Η μεγάλη μας ποιήτρια Κική Δημουλά στο Ραδιόφωνο 24/7
Σήμερα το απόγευμα, στις 17.00 η εκπομπή "Πεζοί στον Αέρα" και το Ραδιόφωνο 24/7 φιλοξενούν την τιμημένη με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας και το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου της, ποιήτρια Κική Δημουλά
- 14 Ιουνίου 2017 12:43
Η τιμημένη με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας και το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας (Prix Européen de Littérature) για το σύνολο του έργου της, με το Βραβείο Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών και με το Α΄Κρατικό Βραβείο Ποίησης ποιήτρια Κική Δημουλά, σήμερα στις 5 το απόγευμα, στην εκπομπή Πεζοί στον Αέρα με την Ιωάννα Κλεφτόγιαννη και την Φωτεινη Λαμπρίδη. Στους 88,9, στο ραδιόδωνο 24/7.
Πριν λίγες ημέρες, η κυρία Δημουλά αναγορεύτηκε διδάκτωρ του Τμήματος Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
“Έχω περάσει μόνο έξω από το Πανεπιστήμιο και τώρα, μέσα σε μια μόνο στιγμή, πήρα και διδακτορικό”, είπε η Κ. Δημουλά αμέσως μετά την αναγόρευσή της.
“Η τιμή την οποία μου έκανε το Πανεπιστήμιο μου φέρνει συγκίνηση: συγκίνηση ρωμαλέα, σφοδρή και άφθαρτη. Και μαζί αμηχανία, ταραχή, ακόμα και φόβο. Γιατί είμαι αυτοδίδακτη και αυτοδίδακτες είναι και οι επιδόσεις μου στην ποίηση. Αφελώς πίστεψα στην αρχή πως θα μπορούσα να ανιχνεύσω τους κανόνες που διέπουν τη λειτουργία της ποίησης. Όσο για την πανεπιστημιακή τιμή, τα 180 χρόνια που συμπληρώνονται φέτος από την ίδρυση του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών συμπίπτουν με τα 86α γενέθλιά μου – κάτι που επισπεύδει την προσωρινότητα της ύπαρξής μου. Είμαι παρόλα αυτά ακόμη μια τελειόφοιτη που πιστεύει στα ανεκπλήρωτα όνειρά της. Αυτός είναι κατά πάσα πιθανότητα και ο λόγος που γράφω ποίηση”.
“Και πρέπει να πω ότι στην ουσία της ποίησης υπήρξε ανέκαθεν κάτι το απρεπές. Η ποίηση είναι σαν μια πελώρια τίγρη που τινάζει ξαφνικά μπροστά μας την ουρά της. Πρόκειται για ένα είδος ευθανασίας των πραγμάτων που βρίσκονται ήδη νεκρά μέσα μας. Η μνήμη και η λύπη είναι οι τροφοδότες της ποίησης, αλλά τα ποιήματα είναι σαν να έχουν διαλέξει τον τρόπο με τον οποίο θέλουν να γραφτούν. Ίσως και να έχουν προϋπάρξει της σύνθεσής τους και γι’ αυτό να αντιστέκονται στη γλώσσα όταν προσπαθεί να τα διαπλάσει. Διότι πρέπει να ξέρουμε πως για να γραφτεί ένα ποίημα χρειάζεται προηγουμένως να ομονοήσουν άπειροι παράγοντες”.
