Ορέστης Τάτσης στο NEWS 24/7: “Θα ήθελα να μέναμε όλοι σε ένα ισόγειο”

Ορέστης Τάτσης στο NEWS 24/7: “Θα ήθελα να μέναμε όλοι σε ένα ισόγειο”
Ο Ορέστης Τάτσης

Ο σκηνοθέτης Ορέστης Τάτσης μιλά στο NEWS 24/7 για το “Τέλος της Μικρής μας Πόλης” που θα σκηνοθετήσει στο Θέατρο Rabbithole στο Μεταξουργείο.

Ο σκηνοθέτης Ορέστης Τάτσης σκηνοθετεί στο Θέατρο Rabbithole στο Μεταξουργείο το “Τέλος της Μικρής μας Πόλης”, μία από τις σπουδαιότερες συλλογές διηγημάτων της νέας ελληνικής πεζογραφίας. Ένα έργο για τη μετάλλαξη της ελληνικής κοινωνίας μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και τον Εμφύλιο πόλεμο που ακολούθησε, όπως αυτή αποτυπώνεται κυρίως στο διήγημα «Ο τάφος» του Δημήτρη Χατζή.

Ο Δημήτρης Χατζής σ’ αυτήν αποτυπώνει τη μετάλλαξη της ελληνικής κοινωνίας μετά το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και τον Εμφύλιο πόλεμο που ακολούθησε. Η ιστορία μοιάζει να επαναλαμβάνεται για ακόμη μια φορά και να ζούμε ξανά «το τέλος της μικρής μας πόλης». Πόσο διαφορετικό και πόσο ίδιο; Στο διήγημα «Ο τάφος» αποτυπώνεται μια νέα κατάσταση πραγμάτων που καλώς ή κακώς αφήνει πίσω αυτούς που την οραματίστηκαν.

Ο Ορέστης Τάτσης αναφέρει χαρακτηριστικά στο NEWS 24/7 με γοήτευσε ιδιαίτερα στην γραφή του Δημήτρη Χατζή η απλότητα, η αμεσότητα και παράλληλα το πόσο βαθιά διεισδύει στην ελληνική πραγματικότητα. Το ενδιαφέρον επίσης είναι πως μέσα από τη γραφή του καταφέρνει να κρατήσει μια απόσταση από τα γεγονότα και τους ήρωές του και μας επιτρέπει μέσα από αυτό να αναπτύξουμε τη δική μας κριτική ματια”.

Και συνεχίζει λέγοντας πως “η απόσταση στη γραφή του Δημήτρη Χατζή μάς οδήγησε σε μία μπρεχτική προσέγγιση η οποία εναλλάσει το εντός και το εκτός της σκηνικής δράσης. Η πρωτότυπη μουσική και τα τραγούδια παίζουν καθοριστικό ρόλο σε αυτήν ακριβώς την προσέγγιση, καθώς μας επισημαίνουν το “μέσα “ και “το έξω”. Τη συνομιλία θεάτρου και πραγματικότητας αλλά με έναν τρόπο μελωδικό καθώς τα τραγούδια απευθύνονται στο κοινό.“.

Ένα έργο για τη μετάλλαξη της ελληνικής κοινωνίας μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και τον Εμφύλιο πόλεμο που ακολούθησε, όπως αυτή αποτυπώνεται κυρίως στο διήγημα «Ο τάφος» του Δημήτρη Χατζή. STUDIO FOTOGENIA


Σκιαγραφήστε μας τους χαρακτήρες του έργου…

Το διήγημα και η παράσταση αναφέρεται στους ανθρώπους μίας επαρχιακής πόλης. Συναντάμε πολίτες, δημάρχους, αστυνόμους, δικηγόρους και μεροκαματιάρηδες. Ανάμεσα στα πρόσωπα που έχουν την εξουσία και στα πρόσωπα που τη στηρίζουν δημιουργείται το δίπολο των δύο κεντρικών προσώπων του έργου που μοιράζονται σε μια ποταμιά δύο παράγκες / καφενεία. Ο ένας “ντόπιος” και ο άλλος “από αλλού”. Ο ντόπιος ανταγωνίζεται και αντιμετωπίζει ως αντίπαλο τον άλλο προσπαθώντας να εξασφαλίσει το μέλλον της οικογένειάς του και αγνοώντας ότι στην ουσία δεν είναι αυτός ο αντίπαλός του. Το κίνητρο όλων είναι η επιβίωση.

Πώς επικοινωνεί η παράσταση αυτή με το σήμερα; Τι κοινά υπάρχουν στο τότε και στο σήμερα;

Νομίζω πως η επιβίωση είναι αυτό που απασχολεί τους περισσότερους από εμάς. Ζητούμενο είναι με ποιον τρόπο μπορεί αυτό να επιτευχθεί. Κάθε φορά που τελειώνει ένας κύκλος, όπως σήμερα, ανοίγει ένας άλλος. Το ζήτημα είναι να αναζητήσουμε τον τρόπο και το τι σημαίνει “ η ανάπτυξη που έρχεται”. Ελπίζω η παράσταση να αναδεικνύει αυτό το ερώτημα.

Πώς βλέπετε την ελληνική κοινωνία σήμερα; Είναι ανοιχτή; Έχει κάνει μια κάποια πρόοδο;

Η ελληνική κοινωνία, ως απάντηση σε αυτό, είναι η μία πόρτα που ανοιγοκλείνει. Άλλοτε δείχνει ανοιχτή κι άλλοτε όχι . Όπως λέει και ένας στίχος γραμμένος για την παράστασή μας “ Όποιος είναι πολύ, πολύ φτωχός δεν γίνεται καλώς κακώς να’ ναι καλός” . Δεν θα την κρίνω αλλά ελπίζω η δουλειά μας να τη βοηθήσει να κρίνει εκείνη.

"Η πρωτότυπη μουσική και τα τραγούδια παίζουν καθοριστικό ρόλο σε αυτήν ακριβώς την προσέγγιση" STUDIO FOTOGENIA

Τι θα αλλάζατε γύρω σας αν μπορούσατε;

Τον οικονομισμό. Θα ήθελα οι άνθρωποι να πιστεύουν σε κάτι που σχετίζεται με την αλληλεγγύη, το μοίρασμα, που δε θα έχει σχέση με το χρήμα. Αυτό θα μας βοηθούσε να σεβόμαστε τους ανθρώπους και να μη τους διαχωρίζουμε. Θα ήθελα να μέναμε όλοι σε ένα ισόγειο.

Ποιο πιστεύετε πως θα ήταν το τέλος της δικής μας μικρής μας…. χώρας;

Οι χώρες μπορεί να αντέξουν αιώνες. Οι άνθρωποι όμως; Δεν ξέρω σε τι χρησιμεύουν τα σύνορα, αλλά φοβάμαι ότι όσο μιλάμε για αυτά παράλληλα με ένα οικονομικό σύστημα ανθρωποφαγικό, αυτό θα φέρει το τέλος της μικρής μας χώρας και όχι μόνο.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ: Διασκευή/στίχοι: Έλσα Ανδριανού/Σκηνοθεσία/Σκηνογραφία: Ορέστης /άτσης/Μουσική σύνθεση/στίχοι: Θέμος Σκανδάμης/Επιμέλεια Κοστουμιών: Κωνσταντίνος Ζαμάνης/Σχεδιασμός φωτισμών: Μελίνα Μάσχα/Επιμέλεια κίνησης: Πωλίνα Κρεμαστά/Βοηθός σκηνοθέτη: Σεμίνα Πανηγυροπούλου/Ηχοληψία: Γιάννης Σκανδάμης/Κατασκευή Σκηνικού: Λευτέρης Βουρεκάς/Φωτογραφίες: Γιώργος Πανηγυρόπουλος/

ΔΙΑΝΟΜΗ: Αφηγητής / Μηχανικός: Άρης Τρουπάκης, Σπούργος: Νίκος Γιαλελής, Τσιάγαλος: Στάθης Κόκκορης, Δήμαρχος / Πολίτης: Κώστας Κουτρουμπής, Δικηγόρος / Αστυνόμος / Πολίτης: Δημήτρης Μηλιώτης, Μουσικός επί σκηνής: Θέμος Σκανδάμης

Info: Παραστάσεις: 4 Μαΐου – 29 Μαΐου/Τετάρτη με Κυριακή στις 21:00 | Διάρκεια: 100 λεπτά/Τιμές Εισιτηρίων: 15 € Κανονικό, 10 € Μειωμένο (Φοιτητικό, ΑμέΑ, Ανέργων) Ατέλειες: 5 €/ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ Viva/https://www.viva.gr/tickets/theater/to-telos-tis-mikris-mas-polis/

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα