στήριξαν μέχρι χθες τις δυνάμεις του κατεστημένου. Για όλα αυτά, υπομονετικά περιμένουμε απαντήσεις.

Αφετηρία μας σήμερα, είναι ότι θα ψηφίσουμε και θα στηρίξουμε σε αυτές τις εθνικές εκλογές τον ΣΥΡΙΖΑ αρκεί να υπάρξει προγραμματική συμφωνία. Μας ενδιαφέρει η ήττα της ΝΔ, του νεοφιλελευθερισμού και του αυταρχισμού τόσο στις επικείμενες ευρωεκλογές, όσο και στις βουλευτικές. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι αποφασιστικής σημασίας η μάχη ενάντια στην αποχή. Στην απογοήτευση. Στην αποστροφή προς την πολιτική γενικότερα. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να υπάρχει μια πολιτική συμφωνία με την οποία θα διατηρείται ως κόρη οφθαλμού η αυτοτέλεια και αυτονομία μας.

Η θέση μας για τις επόμενες εκλογές δεν είναι λευκή επιταγή, ούτε αορίστου χρόνου. Θα δούμε και θα κρίνουμε. Εναλλακτικές πάντα δημιουργούνται στη ζωή και μπορούμε να συμβάλλουμε σε αυτές. Και αυτό δεν είναι μόνο δική μας θέση. Είναι χιλιάδων πολιτών. Είμαστε διαφορετικοί σε έναν κοινό αγώνα με φίλους. Έχουμε αίσθηση του πατριωτικού καθήκοντος. Της σοβαρότητας. Της αλληλεγγύης. Της συμπεριφοράς.

Εκείνο που προέχει σήμερα για το ΠΡΑΤΤΩ είναι μια δημοκρατική νίκη στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Πως θα εξασφαλίσουμε την παρουσία μας στις μικρές και μεσαίες πόλεις με αντιδημάρχους και δημάρχους, ενώ στις μεγάλες με δημοτικούς συμβούλους, όπως και στις περιφέρειες. Αν θέλουμε να αναπτυχθεί το κίνημα μας και οι ιδέες μας να γίνουν δύναμη, πρέπει να δουλεύουμε για να εξασφαλίσουμε την παρουσία μας στους κοινωνικούς φορείς και στους θεσμούς. Σε αυτούς τους τομείς η μάχη είναι μάχη παρουσίας και ύπαρξής μας, αλλά και διαμόρφωσης του συνδετικού κρίκου ανάμεσα στις κοινωνικές συμμαχίες και στις πολιτικές. Εμείς συμμετέχουμε στις πολιτικές διαδικασίες, διασφαλίζοντας την αυτοτέλειά μας.

Ξέρουμε και το μπόι μας και τον ίσκιο μας. Είμαστε μια οργάνωση που μεγαλώνει. Που μας εκτιμούν πολύ ευρύτεροι κύκλοι και μας αντιπαθούν όλα τα οργανωμένα συμφέροντα, ολιγαρχικά και μαφιόζικα. Ουδέποτε είδαμε τον εαυτό μας ως ανταγωνιστή άλλων τμημάτων του προοδευτικού πατριωτισμού και της εν δυνάμει δημοκρατικής παράταξης. Θέλουμε το καλό της πατρίδας και του λαού. Θέλουμε μια δημοκρατική, μια προοδευτική πατριωτική παράταξη με συνέπεια, σοβαρότητα, εργατικότητα, ιδέες και τολμηρή πρακτική. Διότι πάνω από όλα θέλουμε μια Ελλάδα που να μας κάνει περήφανους και σεβαστή στον κόσμο.»

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα