Χρήστος Δάντης – Ευρυδίκη είναι μαζί και ON FIRE
Διαβάζεται σε 11'
Οι δρόμοι τους έχουν διασταυρωθεί ξανά, όμως η αληθινή στιγμή της συνάντησης ήρθε τώρα! Ο Χρήστος Δάντης και η Ευρυδίκη ανεβαίνουν στη σκηνή του Σταυρού του Νότου Plus σαν δύο παλιοί συνοδοιπόροι που ξαναβρίσκουν τον κοινό παλμό. Και μας μιλούν για όλα.
- 24 Νοεμβρίου 2025 06:05
Ο Χρήστος Δάντης και η Ευρυδίκη ενώνουν τις φωνές τους στο Σταυρό του Νότου Plus και υπόσχονται συναντήσεις με καθαρό ηλεκτρισμό. Η συνεργασία τους ξεκινά την Παρασκευή 28 Νοεμβρίου και θα επαναλαμβάνεται κάθε Παρασκευή, σαν μικρή τελετουργία για όσους αγαπούν την ελληνική ποπ και το ευγενές ροκ της δεκαετίας του ’90.
Εκείνος, αιώνιος ανήσυχος, από τους πιο δημιουργικούς συνθέτες της γενιάς του, πάντα με τη γνώριμη κιθάρα του. Εκείνη, μια παρουσία με προσωπικό αποτύπωμα, που ανέβασε τον πήχη στο ελληνικό ποπ-ροκ. Δύο διαδρομές που συναντιούνται τώρα επί σκηνής, σε μια συνεργασία που μοιάζει παράξενα αναπόφευκτη, σαν κάτι που έπρεπε να έχει συμβεί εδώ και χρόνια.
Το πρόγραμμα κινείται ανάμεσα σε τραγούδια που σημάδεψαν δεκαετίες, διασκευές με νεύρο και εκπλήξεις που κρατούν την αδρεναλίνη ψηλά. Το live που ετοιμάζουν στο Σταυρό του Νότου Plus ενώνει δύο εμβληματικές πορείες, και φέρνει πίσω κάτι που λείπει: τη χαρά της αυθεντικής συναυλιακής συνάντησης.
Λίγο πριν ανέβουν μαζί στη σκηνή, μίλησαν για την απόφαση αυτής της συνεργασίας, τη χημεία τους και το τι υπόσχεται το νέο αυτό μουσικό ταξίδι.
Πώς προέκυψε η ιδέα να βρεθείτε μαζί στη σκηνή…
Δάντης: Με την Ευρυδίκη γνωριζόμαστε χρόνια και προσωπικά την θαυμάζω από το ξεκίνημά της. Έχουμε βρεθεί στο παρελθόν και με μεγάλη επιτυχία πάνω στο stage, τη μία τραγουδώντας ένα κλασικό τραγούδι του Γιώργου Θεοφάνους, την άλλη όταν εμφανίστηκα σαν καλεσμένος της σε έναν από τους χώρους που εμφανιζόταν και το «δέσιμο» μας ήταν ιδιαίτερο. Από τότε δώσαμε μια υπόσχεση μεταξύ μας ότι θα κάνουμε κάτι μακροβιότερο.
Ευρυδίκη: Υπήρχε σαν σκέψη στο μυαλό μας εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Από την πρώτη φορά που βρεθήκαμε μαζί στη σκηνή, καλεσμένοι και οι δύο του Γιώργου Θεοφάνους, σε μια συναυλία του στο Λυκαβηττό το 2003. Υπήρξε ένα μοναδικό δέσιμο στις φωνές μας και μια απίστευτη ενέργεια στη σκηνή. Με λίγους καλλιτέχνες μπορείς να ταιριάξεις τόσο καλά, ώστε να νιώθεις απόλυτη ελευθερία.
Από τότε συναντηθήκαμε άλλες δυο-τρεις φορές και η επιθυμία για κάτι μεγαλύτερο και πιο ολοκληρωμένο όλο και μεγάλωνε. Υπήρχε πάντα αυτό το «πότε θα το κάνουμε;» κι από μας αλλά και από το κοινό που περίμενε χρόνια αυτή τη συνεργασία. Έτσι, κάποια στιγμή τον περασμένο Απρίλιο, σε μια χαλαρή κουβέντα με καφεδάκι και μουσικούλα, λέγοντας τα νέα μας, έπεσε ξανά στο τραπέζι η ιδέα του «μαζί». Μήπως έφτασε η στιγμή; Και εντελώς αυθόρμητα είπαμε κι οι δύο «πάμε»… Έτσι γεννήθηκε το ON FIRE.
Ο τίτλος ON FIRΕ υποδηλώνει ένταση, πάθος, ενέργεια. Πώς θα περιγράφατε τη χημεία σας πάνω στη σκηνή; Είναι κάτι που προέκυψε αυθόρμητα ή καλλιεργήθηκε μέσα από πρόβες και συζητήσεις;
Δάντης: Όταν υπάρχει υπόσχεση μεταξύ δύο καλλιτεχνών ότι θα βρεθούμε κάποια στιγμή πάνω στη σκηνή στον ίδιο χώρο συνήθως το σύμπαν συνωμοτεί ώστε αυτό να γίνει. Και ήρθε η ευκαιρία στον Σταυρό του Νότου. Οπως είπα και πριν, μας συνδέει μια μακροχρόνια φιλία. Αυτά δεν θέλουν πολλά: ένα “πάμε;” αρκεί.
Ευρυδίκη: Η χημεία μας είναι απόλυτα αυθόρμητη. Είναι μοναδική, εκρηκτική θα έλεγα. Κάτι τέτοιο ή υπάρχει ή δεν υπάρχει. Δεν είναι κάτι που μπορείς να προβάρεις. Γεννιέται μέσα από την ελευθερία που αισθάνεται ο καθένας πάνω στη σκηνή σε σχέση με τον εαυτό του και το κοινό, τη σύνδεση του με τα τραγούδια αλλά και το πόσο ανοιχτός είναι στο να μοιραστεί. Εγώ λατρεύω να τραγουδώ με καλλιτέχνες που έχουν φωνάρες, αλλά και μια τρέλα στη σκηνή, που με κάνουν να αισθάνομαι ότι είμαστε ένα, ότι συμπληρώνει ο ένας τον άλλο.
Και οι δύο έχετε διαγράψει μία μεγάλη πορεία. Αν μπορούσατε να ξεχωρίσετε ένα σταθμό που σας καθόρισε, ποιος θα ήταν;
Ευρυδίκη: Για μένα, ο σταθμός ήταν η στιγμή που βρήκα τη δική μου μουσική ταυτότητα, όταν άρχισα να γράφω και να επιλέγω συνειδητά το υλικό μου. Κάθε φάση όμως έχει κάτι πολύτιμο. Από τα πρώτα pop χρόνια μέχρι τις πιο εναλλακτικές μου περιόδους. Όταν είπα “θα τραγουδήσω όπως νιώθω, όχι όπως πρέπει”, τότε ένιωσα ότι ενηλικιώθηκα καλλιτεχνικά. Ότι βρήκα τη φωνή μου και αυτό μου έδωσε ελευθερία.
Δάντης: Πάντα το «ξεκίνημα», το «χαίρω πολύ» είναι αυτό που δεν ξεχνάς ποτέ. Η πρώτη φορά που σε αγκαλιάζει ο κόσμος.
Πώς βλέπετε τη μουσική σκηνή, όπως έχει εξελιχθεί σε σχέση με τότε που ξεκινήσατε;
Ευρυδίκη: Η σκηνή έχει αλλάξει πάρα πολύ. Είναι πιο γρήγορη, πιο απρόβλεπτη. Υπάρχει απίστευτη ταχύτητα και φυσικά νέα μέσα έκφρασης. Τότε περιμέναμε να βγει ένας δίσκος… τώρα κάθε μέρα βγαίνουν εκατό τραγούδια! Είναι πιο δύσκολο να ξεχωρίσεις, αλλά και πιο εύκολο να εκφραστείς χωρίς «φίλτρα». Αυτό είναι όμορφο, αρκεί να υπάρχει αλήθεια και συνέπεια σε ό,τι κάνεις. Υπάρχουν τόσα νέα παιδιά εκεί έξω με ψυχή, που γράφουν όμορφα πράγματα, που δεν φοβούνται να δείξουν την αλήθεια τους. Κι αυτό με γεμίζει ελπίδα. Η μουσική πάντα βρίσκει τρόπο να επιβιώνει.
Υπάρχουν πολλά νέα παιδιά με φρέσκια ματιά και ψυχή. Έχω αδυναμία στους καλλιτέχνες που γράφουν οι ίδιοι τα τραγούδια τους, που έχουν κάτι δικό τους να πουν. Και υπάρχουν πολλά νέα παιδιά που με συγκινούν όπως για παράδειγμα η Μαρίνα Σπανού. Ένα τόσο χαρισματικό πλάσμα, τόσο φωτεινό, εξαιρετική μουσικός και ερμηνεύτρια. Την παρακολουθώ από τα πρώτα της βήματα μιας και με τη μητέρα της γνωριζόμασταν από τα εφηβικά μας χρόνια στην Κύπρο και χαιρόμουν να βλέπω την εξέλιξη ενός νέου κοριτσιού τόσο ταλαντούχου, με τέτοιο ήθος και ευγένεια ψυχής.
Δάντης: Καλή μουσική, αλλά και κακή γίνεται πάντα μέσα στα χρόνια. Διαφορές είναι ότι τότε είχαμε περισσότερες δυνατότητες επιλογής ρεπερτορίου με τα ολοκληρωμένα albums, αλλά και μία εταιρεία να επενδύει στο ρεπερτόριο αυτό και στους καλλιτέχνες της. Τώρα τα πράγματα για τους νέους είναι πολύ πιο περιορισμένα και οι ίδιοι χρηματοδοτούν τις δουλειές τους. Οι εταιρείες αναλαμβάνουν συνήθως την διαχείριση και την επικοινωνία του ρεπερτορίου. Επίσης, επιστρέψαμε στην περίοδο των Singles. Πόσα θα είναι αυτά μέσα στην πληθώρα ρεπερτορίου μέσα σε ένα χρόνο; Τρία με τέσσερα; Ίσα προλαβαίνεις δείξεις τι και ποιος είσαι στο ελάχιστο. Αυτό και μόνο αλλάζει πολλά.
Πώς ένας καλλιτέχνης με μακρόχρονη διαδρομή μπορεί να παραμείνει «φρέσκος» και επίκαιρος;
Δάντης: Είναι πολύ σημαντικό να ακούς τις τρέχουσες στάσεις και την τρέχουσα μουσική όσο παλιός και να είσαι. Είναι σημαντικό να επηρεάζεσαι από τους ήχους και τους στίχους της εποχής σου προσπαθώντας να αφομοιώσεις ακόμα και αυτά που δεν σε συγκινούν και δεν καταλαβαίνεις πολύ. Για να αρέσουν στους υπόλοιπους, κάτι εχουν!
Ευρυδίκη: Με το να ακούει την καρδιά του. Να είναι αληθινός και τολμηρός. Με το να μη σταματά να μαθαίνει και να ακούει, να συνεχίζει να παίζει και να πειραματίζεται. Εγώ βαριέμαι εύκολα, οπότε αναγκαστικά ψάχνω πάντα κάτι καινούριο. Προσπαθώ να παραμένω ανοιχτή σε νέους ήχους, νέες συνεργασίες, χωρίς να χάνω την ταυτότητά μου. Κυρίως όμως το να είμαι αληθινή ώστε να αισθάνομαι ότι αυτό που κάνω έχει λόγο ύπαρξης. Τί σημαίνει «φρέσκος» και επίκαιρος; Κάποιος θα έλεγε ίσως να ακολουθείς τη μόδα, την τάση της εποχής. Εγώ πιστεύω να είσαι ο εαυτός σου και να μιλάς με την αλήθεια σου. Η αλήθεια πάντα εκφράζει την εποχή της και είναι πάντα επίκαιρη.
Έχετε αλλάξει τρόπο προσέγγισης στη δημιουργία ή στην ερμηνεία με τα χρόνια;
Ευρυδίκη: Ναι, σε πολλά. Παλιά κυνηγούσα την τελειότητα. Με τρόμαζαν τα λάθη, ήμουν πιο ανασφαλής. Τώρα κυνηγάω την αλήθεια. Δεν με νοιάζει αν σπάσει λίγο η φωνή μου σε ένα σημείο, αρκεί να είναι αληθινό. Η μουσική δεν είναι άσκηση φωνητικής, είναι εξομολόγηση. Είναι μοίρασμα. Είναι άγγιγμα ψυχής. Κι εγώ θέλω πια να λέω ιστορίες που αγγίζουν.
Δάντης: Ελπίζω πως όχι, γιατί καμιά φορά η ωριμότητα δεν αφήνει το «νέο» το «αφιλτράριστο» το πηγαίο, το αυθόρμητο που διακατέχει τη νεαρή ηλικία να βγει στην επιφάνεια αυτός ο αυθορμητισμός δημιουργεί την ιστορία.
Τι θαυμάζει ο ένας στον άλλον — ως καλλιτέχνη αλλά και ως άνθρωπο;
Δάντης: Δεν μπορείς εύκολα να βρεις σε τραγουδίστριες τη δραματικότητα, τη θεατρικότητα την ενέργεια τη δύναμη και συγχρόνως τον συναισθηματισμο που βρίσκεις στην Ευρυδίκη. Η Ευρυδίκη λειτουργεί πάνω στο τραγούδι σαν γλύπτης που το «χαράζει» για πάντα. Σαν άνθρωπος τώρα, η σεμνότητα το γέλιο κι η καλοσύνη της, σε κερδίζει απ την πρώτη στιγμή. Χαίρομαι που συγκαταλέγομαι στους φίλους της.
Ευρυδίκη: Θαυμάζω τα πάντα στον Χρήστο. Ως καλλιτέχνη, φυσικά, την τεράστια φωνή του, τον τρόπο που προσεγγίζει τα τραγούδια, με δύναμη αλλά και ευαισθησία. Μπορεί να πει τα πάντα με τεράστια ευκολία. Από τα πιο ροκ τραγούδια μέχρι τα πιο λαικά και βεβαίως σε οποιαδήποτε τονικότητα. Ως άνθρωπος είναι εξίσου εκρηκτικός… δε θα μπορούσε άλλωστε να είναι αλλιώς. Αυτό που βγάζει στη σκηνή είναι απόλυτα αληθινό. Έτσι και στη ζωή του δεν κρύβεται, δε φοβάται να πει την άποψη του, είναι αυθεντικός, δυναμικός, απρόβλεπτος, τολμηρός αλλά και απίστευτα γλυκός και ρομαντικός. Είναι άνθρωπος που ερωτεύεται με πάθος. Είτε πρόκειται για τη μουσική, είτε για τη ζωή, είτε για τις γυναίκες… όλα τα κάνει με πάθος.
Υπάρχει κάποιο τραγούδι στο πρόγραμμα που θεωρείτε ότι θα λειτουργεί κομβικά, αυτό που θα ανάβει τη σπίθα;
Δάντης: Ελπίζω να συμφωνήσει κι εκείνη πως το «Σταυρός Του Νότου Plus» θα είναι για μας μια «παραδεισένια πόλη» Που θα κάνει κάποια τα όνειρά μας πραγματικότητα. Μαντέψτε το τραγουδι!
Ευρυδίκη: Ναι, αλλά δεν θα το προδώσω! Να πω μόνο ότι είναι μια στιγμή που όλοι γινόμαστε ένα σώμα. Μια ανάσα. Και εκεί καταλαβαίνεις γιατί κάνεις αυτή τη δουλειά και νιώθεις τεράστια ευτυχία και ευγνωμοσύνη. Για εκείνες τις στιγμές που όλα γίνονται φως.
Τι να περιμένουμε από το πρόγραμμα στον Σταυρό; Θα ακούσουμε κλασικές επιτυχίες, νέα τραγούδια ή κάποιες εκπλήξεις;
Δάντης: Εκτός από τις κοινές μας εμφανίσεις τις οποίες δεν θέλω να αποκαλύψω, προσωπικά στο Σταυρό θέλω να παίξω τραγούδια που δεν μπορώ να παίξω αλλού, καθώς ο εκεί κόσμος έρχεται έτοιμος για κάτι τέτοιο κι εμένα είναι «το καλύτερό» μου που λέμε.
Ευρυδίκη: Ναι σε όλα τα παραπάνω! Έχουμε φτιάξει μια μουσική διαδρομή που περνάει από τα ’90s, τότε που και οι δύο ξεκινούσαμε, και φτάνει στο σήμερα. Με ανατροπές και εκπλήξεις! Με τραγούδια που αγαπάμε πολύ… αυτά που μας μεγάλωσαν και μας σημάδεψαν. Τραγούδια-σταθμούς στην πορεία μας, όλα όσα περιμένει ο κόσμος από μας και μας έχει αγαπήσει μέσα από αυτά αλλά και καινούργια τραγούδια που αναδεικνύουν την εξέλιξη μας και την καλλιτεχνική μας ωριμότητα. Υπάρχουν δυνατές στιγμές, ντουέτα που και για μας θα είναι μαγικά αφού για πρώτη φορά θα τραγουδήσουμε τόσα πολλά τραγούδια μαζί.