Κάνε focus: Η φωνή της Μαρίας Κοσοβίτσα ξεσηκώνει τον κόσμο της Τουραντότ

Η Μαρία Κοσοβίτσα, μια από τις πιο υποσχόμενες φωνές της νεότερης γενιάς, αναλαμβάνει τον ρόλο της Λιου στην “Τουραντό” του Τζάκομο Πουτσίνι. Tο κύκνειο άσμα του Τζάκομο Πουτσίνι, σχεδόν έναν αιώνα μετά τη δημιουργία του, ανοίγει το φετινό πρόγραμμα του Ηρωδείου, σε μια νέα μεγαλειώδη παραγωγή στις 1, 3, 5, 6 και 8 Ιουνίου 2025, σε μουσική διεύθυνση Πιερ Τζόρτζιο Μοράντι, σκηνοθεσία Αντρέι Σερμπάν, σκηνικά – κοστούμια Χλόης Ομπολένσκι και με μια διανομή διεθνούς ακτινοβολίας.

Η νεαρή σοπράνο, με έντονο πάθος για την όπερα, έχει ήδη διακριθεί σε σημαντικούς διεθνείς διαγωνισμούς. Το 2024 επιλέχθηκε από την Ακαδημία Βέρντι του Βασιλικού Θεάτρου της Πάρμας και την ίδια χρονιά κέρδισε το δεύτερο βραβείο στον διεθνή διαγωνισμό όπερας «Voci Verdiane».

Με έντονη μουσική και θεατρική συγκρότηση, η Κοσοβίτσα κάνει το ντεμπούτο της στον ρόλο της Λιου, μιας ηρωίδας που ισορροπεί ανάμεσα στη θυσία και στην αγάπη, την τρυφερότητα και τη δύναμη, σε έναν ρόλο που απαιτεί φωνητική αρτιότητα αλλά και βαθιά εσωτερική κατανόηση.

Στο NEWS 24/7 μιλά για τα πρώτα βήματά της, τους σημαντικούς σταθμούς της καριέρας της, τις καλλιτεχνικές της ανησυχίες και τα όνειρά της για το μέλλον – με αφορμή μια παράσταση που φιλοδοξεί να μας θυμίσει τη διαχρονική μαγεία της όπερας.

Τα πρώτα βήματα στον κόσμος της όπερας

Πώς ξεκίνησε η σχέση σου με τη μουσική και τι σε οδήγησε στην όπερα;

Από μωρό βρισκόμουν μέσα στη μουσική, καθώς η μητέρα μου είναι τραγουδίστρια του ελληνικού ρεπερτορίου. Η προσωπική μου σχέση μου με τη μουσική ξεκίνησε από την ηλικία των 8 ετών με το πιάνο, που από την αρχή , αγάπησα πολύ. Πάντα όμως το κλασικό τραγούδι μου δημιουργούσε ιδιαίτερα συναισθήματα χωρίς να καταλαβαίνω τότε απόλυτα το λόγο, και συγκεκριμένα οι ερμηνείες της Μαρίας Κάλλας.

Στα εφηβικά μου χρόνια είχα την τύχη να βρεθώ στο μουσικό Γυμνάσιο και Λύκειο Ιλίου, όπου στη χορωδία του σχολείου ο μαέστρος μας, κος Αντώνης Παλάσκας, μας έκανε να αγαπήσουμε ένα ευρύ φάσμα χορωδιακού ρεπερτορίου. Νομίζω ότι από εκεί και έπειτα άρχισα να καταλαβαίνω, ότι το κλασικό τραγούδι και συγκεκριμένα η όπερα, θα ήταν για μένα μια μεγάλη αγάπη της καρδιάς μου.

Παρ’όλο που μετά το σχολείο ακολούθησα τις σπουδές στην Αρχαιολογία, την χρονιά της αποφοίτησής μου από το ΕΚΠΑ, και τις απόκτησης του διπλώματος στο πιάνο, κατάλαβα, ό,τι δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς την όπερα. Και έτσι ξεκίνησε το ταξίδι μου σ ‘ αυτήν την τέχνη.

Ποιες θεωρείς ως τις σημαντικότερες στιγμές στη μέχρι τώρα πορεία σου;

Η πρώτη σημαντική στιγμή στο κλασικό τραγούδι υπήρξε για μένα η βράβευση με την υποτροφία Μαρία Κάλλας από τον σύλλογο των φίλων της μουσικής, η οποία μου έδωσε το έναυσμα να κυνηγήσω το όνειρό μου, με τις σπουδές στο εξωτερικό. Έπειτα σημαντικό βήμα στην πορεία μου, ήταν η εισαγωγή μου το 2024 μετά από ακρόασεις στην Ακαδημία του Βασιλικού θεάτρου της Πάρμας στην Ιταλία καθώς και η απόσπαση του 2ου βραβείου στον διεθνή διαγωνισμό Voci Verdiane την ίδια χρονιά.

Υπάρχει κάποιο πρόσωπο ή δάσκαλος που θεωρείς καθοριστικό στην καλλιτεχνική σου διαμόρφωση;

Μπορώ να πω ότι ήμουν ιδιαιτέρως τυχερή ώστε να γνωρίσω μεγάλους δασκάλους κατά τις μουσικές μου σπουδές, οι οποίοι ο καθένας τους με βοήθησε με μοναδικό τρόπο να εξελιχθώ. Καθώς θεωρώ ότι τα πρώτα χρόνια που ασχολείται ένα μικρό παιδί με την μουσική είναι καθοριστικά, σίγουρα θα ήθελα να αναφέρω την αγαπημένη μου δασκάλα πιάνου, την εξαιρετική πιανίστρια κα Σοφία Ροσμαράκη, η οποία με έκανε να αγαπήσω πραγματικά τη μουσική.

Απεριόριστη στήριξη έλαβα από την καθηγήτρια κλασικού τραγουδιού , την υπέροχη σοπράνο κα Χριστίνα Γιαννακοπούλου με την οποία έλαβα το δίπλωμά μου στη μονωδία. Στην Iταλία επίσης είχα την τύχη να γνωρίσω μια ακόμη σπουδαία τραγουδίστρια την μέτζο-σοπράνο Claudia Marchi, με την οποία δουλεύουμε μαζί τα τελευταία 2 χρόνια. Ήμουν πραγματικά ευλογημένη διότι όλοι μου η δάσκαλοι εκτός από εξαιρετικοί καλλιτέχνες είναι και υπέροχοι άνθρωποι.

Ο ρόλος της Λιου στην Τουραντότ

Ποια είναι η πιο μεγάλη πρόκληση για σένα ως σοπράνο στον συγκεκριμένο ρόλο, και τι σε ελκύει ιδιαίτερα στην Τουραντότ του Πουτσίνι;

Η Λιου είναι ένας χαρακτήρας ευαίσθητος και συνάμα πολύ δυνατός, εύθραυστος αλλά και φλογερός, χαρακτηριστικά που αντικατοπτρίζονται και στις δύσκολες φωνητικές απαιτήσεις του ρόλου. Πέρα όμως και από τις φωνητικές προκλήσεις του ρόλου, θεωρώ ότι την Λιου, καθώς είναι ένα πλάσμα τόσο αγνό, με τόσο μεγάλη την αίσθηση της αυτοθυσίας, είναι αρκετά δύσκολο να την προσεγγίσεις ως χαρακτήρα και να τον κάνεις βίωμα σου, σε ένα κόσμο ιδιαιτέρως που σπανίζουν τα πρότυπα της άδολης θυσιαστικής αγάπης.

Σ αυτή την όπερα ο Πουτσίνι, για τους χαρακτήρες του έργου του, συνέθεσε μια απίστευτα φοβερή μουσική που αντικατοπτρίζει τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους. Αλλά και σε συνδυασμό με το λιμπρέτο προσκαλεί τον ακροατή να ψάξει σε βάθος το κάθε πρόσωπο και το γιατί δρα όπως δρα. Να μην μείνει δηλαδή στην επιφάνεια, αλλά να προσπαθήσει να ακροαστεί τα βαθύτερα νοήματα της ψυχοσύνθεσής των και τέλος να αναγνωρίσει πανανθρώπινα χαρακτηριστικά που μας αφορούν όλους, γεγονός που με συγκινεί βαθιά σ΄αυτήν την όπερα.

Η σκηνοθεσία της παράστασης είναι του Αντρέι Σερμπάν, ενός από τους πιο τολμηρούς σκηνοθέτες της εποχής μας. Πώς συνεργάστηκες μαζί του και τι νέο φέρνει αυτή η παραγωγη;

Είναι τεράστια τιμή για μένα να δουλεύω με τον Αντρέι Σερμπάν, ένα ζωντανό θρύλο στο χώρο της όπερας και του θεάτρου. Η συνεργασία μαζί του είναι ένα μεγάλο μάθημα για μένα, καθώς είναι ένας καλλιτέχνης που αγαπά και θέλει να φέρει την ομορφιά στον κόσμο, αλλά και να μεταδώσει βαθιά νοήματα της ανθρώπινης ύπαρξης.

Ο τρόπος δουλειάς του είναι αξιοθαύμαστος για το επίπεδο της αφοσίωσης του στη λεπτομέρεια.
Σ’ αυτήν την παραγωγή θεωρώ ότι θα δείτε κάποια καινούργια πράγματα, που εξηγούν με τρόπο ποιο ολοκληρωμένο τα κίνητρα των χαρακτήρων, βασισμένα πάντοτε στο λιμπρέτο και τη μουσική των χαρακτήρων.

Η Τουραντότ παρουσιάζεται μετά από 17 χρόνια στην Ελλάδα. Ποιο μήνυμα πιστεύεις ότι φέρνει στο ελληνικό κοινό αυτή η όπερα, σήμερα;

Το βαθύ νόημα για μένα που χαρακτηρίζει αυτή την όπερα και έχει να κάνει και άμεσα με τον χαρακτήρα της Λιου, είναι πως η πραγματική αγάπη, αυτή που δεν περιμένει ανταλλάγματα και είναι έτοιμη να θυσιαστεί για τον άλλον, αλλάζει τον κόσμο . Η μικρή σκλάβα που δίνει και την ζωή της για να σώσει τον αγαπημένο της κύριο , ακόμα κι αν βιώνει γι αυτόν μιαν αγάπη χωρίς ανταπόκριση, ζεσταίνει την καρδιά ακόμα και της παγωμένης πριγκίπισσας Τουραντότ.

Θεωρώ λοιπόν ότι αυτή η όπερα έχει διδακτικό χαρακτήρα, και λειτουργεί για τον ακροατή μεταμορφωτικά. Άλλωστε ένας σκοπός της τέχνης είναι να μας εξευγενίζει.

Όπως η Λιού με την θυσιαστική της πράξη καταφέρνει να αλλάξει τους ανθρώπους γύρω της , έτσι και η τέχνη μαλακώνει τις καρδιές. Δεν είναι λοιπόν και τυχαίο , ότι ο Πουτσίνι στις τελευταίες φράσεις της όπερας μέχρι το σημείο που πρόλαβε να ολοκληρώσει πριν πεθάνει, αναφέρεται στη Λιου ως εξής: Λιου, καλοσύνη. Λιου, γλυκύτητα. Λιου, ποίηση!

Τι σημαίνει για σένα να συνεργάζεσαι με διεθνώς καταξιωμένους συναδέλφους όπως η Λιζ Λίντστρομ, η Κάθριν Φόστερ και οι υπόλοιποι;

Είναι μεγάλη η συγκίνησή μου να δουλεύω με διεθνώς καταξιωμένους συναδέλφους στο χώρο της όπερας, που έχουν αφήσει ήδη το στίγμα τους στους ρόλους που θα ερμηνεύσουν. Πρόκειται για εξαιρετικούς καλλιτέχνες αλλά και πολύ γλυκούς ανθρώπους με ήθος.

Μεγάλη μου επίσης χαρά να μοιράζομαι τον ρόλο της Λιού με την σπουδαία σοπράνο της ΕΛΣ Τσέλια Κοστέα, η οποία πέρα από το εξαιρετικό της ταλέντο και τη θεϊκή φωνή της, είναι και ένας άνθρωπος δοτικός, γεμάτος καλοσύνη.

Κοιτώντας μπροστά…

Πώς βλέπεις το μέλλον σου στην όπερα και ποιοι ρόλοι ή συνεργασίες σε ενδιαφέρουν ιδιαίτερα στο προσεχές διάστημα;

Καθώς βρίσκομαι στο ξεκίνημα της επαγγελματικής μου πορείας είναι σημαντικό να επιλέξω ρόλους που θα είναι ασφαλείς για τη φωνή μου και θα με βοηθούν να εξελίσσομαι καλλιτεχνικά.

Θα με ενδιέφερε στην παρούσα φάση να ασχοληθώ κυρίως με την Ιταλική όπερα και συγκεκριμένα το ιταλικό μπελκάντο(Ντονιτσέτι, Μπελίνι κλπ), τον πρώιμο Βέρντι αλλά σιγά σιγά να επεκταθώ και σε άλλους λυρικούς ρόλους για τη σοπράνο του Πουτσίνι.
Θα ήταν φυσικά μεγάλη μου χαρά αν θα μπορούσα να ξανασυνεργαστώ με την ΕΛΣ, καθώς θεωρώ μεγάλη ευλογία να μπορώ να ασκώ την Τέχνη μου στην πατρίδα μου.

Πέρα από τη φωνητική σου εξέλιξη, σε τι βαθμό σε έχει επηρεάσει η εκπαίδευση σου στην Ελλάδα και στο εξωτερικό όσον αφορά την προσέγγιση της όπερας ως θεάτρου;

Θα έλεγα πως πέρα από την τεχνική φωνητική δουλειά που γίνεται κατα τη διάρκεια των σπουδών στην Όπερα, το άλλο σημαντικό κομμάτι αφορά την εξέλιξη του σπουδαστή ως ηθοποιού, διότι η Όπερα είναι κατεξοχήν θέατρο. Είχα την τύχη στην Ελλάδα αλλά και έπειτα στο εξωτερικό να έρθω σε επαφή με πολύ σημαντικούς ανθρώπους της όπερας και του θεάτρου , οι οποίοι με βοήθησαν να έρθω σε επαφή με το θεατρικό κομμάτι της τέχνης της όπερας. Πιθανότατα ίσως να βοηθούσε ακόμα πιο πολύ μια πιο εντατική ενασχόληση των μαθητών -τραγουδιστών με το θεατρικό κομμάτι κατά τα χρόνια των σπουδών τους, καθώς πραγματικά θεωρώ ότι είναι το κλειδί σε νέους δρόμους ερμηνείας αλλά και τρόπους αντιμετώπισης των τεχνικών δυσκολιών.

Τι συμβουλή θα έδινες σε ένα νέο κορίτσι που θέλει να ακολουθήσει το δρόμο της όπερας σήμερα;

Να οπλιστεί αρχικά με υπομονή, καθώς είναι ένας δύσκολος και μακρύς δρόμος. Έπειτα να ψάξει ώστε να βρει τον δάσκαλο που θα ταιριάζει με την δική της προσωπικότητα και θα μπορεί να τον εμπιστεύεται. Το ζήτημα των σπουδών στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό είναι ένα ένα δύσκολο ζήτημα, καθώς αν και στην Ελλάδα έχουμε εξαιρετικούς καλλιτέχνες και δασκάλους , αυτή τη στιγμή το σύστημα σπουδών και έπειτα αποκατάστασης στον επαγγελματικό χώρο ίσως να μην διευκολύνει πλήρως τους νέους τραγουδιστές στην πορεία τους.

Αυτό που είναι το σημαντικό για μένα , είναι να καταλάβουμε ότι η αγάπη μας γι αυτή την τέχνη είναι δυνατότερη από τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσουμε, και πρέπει να μας δίνει δύναμη να προχωράμε μπροστά.

Ποιο είναι το πιο «όνειρο» σου ρόλος ή συνεργασία που θα ήθελες να πραγματοποιήσεις;

Ένας ρόλος που από αρκετά μικρή τον είχα ερωτευτεί από όταν τον πρωτοάκουσα είναι η Μανταμα Μπατερφλάι του Πουτσίνι.
Είναι μια όπερα της οποίας η μουσική με συγκινεί βαθιά, ενώ με συγκλονίζει η ιστορία της μικρής Γκέισας Cio-cio san. Όπως όλες οι ηρωίδες του Πουτσίνι , είναι μια πολυδιάστατη γυναικεία προσωπικότητα , που θεωρω πως η μελέτη και η ερμηνεία της θα ταν μια εμπειρία αποκαλυπτική. Θα ήταν πραγματικά ένα όνειρο αν θα μπορούσα να την ερμηνεύσω.
Όσο για τις συνεργασίες θα ονειρεύομαι αυτές που θα μπορούσαν να φέρουν την τέχνη μας σε υψηλά επίπεδα.