Financial Times: Ύμνοι για τον ΝΕΟΝ του Δημήτρη Δασκαλόπουλου

Oι Financial Τimes βρέθηκαν στην Αθήνα τις τελευταίες μέρες του Οκτώβρη, επισκέφτηκαν την εγκατάσταση της Μαρίας Λοϊζίδου στον Κεραμεικό και την έκθεση του Mario Merz στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης και μετέφεραν τη μοναδική εμπειρία από τις δράσεις του ΝΕΟΝ, στην έκδοση του Σαββατοκύριακου 31/10/15. Η εφημερίδα σημειώνει πως το κοινό των χωρών «όπου η σύγχρονη τέχνη επεκτείνεται με υστερικούς ρυθμούς» οφείλει να δει πώς η σύγχρονη τέχνη αναπτύσσεται και τι πυροδοτεί στην ελληνική κοινωνία, μέσα από τα έργα του ΝΕΟΝ. Nα κρυφακούσει, όπως λέει χαρακτηριστικά, τη συνομιλία του ιδρυτή του ΝΕΟΝ Δημήτρη Δασκαλόπουλου και της διευθύντριας του οργανισμού Ελίνα Κουντούρη. 

H συντάκτρια Rachel Spence γράφει πως ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος «έχει μια φυσική ντροπαλότητα και  σε αντίθεση με άλλους συλλέκτες δεν επιθυμεί να δημιουργήσει ένα ιδιωτικό μουσείo για να στεγάσει τα περισσότερα από 500 έργα της συλλογής του. “Θα ήταν αρκετά αυτοαναφορικό. Δεν μου ταιριάζει”, σχολιάζει ο ίδιος. Αντιθέτως, ο ΝΕΟΝ λειτουργεί ως ένας ευέλικτος, σχεδόν ρέων οργανισμός, με πρωταρχική αποστολή να παρουσιάσει την τέχνη στο δημόσιο χώρο», συνεχίζει το ρεπορτάζ.  «Η σύγχρονη τέχνη μπορεί να προκαλέσει συναισθηματική και πολιτισμική αλλαγή» λέει στην εφημερίδα ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος. «Η τέχνη δεν είναι πολυτέλεια, είναι θεμελιώδης ανάγκη»  προσθέτει, επισημαίνοντας πως σε αυτή την εποχή της κρίσης, η τέχνη μπορεί να μας προκαλέσει, να μας κάνει να σκεφτούμε αντισυμβατικά.

Η σχέση της τέχνης με την κρίση στην Ελλάδα διατρέχει το κείμενο. «Κάθε φορά που ετοιμάζουμε ένα νέο project αναρωτιέμαι: Πόσο σχετικό με όσα συμβαίνουν είναι το πρόγραμμα μας, όταν υπάρχουν στην Ελλάδα παιδιά που πάνε στο σχολείο χωρίς κολατσιό επειδή οι γονείς τους δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να τους το προσφέρουν; Όταν δεν υπάρχει καμία ελπίδα να βρεις μια νέα δουλειά όταν μείνεις άνεργος; Όταν υπάρχουν χιλιάδες πρόσφυγες στις πλατείες μας;” λέει η Ελίνα Κουντούρη. «Για παράδειγμα, στην περίοδο του δημοψηφίσματος παρουσιάζαμε την  έκθεση “Terrapolis” στους κήπους της Γαλλικής Σχολής στην  Αθήνα. Είχε δωρεάν είσοδο – όπως όλες οι δράσεις και οι εκθέσεις μας- και οι πολίτες έμεναν επί ώρες εκεί, επειδή ουσιαστικά έβρισκαν ένα καταφύγιο.»

Η Ελίνα Κουντούρη συνεχίζει λέγοντας «για εμάς το ερώτημα είναι πάντα “πώς θα φέρουμε τη σύγχρονη τέχνη στον δημόσιο χώρο; Όχι στους συλλέκτες ούτε στο μικρό ποσοστό των μυημένων. Πρέπει να συνδέσουμε τη ίδια την πόλη με τις δράσεις μας. Στην Αθήνα, η [πολιτιστική] κληρονομιά είναι στο DNA μας. Συνεπώς, οφείλουμε να μεταφέρουμε αυτή τη συναισθηματική σύνδεση από το παρελθόν στο παρόν.»

Πηγή: Financial Times