“Αγάπη Παράνομη”: Εκεί όπου η τηλεόραση συναντήθηκε με τη λογοτεχνία και συγκλόνισε

“Αγάπη Παράνομη”: Εκεί όπου η τηλεόραση συναντήθηκε με τη λογοτεχνία και συγκλόνισε
Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και Νίκος Ψαρράς στην Αγάπη Παράνομη

Στην «Αγάπη Παράνομη», το διήγημα του Κωνσταντίνου Θεοτόκη, το τηλεοπτικό αποτέλεσμα ήταν συγκλονιστικό, καθώς καταγράφηκε με άκρατο ηθογραφικό ρεαλισμό μια ιστορία εγκληματικού πάθους, σε μια καταπιεστική πατριαρχική κοινωνία

Είναι εξαιρετικά σπάνιο να καταφέρει ένα κλασικό ηθογραφικό μυθιστόρημα των αρχών του 1900 να αποτυπωθεί ρεαλιστικά στη μικρή οθόνη αναδύοντας έντονο το άρωμα της εποχής του. Φέτος η κρατική τηλεόραση αποφάσισε να επενδύσει μυθοπλαστικά στις μεταφορές κάποιων επιλεγμένων κλασικών έργων. Το στοιχημα απέδωσε εν μέρει. Μέτρια θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς τη μεταφορά του διηγήματος του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη “Βαρδιάνος στα Σπόρκα” και ακόμη πιο μέτρια τη μεταφορά του αριστουργηματικού διηγήματος του Γεώργιου Βιζυηνού “Ποιος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου” (και τις δύο σειρές επιμελήθηκε σκηνοθετικά ο Μανούσος Μανουσάκης).

Στην «Αγάπη Παράνομη», το διήγημα του Κωνσταντίνου Θεοτόκη, ωστόσο το στοίχημα πέτυχε. Το αποτέλεσμα ήταν συγκλονιστικό, καθώς καταγράφηκε με άκρατο ηθογραφικό ρεαλισμό μια ιστορία εγκληματικού πάθους, σε μια καταπιεστική πατριαρχική κοινωνία, που δοκιμάζει τα όρια και τις αντοχές των ηρώων.

Οι τηλεθεατές έδειξαν από τα πρώτα κιόλας επεισόδια την προτίμησή τους στη σειρά αυτή της κρατικής τηλεόρασης. Χαρακτηριστικό είναι πως σύσσωμο το κοινό το βράδυ του Σαββάτου 29 Ιανουαρίου, παρακολούθησε τα δυο τελευταία συγκλονιστικά επεισόδια της σειράς χαρίζοντας υψηλά ποσοστά τηλεθέασης στην ΕΡΤ1 που έφτασαν στο τέταρτο το 15,5% (καθ’ όλη τη διάρκεια της μετάδοσης του διπλού επεισοδίου (5ο και 6ο), από 22:00 – 24:00, το ποσοστό τηλεθέασης κυμάνθηκε σταθερά σε διψήφια νούμερα στο σύνολο – στο 11,2% για την πρώτη ώρα και στο 14,6% για τη δεύτερη), ενώ τα sociakl media πήραν φωτιά.

Όλα τα επεισόδια της σειράς βρίσκονται στην ψηφιακή πλατφόρμα του ERTFLIX, μη τα χάσετε.

Η υπόθεση

Η υπόθεση του έργου διαδραματίζεται στο χωριό Δαφνύλα, κοντά στη Δασιά, λίγα χιλιόμετρα από την πόλη της Κέρκυρας. Εκεί, ο Στάθης Θεριανός (Νίκος Ψαρράς), παντρεμένος με την Διαμάντω (Καρυοφυλλιά Καραμπέτη) και πατέρας τεσσάρων παιδιών, ερωτεύεται κρυφά και κεραυνοβόλα τη νεαρή Χρυσαυγή (Ευγενία Ξυγκόρου), την περιζήτητη κόρη του εύπορου Σπύρου Ασπρέα (Γιάννης Νταλιάνης). Η σκέψη της τον τρελαίνει τόσο, που, προκειμένου να την έχει κοντά του, κάνει τα πάντα για να την παντρέψει με τον γιο του, Γιώργη (Μιχαήλ Ταμπακάκης). Η συνέχεια μοιάζει με αρχαία τραγωδία, οι συνέπειες είναι ολέθριες και η τελική κάθαρση πολύ σκληρή….


Η τηλεοπτική απόδοση

Η Ελένη Ζιώγα έχει μεταφέρει με εξαιρετικό τρόπο το διήγημα του Θεοτόκη σε τηλεοπτικό σενάριο και έχει επεξεργαστεί άριστα ακόμη και τις μύχιες σκέψεις τους και την πάλη με τους δαίμονες της ψυχής τους. Ο Νίκος Κουτελιδάκης κατόρθωσε και με τη σκηνοθετική του ματιά μ;aς βύθισε στα ήθη μιας άλλη εποχής -στυγνά πατριαρχικής- δημιουργώντας μία υποβλητική ατμόσφαιρα. Τα χρώματα της σειράς, τα πλάνα στα χωράφια, στο καφενείο, στα σπίτια, τα ζουμαρίσματα στα τραγικά πρόσωπα των πρωταγωνιστών είναι απολύτως ρεαλιστικά και αποτελούν μία προσεγμένη αναβίωση του ηθογραφικού πλαισίου μιας ολόκληρης εποχής.

Οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών

Η σειρά βασίζεται κατά κύριο λόγο στις εκπληκτικές ερμηνείες του καστ με προεξάρχουες αυτές της Καρυοφυλλιάς Καραμπέτη -που επιστρέφει μετά από 14 χρόνια στο τηλεοπτικό τοπίο- και Νίκου Ψαρρά. Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη δίνει μία υψηλού επιπέδου ερμηνεία στον ρόλο της Διαμάντως, τη συζύγου του Θεριανού και στο πρόσωπό της αντικατοπτρίζεται ο ρόλος της γυναίκας της εποχής εκείνης. Το βλέμμα της, το παράστημά της, η συναισθηματική της ακροβασία, η εσωτερική της πάλη, όλα γίνονται ιδιαίτερα αισθητά παρακολουθώντας τη μεγάλη αυτή ηθοποιό.

Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και Νίκος Ψαρράς στην Αγάπη Παράνομη

Ο Νίκος Ψαρράς στον ρόλο του Θεριανού είναι πραγματικά καθηλωτικός. Βουτά βαθιά μέσα στον χαρακτήρα του, όσο κι αν παλεύει να πολεμήσει το πάθος του για την γυναίκα του γιου του, παρασύρεται από αυτό, γίνεται έρμαιο της λαγνείας του, χάνει κάθε λογική και τελικά φέρει την καταστροφή…

Εξαιρετικοί στις ερμηνείες τους και ο Γιάννης Νταλιάνης στον ρόλο του πατέρα της νύφης του, η Μαριάνθη Σοντάκη στον ρόλο της μητέρας της κοπέλας, ο Μιχαήλ Ταμπακάκης στον ρόλο του Γιώργη, του γιου της οικογένειας, αλλά και η Ευγενία Ξυγκόρου στον ρόλο της γυναίκας που αποτέλεσε και το αντικείμενο του πάθους πατέρα και γιου.

Ποιος είναι ο Κωνσταντίνος Θεοτόκης

Ο Κωνσταντίνος Θεοτόκης γεννήθηκε το 1872 στην Κέρκυρα, γιος του Μάρκου Θεοτόκη και της Αγγελικής Πολυλά, ανιψιάς του Ιάκωβου Πολυλά. Είχε δύο αδελφούς. Έμαθε τα πρώτα γράμματα στο ιδιωτικό σχολείο Κοντούτη, στη συνέχεια φοίτησε για οκτώ χρόνια στο Εκπαιδευτήριο Καποδίστριας και τελείωσε το γυμνάσιο το 1888. Μαθητής ακόμα έγραψε το σχολικό εγχειρίδιο “Εγχειρίδιον προς κατασκευήν διαφόρων εκ χάρτου παιγνίων. Μέρος πρώτον : Το πτηνόν.” Την ίδια περίοδο ξεκίνησε και το ενδιαφέρον του για τις φυσικές επιστήμες και το 1884 σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών εξέδωσε με τον αδελφό του Κωνσταντίνο την εφημερίδα Ελπίς. Το 1887 εξέδωσε μια μελέτη για τον ηλεκτροχημικό τηλέγραφο και έστειλε μια μελέτη για το κυβερνώμενο αερόστατο στη Γαλλική Ακαδημία των Επιστημών που επαινέθηκε.Το 1889 γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης για σπουδές φυσικομαθηματικών επιστημών.

Η κοσμική και σπάταλη ζωή που επέλεξε τον οδήγησε δύο χρόνια αργότερα για συνέχιση των σπουδών του στη Βενετία. Εκεί σύναψε δεσμό με τη βαρώνη Ερνεστίνη φον Μάλοβιτς, δεκαεπτά χρόνια μεγαλύτερή του, από την οποία χώρισε προσωρινά κατόπιν παρέμβασης του πατέρα του τον ίδιο χρόνο, την παντρεύτηκε όμως δύο χρόνια αργότερα στη Βοημία. Ένα χρόνο αργότερα εγκαταστάθηκε με τη σύζυγό του στον πύργο των Καρουσάδων. Τότε χρονολογείται και η έναρξη της βαθιάς φιλίας του με το Λορέντζο Μαβίλη, με τον οποίο πήρε μέρος στην κρητική επανάσταση και στον πόλεμο του 1897 και από τον οποίο υιοθέτησε το ενδιαφέρον του για τη σανσκριτική μυθολογία.

Στη συνέχεια ο Κωνσταντίνος έφυγε για σπουδές έξι μηνών στο Γκρατς της Αυστρίας, όπου ήρθε σε επαφή με τη σκέψη του Μαρξ και του Νίτσε και στράφηκε προς τις θεωρητικές επιστήμες. Το 1895 εξέδωσε ένα ρομάντζο στα γαλλικά, το 1899 δημοσίευσε σε συνέχειες το “Πάθος και το Πίστομα” στο περιοδικό Τέχνη του Κωνσταντίνου Χατζόπουλου. Το 1900 πέθανε η κόρη του Ερνεστίνη από μηνιγγίτιδα σε ηλικία πέντε ετών.

Το 1903 γνωρίστηκε με την μετέπειτα στενή φίλη του Ειρήνη Δεντρινού και το 1904 δημοσίευσε στο Νουμά τη διατριβή του Σανσκριτική και καθαρεύουσα. Το 1905 οργάνωσε συνέδριο δημοτικιστών στην Κέρκυρα με αφορμή την εκεί επίσκεψη του Αλέξανδρου Πάλλη.

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Σοσιαλιστικού Ομίλου Κερκύρας και κατόπιν του Αλληλοβοηθητικού Εργατικού Συνδέσμου Κερκύρας και το 1912 τιμήθηκε με το παράσημο του Σταυρού του Σωτήρος από την κυβέρνηση, βραβείο που όμως δε δέχτηκε. Το 1916 συμμετείχε σε ειδική αποστολή του επαναστατικού κινήματος Θεσσαλονίκης στη Ρώμη μετά από ανάθεση του τότε υπουργού Εξωτερικών Νικολάου Πολίτη.

Επέστρεψε στην Κέρκυρα και διορίστηκε αντιπρόσωπος της κυβέρνησης στην Κέρκυρα, θέση από την οποία παραιτήθηκε τον ίδιο χρόνο. Το 1917 μετά την πτώση της αυστροουγγρικής μοναρχίας ο Θεοτόκης και η σύζυγός του καταστράφηκαν οικονομικά.

Η υγεία του κλονίστηκε. Εργάστηκε σποραδικά ως διευθυντής λογοκρισίας (για δυο μέρες), ως υπάλληλος των εκδόσεων Ελευθερουδάκη, της Υπηρεσίας Ξένων και Εκθέσεων και της Εθνικής Βιβλιοθήκης, ενώ δεν έπαψε σ’ όλη τη ζωή του να δημοσιεύει πεζογραφικά, ποιητικά και μεταφραστικά έργα του σε πολλά λογοτεχνικά και εφημερίδες (όπως Η Τέχνη, ο Νουμάς, ο Διόνυσος κ.α.).Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν πολύ δύσκολα λόγω της άθλιας οικονομικής του κατάστασης και της αρρώστιας του.Εγχειρίστηκε στον Ευαγγελισμό και οι γιατροί τον συμβούλεψαν να φύγει για την Κέρκυρα, όπου πέθανε την πρώτη Ιουλίου του 1923, αφήνοντας ανολοκλήρωτο το τελευταίο του έργο με τίτλο Ο παπά Ιορδάνης περίχαρος και η ενορία του.

Στο χώρο της πρωτότυπης λογοτεχνικής δημιουργίας ο Θεοτόκης ασχολήθηκε κυρίως με την πεζογραφία. Ξεκίνησε γράφοντας διηγήματα (κυρίως κατά την περίοδο 1898-1910) με επιρροές από τον γερμανικό ιδεαλισμό και τη σκέψη του Νίτσε και θέματα μυθολογικά μεσαιωνικά και άλλα, όλα απομακρυσμένα από τη σύγχρονή του πραγματικότητα. Σύντομα άλλαξε κατεύθυνση και διέγραψε μια εξελικτική πορεία από την ψυχογραφική ηθογραφία και την αισθητιστική γραφή, προς τον ιδεολογικά φορτισμένο κοινωνικό ρεαλισμό (επιρροές από το σοσιαλισμό) και το νατουραλισμό. Σταθμοί της πορείας του στάθηκαν Το Πάθος, Το Πίστομα, Η τιμή και το χρήμα, Η ζωή και ο θάνατος του Καραβέλλα.

Στο χώρο της ποίησης έγραψε 32 σονέτα με ερωτική κυρίως θεματολογία. Άξιες λόγου είναι επίσης οι φιλολογικές του μελέτες και οι εξαιρετικά φροντισμένες μεταφράσεις σημαντικών έργων της παλαιότερης και σύγχρονής του παγκόσμιας λογοτεχνίας (ο Θεοτόκης μιλούσε δέκα γλώσσες), με τις οποίες στόχευε στην πνευματική αφύπνιση του λαού, παράλληλα προς τον φίλο του Κωνσταντίνο Χατζόπουλο.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα