Πώς αποχαιρέτησαν τον Σαββόπουλο ο γιος και ο εγγονός του – “Ένιωθα πάντα έναν κόμπο στον λαιμό”

Σε φορτισμένο κλίμα εκφώνησαν τους επικήδειούς τους ο γιος του Διονύση Σαββόπουλου, Κορνήλιος, και ο εγγονός του, που φέρει και το όνομά του, κατά τη διάρκεια της κηδείας του μεγάλου τραγουδοποιού.

«Τα τραγούδια του πατέρα μου ήταν διπλά, είχαν δύο τραγούδια μέσα στο κάθε τραγούδι. Το ένα έτρεχε μπροστά, το κυρίως θέμα και το άλλο ακολουθούσε από πίσω, στο background, σαν ριάκι σε δύο όχθες. Μου πήρε 57 χρόνια να καταλάβω γιατί το κάνει αυτό. Είχε δύο ζωές. Η μια ήταν πιο άυλη, πνευματική, η άλλη πιο γήινη, πιο σταθερή, πιο υλική. Από τη μια μεριά η ρουτίνα, η καθημερινότητα…

Για μένα ξηλώθηκε για να σπουδάσω στην Αμερική. Και από την άλλη όταν αναχωρούσε και πήγαινε να γράψει για εννέα μήνες. Το μήνυμα που προσπαθούσε να μας περάσει, είναι πως είμαστε αυτό που είμαστε, με το σώμα, το αυτοκίνητο, το σπίτι μας και ταυτόχρονα είμαστε κάτι έξω από το υλικό. Όμως η πνευματική και η υλική μεριά τρέχουν μαζί. Αυτό που προσπαθούσε να μας πει, ο θάνατος με τη ζωή είναι μαζί. Ο θάνατος δεν είναι το τέλος. Είναι πνευματικότητα που μας συνοδεύει σε όλη μας τη ζωή. Αυτό ήταν το μήνυμά του» είπε ο Κορνήλιος Σαββόπουλος.

Ο επικήδειος του εγγονού του

Έναν συγκινητικό επικήδειο εκφώνησε ο εγγονός του Διονύση Σαββόπουλου.

«Παππού, από πάντα θυμάμαι να μου μεταδίδεις την αγάπη σου, με ειλικρινή, είναι σαν μέσα σου να έχεις βρει την αληθινή αγάπη στην πιο απλή μορφή της, να έχεις νιώσει και να έχεις καταλάβει τον πυρήνα της και τον πραγματικό λόγο που οι άνθρωπο αγαπάμε. Ίσως αυτό που ήθελες να καταφέρεις μέσω της αγάπης, ήταν η ένωση. Αυτό φαίνεται πως ήταν ο γνώμονας για οτιδήποτε έκανες στη ζωή σου», είπε.

«Από την αγάπη σου κατάφερες να μου μάθεις τι είναι να είσαι άνθρωπος, τα καλά και τα κακά», ανέφερε.

«Από τη μουσική του, έως και τα ανέκδοτα που μας έλεγες κάθε Κυριακή. Θυμάμαι από μικρός, ως τώρα, πολλές φορές που βρισκόμουν μαζί σου ένιωθα έναν κόμπο στο λαιμό μου από συγκίνηση. Ποτέ δεν κατάλαβα όμως το γιατί… Δεν γινόταν σε καταστάσεις αντικειμενικού έντονου χαρακτήρα, αλλά σε απλές στιγμές. Όλες αυτές οι πράξεις είχαν μια φωτεινή ανάγκη για ένωση, μέσω της αγάπης», ανέφερε στον επικήδειο ο εγγονός του Διονύση Σαββόπουλου.

«Αυτή η συγκίνηση ερχόταν από την αγάπη που λάμβανα, που ήταν τόσο αληθινή και είχε τόση μεγάλη αξία. Μέσα από όλα, η μελαγχολία μας κάνει να αγαπάμε και να νιώθουμε ενωμένοι».

«Μέσα από όλα, η μελαγχολία μας κάνει να αγαπάμε και να νιώθουμε ενωμένοι. Η ψυχή σου μένει μαζί μας. Σ’ αγαπώ πολύ».